3,441 matches
-
cu serviciul din toate colțurile țării sau ale lumii, aduși de destin. Anișora cu Radu au ajuns În America cu mult Înaintea mea. Un ciudat univers concentrat Într-o singură porțiune de stradă! Din fața porții Anișoarei Albu se deschidea toată priveliștea spre Dunăre, cu șantierele navale și vasele lunecând alene pe apele vieților noastre, că numai cine a trăit Într-un port și a băut din Dunăre știe ce Înseamnă botezul dragostei eterne pentru locurile acelea fermecate. Apele Dunării noastre parcă
ANUL 4 • NR. 18-19 • MARTIE-APRILIE • 2011 by Monica Ligia Corleanca () [Corola-journal/Imaginative/88_a_1534]
-
o forma alungită și posedă 5 turnuri, 4 rotunde și unul prismatic. Zidurile au 2-3 metri grosime. În prezent ruinele cetății sunt amenajate ca obiectiv turistic și sunt vizitate de turiști români și străini. De la nivelul cetății se pot admira priveliștile frumoase ale văii Argeșului. Pentru a se urca la cetate s-a construit, în zilele noastre, o scară de beton, dotată cu balustrade, cu 1480 de trepte. Imagini
Cetatea Poenari () [Corola-website/Science/299794_a_301123]
-
icoana Sfântului Arhanghel aflată pe ușa din dreapta a iconostasului bisericii mari de la Văcărești). Încă înainte de al Doilea Război Mondial, Dem I. Dobrescu, care fusese primar al Bucureștiului în perioada februarie 1929 - ianuarie 1934, opinase că mănăstirea Văcărești, „cu superba ei priveliște, cu frumosul bulevard Văcărești, ar putea fi destinată ca reședință Patriarhiei noastre”, ale cărei instituții religioase erau „înghesuite” în Dealul Patriarhiei. În 1973 Șahul Iranului, Mohammad Reza Pahlavi a vizitat România și i-a sugerat lui Nicolae Ceaușescu ideea înființării
Mănăstirea Văcărești () [Corola-website/Science/307362_a_308691]
-
când a plecat din Fălticeni și o treime din întreaga sa operă este scrisă aici. În această casă au fost scrise: „Povestiri de seară” și „Genoveva din Brabant” în 1910, „Apa morților” în 1911, „Un instigator” și „Bordeienii” în 1912, „Priveliști dobrogene” în 1914, „Neamul Șoimăreștilor” în 1915, „44 de zile în Bulgaria” în 1916 și, în sfârșit, „File însângerate” în 1917. În 1897, pe când se afla în ultimul an la gimnaziul „Alecu Alecsandru Donici” din Fălticeni, Mihail Sadoveanu a publicat
Casa memorială „Mihail Sadoveanu” din Fălticeni () [Corola-website/Science/327045_a_328374]
-
mica biserică din Măleni se lasă greu descoperită de cel care dorește să o viziteze. Drumul de pământ, anevoios, ce poate fi parcurs doar pe jos sau cu carul, urmează firul pârâului ce vine dinspre sat. La capătul acestui drum, priveliștea se deschide apărând biserica și cele câteva case ale localității. Această imagine a Măleniului poate fi considerată a fi una mai degrabă recentă deoarece satul, a cărui primă mențiune ni se păstrează din anul 1603 nu a avut biserică până în
Biserica de lemn din Măleni () [Corola-website/Science/324646_a_325975]
-
tabloului se văd o mulțime de țărani care se înghesuie pe sub prelatele și foile de cort ale negustorilor. Ce este hazliu, este faptul că în prim planul compoziției este figurat un cârd de gâște zgomotoase care aduc o notă grotească priveliștii care se închide treptat spre dreapta în brazii mănăstirii. De interes social au fost și peisajele de mahala. Exemplu stă mica acuarelă realizată în anul 1903 care înfățișează "Mahalaua din Herăstrău" (Muzeul Național de Artă). S-a constatat de către critica
Sava Henția () [Corola-website/Science/308924_a_310253]
-
în neștire, nu spre casa care era în partea de jos a orașului, ci spre dealul Copoului, unde în amurgul împurpurat al asfințitului, priveam cum se desfășoară departe creasta zimțuită a Carpaților cu transparența de ametist. Și în acea minunată priveliște și cu sufletul atâta de răscolit de ceea ce auzisem de la maestru, mi-am statornicit cărarea vieții, fiindcă până atunci nu eram încă dumerit pe ce drum de muncă să apuc. Și iată așa a început între mine și profesorul I.
Mihail D. David () [Corola-website/Science/307177_a_308506]
-
și Chiajna. Au rămas din această perioadă "Colț din strada Povernei", "Spălătoreasa", "Casa vecinului" și "În fundul curții". În cartierul Filantropia unde a locuit (1907), a pictat numeroase peisaje dintre care se remarcă pastelul "Gheretă din Filantropia", lucrare care evocă tristețea priveliștii care se vedea din casa sa, friguroasă și cu o lumină incertă. Punând câteva accente de culoare, Luchian a expus în acest tablou nu numai viața grea din cartierele mărginașe ale Bucureștiului ci și o stare de suflet. Casa din
Ștefan Luchian () [Corola-website/Science/297807_a_299136]
-
au urmat, această temă devine importantă și din ce în ce mai prezentă. În luna august 1909, Ștefan Luchian a plecat cu familia Cocea la Moinești, unde a executat o serie de peisaje în tehnica uleiului: "Pe valea Hânganilor, După ploaie, Lunca de la Poduri, Priveliștea Moineștilor" și altele. Tot aici, Luchian a realizat portrete cu adevărat remarcabile cum este "Hahamul din Moinești" cu o atitudine gravă și interiorizată sau pastelul "Cap de evreu", în care se poate observa expresia plină de voioșie și bunătate a
Ștefan Luchian () [Corola-website/Science/297807_a_299136]
-
pe observația îndelungată a momentelor zilei, din care rezultă indisolubil soluția potrivită intențiilor de comunicare ale pictorului. Peisajele făcute la Moinești sau în satele învecinate, Hângani și Poduri, au o limpezime unică, în tematica abordată regăsindu-se o moară, o priveliște panoramică de case risipite printre dealuri, un șir de copaci sau câteva clăi de fân din capul satului. La Moinești, Luchian a lucrat majoritar în tehnica uleiului, fapt ce dă picturii o cromatică strălucitoare cu scânteieri și transparențe de smalț
Ștefan Luchian () [Corola-website/Science/297807_a_299136]
-
solid, dincolo de tumultul rezultat din afișarea plenară a culorii, unde linia conferă ordine în compunerea formelor definite cu grijă. Peste toate acestea, efectele de lumină aduc un suflu exuberant, plin de pasiune. "Pe valea Hânganilor, Lunca de la Poduri, După ploaie, Priveliștea Moineștilor" și alte peisaje din jurul Moineștiului, relevă suplimentar originalitatea și noutatea artistică adusă de Luchian. Spre deosebire de curentul pictorilor impresioniști care erau subordonați elementelor vremelnice, a senzațiilor efemere, opera artistică a lui Luchian se fundamentează, ca suport, pe cadrul sufletesc receptor
Ștefan Luchian () [Corola-website/Science/297807_a_299136]
-
Dylewo au caracteristice deosebite, lăudîndu-se cu cel mai înalt vârf din Câmpia Europei de Est al Vistulei până la Ural - Muntele Dylewo (312m deasupra nivelului mării). Sistemul bine dezvoltat de terase, cu lacuri și bazine endorheice din valea Drwęca impresionează prin priveliștea pitorească, de-a lungul căreia se întinde rezervația naturală, împreună cu celebra "Czarci Jar" (Ravina Diavolului). Vorbind de hidrologia din regiune nu trebuie să uităm cele mai mari râuri - "Lyna, Drwęca și Pasłęka". Deși sursele lor se află la o distanță
Districtul Lacul Mazurian () [Corola-website/Science/329265_a_330594]
-
Goga". Buni credincioși, rășinărenii respectă cu sfințenie sărbătorile înscrise în calendarul ortodox. Duminica și în zilele de sărbătoare ei își îndreaptă pașii spre cele trei biserici ortodoxe. Portul popular, încă prezent aici, mai ales în zilele de sărbătoare, constituie o priveliște foarte plăcută ochilor, o adevărată încântare pentru toți vizitatorii și turiștii ocazionali, an de an, în număr tot mai mare. Numeroase puncte de interes constituie adevărate atracții turistice și prilej pentru sejur atât pentru sibieni cât și pentru turiștii de
Rășinari, Sibiu () [Corola-website/Science/299539_a_300868]
-
fără perspectiva panoramina si fără far, clădirea ar fi urmat să aibă o sală de teatru cu scenă, cabine și loje pe ambele laturi, dar și o sală de bal de aceleași dimensiuni. Înconjurată de o galerie deschisă spre magnifica priveliște, construcția ar fi avut la subsol toate unitățiile necesare. Grandoarea proiectului se diminuează treptat, astfel încat recepția făcută mult mai târziu decât ar fi fost dispus primarul Coiciu să îngăduie, constata existența unei săli de dans cu culoar. În lupta
Cazinoul din Constanța () [Corola-website/Science/309354_a_310683]
-
lucru și începe astfel pentru artist o perioadă importantă, în care pictează cu o repeziciune uimitoare, fară reveniri, în dorința de a nu pierde nimic din ceea ce natura îi revelează în momentele sale privilegiate. Pictează la Vitré nu doar vaste priveliști, ci și interioare încăperi modeste și umbroase, mobilate cu rafturi pe care sunt așezate frumos farfurii de faianță, în care țărănci cu bonete albe brodează sau curăță legume în fața geamurilor sau a ușilor larg deschise spre însorita grădiniță cu flori
Nicolae Grigorescu () [Corola-website/Science/297835_a_299164]
-
culoare brun-cenușie, împrejmită de vegetație lemnoasă. Stânca se încadrează în lanțul eruptiv al Munților Harghitei de Sud, fiind situată pe versantul estic al conului Muntelui Pilișca pe malul drept al Oltului la o înălțime de 824 m și oferă o priveliște excelentă asupra defileul Oltului, stațiunii Tușnad, vârfurilor Vártető, Surduc și Ciomatu. Limitele rezervației sunt trasate astfel: la est de drumul forestier, la sud de pârâul Corbului, iar la vest și nord de pădurea mixtă de conifere și foioase. La periferiea
Piatra Șoimilor () [Corola-website/Science/325463_a_326792]
-
de vară. Chiar dacă, uneori, pictează peisaje și iarna, predomina peisajul estival, cel al bucuriilor, al sevelor vii care pulsează mustos în lucruri, împlinit cu vagi presimțiri ale serii care va veni și ale toamnei care se anunță prin tonalitatea luminii. Priveliștile urbane, când apar, dețin, la fel, savori și spectaculozități de forma convertite cromatic și conservate în aceeași dominantă constantă și blândă. Formele își joacă luminile în culori mișcate, într-o scăzută fierbere tonala. Jocul de lumini întreține vie dinamică oricărui
George Păunescu () [Corola-website/Science/314324_a_315653]
-
are vedere spre coasta și a fost realizat un mic platou cu vedere spre o zonă adiacenta la plajă. Satul este înconjurat de un deal cu podgorii și cu măslini de o calitate bună. Acest deal, ușor înclinat, oferă o priveliște impresionantă: în stânga spre Golful Lamezia Terme, chiar la orizont, într-o zi senina se observă vulcanul Stromboli din care iese un nor de fum. Vulcanul poate fi observat din golful . Din portul Campora se poate ajunge rapid spre Insulele Lipari
Campora San Giovanni () [Corola-website/Science/313037_a_314366]
-
de curte, caligrafi, poeți și povestitori. Împărat Huizong a fost un artist de renume, precum și un patron al artelor. Un prim exemplu de pictor de curte foarte apreciat a fost Zhang Zeduan (1085-1145) care a pictat un tablou panoramic enorm, „Priveliștea de pe cele două maluri de Qingming”. Împăratul Gaozong al Songului a inițiat un proiect de artă masiv în timpul domniei sale, cunoscut sub numele de „Optsprezece melodiile ale unui flaut nomad” din povestea vieții lui Cai Wenji (n. 177). Acest proiect de
Dinastia Song () [Corola-website/Science/303944_a_305273]
-
ramuri importante ale economiei locale, pe lângă agricultură. În se află singurii exportatori turci de melci comestibili. Orașul Söke este plasat în centrul regiunii, fiind un important oraș comercial. Regiunea în care este plasat orașul are un climat plăcut și niște priveliști încântătoare. Deși stațiunile de pe malul mării precum Kușadası, Didim și Bodrum eclipsează Söke, totuși, orașul se bucură de beneficiile aduse de influxul de turiști, inclusiv de cei care vizitează anticul oraș Priene. Orașul Söke este un centru regional important comercial
Söke () [Corola-website/Science/322583_a_323912]
-
fosilizate și cimentate, după retragerea Mării Sarmatice. Aici se ajunge de pe DN 24, urmând un drum aflat pe partea dreaptă a șoselei ce duce de la Iași la Vaslui. De pe marginea abruptă a Dealului Repedea (353 metri) se deschide o largă priveliște asupra Bahluiului și a orașului Iași. Ca loc de contemplare a peisajelor geografice, Dealul Repedea stă alături de Muntele Cozla (Piatra Neamț), Dealul Cătălina (Cotnari) și Muntele Tâmpa (Brașov). În zilele luminoase de aici pot fi văzute Dealul Mare - Hârlău și chiar
Locul fosilifer Dealul Repedea () [Corola-website/Science/316316_a_317645]
-
comună în județul Maramureș, Transilvania, România, formată numai din satul de reședință cu același nume. Comună Sieu, glie de seamă a lumii românești Maramureșului, străveche provincie din nordul țării, este o “glie” de seamă a lumii românești, ce oferă o priveliște istorică de un excepțional interes. În acest cadru istoric și deosebit de pitoresc al Maramureșului este cuprinsă așezarea românească ce poartă numele Șieu, localitate situată în partea estică a județului, în Depresiunea Maramureșului, la 83 km de municipiul Baia Mare. Comună se
Comuna Șieu, Maramureș () [Corola-website/Science/310644_a_311973]
-
urmă au avut dreptate. Paleologii au scos din nou la lumina zilei ideile universaliste, care zăceau în uitare, însă povara Imperiului "ocrotit de Dumnezeu" al romeilor, stăpânitorul lumii, s-a dovedit a fi peste puterile Bizanțului restaurat. Constantinopolul oferea o priveliște deplorabilă. Nimic altceva decât o întindere a distrugerii, plină de sfărâmături și ruine, - scria, mai târziu, Nikephor Gregoras. Orașul, într-un trecut nu prea îndepărtat, cel mai mare între orașele creștine, zăcea în paragină: suprafețe imense în interiorul zidurilor s-au
Mihail al VIII-lea Paleologul () [Corola-website/Science/317073_a_318402]
-
călătorie în volumul de memorialistică ""Călătorii în Moldova"" (1859). Din orașul Târgu Neamț, poetul vede ruinele Cetățuii Neamțului pe un pinten dintr-un șir de munți cu coastele întunecoase și cu vârfurile verzi. Urcă la cetate și este impresionat de priveliștea asupra văii și munților din față, părându-i-se pentru un moment că este ""mai pesus de ființele omenești"". Poetul descrie ruinele astfel: ""Cetatea, despre munte, este înconjurată de un șanț foarte lung. La o mică depărtare de cetate este
Cetatea Neamț () [Corola-website/Science/300811_a_302140]
-
stătea nemișcată și gânditoare pare că vestita Cetate a Neamțului, cetatea lui Ștefan, martoră nepieritoare a gloriei noastre trecute"". Aici a stat la umbra unui mesteacăn, pentru a se odihni și a-și sătura ""ochii și sufletul de această măreață priveliște"". Alți scriitori care au descris cetatea și-au exprimat mâhnirea față de starea ei părăginită. Foarte puțin cunoscutul poet Alexandru Hrisoverghi (1811-1837) este autorul unui veritabil protest în versuri (""Ruinelor Cetății Neamțu"") publicat în 1834, în care deplângea starea jalnică în
Cetatea Neamț () [Corola-website/Science/300811_a_302140]