1,290 matches
-
interzici" nu ține cont de sacrul social, singurul apt să determine o societate să se privească în oglindă în virtutea reificării. Sacrul nu este proprietatea ființei individuale, ci a grupului uman, și am încercat să arăt în altă parte cum ceea ce pecetluiește unitatea unui grup nu poate fi decît transcendent sau sacru pentru acesta. Ceea ce nu înseamnă nici supranatural, nici religios, ci pur și simplu în afara cîmpului experienței. Sacrul este în afara jocului: ceea ce nu sîntem liberi să manipulăm, să ironizăm ori să
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
vizibil accelerat, frații noștri maghiari au întors-o pe un ceardaș îndrăcit încât ieșeau scântei din cizmele lor. În final, pentru ca armonia și echilibrul prestațiilor artistice să fie desăvârșite, a intrat în funcțiune "Perinița" noastră, iar dansul acesta irezistibil a pecetluit definitiv și pentru totdeauna prietenia de nezdruncinat româno-maghiară și mai puțin invers. Sfântă reconciliere! Era liniște și pace pe pământ. Se putea trece la partea a doua a Kirvaiului, adică la următoarea piesă muzicală: Când eram pe Ialomița. Dacă în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
nori negri, ploaia sfârșitului a început, vine potopul, eu plec. Uitați-vă spre slăvi, două armate se luptă în cer, deasupra orășelului nostru, armata făpturilor de lumină și cea a făpturilor de întuneric, sub comanda lui Apolion, soarta bătăliei e pecetluită... După ce și-a încheiat micul discurs, pantofarul s-a înclinat spre tribuna oficială ca un actor la finalul spectacolului și și-a văzut de drum liniștit. Tovarășul Gârmoci l-a privit uluit pe tovarășul Fanache, acesta i-a întors o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
nori negri, ploaia sfârșitului a început, vine potopul, eu plec. Uitați-vă spre slăvi, două armate se luptă în cer, deasupra orășelului nostru, armata făpturilor de lumină și cea a făpturilor de întuneric, sub comanda lui Apolion, soarta bătăliei e pecetluită... În sală s-a pogorât o liniște desăvârșită. Se auzea o muscă mare cum zboară bâzâind, atât. Spectatorii, în majoritatea lor elevi, nu înțelegeau exact ce se petrece, dar bănuiau că lucrurile nu sunt în regulă. N-au râs, tăceau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
nori negri, ploaia sfârșitului a început, vine potopul, eu plec. Uitați-vă spre slăvi, două armate se luptă în cer, deasupra orășelului nostru, armata făpturilor de lumină și cea a făpturilor de întuneric, sub comanda lui Apolion, soarta bătăliei e pecetluită... În primul moment, reacția toarășului Cameniță, supărat și pe ce bălmăjea ăla, dar supărat și că fusese sculat brusc din somn, a fost să scoată pistolul și să-i tragă ăluia un glonț în frunte. Pe urmă și-a simțit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
și medicii i-au descoperit un cancer. A stat o vreme prin spital, apoi un celebru oncolog care-l îngrijea l-a trimis frumușel acasă. Nu-i spunea verde în față, dar tovarășul Cameniță a înțeles că soarta lui e pecetluită. S-a pensionat medical și a încheiat așa, brusc, fără drept de recurs, cariera sa politică. Toată lumea era convinsă că zilele zbirului sunt numărate. Tovarășul Cameniță a lichidat tot ce avea în București și cu ceva bani și cu lucruri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
benefică asemenea lui Dumnezeu care se găsește tot la un loc; și nu ignorau faptul că această uimitoare unitate era testamentul pe care Cristos l-a lăsat trimișilor lui înainte să moară, deci înainte să-i fie vărsat sîngele care pecetluia acel nou și veșnic testament. În adevăr, unitatea alor săi, simbolizată de Pîinea Euharistică, simbolizată și de acea tunică dintr-o bucată care îi acoperea trupul divin, era ultimul semn al încununării dorințelor lui Cristos și trebuia să fie rodul
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
Worms și în anul următor la Conciliul ecumenic de la Laterano, la patruzeci și nouă de ani după ce Grigore al VII-lea anatemizase pentru prima oară abuzul învestiturilor! Și cine altcineva decît divina Providență a impus în sfîrșit perfecționarea și a pecetluit marea lucrare, cînd printr-o serie de evenimente și împrejurări neașteptate au ajuns la conducere Otto al IV-lea 1209, Frederic al II-lea în 1213 și 1220 și Rudolf I în 1275, renunțînd la abuzivele drepturi de regalia, de
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
Velea, în acei ani în care abia ieșeam din adolescență, erau bonomia, maliția bonomă, ironia lipsită de răutate și mai ales autoironia. Cultiva despre sine cu mare vervă o imagine a deprecierii scandaloase, a unei rebutări din pornire care-i pecetluise viața. Nu știu cât adevăr era în ce spunea că i se povestise despre ivirea sa pe lume, dar așa cum înfățișa Velea evenimentul, îl proiecta într-un mit - pe jumătate comic - al refuzului și al începerii eșuate. Deci, nașterea: din trupul sfârșit
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
curând despre o criză a capodoperei în zilele noastre, în comparație, să zicem, cu primele decenii ale secolului? S.B. În primele decenii ale secolului nostru am avut, într-adevăr, capodopere. Mărețe cum erau, aveau tendința să finalizeze literatura, să o pecetluiască, să o marcheze cu eticheta: „Acesta e finalul.“ Scriitorii au simțit că li se interzicea să mai înainteze în această direcție. Americanii, care au mai puțin respect față de tradiții sau de pancarte cu avertismente culturale, și-au luat o mai
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
amintesc decât pe generalul Vâscu și pe un muncitor tipograf. Dimineața de 4 aprilie 1959 se anunța ca o zi frumoasă de primăvară, cu un soare luminos și cu ciripit de vrăbii. Nu știam că ziua aceea avea să-mi pecetluiască destinul întregii mele vieți. În jurul orei opt, un milițian din paza închisorii m-a scos din celulă și m-a dus la camera de serviciu de la intrarea pe celular. Aici mă aștepta locotenentul major Ștefan care mi-a ordonat să
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
încercare! Numa' să nu se facă a uita, mormăie Țamblac și, așezându-se pe patul din fundul odăii, acoperit cu o cergă mitoasă, se miră tare pe ce pat scândură goală poate dormi un rege. Vor veni! Nu pentru că am pecetluit niște tractate. Și nici pentru niște "sacre jurăminte", care, de multe ori, sunt făcute ca să fie călcate. Vor veni pentru că-și tem pielea. Suntem îmbarcați pe aceeași corabie" prea bine o știu... Turcii le dau și lor târcoale la hotare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
regele vostru Mathias și cu Cazimir al Poloniei. Așteptăm ajutoare și din Apus. Împreună, vom face mare război împotriva acelor "turci cumpliți". Și, vom scăpa cu toții de sila și sabia acelor păgâni. Rugați-vă pentru izbânda Creștinătății!" Noroc c-am pecetluit tractatele celea de ajutor, adaugă Duma. În sfârșit, am bătut palma cu Mateiaș. A pecetluit prietenia noastră dăruindu-mi Cetatea Ciceului: "S-o stăpânesc cu sănătate". Aiasta, oare, nu-i semn că vechea ură s-a stins și făgăduială de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
face mare război împotriva acelor "turci cumpliți". Și, vom scăpa cu toții de sila și sabia acelor păgâni. Rugați-vă pentru izbânda Creștinătății!" Noroc c-am pecetluit tractatele celea de ajutor, adaugă Duma. În sfârșit, am bătut palma cu Mateiaș. A pecetluit prietenia noastră dăruindu-mi Cetatea Ciceului: "S-o stăpânesc cu sănătate". Aiasta, oare, nu-i semn că vechea ură s-a stins și făgăduială de luptă unită împotriva păgânătății? Prieteșugu-i bun, de n-ar fi fățărnicie diplomaticească, cuvântă Stanciu. Eu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
până la capăt. Așteptam sfârșitul... Știam că totul e pierdut. Ca să-l salveze măcar pe împărat, Marele Consiliu i-a propus lui Constantin să plece în Apus și acolo să se bată pentru salvarea Constantinopolului, deși, știam că soarta orașului era pecetluită. Constantin, cu ochii în lacrimi, ne-a spus: "Umblați cu șiretlicuri... Oricum, vă mulțumesc. Cum credeți că aș putea primi? Să fug?! Să-mi trădez poporul?!" "... Ne vom bate până la moarte!" îi ia Ștefan cuvântul, continuând: Preferăm să murim ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
pergamentul stăpânului său Bertold. Acesta se ridică pentru a le vorbi supușilor: — Loialitatea și respectul pentru străduința fratelui și co re gentului meu, ducele Conrad, Îmi cer să-i Înmânez lui acest document memorabil și să-l rog să-l pecetluiască cu iscălitura sa, pentru a-i da putere de lege. Căci el este cel care a adus țara noastră la bunăstare și creștere și tot el este cel care va duce mai departe, spre un viitor Înfloritor, moșia lă sată
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
Împărat, și vasalii săi au tot dreptul să nu-l recunoască și să nu-i fie credincioși. Eu, un simplu cavaler, n-aș fi putut niciodată să-mi calc cuvântul dat. și un cap Încoronat, Împărăteasa văduvă, a călcat cuvântul pecetluit de inel, al soțului ei. Aud mereu că vremea pumnului a trecut și că nici un războinic nu are voie să-și capete drepturile cu sabia. Dar uneori trebuie să o facă... Domnii noștri Zähringer au fost Înșelați Într-un mod
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
pe care l-am săvârșit astăzi. Așa că te leg prin jurământ să-ți Încleștezi gura și să fii cu desăvârșire mut. — Preacuvioase părinte, n-am Îmbătrânit de pomană ca negustor cinstit și bun creștin. Fii fără grijă, buzele mele sunt pecetluite. Dar, te rog, Îngăduie-mi Încă o Întrebare, ultima. De ce, după ce lucrurile s-au potolit, nu te-ai Întors la Reims, unde te aștepta o situație strălucită, un scaun de episcop și poate chiar mai mult? Monahul ridică din umeri
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
Negocierile au fost reluate la 24-25 iunie, germanii acceptând pretențiile sovietice asupra Basarabiei, dar menținându-și opoziția față de cedarea Bucovinei. În fața acestei opoziții, sovieticii au făcut un compromis, cerând doar nordul Bucovinei. Aceste negocieri au fracturat relațiile germano-sovietice, dar au pecetluit soarta României. La 26 iunie 1940, ora 22,00, Molotov i-a remis o notă lui Gh.Davidescu, șeful misiunii diplomatice românești la Moscova. Nota cerea „înapoierea cu orice preț” a Basarabiei și cedarea către Uniunea Sovietică a părții de
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
vine mântuirea; de la eroica hotărâre a Majestății Tale și de la înțelegerea rosturilor țării și adevăratelor ei interese. Astăzi s-au mai distrus zarva, certurile, bătăile electorale și chiar omorurile și în locul lor se va întrona liniștea, munca, pacea și unirea, pecetluite pe frățeștile îmbrățișări ale poporului, ca în timpurile legendare. Cu adresa nr.4738 din aprilie 1938 se comunică primăriilor din județ să ia cunoștință de raportul cuprins în ID regal nr.1422 publicat în M.O. nr.75 din 31
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
mi se pare că aud tânguindu-se pe câmpurile, peste satele și pădurile noastre glasurile celor ce s-au stins fără să fi găsit cui să plângă. E o datorie a noastră să culegem acele glasuri în ultimul lor zbor, pecetluindu-le pentru memoria tuturora. Așa a apărut ideea "Glasului", revistei destăinuirilor, revistei revenirii, revistei înfiripării. Epoca de restructurare și de democratizare pare să ne ofere această șansă. Răspundeți-vă, dar, cei mulți și tăcuți, ce nu ați fost auziți până
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
a reorganizat noul schit și s-a ridicat o nouă biserică, care a fost sfințită la 23 mai 1999. Cu această ocazie, într-o nișă din altar,s-a așezat - cum se face din bătrâni - „Scrisoarea vremii”, care s-a pecetluit și care va rămâne acolo până la o nouă eventuală sfințire. Am aflat - cu surprindere - dragul meu prieten, că în veșnicia oricărui sfânt lăcaș femeile au o singură zi în care pot intra în altar și pot săruta cele sfinte, aceasta
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
de către Traian, spre a-l învinge pe Decebal la Sarmisegetuza și a transforma, astfel, zona respectivă într-o provincie romană (Dacia Felix); retragerea la sud de Dunăre, a legiunilor romane de către împăratul Aurelian (anul 271) când ni s-a și pecetluit soarta, pentru că am rămas chiar în bătaia năvălirilor barbare, atunci când de-abia începusem să ne plămădim ca neam; linia dată de albia Dunării a constituit în continuare, limita de sud a populației românești compacte, iar la nord de ea, ne-
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
tot de la egipteni, el fiind semnul făgăduinței arătat oamenilor. De aceea inelul nu este ascociat neapărat cu căsătoria, pentru că vedem cum Iosif a primit inel de la Faraon, ca semn al noii sale puteri (Facere 41,42), iar regele Babilonului a pecetluit groapă leilor cu inelul sau (Daniel 6,17), pe când Tamar îi cere inel lui Iuda că asigurare (Facere 38,18) și în cele din urmă Tatăl din Evanghelie îi dă fiului risipitor inel, ca semn al primirii și iertării (Luca
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
acțiunea se încheie în ceresc, de aceea de la promisiune se ajunge la împlinirea ei prin invocarea Sfanțului Duh”. Biserică binecuvintează logodna precum și inelele, ridicând aceste elemente din sfera profana și încadrându-le în ambianța harului Sfanțului Duh, binecuvântând făgăduința și pecetluind-o prin punerea inelelor, ritual care deși nu este atestat decât din secolul al IV-lea, se presupune că era exercitat într-o formă sau alta de creștinii primelor veacuri, care trăiau într-o lume greco-romană, unde aceste elemente se
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]