732 matches
-
bruionul prins nervos, cealaltă prelungind volutele ascendente ale stentorului. Sau ale comedianului antic. Sau doar ale regizorului diletant (care-și tiraniza, superior, ciracii în înscenările de-acasă sau de la Institut). Fețele tinere din amfiteatru, în cunoștință de cauză, încearcă schime perplexe ori respectuos-amuzate. Și nu-s greu de ghicit iambii suitori, troheii, ori săltărețele dactile, vocalizate și mimate de inhibantul dar și, în egală măsură, antrenantul magistru. Rîsul e gata să irumpă dintre buzele de faun excitat, dar nu irumpe, nu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Coborînd ștacheta și apropiindu-ne de pulsiunile momentului actual, să constatăm ce bulversare a habitudinilor se produce cînd noul scenariu european la care România se arată (în sondaje) dornică a se include impune, prin multe altele, și soluția regionalizării. Schimele perplexe ale omnipotenților guvernanți nu pot ascunde însă infatuarea iminenței reușite, știindu-se prea bine (neștiindu-se de către masa votantă) că modelele ne stau deja, în detaliu, la dispoziție. Concluzie stenic-patriotică: sîntem aici, în calea tuturor răutăților, de două mii de ani
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
azi, la puțină vreme de la dispariție, un reper de integră frumusețe existențială. Demonul comparației imediate mă trimite, evident, la alte cîteva nume, nu de anvergura suprarealistului, se-nțelege, dar prea vînturate public, pentru a nu isca motivate mirări. Nici chiar perplexe, avînd în vedere subgabaritul lor și deci excluderea juxtapunerii cu nobilul caz. Într-o recentă serată t.v., Eugenia Vodă (perplexîndu-ne, cu adevărat, avîndu-l invitat, în altă serată, pe... pe... Iliescu!) îi deschidea inteligentului Hurezeanu o acoladă nostalgică, observîndu-i părăsirea
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Științe Politice din Universitatea București, Cătălin Avramescu și Cristian Preda, își fac publice, în revista 22, constatările ocazionate de examenul de admitere la numita facultate (intențiile mai mult sau mai puțin mărturisite ale pretendenților de-aici vizînd cariere diplomatice!). Așezîndu-și perplexele observații sub un generic alarmant, Apocalipsa educației, cei doi punctează... performanțe: un candidat localizează Japonia în Oceanul Indian, altul crede că Egiptul e în America Centrală, o domnișoară nu știe nici un oraș din Franța, în afară de Paris, pentru că a călătorit direct cu autocarul
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
se prea opune asiduităților altui component al sinistrului cvartet. Penibilul se răsucește în grotesc, un grotesc crispant, în clipa cînd stăpînul casei (se mai poate el socoti stăpîn) își pune un costum scoțian și prinde a țopăi, exhibînd dinaintea privirilor perplexe o imagine a emasculării. Infirmitatea, care va să zică, îmbracă un fason de carnaval. O figură luminoasă, deși lucrată în trăsături mai convenționale, e Bunica, depozitară a valorilor tradiționale pozitive. Ca să-i scutească pe ceilalți de încă o rușine, bătrîna, înăbușindu-și plînsul
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
impună sarcini". Recunoaștem aici concepția organică, naturală și obligatorie a relației sociale. Vom ști din nou ce este libertatea atunci cînd îi vom fi distrus pe dușmanii libertății [...] care n-au meritat niciodată această libertate"221. Saint-Just ar fi rămas perplex în fața acestei profeții hitleriste care anunța genocide efectuate în numele suveranității nelimitate a poporului autentic. Cît privește existența vreunui principiu juridic în toate acestea, ministrul Internelor, Frick, a explicat cu seninătate cum trebuie să ne plecăm în fața rațiunilor Kulturnation-ului: "Pentru național-socialiști
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
scenică. La o repetiție cu piesa Romeo și Julieta cei implicați în spectacolul ce se pregătește se pomenesc cu o ladă în care zac întinși, frumoși și reali, tinerii îndrăgostiți din tragedia shakespeariană. Dintr-un mesaj găsit în ciudatul cufăr, perplecșii martori ai întâmplării află că un alchimist din Evul Mediu a izbutit să conserve trupurile îndrăgostiților din Verona. Interpreții rolurilor principale se burzuluiesc, în virtutea rutinei lor, care sfidează bunul simț și, în fond, potrivirea cu natura. Ei nu pot concepe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289518_a_290847]
-
al revoluției de la 1917, înviau vremea Țarilor, ba chiar mai mult, străbăteau cortina de fier atât de solidă în perioada aceea, ducându-mă când în piața din fața unei catedrale gotice, când pe aleile unei grădini a cărei vegetație mă lăsa perplex prin geometria ei infailibilă. Mă cufundam în preistoria familiei noastre... Deodată, fotografia acea! Am văzut-o când, din pură curiozitate, am deschis un plic mare, strecurat între ultima pagină și copertă. În el era acel inevitabil set de poze pe
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
ivit din apă se umplea de lucruri și de ființe. Împărăteasa îngenunchea pe un enigmatic „prie-Dieu” care nu evoca pentru noi nici o realitate cunoscută. „Este un fel de scaun cu picioarele tăiate”, explica Charlotte, și imaginea mobilei mutilate ne lăsa perplecși. Ca și Nicolae, ne-am stăpânit dorința de a pipăi mantaua de purpură cu fireturi de aur stins care-i slujise lui Napoleon în ziua încoronării. Aveam nevoie de pipăitul acela profanator. Universul în gestație era încă lipsit de materialitate
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
constructorii de baricade! Și amintindu-ne de etichetele câtorva sticle expuse pe rafturile de la Fulg de nea, ne dădeam acum, în sfârșit, seama că erau doar nume franțuzești: Șampanskoe, Coniac, Silvaner, Aligoté, Muscat, Cahors... Da, îndeosebi contradicția aceasta ne lăsa perplecși: anarhiștii aceia știuseră să elaboreze un sistem de băuturi atât de coerent și de complex! Și, în plus, toate acele nenumărate vinuri alcătuiau, după spusele Charlottei, combinații nesfârșite cu brânzeturile! Iar acestea, la rândul lor, compuneau o veritabilă enciclopedie a
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
își ia rămas bun de la ultimii musafiri întârziați. „Probabil că îi par foarte bătrână”, s-a gândit brusc Charlotte, dar nici măcar ideea aceasta nu a putut să curme ciudata lipsă de emoție din inima ei, indiferența aceea care o lăsa perplexă. A plâns numai când i-a văzut trupul. După masă, a încălzit apă, a adus un lighean de tablă zincată, vănița de copil, pe care a pus-o în mijlocul încăperii. Fiodor s-a ghemuit în recipientul acela cenușiu, al cărui
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
înăbușite ale sirenelor și prezența lor complice în inima urgiei ucigașe a Istoriei... Deci, despre braseria aceea de la gară vorbea Pașka... Clopoțelul m-a scos din încurcătură. Ascultătorii mei și-au stins țigara și au năvălit în clasă. Iar eu, perplex, îmi spuneam că nici unul dintre stilurile mele - nici cel adoptat când le vorbeam „proletarilor”, nici cel pentru „tehnocrați”, nici măcar acrobațiile verbale pe care le adorau „intelectualii” - nu, nici unul dintre limbajele acelea nu putea să recreeze farmecul misterios al dimineții înzăpezite
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
putea să surprindă. Deși, la urma urmei... Își scutura ușor capul cu păr deschis la culoare și creț, ca și cum, necontenit, ar fi aprobat un interlocutor invizibil. M-am îndepărtat de hubloul meu, i-am aruncat o privire lui Pașka. Eram perplex: „De fapt, ce este de văzut?” Dar el, cu palmele lipite de suprafața scorojită a șalupei, avea fruntea țintuită de placaj. M-am mutat atunci la hubloul vecin, înecându-mă într-una dintre crăpăturile din lemnul care îl astupa... Mi
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
Adevărul e că deja l-am probat și e destul de elastic! Nu că aș recunoaște vreodată asta În fața lui Luke. — Știi, Luke, mă uimești. Ridic bărbia. — Nu credeam că ai asemenea prejudecăți. Domnul Braine ne urmărește conversația, cu un aer perplex. Înțeleg că nu doriți să știți sexul copilului? intervine. Nu, mulțumim, spune Luke, foarte hotărît. Vrem să rămînă o surpriză, nu-i așa, Becky? — Îhm... da, zic, dregîndu-mi glasul. În afara cazului În care dumneavoastră, domnule Braine, considerați că ar trebui
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
privește fără pic de interes, apoi caută ceva În rucsac. — Am adus niște biscuiți de porumb. SÎnt făcuți de o cooperativă din nordul Guatemalei. Îi Întinde mamei o cutie din carton grosolan, pe care mama o Întoarce pe toate fețele, perplexă. — Ce drăguț, draga mea, spune Într-un final, și-o pune lîngă ceainic. Ia o fondantă! — Uau. Jess se așază pe divan. — Ia uite la Cl... Îi Îngheață cuvintele pe buze cînd mă vede că-i spun pe mutește „Wilfie
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
că o să am un băiat. — Un băiat! Suze se luminează instantaneu la față. — Dar dup-aia am dat peste un site numit „Analizează-ți poftele“ și, conform lui, o să am fată, oftez, frustrată. Nu vreau decît să știu. Suze pare perplexă, apoi Întinde mîna după o căciuliță. — Uite, cumpără asta. E unisex. Cumpăr căciulița și o pereche din cele mai fabulos de kitsch botine cu talpă lată și un hălățel În miniatură Groove Baby. La următorul stand, cumpăr un prosop de
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
mai fac o Încercare. Ideea e că eu chiar țin la colega asta. Și nu-mi dau seama dacă ea chiar se vede cu ceilalți pe la spatele meu.. — Draga mea, cine e prietena asta? se arată mama de-a dreptul perplexă. Mi-ai mai spus vreodată de ea? — E doar... cineva cu care mă Înțeleg foarte bine. Ne simțim bine Împreună, avem chiar... un proiect comun... și, nu știu cum să-ți spun, simțeam că totul merge perfect Între noi. Credeam că sîntem
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
Poftim? zice Luke după o pauză. — Au existat niște cazuri de hărțuire și agresiune la serviciu, care au fost mușamalizate. Am un dosar Întreg despre el, chiar aici, În mînă. — Ce ai zis că ai? Luke pare de-a dreptul perplex. Becky... ce tot zici acolo? Poate că nu e cel mai bun moment să-i dau detalii despre povestea-cu-detectivii-particulari-din-West-Ruislip. — Nu mă Întreba de unde Îl am, zic repede. Pur și simplu, Îl am. — Dar cum... — Ți-am zis să nu mă
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
o clipă mai tîrziu, ușa se deschide larg. — Bună, scumpo! În cameră năvălește, pusă pe treabă, o moașă afro-caraibiană, cu figură jovială. — Eu sînt Esther. Cum te simți? Contracțiile sînt la fel de dese și de puternice? — Poftim? mă uit la ea perplexă. Ăă... nu. Adică, da... Tac, confuză. — Uite ce e, trebuie neapărat să o văd pe Venetia Carter. — E pe drum, spune moașa cu blîndețe. Între timp, mă ocup eu de tine. Mă străbate un val de suspiciune. Nu i-au
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
pufnind În rîs. Îmi consultă fișa și Încuviințează. — Așa m-am gîndit și eu. Rebecca, ți s-a rupt apa. Dacă pleci, poți să te infectezi! Îmi ia haina și sacoșa. Nu pleci de-aici pînă nu naști! — A, zic, perplexă. Acum ce fac? Să le spun că am mințit că mi s-a rupt apa? Nu. O să zică că sînt nebună de legat. O să aștept pînă mă lasă singură și atunci mă furișez afară. Da. E un plan bun. — Poate
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
apă. Și nu știu cum s-o opresc. — Iisuse! face Danny, ducîndu-și mîna la ochi. Ok... mult prea multă informație. O ia pe Jess de cot. — Hai, Jess, hai să bem ceva! — Ți s-a rupt apa, spune Paula, cu o mină perplexă. Credeam că asta s-a petrecut ieri. — Poate că ăla a fost dopul, se bagă altă elevă, mîndră nevoie-mare. Iar asta e apa. SÎnt șocată. Mi s-a rupt apa. Asta Înseamnă... că nasc. SÎnt realmente În travaliu. Aaaaaah. O
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
aduc aminte, ai cumpărat-o pentru mătușa ta Ermintrude. — Exact, Încuviințez. — A fost extrem de tragic că a murit Înainte de a apuca s-o poarte. I-a căzut brațul, parcă? — Piciorul, Îl corectez. Mama a asistat la schimbul nostru de replici, perplexă. — Ce mătușă? zice, și nu mă pot abține și Încep să rîd. — O veche prietenă, spune Luke, Înnodîndu-mi eșarfa În jurul gîtului. Se uită la ea o clipă cu un soi de uimire, apoi la copil. — Cine-ar fi crezut... — Știu
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
niște mancurți. Nu prea exista spirit critic și discriminativ, dar nici nu prea văd cum ar fi putut să existe, că nu erau niște calități care să fi fost încurajate înainte! Țuțea avea, desigur, farmecul său personal, dar mă cam perplexa că era socotit, și nu doar de cei foarte tineri, un fel de guru. Pentru o epocă de reînceput de lume, când era de făcut totul, mă uimea și succesul lui Cioran, un autor depresiv, mai potrivit sfârșitului de lume
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
Mazowieski... Liviu Antonesei: Oh, Slavă Cerului, încă mai pot râde și cât asta va ține, nu va fi nimic definitiv pierdut! Sigur, sufeream și eu, ca toată lumea, de aberația completă a acelei lumi, dar în același timp eram și foarte perplex că așa ceva există și, la fiecare nouă aberație de detaliu, râsul însoțea, cred, acea perplexitate. Cumva: cum naiba le-a trecut și tâmpenia asta prin cap? Sau, ca personajul lui Preda în fața girafei: așa ceva nu există! Și exista! Cum să
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
atribuit unei divinități neidentificabile cu certitudine), saptam³tar-, „care are șapte mame” (atribuit lui Așvinxe "Așvin" și onorariului divinizat plătit preoților care Împlineau sacrificiul - dakÌiñ³) și ihehm³tar-, „care are mame oriunde” (lucru spus despre Agni și Indraxe "Indra"). După cum spuneam, exegeții, perplecși, au recunoscut sincer că nu Înțeleg sensul epitetelor sau au Încercat să le explice de la caz la caz, Într-un mod desigur eronat, având În vedere că acestea constituie un grup omogen și necesită o explicație unitară. Iar o asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]