1,948 matches
-
dependență, dezvoltând prin aceasta funcția de atribut: „Fată frumoasă și harnică, îngrijește-mă că ți-oi prinde și eu bine vrodată.” (I. Creangă, p. 236) sau poate rămâne în afara unei funcții sintactice, fiind doar expresie a funcției expresive a limbii: „ - Sărmană fată, zise bătrâna...” (Idem, p. 237) Se caracterizează prin autonomie enunțurile realizate prin sintagme nominale în vocativ întrebuințate în afara unei relații de incidență: „Femeie nebună! Ce ai făcut?” (I.L.Caragiale, I, p. 148) și enunțurile realizate prin sintagme guvernate de
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
mai): „Și abia plecă bătrânul... ce mai freamăt, ce mai zbucium!” (M. Eminescu) „O, cum a răgușit de bătrânețe glasul izvorului!” (L. Blaga) „În aceste atome de spațiu și timp cât infinit!” (M. Eminescu) „Încă ce rană-i pe dânșii, sărmanii băieți! Cum i-a mâncat râia prin străini, mititeii!” (I. Creangă), „Și ce să vezi? Unde nu se ie hapsâna de nevastă a lui Vasile Aniței cu cociorva aprinsă după noi...” (I. Creangă) • interjecții: „Măi! al dracului venetic și ceapcân
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
un alt nivel restrâns, selectiv, elitist, piramidal. Așa cum declamă poetul în versurile sale: Lumina dintotdeauna-i în jurul nostru/ și-orbecăim în întuneric. Ar vrea proscrisul să știe /cum să zărească și să denumească stelele pe cer. /I s-a spus sărmanului neofit /că-n drumul de la Marea Ursă5 spre Crucea Sudului 6 /poate accede doar prin Sirius sau Betelgeuse. Și-atunci în sanctuar /alături de hierofant, /în tăcerea impusă de Isis /la miezul zilei pătrunse.// În forță, frumusețe și-nțelepciune /simțea cum
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Este adevărat că după ce s-a făcut strigarea (înștiințarea publică) nu s-a mai găsit nici pâine, nici vin, nici alte lucruri necesare cu noua monedă franceză. Zarafii nu mai vroiau să mai schimbe nici dinari, nici oboli. Și oamenii sărmani nu mai aveau decât acea monedă care nu mai valora nimic. Văzând că pierderea lor este mare, unii își blestemau soarta în public și în secret, zicând ce voiau despre guvernanți. Mulți și aruncau monedele în Sena pe deasupra prăvăliilor zarafilor
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
ludic o bibliografie "generală" fictivă. Benjamin evocă biblioteca pe care un personaj al lui Jean Paul era silit să și-o inventeze, din lipsă de resurse: Mulți dintre voi își vor aminti aici cu plăcere de vasta bibliotecă pe care sărmanul profesor Wuz, în textul lui Jean Paul, și-o constituise vreme îndelungată scriind el însuși cărțile ale căror titluri îl atrăgeau în cataloagele târgurilor și pe care nu își permitea să le cumpere. Scriitorii sunt, efectiv, oameni care scriu cărți
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
românește: Am alergat la biblioteca tatălui meu, care era într-o ladă mare, purure deschsă, în coridor. Ajutat de o slugă, i-am făcut inventariul, și printre mulțimea calendarilor și a cărților în limba grecească modernă, iacă ce am găsit [...]. Sărmană bibliotecă! Uitată în secriul ei la bejenia anului 1821, toată a slujit de fultuială ienicerilor! Ce n-aș da acum ca să am una din acele cărți de sute de ori cetite de tatăl meu7. Tot asta relatează și Barițiu, câțiva
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
răspunse că este chiar el. Atunce pentru prima dată am felicitat școala fundată de doctorul Davila. Dacă în adevăr această școală va mai produce un poet ca Grandea, apoi merită să fie înălțată la gradul de facultate. În adunătura copiilor sărmani și fără mijloace, cari găsesc azil și caută carieră în această școală, fu împins de nenorocire și copilul Grandea. El urmă cursurile machinalmente, căci nu avea nici predilecțiune, nici vocațiune pentru științele naturale. În sufletul său, în inima sa, în
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
ajunge la notarea oricărui text englez. De exemplu, un pentametru englez obișnuit, ca versul lui Pope poate fi scris în măsura de trei optimi astfel : Fig. Pag. 222 sub forma unei Lo, the poor Indian whose untutored mind * <nota> * Priviți, sărmanul indian a cărui minte simplă. </nota> 222 Potrivit acestei teorii, deosebirea dintre iamb și troheu se cuvine interpretată într-un mod cu totul nou, iambul fiind caracterizat doar printr-o anacruză, considerată extrametrică sau inclusă în versul precedent. Printr-o
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
la locul său potrivit pregătirii sale, Gleb își pierde simțul măsurii. Ajunge să alerge după un tren care-i cât pe ce să-l zdrobească, dar în ultima secundă reușește să se arunce deasupra, pe piatra din tren unde oameni sărmani dar simțitori îl repun pe picioare. Sărăcia și necazul acestor oameni simpli nu-i descompun moralicește. Poporul suferă în tăcere, rabdă muțește, rar dacă se revoltă. Acceptă mai degrabă să se retragă din fața răului decât săl înfrunte. Răul vine dintr-
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
văd ei? Ce nu înțeleg? Putem configura răspunsuri urmărind ce înțelege soția doctorului deși ea însăși se consideră pe sine în criză de înțelegere. Ea înțelege să-și urmeze soțul în iad deși n-o recomanda contextul. Ea împărtășește soarta sărmanului său soț fiindu-i ghid și ajutor. Apoi, când ochii săi îi arată lucruri greu de îndurat, că soțul ei a înșelato, ce trăiește ea e milă. Milă față de bietele făpturi prinse în infern. Nu revoltă, nu ură, nu gelozie
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
din această disociere este însă un personaj care renaște din propria sa ardere. Corespondența cu fiica ei o remontează, îi irigă potențialul sleit de istorie, îi dă puterea de a supraviețui. Gândul reîntâlnirii, deși adesea suspendat, uneori pulsează forță în sărmana făptură îmbătrânită prematur în încercări pustiitoare. Dacă asupra bietei Ly lasă întreaga greutate a vieții, asupra restului proiectează lumini ștrengare, uneori ironice, alteori fantastice care mai scot personajul din sărăcia cumplită. Se plânge uneori cochet de stângăcia și nevrednicia personalului
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
șofer, bunătățuri și obsesii rigoriste care aproape că-i deformează viața privată. Este destul de interesant să observi cum viața publică, de i te dedai, o confiscă pe cea privată. Acum se dezvăluie condiția precară a unui ziarist de la investigații, băiat sărman provenind dintr-o familie numeroasă cu patru frați, care nici el nu e un adaptat al vieții de tranziție românești. Tranziția, cu spasmele ei, trece la noi prin corupție, aranjament, compromis, chiar furt. Presa, în loc de câine de pază al democrației
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
un scop în sine. Ce ne facem, de pildă, cu fericirea? Un criteriu de neocolit. Ea nu are sens decît la nivel individual, concret. Cum poate arăta o societate fericită și prosperă, ai cărei membri individuali ar fi triști și sărmani? Kant merge chiar mai departe, considerînd că nimic nu ne permite să acredităm o anumită certitudine empirică a fericirii. Figura individului colectiv, purusha, ne poate ajuta, încă o dată, să depășim antinomia respectivă. Unul dintre autorii care au perceput cel mai
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
exerciții sensibile de contemplare a naturii. Cântăreț - fără patosul și elanul dinamitard al lui Geo Bogza - al peisajului industrial prahovean interbelic, T.-M. evocă, în același timp, cu regret, natura încă neprihănită de „modernizare” și se preocupă de condiția omului sărman. Sunt schițate, pe alocuri, elementele unei drame configurate de conștiința vidului existenței și de angoasă. Colaborarea la „Urmuz” și prietenia cu Geo Bogza i-au adus lui T.-M. renumele de avangardist. De fapt, structural reticent față de îndrăznelile extreme ale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290287_a_291616]
-
omorî, sunt duhul răului întrupat în Satana, vrăjitorul magiei negre m-a trimis împotriva voastră. Se grăbeau să iasă din parc, când lângă cal apăru o femeie gârbovită, îmbrăcată în zdrențe, căzută parcă de pe lună. -Fiți milostivi cu o femeie sărmană. Robert îi întinse un galben și îndemnă calul. Atunci trupul femeii se făcu drept ca lumânarea, cuprins de lumină strălucitoare, transformându-se într un tânăr chipeș îmbrăcat cu haine elegante și scumpe. -Pace vouă și iubire. -Daniel-strigă Robert. -Da eu
Infern in paradis by Gabriel Cristian () [Corola-publishinghouse/Science/1178_a_2136]
-
de securitate și de miliție: „Frica, acest sentiment ne-a schimbat viața. Frica alimentată zi de zi, an de an, de cei care fără frică și rușine, au încătușat tot ce țara a avut mai de valoare...” Și mai apoi: „Sărmanii noștri copii de care era plină țara, cu ce greșiseră ei să fie aruncați în mizerie și groază”. Iar Dan Mihăilescu, spune și el : “Cooperativa Ochiul și urechea scruta totul pe acolo pe unde mișunau dușmanii poporului. Frica păzea bostana
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
că viața mea a fost măcar într-o mică parte influențată de toate aceste întâmplări. Sau poate așa am fost ursită, ca în „Cântecul ursitoarei” de Hölderlin: „Ci noi am fost ursiți Să nu aflăm nicăierea odihnă, Dispar și cad sărmanii oameni, Orbește de la un ceas la altul, Ca apa zvârlită din stâncă în stâncă, De-a lungul vremii în necunoscut ” . Cuvinte frumoase despre mine apar în cartea profesorului Vasile Ghica “Nasc și la Tecuci oameni”. Ca un prinos de recunoștință
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
bărbați o posedau cu o grabă brutală, într-un gâfâit de râsete false și înjurături. Pe fundalul întunecat al ierburilor de iunie, albul trupului ei foarte rotund, foarte plin, îți lua ochii. A întors capul, am recunoscut-o pe femeia sărmană cu duhul pe care locuitorii orașului o strigau cu un diminutiv de fetiță, Liubocika... Sau aniversarea aceea și micile cupe din alpaca. Toată lumea a încercat să se poarte ca și cum eram la fel ca ceilalți, să nu dea atenție micilor mele
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
aceea meritată cu prețul unor încercări și suferințe. Când, la mai puțin de un an, se văzu lângă patul în care Anna era pe moarte, crezu pentru o clipă că înțelege totul, până la capăt: viața nu era decât femeia aceea sărmană cu duhul, pe care o întâlnise într-o zi în satul vecin. Femeia aceea care stătea cu picioarele desfăcute, la o răspântie, ochii aceia decolorați care te străpungeau fără să te vadă, buzele alea fericite, care spuneau că „o să înfigă
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
o carafă de apă. Totul se repetă, la fel ca în urmă cu mai multe luni, dar de data asta într-o ordine diferită: medicul, tăcerea, apropierea morții... La fel ca cioburile de sticlă combinate din mâna oarbă a femeii sărmane cu duhul. Cu trei zile înainte, Anna se întorcea de la reședința de județ, mergând de-a lungul râului, pe pământul care vibra, trezit de ruperea gheții, de zgomotul prăpădului. Un vârtej vesel amesteca lumina soarelui, izbiturile scrâșnitoare ale ghețurilor, prospețimea
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
trunchiurile mestecenilor. Chipul îi era încremenit într-o grimasă ce-i dezvelea dinții. „Un nebun!“, își spuse Nikolai, dând din cap. Praful se învârtejea ușor deasupra urmelor lăsate de rafala copitelor... Străbătând satul vecin cu Dolșanka, o zări pe femeia sărmană cu duhul stând pe o grămadă de trunchiuri de pin. Câteva erau deja curățate de crengi, dâre de rășină sclipeau pe miezul lor trandafiriu, ca niște picături de miere. Imaginea acelui lemn deschis la culoare, gata să se înalțe în
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
au abuzat În creația lor de folosirea unor cuvinte clișeu. Mila noastră (occidentală și creștinească) ține de o mentalitate complicată și ambiguă. Pe de-o parte, În ea regăsim trăiri de moment, foarte acute ale compătimirii și compasiunii față de cei sărmani și umili, față de suferința și nenorocirea lor. Pe de alta, cerșetorul, cu toată starea lui jalnică, este considerat o ființă mai curînd degradată și, chiar dacă se poate bucura de pomana pe care sîntem dispuși să i-o aruncăm expeditiv În
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
drept moarte, se putea prevedea la nivel rațional. A se vedea reacția ziarului Osservatore romano 1 la acest slogan: cu modesta sa italiană învechită, spiritualistă și puțin îngâmfată, jurnalistul intonează un bocet câtuși de puțin biblic, pozând într-o victimă sărmană și nevinovată. Este același ton cu care au fost scrise, de exemplu, lamentațiile împotriva imoralității, ce au invadat literatura și cinematografia. Dar în acel caz, tonul plângăcios și conservator ascunde voința amenințătoare a puterii: în timp ce ziaristul, făcând pe mielușelul, se
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
angoasei și trebuia să iasă din ea marcat, însă victorios. La balamuc cu celălalt „sine”! Adevăratul sine, cel care era menit concreteței vieții și activității, știa bine că argumentele ce demonstrează nulitatea și iluzia „adevărului” sunt și ele „adevărate”, o sărmană filozofie ca oricare alta, nulă și derizorie însă față de intimitatea cu trupul mare și cald al existenței. Tempo, 2 decembrie 1973 Dezvoltare și progres 1tc "Dezvoltare și progres1" Există două cuvinte ce revin frecvent în discuțiile noastre, fiind chiar cuvintele-cheie
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
practică (și sper împotriva voinței lui), este unul singur: acela de a spiona „public” poliția din închisori în materie de comportament sexual al încarceraților, și deci de a o îndemna să mărească supravegherea și represiunea. În plus, îi constrânge pe sărmanii deținuți sau la abstinență monahală, sau la masturbare. Toate acestea sunt comice; dar și tragice. Este tragic, de fapt, ca un intelectual ce se consideră avansat, cult, uman, să nu înțeleagă că singura soluție a problemei era, înainte de toate, să
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]