1,497 matches
-
două curte, două șaluri și două perechi de butoni pentru curte. Să vă spun prețuri: sari-uri: 6-10$ sau, mai scump, până în 15$; curte: 7-9$; șaluri: 3,5-6$; butoni pentru curtă: 0,4-2$, chiar mai mult în cazul celor mai pretențioși. Învățasem să gândesc calculând în rupii, astfel încât, mi-am refuzat, fără sămi dau seama, articolele de calitate. Tocmitul acesta la sânge m-a lipsit de ceea ce era mai bun. - Cum? 400 de rupii? Scump! Mult prea scump! Nicio problemă pentru
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
de paradoxuri: făcută parcă pentru cele mai subtile elite, ea s-a bucurat de o uriașă popularitate; exprimând un mesaj cât se poate de simplu și clar - iată ce pot face dictatura, totalitarismul, până unde pot merge -, ea este extrem de pretențioasă din punct de vedere artistic; transparentă, perfect accesibilă la prima vedere - derutează totodată și pare, pe alocuri, chiar ermetică. Stilistica, estetica filmului, care suprapune și interferează diverse modalități, tonalități, personalități, care amestecă epoci și costume, care se petrece - ca să-l
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
veacurile, al poeților care s-au inspirat din credința sa; adăugați splendidele Enciclice ale Suveranilor Pontifi și vedeți dacă mai există vreo instituție care se poate compara cu ea. Și, în ciuda a toate, am permis să ni se impună vocea pretențioasă, dar și ridicolă, a acelor gânditori care, fără nici o reținere, au pus întreaga știință de partea lor și toată ignoranță de partea noastră, am urmat într-o oarecare măsură pretențiile lor, ne-am anihilat, ne-am gârbovit, am lăsat deci
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
câștigat, deși ei au fost foarte generoși. V.A. : Și ce predați acolo ? A.M.P. : Catedra mea se cheamă studii ale democrației. Eu asta am fost angajată să predau. Mai ales tranziție, studii ale transformării și democrației. Școala este foarte pretențioasă. Le cerem foarte mult studenților și studen‑ ții ne cer foarte mult, pentru că, în fond, ei plătesc școala asta și părerea mea este că acest lucru face diferența valorică. Eu am ținut seminare și la Universitatea Liberă, și la Stanford
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
cu minunile lui, care ne Încântă și azi amintirea În fața „aragazului“, cu improviza țiile lui sărace, o soartă din cele mai bune așezase căminul nostru de la mansardă nu numai În inima, cum se spune, dar mai ales În vecinătatea stomacului pretențios și nesățios al Bucureștilor de acum aproape o jumătate de veac, adică lângă halele mari de la Bibescu-Vodă, hala de carne, alta de pește, alta de zarza vaturi și alta de fructe, cum și lângă mulțimea vie, Împestrițată, colorată și aromată
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
cuvintele tale, pofticioasă și cu stomacul bun. Pentru asta, nu-s chiar de lipsă decorurile ief tine, dar cos tând multe parale. Femeile de rând sau moftu roase se răsfață În plină lume la o masă scumpă, Într-o grădină pretențioasă de vară. Însă femeile de mare soi iubeț, cu fantezie și cu gust al pitorescului, al ineditului, Îți cedează bucuroase, palpitând entuziast și coapte pentru dragoste, după o seară petrecută În confidențe calde la vreun colț de cârciumă cunoscută numai
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
orientarea sa predilectă este critica literară, pe care o abordează într-o manieră doctă, fără să-i scape minuțiile stilistice sau de structură. Această orientare devenea clară încă de la susținerea licenței sale cu lucrarea „Critica lui Șerban Cioculescu” subiect extrem de pretențios având în vedere personalitatea celui studiat. Va continua, apoi, prin remarcabilele sale studii critice legate de dramaturgia prezentată pe scenele teatrale românești situându-se astfel în elita criticii românești de specialitate. Cele cinci cărți care abordează această temă sunt adevărate
Clipe de vrajă by Valentina Lupu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/640_a_1035]
-
că de fapt eram antrenat în aproape toate activitățile direcției și că echipa ceremonialului diplomatic participa, la nevoie, cu tot personalul, când era vorba de delegații numeroase sau de participare la cel mai înalt nivel, ori chiar de recepții mai pretențioase, la ambasadele mai mari, cu prezență mai numeroasă din partea oficialilor români. Precizarea în agendă a unor obligații privind vizitarea vilei Lac-2, care urma să fie pentru câteva zile reședința președintelui Voltei Superioare, și în aceeași săptămână organizarea și participarea la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
Filipaș, căreia, cu doi ani înainte, când făcea perioada de pregătire la Direcția de Protocol, avusesem onoarea să îi dau unele sfaturi strict profesionale, firești pentru orice persoană responsabilă care pășea pentru prima oară în spațiul destul de restrâns și deosebit de pretențios al activității diplomatice. Ea se înapoia la post, după vacanța de vară. Era o doamnă trecută de cincizeci de ani, sobră, elegantă și cu un orizont cultural suficient de bogat. Am sosit la aeroport, la salonul diplomaților, cu o oră
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
soțul meu ne gândim la viitorul copilului; noi nu trăim în trecut. De instrucția lui maghiară mă ocup eu acasă.“ Adrian era un băiat brunet, frumușel, elegant îmbrăcat și foarte bine-crescut. Taică-său era inginer și locuiau într-o vilă pretențioasă ca un cavou de lux. Aceste două clase primare țin de o perioadă fără experimente erotice, în schimb cu escapade clandestine. Mă aventuram, fără știrea părinților, până în Piața Unirii, unde, în incinta palatului Bánffy (vestit monument baroc), se înghesuia, uzurpându
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
părinții, mai ales refuzurile de a mă lua cu ei la vreun spectacol sau la cumpărături: ah! ce feerie, târguitul în nenumăratele prăvălii, una lipită de alta, care se înșirau și se înghesuiau pe strada Traian; nu dughene sau magazine pretențioase, doar prăvălii încărcate de fel și fel de mărfuri, unde vânzătorii te trăgeau de mânecă și nu te lăsau să pleci până nu cumpărai ceva, părând dispuși chiar să-ți facă un cadou, numai să nu-i părăsești cu mâna
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
mândrește că elevii lui, cu ajutorul a trei soiuri de i, pot diferenția ortografic omonimele („Maică-ta de-i vue, / Bine ar fi să vhe / Pân’ la noi la vie“), în timp ce Heliade și adepții săi denunță, în aceleași slove, o deșertăciune pretențioasă și un obstacol în calea culturii. Când vine vorba de a se înlocui alfabetul chirilic prin cel latin, unii apără în slove tradiția, alții acuză în ele stagnarea; unii văd în litere o ofensă la adresa foneticii, alții un omagiu adus
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
néant. Ca și ideologii comuniști am detestat și eu această cărămidă (într-o oarecare măsură tot ca ei, fără să o fi citit sau mai exact fără să o fi dus până la capăt), dar din alte motive. E îngrozitor de plicticoasă, pretențioasă, sucită și outrecuidante, ca să folosesc această admirabilă vorbă veche franceză, care înseamnă înfumurare peste măsură. De fapt, o vană speculație, un tratat moftologic (în care, ce e drept, dacă ai răbdare și timp de pierdut poți totuși găsi reflecții aparent
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
despre tine, de îndoială, m-a făcut să tresar; așa de tare aș fi vrut să alerg la tine, să te iau în brațe și să ți spun doar atât: nu, scumpa mea, nu ești de gheață, dar ești foarte pretențioasă, fata mea dragă. Nu-i poți ierta cuiva faptul că nu e perfect, că întinează imaginea pe care ți-ai făcut-o despre el; vrei un om perfect, care să fie mai inteligent decât tine, ceea ce e foarte greu, care
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
de calitate. Rodica? Se mulțumește cu atât de puțin. Lucy? Își trăiește viața din plin, fără să-i pese de bârfe. Sanda... are ce i se potrivește. Marina... Și toate celelalte. Speră, scumpa mea, și mai ales nu fi prea pretențioasă. Până și idiotul acela de frate al Suzettei, câte dintre prietenele tale n-ar fi încântate să le facă curte. Numă ră-le în gând și verifică aceste impresii. Ești și foarte ocu pată intelectual, așa că... Și dacă ai accepta un
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
limbii literare pusă la cale de niște nepricepuți analfabeți. Întreprinderea a pornit din vremea când filologul rus Marr preconiza ideea că revoluția limbii trebuie să completeze revoluția socială politică. Stalin a lămurit chestia; greșala însă mai subsistă la unii bărbați pretențioși de la Chișinău. Știința filologică rusească, după cât se vede, tinde să statornicească adevărul, spunându-și cuvântul prin reprezentanții ei atunci când s-a vorbit despre traducerea în limba moldovenească a lui Mitrea Cocor și Nicoară Potcoavă. Joi 17 dechembrie. Asară, la Ambasada
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
obicei să ieși din aproape orice impas. Dacă aș vrea să duc paradoxalitatea până la capăt, aș spune că, de fapt, acum, la senectute am toate motivele să mă bucur. Am În spate nu numai ceea ce se cheamă, cu un cuvânt pretențios, o „operă” (discutabil este dacă ea va rezista sau nu!Ă și... moartea accidentală sau absurdă nu mai poate să-mi „strice planurile și ambițiile”. Ea, când va veni, distinsa și, cum se spune, macabra Doamnă - Nemții o masculinizează, este
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
o nație mică și vitregită de istorie nu are niciodată prea mulți!... 6 (Destinulă Nu, nu putem Încheia această voluminoasă, insistentă exegeză asupra a ceea ce se Înțelege prin sintagma „sensului vieții” fără a „da o raită” Într-o altă „ogradă” pretențioasă, care e, ca și conceptul studiat de noi, cu armele prozatorului, se’nțelege, și ale unui atent „martor al existenței” - cea colectivă, istorică, dar și cea strict intimă și personală! - preocuparea tuturor și din toate timpurile pentru soartă, fatum, moira
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
și focul, iar ultima secțiune, dedicată simbolismului acvatic la Ștefan Aug. Doinaș, pune în discuție, sub influența teoriei lui Gaston Bachelard, simbolismul ochiului în paralel cu cel al oglinzii acvatice, înțeleasă ca oglindă a pământului. Volumul își propune un obiectiv pretențios, pe care îl atinge în bună parte. SCRIERI: Trepte sub pleoape, București, 1985; Dimensiuni ale poeziei române moderne. Motive presocratice în poezia transilvană, București, 1989. Repere bibliografice: Hristu Cândroveanu, „Trepte sub pleoape”, CNT, 1986, 10; Gheorghe Iancovici, Funcția cognitivă a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287549_a_288878]
-
cărți!” * Am dat, din întîmplare, peste colecția „Ateneului” de pe anul 1968. Figurez, cu cronici, în 11 din cele 12 numere. A le reciti, după un atare interval, mi-a cerut curaj. Mă nemulțumește în acele comentarii etalarea unor „intuiții”, forma pretențioasă, abuzul neologistic, „vocea de cap”, cam stridentă, cu care-mi afirm judecățile. Sînt defecte pe care gustul meu de acum le condamnă. Azi străduința mea e de a expune calm și simplu ideile. Tînăr, l-am maimuțărit pe Călinescu, căutînd
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
de aur... i-a amintit, de pildă, de Cosette, fata din Mizerabilii), pentru a-i preciza genul și a-i explica succesul de public. Adică - a sugerat el - avem de-a face, în acest caz, cu o literatură mai puțin pretențioasă (i-aș zice paraliteratură), pe care o citești cum ai bea apă, fără eforturi de atenție și fără crampe intelectuale. Ce nu înțeleg cei ce-l judecă pe Profesor e că, pentru un critic, pare uneori destul de amuzant să pună
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
învățătură”. Incomparabile prin definiție, femeile acceptă doar comparațiile care le subliniază raritatea sau unicitatea. Însă exercițiile epistolare de felul celui al profesorului I. (care a avut, probabil, în minte imaginea „lostriței” lui Voiculescu) sînt riscante. Cu cît comparația e mai pretențioasă, cu atît ea va fi divulgată mai repede celor din jur. E o contradicție care nu poate fi depășită decît prin tăcere. *Orice s-ar zice, sînt un optimist: imaginația mea concepe (chiar dacă în doze infime) mai binele, niciodată mai
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
pe lîngă o brutărie sau o librărie. Prezența pîinii și a cărții îmi pune în mișcare, mai mult decît orice, simțurile și-mi amintește că sînt om. *Obicei vechi, din ședințe rețin numai frazele cu caracter de „panseu”, formulările greșite, pretențioase, „eclovente” (vorba cuiva de la centru) pentru nivelul cultural al luătorilor de cuvînt; „oratori”, chiar cu ghilimele, ar fi prea mult. Le notez pe fișe de mărimea unei optimi de pagină, ușor de ținut în palmă, de vîrît și de scos
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
pictor bun, dar cap prea puțin teoretic, intelectualicește simpluț). Ulterior, mai plauzibilă mi s-a părut ipoteza că odată ieșit din cotlonul lui de corector la tipografie, D.K. a vrut să epateze, „să rupă gura tîrgului”, recurgînd la un limbaj pretențios, abstrus. Iată o frază: „Sugestia (pe care i-o dă „tumulul” dintr-un anumit peisaj - n.m.) este de prezență a unui strat originar, arhetipal, ce guvernează hipnotic compozițiile prin emisii din adîncimi genezice, ce extrapolează și potențează comunicarea conferindu-i
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
și cum o va face. *Am crezut în efectul memoriului meu, dar decepție... Aseară (1 septembrie), pe cînd eram plecat în oraș, a telefonat Gheorghe Sprințeroiu și i-a spus lui Ani că nu se poate face nimic: „metodologia”(cuvînt pretențios, menit, ca în atîtea alte situații, să închidă gura solicitantului) a fost respectată. Dar memoriul era în parte contestație (a „metodologiei”, după mine greșite), în parte cerere (de suplimentare a numărului de locuri). Să nu fi sesizat S. aspectul din
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]