887 matches
-
țară, cu experiența acelor trăiri. Le-a scris pentru cititorul revistelor diasporei românești și le-a răspîndit în atîtea colțuri ale lumii prin cîte a trecut sau a zăbovit. "Pe atîtea răscruci de meridiane și paralele", cum își chibzuiește distanțele pribegiei în funcție de terminologia consacrată de geografie, în Postfață la un deceniu personal. La unitatea volumului Sfîrșit de exil. Nuvele, au contribuit Nicolae Florescu și Mihaela Constantinescu-Podocea, echipă de mult afirmată în direcția activității lor susținute, atît de detectare în publicațiile de peste
Sfîrșit de exil by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/15321_a_16646]
-
unui plănuit volum, constituit din nuvelele publicate în țară, în paginile Gândirii, ale Universului literar și ale propriei reviste Meșterul Manole. Volum intitulat după altă nuvelă de atunci, Ucigașul Teofil, în ideea publicării lui într-o editură din Argentina, Cartea pribegiei a editorului inimos, Grigore Manoilescu. Certitudinea asupra acestor date permite lui Nicolae Florescu subliniatul spirit critic față de selecția operată de Mircea Popa pentru sumarul antologiei Moartea morții mele (Editura Dacia, 1999). Studiu al mecanismului social-politic care a generat atîta deznădejde
Sfîrșit de exil by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/15321_a_16646]
-
definesc teritoriul. Poate însă să «împrumute» altora stanțe de-a lungul unei dâre a cântecului și să obțină astfel drept de trecere de la vecini.” Încă de la sfârșitul secolului al XIX-lea, etnologul englez W. E. Roth arătase că așa-zisa pribegie a aborigenilor face parte dintr-un gigantic sistem diplomatic și comercial și că drumurile principale sunt cântece, după cum și principala monedă de schimb este tot cântecul. De-a lungul unei dâre a cântecului, limba diferă de la un neam la altul
Din guugu yimithirr cetire by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/5966_a_7291]
-
întîlnit îi dau prilejul unor portrete memorabile, ca cele ale lui Tudor Arghezi, Radu Gyr, Justinian Marina, Iustin Moisescu sau Valerian Trifa. Mai mult, chiar și cuvioasele măicuțe sau timizii stareți care l-au adăpostit pe autor în lunile de pribegie, al căror nume memoria cititorului nu e înclinat să le rețină, chiar și ei dau, prin prezența lor ștearsă, decorul uman pe seama căruia se ridică profilul portretelor amintite. Apoi, sunt numeroase episoadele care ți se întipăresc în memorie grație concreteței
Împlinirea unui suflet by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6988_a_8313]
-
de Iugoslavia lui Tito împreună cu Istria și Fiume. Mai întîi fasciștii îi oprimaseră pe originarii slavi din regiunile respective, după care a urmat revanșa iugoslavă, la fel de crudă și inumană. Muncitorii italieni au fost nevoiți pînă la urmă să ia calea pribegiei, să trăiască ani de zile în lagăre de refugiați, să se vadă tot timpul stigmatizați în bloc ca fasciști, așa cum refugiații din Germania și alte țări erau cîndva molestați și stigmatizați ca venetici. Scriitorul arab palestinian Anton Shamass alege în
Peregrini și peregrinări by Gina Sebastian Alcalay () [Corola-journal/Journalistic/8316_a_9641]
-
Iustin. Se gîndi că bătrînul duhovnic ar fi mîndru de el. Starețul de la Mănăstirea Petru Vodă făcuse mulți ani de pușcărie politică și știa să deslușească semnele timpului. Semnele sunt peste tot, spunea părintele Iustin Pârvu, sărăcia, foametea, plecarea tinerilor, pribegia lor prin lume după o bucată de pîine, intelectualii noștri care se dedau la cele mai umilitoare ascultări și munci pentru un ban (...). Am ajuns cerșetori ai Europei și ai lumii întregi. Brațul cel mai ieftin de muncă este al
„Adevărata poveste a unui exorcism“ by Paul Cernat () [Corola-journal/Journalistic/4470_a_5795]
-
a Ardealului. Mă tot pregăteam să vin la Oradea, să stau cu el pe îndelete de vorbă și să-i fac un portret cît mai fidel și mai cuprinzător în cartea de memorii la care lucrez, Rămas bun anilor de pribegie”. Cu toate că n-a fost ceea ce s-ar numi un nume literar, Traian Blajovici a lăsat în locul unei opere memoria unui foarte merituos om de catedră, a unui intelectual pururi activ, a unui conviv fermecător, care nu disprețuia șuetele inter pocula
„Un risipitor fericit” by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/5334_a_6659]
-
operă și la teatrul țigănesc. Umblînd pe Starîi Arbat încercam să mă identific cu lumea ce trecea prin fața mea. Mă simțeam destul de stingher. Visul meu era să ajung să simt sub tălpi pămîntul pe care-l părăsiseră, plecînd cîndva, în pribegie, și strămoșii mei... Pe Grigore Vieru îl cunoșteam din cărți. Îi citisem versurile. Îl admiram. Nu știam însă că poetul are cunoștință de existența mea. Astfel că nu mică mi-a fost surprinderea, cînd într-o seară am fost anunțat
Cîteva gînduri despre Grigore Vieru by Nichita Danilov () [Corola-journal/Journalistic/7643_a_8968]
-
și cele subdezvoltate, noua viteza de comunicare și supraveghere, în competiția dură pentru Putere, observăm o subminare mereu mai persistentă a democrației, a dezvoltă rii sănătoase a mediului socialpolitic global. Putem doar spera că în scrisul nostru, ca și în pribegia noastră, soarele va continua „să soarbă umbra”, cum spune marele poet.
Centenar Octavio Paz Umbrele trecutului, umbrele prezentului by Norman Manea () [Corola-journal/Journalistic/2740_a_4065]
-
istorice diferite. Au în comun tema călătoriei și faptul că scriitori devin nu simple personaje, ci eroi: primele două romane relatează o călătorie halucinantă, ce se încheie cu moartea lui Tolstoi într-o gară după ce fuge de la Iasnaia Poliana sau pribegia stranie a lui Walter Benjamin, ducând manuscrisul de 1000 de pagini al Proiectului Arcade, capodopera vieții sale. Al treilea narează însă întreaga viață a lui Hermann Melville, cel ce a creat în jurul balenei albe o întreagă mitologie. Partea călătorului Este
Când personajul se numește Herman Melville by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/2839_a_4164]
-
unei întregi generații de muzicieni. A devenit de notorietate faptul că Dieter Acker era preferatul maestrului. Dar și că pe an ce trecea maestrul se metamorfoza în idol al discipolului. Despărțirea de Toduță și de spațiul clujean a coincis cu pribegia prin țara strămoșilor: mai întîi la Düsseldorf, apoi la München, unde și astăzi este titularul catedrei de compoziție și analiză muzicală al celei mai renumite școli de muzică germane. între timp devenise depozitarul mai multor premii de o unanim apreciată
Un neamț hîtru by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/11349_a_12674]
-
jurnalist și militant al stângii, revine în Chile în 1973, după ce Salvator Allende câștigă alegerile, dar lovitura de stat și instalarea la putere a lui Pinochet îl duc la închisoare pentru câteva zile, salvat datorită unor foști colegi de liceu. Pribegia îl poartă din Chile în Mexic și El Salvador, din 1977 vine în Europa și începe alt periplu (Franța, Belgia, Italia, Portugalia, Suedia). Se stabilește în Spania, într-un sat de lângă Barcelona, aici are o viață de familie - cu soția catalană
Nebuni întru Poezie by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/3429_a_4754]
-
Simona Vasilache Un poet cântând la chitară, în buna tradiț ie a trubadurilor, poate fi o imagine comună. Unul, însă, exersând la ukulele, o chitară mai mică, având parfum de pribegie și de insule exotice, stârnește curiozitatea. Este instrumentul, cu sonorități metalic-neprelucrate, modulate, dar puternice, pe care Ștefan Baciu și-l alege ca titlu al unui volum, apărut în 1967, la Madrid. Povestea vieții unui poet globe-trotter, care s-a mutat
Amintire din Waikiki by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/3515_a_4840]
-
natură politică sau ideologică, n-a primit nici o înaintare în grad, nici un beneficiu moral sau material. Dar oficialitatea cu orientare comunistă nu se sinchisea de atari ,detalii". L-a ales pe distinsul latinist drept una dintre primele sale victime. în pribegie, N. I. Herescu a avut satisfacția de-a se reîntîlni cu o sumă de personalități alături de care și-a adus o substanțială contribuție la conturarea unui impunător front anticomunist: generalul Nicolae Rădescu, Grigore Gafencu, Sergiu Fărcășanu, Leontin Jean Constantinescu, Alexandru Busuioceanu
"Judecățile viitorimii" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11364_a_12689]
-
ediției socotește că drumul acestei nefericite personalități, stinse din viață prematur, în 1961, într-o cameră de hotel din Zürich, ,la alt nivel, și într-o altă epocă de surghiun, repetă, în alt spațiu, însoțit doar de-o valijoară, drumurile pribegiei lui Gheorghe Șincai". Din paginile publicisticii lui N. I. Herescu, deloc ofilite, reținem cu precădere o caracterizare a emigrației din care i-a fost dat a face parte. Inflamarea verbelor nu exclude luciditatea, o luciditate remarcabilă în circumstanțele în care, prinși
"Judecățile viitorimii" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11364_a_12689]
-
se lăsa răsfățat de noi, ca un tată bun, cu o vădită satisfacție! Regina de asemena era foarte bucuroasă de revedere, iar principesa Elisabeta îmi spuse cât de mult dorea să începem muzica noastră, atât de mult neglijată în anii pribegiei în Moldova. După bucuria revederii cu familia regală, iată că a trebuit să trec și printr-o decepție. Se dezlănțui un fel de ură ascunsă contra tuturor acelora care au fost nevoiți a sta în Bucureștiul ocupat de dușmani. Această
Muzicieni rom?ni ?n texte ?i documente (XXIV) by Viorel Cosma () [Corola-journal/Science/83191_a_84516]
-
puținătății datelor explicite - între Eisenach și Leipzig în cazul lui Bach, sau între Bonn și Viena, în cazul lui Beethoven, fără ieșiri din spațiul culturii germane. Această absență a unor evenimente explicite (călătorii îndelungate, schimbări frecvente de orașe sau țări, pribegii sau turnee etc.) permite abordarea directă a unei imagini limpezi referitoare la specificul „structural” al vieții și, mai ales, al creației. Or, astfel devin vizibile două tipologii radical diferite ale gândirii muzicale - retorică (în cazul lui Bach) și organică (în
Fenomenul compresiei stilistice ?n muzica european? (II) by Oleg Garaz () [Corola-journal/Science/83140_a_84465]
-
la cer chiar seceta murea de-atâta sete iar lupii hămesiți mureau de ger privea tăcută maica la icoană taica umbla prin sat după-mprumut În casa lui Țopăi - pe-ngenunchiate se Întețeau flăcăii la barbut dar am crescut - mă duse pribegia printre străini mi-am aciuiat un rost de sub meninge TUZLA mă Întreabă: mai știi poete?... ce frumos a fost... TE DEUM - poetului Ion Antigel - cine n-a iubit salcâmii primăvara - mai ales când o bate bruma-n toamnă n-o să
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_215]
-
umilința a fost singura stea acoperișul sub care cei puternici au refuzat să vorbească și îndelung am tăcut ca peștii sub mare ca peștii pe uscat ne-am zbătut în năvoade retorice într-un târziu când ne-am întors din pribegie frunzele refuzau să ne mai dăruie umbra iarba se ofilea în fața noastră iar ei înfrigurați și tăcuți țineau în brațe ca pe un copil din flori un fag singuratic pe care pădurea refuza să-l mai recunoască
Poezie by Ion Cristofor () [Corola-journal/Imaginative/12232_a_13557]
-
din Cluj a tinereții mele îmi face onoarea de a-mi conferi înaltul titlu de doctor honoris causa, simt iscându-se în mine aceiași mirare care mă cuprindea, cu ani în urmă, atunci când, tânăr discipol descopeream alma mater napocensis, în pribegia sa sibiană. Mirarea " o știm de la mentorii noștri elini atât de îndepărtați în timp și totodată atât de apropiați de noi, atât de prezenți " este o stare de spirit prielnică filosofării. Ea este favorabilă reflecției, cred, prin chiar naivitatea sa
Universitățile mele by Nicolae Balotă () [Corola-journal/Imaginative/14087_a_15412]
-
la cer chiar seceta murea de-atâta sete iar lupii hămesiți mureau de ger privea tăcută maica la icoană taica umbla prin sat după-mprumut În casa lui Țopăi - pe-ngenunchiate se Întețeau flăcăii la barbut dar am crescut - mă duse pribegia printre străini mi-am aciuiat un rost de sub meninge TUZLA mă Întreabă: mai știi poete?... ce frumos a fost... TE DEUM - poetului Ion Antigel - cine n-a iubit salcâmii primăvara - mai ales când o bate bruma-n toamnă n-o să
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
Era o coincidență: se anunțase poștașul care aducea mesajul, când T.M., cufundat în scaunul pliant din grădină, răsfoia volumul lui Schopenhauer pe care nu-l mai deschisese de peste 40 de ani. A.K. fusese avizat, cum am menționat, că în pribegie scriitorul transplantase peste tot un ritual din junețe cu ore pentru masă, somn, lectură, corespondență, creație. Cineva din afară care ar fi știut cât de metodic aplica T.M. rețeta lui de disciplină ar fi fost tentat să pună la îndoială
Micile infirmități ale oamenilor mari by S. Damian () [Corola-journal/Journalistic/11194_a_12519]
-
tăinuită într-o mărgea cu care să-și împlinească destinul. Bătrînul o povățui că de nu-l va mai afla viu să se îndrepte spre Lugoj, unde mai trăiesc fiul și nepotul (Marco) unui prieten Mania. După patru ani de pribegie, Rusalina, bolnavă, reveni iar la Vlădeni. Țiganii (autorul îi numește faraonii) îi reparară bordeiul și o ajutară să se întremeze tocmai pînă în primăvară. "Învia și revenea în puteri, simțind o bucurie nouă de viață. Încet-încet începu să samene cu
Vrerea destinului by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16575_a_17900]
-
fiți și voi sfinți în toată purtarea voastră. 16. Căci este scris: "Fiți sfinți, căci Eu sunt sfînt." 17. Și dacă chemați ca Tată pe Cel ce judecă fără părtinire pe fiecare după faptele lui, purtați-vă cu frică în timpul pribegiei voastre; 18. căci știți că nu cu lucruri pieritoare, cu argint sau cu aur, ați fost răscumpărați din felul deșert de viețuire, pe care-l moșteniserăți de la părinții voștri, 19. ci cu sîngele scump al lui Hristos, Mielul fără cusur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85040_a_85827]
-
să cuprindă, într-o privire, întregul pământ. Mai mult decât asta: copilul de numai câteva ceasuri arăta deja ca unul de doi ani. Era voinic și puternic. Ca Făt-Frumos din basmele românilor. Evident, imaginea era mai mult închipuită decât reală. Pribegia tinerei familii a continuat. Ea s-a stabilit în orașul Sutri, într-o margine a așezării. Și, din nou, a intervenit legenda. Cică Roland a mers la școală la vârsta de patru ani. în paranteze fie spus, nici feciorii de
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92334]