1,633 matches
-
Onu Zambilei) profesor de chimie și inginer chimist, specialist în probleme de ape la Regia Apa Brașov. Tot din neamul budacilor se mai trag după mamă și bunică, cei trei băieți, valoroși intelectuali, ai Virginiei Codrea. Virginia care s-a prăpădit numai acum vreo 5 ani, era fiica Eufrosinei Budac, nepoată de la fiu de-a lui Coman Budac, plecată în America la începutul secolului XX, și care datorită vremurilor nu și-a pututo lua cu ea și pe fiică-sa Virginia
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
spate, de-a dreptul infirmi. Picioarele li se-mpleticeau, deoarece coroana le stătea pieziș pe cap și era mult prea mare. Bunicul a jucat șah la fiecare sfârșit de săptămână decenii în șir. Abia când tovarășiisăi de șah s-au prăpădit toți, rând pe rând, a început să joace duminicile cărți, ca să nu rămână fără societate. Apoi, norocul i-a surâs din nou. Ca totdeauna, o vizita o dată la câteva săptămâni pe sora lui, măritată cu un bărbat din satul învecinat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
acestatrebuise să acționeze, prăvălindu-l pe cel în cauză din viață în moarte. Dumnezeul catolic transforma orice păcat într-o boală. El era deopotrivă martor principal și un sătean oarecare - aidoma tuturor celor ce-l invocau. Locuind în cerul acelui prăpădit de sat, Dumnezeu împărtășea modul de viață al oamenilor de-acolo. Fiind un soi de bătrân al satului ce le împrumuta locuitorilor autoritatea Sa pentru a putea lăuda ori pedepsi cu conștiința împăcată. Pentru minciună, furt, invidie, infidelitate conjugală, acest
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
30 ianuarie 1913, părintele Natale îl îndemna: «De dragul lui Dumnezeu, nu vă îndepărtați de Casa San Zeno in Monte, Casa lui Dumnezeu... Dacă veți dezerta din această Casă atunci e o victorie a satanei, dușmanul nostru, care apoi se va prăpădi de râs». Și asupra acestui subiect se oprea continuu, atunci când don Calabria alerga la el ca să se spovedească și sfătuiască. Apoi, când vedea că criza penitentului său era mai puternică decât de obicei, prin gesturi simple și grabnice îi dădea
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
dar frumoasă - pentru că era a noastră - și așa au rămas în ea doi frați mai mici cu tăicuțu, care s-au împăcat foarte bine. Trecând anii așa de repede, mă mir, închinându-mă și întrebându-mă, cum mi s-a prăpădit aproape tot neamul, frații, sora, nepoții, și mă văd astăzi singură, cu un fiu și nepoți care nu m-au ascultat niciodată. Singură, încă de copil, m-am obișnuit frumos cu munca și cu singurătatea de care am avut mare
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
convertiri la ortodoxism, biserici catolice ruinate, deteriorarea cultului. Îngrijorat de situația degradată, episcopul propunea măsuri urgente pentru reorganizarea vieții catolice, avertizând Sfântul Scaun că: „Altminteri, în toată Moldova, peste șase sau peste cel mult zece ani, religia catolică se va prăpădi puțin câte puțin”. Această previziune se va adeveri, deoarece „La sfârșitul secolului XVII, în urma războaielor de aproape trei decenii dintre turci și polonezi, în Moldova, mai supraviețuiau circa 300 de catolici în comunitățile care, la jumătatea secolului următor, vor deveni
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
și atenanselele, precum și donațiile de case și prăvălii. Breasla ciubotarilor. La 29 noiembrie 1790, episcopul de Huși, Iacov Stamati, a întărit Catastihul breslei ciubotarilor din Huși. Preambulul acestui catastih precizează următoarele: „cel vechi (catastihul, n.a.) ce au fost l-au prăpădit”. Cauza: „vremile nestatornice”, deci „ocupațiile străine”, desele schimbări de domnitori care aduceau noi concepții de reglementare a acestor frății de meșteri și, desigur, un număr mare de străini ce veneau în țară. Din acest catastih, rezultă vechimea breslei ciubotarilor din
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
sculai în picioare, îmi înarmai pușca și adresându-mă celor doi oameni care se zăreau ca niște fantome prin întuneric și erau mai, mai să puie mâna pe dârlogii calului, le zisei cu glas răstit: Ia ascultați, bădișorilor! Poate ați prăpădit ceva în căruța mea; poftim, mă rog, să căutați!... Ei văzură steclind țevile puștei, auziră sunând cucoașele și imediat au rupt-o de fugă peste câmp, unul spre dreapta, celalalt spre stânga, dispărând în întuneric, iar în urma lor am putut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
cu Adrian Păunescu, Ion și numai Ion Alexandru. Ei au plecat. A mai îndrăznit-o Mircea Nedelciu, marele prozator al generației optzeciste. Ne întâlneam, mai ales, în librăria editurii Cartea Românească, sau prin subsoluri, unde patrona Florin Iaru. S-a prăpădit, în mod absurd, poetul Ștefan Drăghici, de la Călărași. Primele mele pierderi scriitoricești s-au numit Jacques Byck, care m-a îndemnat să rescriu "Țiganiada", proiect realizat la începutul anilor '80, ai aceluiași secol de pomină. În capitolul 6, tovarășii comisari
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
lucrare de tinerețe însă nu am ajuns să o public, fiindcă tot timpul am sperat, din perspectiva noilor cercetări în domeniu, s-o îmbogățesc. Nu s-a întâmplat. Am să deplâng însă toată viață faptul că Marin Sorescu s-a prăpădit atât de timpuriu. Dacă mai trăia măcar un deceniu, cu siguranță ar fi adus literaturii române atât de așteptatul Premiu Nobel. Chiar îmi permisesem să abordez cu Domnia Să această chestiune (dar s-a arătat foarte rezervat și încurcat!) când
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
fi în costum oficial într-un spital din Marea Britanie, aș putea fi undeva pe o plajă sud-americană cu un cocktail în mână și aș putea fi într-o colibă din lemn ascunsă în jungla amazoniană. Sunt într-un hotel destul de prăpădit în Iquitos, pregătindu-mă să consum un suc proaspăt de papaya, o cafea aromată și o omletă pufoasă cu pâine aproape caldă. Grazyna mi-a lăsat un mesaj că a plecat spre sediul conferinței, să ne întâlnim acolo. Privesc pisicile
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
arată decât orele de lumină! Așa că de-aici... Apoi s-a spus că numele ăsta, cu care oamenii au luat obiceiul să ne numească casa, putea să le placă turiștilor, așa că l-am adoptat. Când bietul meu soț s-a prăpădit, era o noapte cu lună plină și orologiul arăta o oră aiurea, ca de dincolo de timp, ceasul rău. Suferea de boala lui Pott soțul meu. Tocmai de-asta ne-am stabilit la Bugaz, aproape de sanatoriu." La etaj, oblonul unei ferestre
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
ar ajunge o viață, puteți să-mi spuneți? VI Hector a murit de bătrânețe la începutul anilor '50. Și după câteva luni, șeful de gară. Mutat, după război, în vestul țării, în Oltenia, trecuse prin luni dificile înainte de a se prăpădi. Fără să fie arestat, a trebuit să răspundă câtorva interogatorii pe subiectul plecării din Basarabia, în 1940. Se oprise trenul în plină câmpie? Da, se oprise. Știa de ce? Da, știa. De ce? Un tânăr soldat sovietic, care tocmai fusese parașutat, ridicase
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
crescut mult, dar te-aș fi recunoscut, ai rămas aceeași, Nel... (Nel! De mult timp, nimeni, afară de mama ei și de Silvia, nu-i mai spunea Nel, ci Irina sau, cel mult, Irinel)... Ce fac părinții tăi?" " Tata s-a prăpădit..." "Ah, Constantin, fratele meu, a murit... Trebuie să-ți spun că bănuiam. Am niște viziuni care îmi dau de știre, corpul meu a căpătat un al șaselea simț: simțul nenorocirii." Aflând circumstanțele în care murise Constantin, învățătorul își șterse două
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
când." "Unde e?" "La Brăila. A ținut acolo o cârciumioară până la închiderea restaurantelor private. După aia, a găsit o slujbă ca administrator." "E tot cu Panaiota?" "Nu, ea a intrat în mănăstire, după ce i-a murit băiatul, care s-a prăpădit în Grecia, în timpul războiului civil..." Învățătorul își lăsă capul în jos, murmurând: "Curios, nenorocirea care a lovit-o pe Panaiota n-am simțit-o. Dar purtarea ei nu mă miră. O femeie ca ea trece direct de la sensualitate la ascetism
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
menținânduse la acest nivel până în vara anului 1959. Modificările din structura administrativ-teritorială a țării, prin reforma din 1950, a creat mari dificultăți comunelor care au fost arondate la raionul Zeletin cu sediul în Răchitoasa, regiunea Bârlad. Răchitoasa era un sat prăpădit în Colinele Tutovei, lipsit de legături cu satele și comunele din jur, lipsit de mijloace de transport. Se mergea la prea desele instruiri pe jos, peste dealuri și păduri, bătând cu pasul 35 km. Au avut loc și modificări în
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
inutilă, când stau să mă gândesc la moartea prematură a amfitrionului încoronat, dar și la nevoile (și mai ales la condiția) rușilor de azi. Personalul muzeului să fie același de pe timpul lui Pavel. Au trecut secole, stăpânul lor s-a prăpădit, familia împăratului și toți nobilii ei s-au făcut una cu pământul, dar ei, servitorii, au supraviețuit, ca o ironie a istoriei - spiritul gregar e mai vivace decât distincția aristocratică! -, și șterg în continuare praful, impasibili, de pe aceste obiecte strălucitoare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
expediate unele formațiuni fără mai multă chibzuință, atât de zăpăcită era lumea. Cercetași de la 12 la 17 ani, de frica lagărelor de concentrare germane, fură porniți pe jos ca organizații militare, deși erau încă niște copii plăpânzi; mulți s-au prăpădit pe drum sau de urmările răcelii și prea marei oboseli. plecarea guvernului În ziua de 13 noiembrie am însoțit pe mama la Ionel. Am găsit în biroul lui întregul minister. Cu telefoanele în mână, discutau cu Statul Major de trebuie
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
aceste amănunte din scrisoarea lui Gheorghiu, ni se părea că asistăm la profanarea unei ființe iubite, dar ne mulțumeam să nu distrugă biblioteca, căci prin vecini se purtaseră și mai sălbatic și devastaseră sistematic: la Alexandrina, o țărancă vecină, au prăpădit tot; la Mihai Vlădescu, vinul curgea din gârliciul pivniței; la Leurdeni n-a mai rămas nimic, ca și la Furduești-Rătești. Țăranii au luat ce nu voiseră germanii, care îi îndemnau spunându-le că stăpânii nu se vor mai întoarce niciodată
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
pentru drumul lor înapoi. Ce repede trecură cele două-trei ore petrecute împreună, câte întrebări nu le puserăm și câte știri nu aflarăm! Una, mai ales, ne îndureră: moartea lui Dumitru, fiul doctorului Brătianu și al Anei, născută Pherekyde. Băiatul se prăpădise la Moscova de o pneumonie, pe un ger de [minus] 30 de grade. Era un copil care promitea mult, atât prin calitățile lui, cât și prin educația aleasă ce-i dădeau părinții, mândri de a-l vedea dezvoltându-se așa
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
președinte, pe d-nii Grueff, Berkowitz, Marcel Djuvara, Dimopulo și Eftimiu, toți germanofili, gras plătiți, neavând nimic de lucru. D. Dimopulo controla biletele de baie. Numai d-nii Ionescu și Wangler se ocupau serios. Mama sosi la Mihăești trei zile după mine, prăpădită de oboseală. La București nu a putut avea bilet de tren până nu a specificat de ce pleacă, pentru cât timp, și au împins obrăznicia până a nu-i elibera decât unul de clasa a II-a. Erau 10 în compar
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
suferit la retragere, când, desigur, n-am fi scăpat fără a fi luați ostatici. Dar abia aveau vehicole pentru dânșii, unde ne-ar mai fi pus pe noi? Toate acestea le-am aflat de la bunul general, care râdea de se prăpădea, reamin tindu-și cât de bine izbutise iscusita lui tactică. Era la un dejun la generalul Coandă, unde se aflau și gl Ansêlme246, maiorul Crussot, familia Coandă și noi. Nu mai înșir toate primirile, dejunurile și manifestările de bucurie, căci se
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
nici visezi cât te iubesc eu, nu-i așa? Nici visez [i] că suspin după tine ca turturelele noaptea, ba nici ai cuteza de a visa. Dar pare că tu ai știut vreo dată ce frumos ești și că te prăpădeam din ochi de drag ce-mi erai? Numai nu fi nebun, nu te lua după mine ca să te vază alții... Așa... în taina buduarului, când nimeni nu mă știe, când sunt numai eu și cu mine, singură, atunci te iubesc
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
te-o chema americanu'! Umblă cu mare atenție și nu te înfige din prima, că parcă ție ți-a prezis țiganca aia că o să mori înghesuit la o pomană, nu?" Nea Petrică se făcu negru la față, în timp ce Marinică se prăpădea de râs, arătându-l cu degetul unor martori imaginari (sigur, asta dacă nu ne-ai fi luat și pe noi, gândacii, în considerație): "Te-am avut îmbrăcat, ciumpalacule! He, he, he, îmbrăcat te-am avut, fraiere!". Portarul nu găsește nicio
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
împărățești. 18. Neamurile se mîniaseră, dar a venit mînia Ta, a venit vremea să judeci pe cei morți, să răsplătești pe robii Tăi prooroci, pe sfinți și pe cei ce se tem de Numele Tău, mici și mari, și să prăpădești pe cei ce prăpădesc pămîntul! 19. Și Templul lui Dumnezeu, care este în cer, a fost deschis: și s-a văzut chivotul legămîntului Său, în Templu Său. Și au fost fulgere, glasuri, tunete, un cutremur de pămînt, și grindină mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85065_a_85852]