1,873 matches
-
poveștilor, a problemelor și culturii unor categorii sociale afectate decisiv de procesele violente ale tranziției românești Nu ne-am născut în locul potrivit De: Alice Monica Marinescu și David Schwartz Cu: Alexandru Fifea, Katia Pascariu, Mihaela Rădescu, Andrei Șerban, Silviana Vișan Scenografia: Adrian Cristea; muzica: Cătălin Rulea; traducerea în limba arabă: Bashar Al-Kishawi. Mulțumiri speciale: Bashar Al-Kishawi, Margareta Eschenazy, Valentina Ivanov, Ahmad Marwi, Sana Rahimo, Simina Guga. Spectacolul se joacă cu subtitrări în limbile engleză și arabă. Spectacolul „Nu ne-am născut
Comunicat Platforma de Teatru Politic 2015 - final de stagiune () [Corola-website/Science/295887_a_297216]
-
în cursul carierei sale literare premii de prestigiu precum premiul Societății Scriitorilor Români în valoare de 100.000 de lei pentru piesa "Iuda", piesă reprezentată în același an la Teatrul Național din București, în regia lui Ion Șahighian, cu o scenografie realizată de Traian Cornescu, și premiul Teatrului Național în valoare de 100.000 de lei pentru piesa "Femeia cezarului", pusă în scenă de același regizor, autorul decorului și costumelor fiind același Traian Cornescu.
Ion Luca () [Corola-website/Science/337005_a_338334]
-
1993 de regizorul Alexander Hausvater la Teatrul Odeon din București, având la bază un scenariu cu multe adaosuri al lui Cristian Popescu, în care acțiunea din partea a doua a piesei se petrecea în primii ani de comunism. Spectacolul avea o scenografie opulentă și pe actorul Florin Zamfirescu în rolul principal. În anul 1997 a avut loc premiera spectacolului „Cazul Gavrilescu”, pus în scenă la Teatrului Nottara din București în regia lui Gelu Colceag. Spectacolul „La țigănci” a mai fost reprezentat de
La țigănci () [Corola-website/Science/306433_a_307762]
-
la Teatrului Nottara din București în regia lui Gelu Colceag. Spectacolul „La țigănci” a mai fost reprezentat de trupa de teatru Catharsis din București, în regia Doinei Șandrea; Teatrul Bastion i-a acordat în anul 2007 premiul I, premiul pentru scenografie și cel pentru coregrafie. O altă montare teatrală a avut loc în anul 2014, fiind adaptată și regizată de Andrei și Andreea Grosu la UNTEATRU București. Noul spectacol respecta textul original al scrierii lui Mircea Eliade și nu încerca să
La țigănci () [Corola-website/Science/306433_a_307762]
-
vedere ideologic, mișcării Arte Povera, în care folosirea produselor și materialelor de uz comun sugerează pentru arte o funcție radical creativă, mitică, care nimic nu concede purei reprezentări. Sunt evidente și referimentele la originea sa greacă. Instalațiile sale devin adevărate scenografii care ocupăfizic galeria și înconjoară vizitatorii, tranformându-i în actori protagoniști într-un spațiu care începe sa se populeze de animale vii, contrapuse unor geometrii construite cu materiale care amintesc producția industrială. În"Margherita di fuoco" apare focul, element mitic și
Jannis Kounellis () [Corola-website/Science/307853_a_309182]
-
Filmul a fost nominalizat la Premiul Oscar pentru cele mai bune costume, a câștigat trofeul Palme d'Or la Festivalul de Film de la Cannes și încă 3 premii acordate de Asociația națională a jurnaliștilor italieni de film — imagine, costume și scenografie. Visconti a reușit o ecranizare inedită a romanului scris de Giuseppe Tomasi di Lampedusa și o atentă reconstituire a atmosferei socio-politice italiene de la mijlocul secolului al XIX-lea. Prințul Don Fabrizio Salina (Burt Lancaster), mare latifundiar sicilian de viță nobilă
Ghepardul (film) () [Corola-website/Science/318549_a_319878]
-
româncă. Mama ei, Mia Prodan, era originară din Cluj și făcuse studii la Sorbona. Tatăl ei a fost un om de afaceri norvegian, Bjørn Bjørnson, al cărui bunic era dramaturgul câștigător al Premiului Nobel pentru literatură, Bjørnstjerne Bjørnson. a făcut scenografia pentru musicalul "Fantoma de la Operă", în regia lui Andrew Lloyd Weber pentru care a obținut, în 1988, două premii Tony, pentru costume și decoruri.
Maria Elena Bjornson () [Corola-website/Science/298200_a_299529]
-
fost pulicată în <b>PAJ - A Journal of Performance and Art</b>, 103 - ianuarie 2013, volumul XXX5, nr. 1, PAJ Publications by MIT Press Journals. [1] Cu: Elenă Anmeghichean, Vladimir Anmeghichean, Ion Borș, Alexandru Frolov, Eugen Gînju, Galina Murzin. Scenografie și costume: Pavel Brăila, Pascale Martin. Lumini: Jan Maria Lukas. Producția: Teatrul Spălătorie 2013. [:en]by Bogdan Georgescu Cast: Emilian Cretu, Veaceslav Sambriș, Ina Surdu, Doriana Talmazan and Irina Vacarciuc. Producers: Nicoleta Esinencu and Nora Dorogan. The performance premiered on
ROGVAIV – proiect de artă activă împotriva oricărei forme de discriminare () [Corola-website/Science/295781_a_297110]
-
ale veșmintelor dau iluzia unei atmosfere de vis și subliniază dimensiunea atemporală a scenei reprezentate: iubirea și jocurile dezinvolte sunt nemuritoare. În pictura "Indiferentul" (1717) trăsăturile de penel mărunte, delicate și precise evocă stălucirea atlasului, moliciunea dantelei și a cârlionților, scenografia grațioasă a grădinii. "Sfânta Familie" (1717-1719), una dintre puținele opere cu tematică religioasă din creația lui Watteau, reflectă influența lui Antoon van Dyck. Deși face impresia unei schițe, tabloul are o schemă compozițională foarte sugestivă: personajele sunt dispuse în formă
Antoine Watteau () [Corola-website/Science/300896_a_302225]
-
Oțetea, prof. Constantin C. Giurescu și cercetător Nicolae Stoicescu, consilier militar - col. Gheorghe Romanescu, consilier pirotehnic - col. Constantin Ucrain, consilieri de călărie - dr. Ion Apahideanu și prof. Ion Bîrloiu, consilier de scrimă - Constantin Stelian, șef cascador - Tudor Stavru, consultant pentru scenografie - Dan Popa și consultant pentru cult bisericesc - preot Gheorghe Matei. Filmările au avut loc în anii 1969-1970, filmându-se "„vara, iarna, primăvara, la munte, la mare, în castele și cetăți - Peleș, Bran, Râșnov - la Roma, Viena, Praga, Istanbul, ba chiar
Mihai Viteazul (film) () [Corola-website/Science/310815_a_312144]
-
Universității”, lideri politici, procurori care au instrumentat cazul, antropologi, jurnaliști. Capete înfierbântate. 13-15 iunie 1990 este un proiect independent și autofinanțat. Fiecare reprezentație include o discuție cu publicul, gândită ca parte integrantă din spectacol. Cu: Alexandru Potocean Sound: Cătălin Rulea Scenografie: Adrian Cristea Text: Mihaela Michailov Regia: David Schwartz Documentare: Cinty Ionescu, Mihaela Michailov, David Schwartz Mai multe informații: www.capeteinfierbantate.blogspot.com Rezervări la: 0745208186 Donație: 10 lei / 15 lei [gallery ids="474,473,472,471"]
Capete înfierbântate @ Dianei4 / Duminică 28 aprilie / ora 19.00 () [Corola-website/Science/295653_a_296982]
-
filiera imaginativă a unui artist experimentat și de o înaltă tensiune creatoare. În ultimele sale opere se face tot mai pronunțat elementul metaforic, care îi lărgește spațiul artistic. Operele sale sunt o fuziune a artei grafice, a picturii și a scenografiei care îi influențează tot mai mult pictura, imprimându-i o înfățișare aparte. Vieru tindea spre o manieră de creație în care culoarea vine să transmită tot mai clar și mai pregnant întreaga complexitate a noilor valori spirituale și intelectuale ale
Igor Vieru () [Corola-website/Science/299995_a_301324]
-
care se numără "Pasărea furtunii", "Titanic vals", "Răscoala", "Serbările galante" (1965), "Aventuri la Marea Neagră" (1972), "Toate pînzele sus" (serial TV, 1977), "Ion: Blestemul pământului, blestemul iubirii" (1980) și "Saltimbancii" (1981) Creatoarea de costume Nelly Merola a obținut două premii pentru scenografie ale Asociației Cineaștilor din România (ACIN):
Nelly Merola () [Corola-website/Science/328952_a_330281]
-
inițial, iar pe lângă Kata, și-a luat și: un co-regizor - Leta Popescu, un al doilea performer - eu (ne cunoșteam bine din facultate, Fero mi-a fost profesor), un om care să facă muzica live - Danaga, și unul care să facă scenografia - Vali Oncu. Am băut o cafea împreună și am aflat ce avea Fero în cap de la bun început: 2 încăperi separate de un perete aflat în mijlocul scenei, 2 performeri care să dialogheze cumva prin acest perete. Ăsta era conceptul. Atât
„Am fost bine conservați în teatrul instituționalizat, cu regizori vizionari și actori executanți” () [Corola-website/Science/295790_a_297119]
-
o situație a numărului de spectatori înregistrat de filmele românești de la data premierei și până la data de 31.12.2007 alcătuită de Centrul Național al Cinematografiei. Creatoarea de costume Gabriela Nicolaescu a fost distinsă în anul 1989 cu Premiul pentru scenografie al Asociației Cineaștilor din România (ACIN) pentru costumele realizate la filmul "François Villon" , iar machiorul Mircea Vodă a primit Premiul pentru machiaj pentru activitatea sa la filmele "François Villon" și "Mircea". Analizând acest film, criticul Călin Căliman îl considera „un
François Villon - Poetul vagabond () [Corola-website/Science/327380_a_328709]
-
un serial pentru TF1 și un lungmetraj pentru partenerii români. Reconstituire nu lipsită de calități poetice în expresie, compromisă, din păcate, în versiunea românească, de dialogul livresc „adaptat” arhaic, dar necinematografic, de Romulus Vulpescu. Ample și picturale scene de mulțime, scenografie și costume de autentică inspirație renascentistă (Gabriela Nicolaescu, Pr. ACIN), dar un Villon neconvingător, care-și debitează versurile în falset. Din multitudinea rolurilor episodice, unele pregnante, se afirmă actori români la început de drum ca George Alexandru într-un tânăr
François Villon - Poetul vagabond () [Corola-website/Science/327380_a_328709]
-
avut loc la București, Mogoșoaia și Sinaia. Filmul se afla la finisări în ianuarie 1972, copia standard fiind realizată probabil la sfârșitul lui februarie. Cheltuielile de producție s-au ridicat la 4.660.000 lei. Scenograful Liviu Popa a început scenografia filmului, descoperind lângă clădirea Teatrului de Comedie o casă veche cu pereții scorojiți, "„cu o înfățișare de decrepitudine tristă și sobră”", considerată sugestivă pentru retorica filmului. Potrivit profesoarei Elena Saulea, casa Giurgiuveanu este probabil „cel mai expresiv decor de film
Felix și Otilia () [Corola-website/Science/326267_a_327596]
-
descoperind lângă clădirea Teatrului de Comedie o casă veche cu pereții scorojiți, "„cu o înfățișare de decrepitudine tristă și sobră”", considerată sugestivă pentru retorica filmului. Potrivit profesoarei Elena Saulea, casa Giurgiuveanu este probabil „cel mai expresiv decor de film românesc”. Scenografia va fi încredințată în continuare arhitectului Radu Boruzescu, care a interpretat și rolul lui Felix Sima în acest film. Soția scenografului, Miruna Boruzescu, s-a ocupat de costumele din film. Muzica a fost interpretată de o orchestră dirijată de Paul
Felix și Otilia () [Corola-website/Science/326267_a_327596]
-
Cineaștilor din România (ACIN) a distins acest film în 1972 cu șase premii: Premiul pentru regie (Iulian Mihu), Premiul pentru scenariu (Ioan Grigorescu - pentru filmele "Explozia" și "Felix și Otilia"), Premiul pentru imagine (Alexandru Întorsureanu și Gheorghe Fischer) , Premiul pentru scenografie (Radu Boruzescu și Liviu Popa), Premiul pentru montaj (Lucia Anton - pentru filmele "Puterea și adevărul" și "Felix și Otilia"), iar actorul Gheorghe Dinică a primit Premiul pentru interpretare masculină pentru interpretarea rolurilor din filmele "Explozia"; "Felix și Otilia"; Atunci i-
Felix și Otilia () [Corola-website/Science/326267_a_327596]
-
literar, claustrând acțiunea în învălmășeala unui „film de cameră” cu interioare prăfuite, dominat de imaginația creatoare dar marginală a unui desant, format din Miruna și Radu Boruzescu căruia li se alătură arhitectul Liviu Popa, trio chemat să asigure costumele și scenografia excentrică în episoade care dau impresia de a fi realizate în și pentru sine. Inadvertența cronică a adaptării este exhibată încă de generic, alcătuit dintr-o succesiune de instantanee fotografice ale Bucureștilor „fin du siècle” alternate cu o fastuoasă vânătoare
Felix și Otilia () [Corola-website/Science/326267_a_327596]
-
Teatrului de balet „Oleg Danovski” din Constantă. Premieră: Constantă, 25 iunie, 2001. „Adios Tristetza” 1.30 min., 14 interpreți - muzică: colaj de Sergiu Anghel din opera muzicală a lui A. Piazzola. Producție a Teatrului de balet „Oleg Danovski” din Constantă, scenografia și costumele Ana-Maria Munteanu. Premieră: Constantă, 20 iunie 2004. „Visul din vis”, 1.15 min., 9 interpreți, - muzică: preclasica, jazz, contemporană. Soluția, 5 min., - 3 interpreți - muzică: Marius Constant, Producție TVR, 1988. Jocuri triste, 5 min. - 4 interpreți - muzică: Mahavishnu
Sergiu Anghel () [Corola-website/Science/299316_a_300645]
-
nou, într-un loc mai aproape de Castelul Linderhof. Sihăstria lui Gurnemanz Sihăstria lui Gurnemanz se află într-o poiană din pădure, în parcul castelului Linderhof. Ea a fost construită în vara anului 1877 din ordinul regelui, urmându-se instrucțiunile de scenografie, scrise de Richard Wagner pentru opera Parsifal. Construcția sihăstriei a creat probleme serioase, deoarece regele a vrut să fie amenajată o pajiște cu flori în fața clădirii, iar sihăstria se afla la altitudinea de 1.100 de metri deasupra nivelului mării
Castelul Linderhof () [Corola-website/Science/314512_a_315841]
-
cântecele adiționale aduse în atenție publicului de Alan Menken și noul textier Glenn Slater s-a deschis în Denver în iulie 2007, culminând astfel cu reprezentația pe Broadway în 10 ianuarie, 2008. Interpretarea actorilor a fost lăudată de critici, dar scenografia și costumele au fost aspru criticate. Ariel este o tânără și încăpățânata sirenă, plictisita și nemulțumită de viață pe care o duce în mare. Ignorând avertismentul dat de tatăl său, Regele Triton, Ariel și cel mai bun prieten al ei
Mica sirenă (film din 1989) () [Corola-website/Science/327384_a_328713]
-
viitorul, în momente decisive feciorul se fâstâcește uitând mereu soluția din poveste. Realizatorul n-a știut folosi integral trimiterile filozofico-estetice ale interesantei premise, dar a păstrat luciditatea, ironia bonomă, fina persiflare și excelența picturalității cinematografice. Ion Oroveanu (Pr. Mamaia), semnatarul scenografiei, se mișcă în largul său într-o amplă gamă plastică, de la miniatura medievală până la cea orientală, fidel pusă în valoare de imaginea lui Grigore Ionescu (Pr. excelență UNIATEC Milano). Prezențe de neuitat: Emil Botta, în rolul tenebrosului împărat și, firește
De-aș fi... Harap Alb () [Corola-website/Science/327389_a_328718]
-
presa culturală numeroase desene și șarje prietenești. La 28 octombrie 1923, se naște prima sa fiică, Lydia (m. 2006). La 13 iunie 1925, se naște cea de-a doua fiică, Irina (m. 1995). 1926-1935 Participarea la prima expoziție colectivă de scenografie din perioada interbelică - organizată de criticul de artă Ștefan Nenițescu la Librăria „Hasefer” din București - îl impune printre cei mai valoroși pictori decoratori români. Alături de Löwendal expun lucrări Theodor Kiriacoff-Suruceanu, Marcel Iancu, M. H. Maxy ș.a. Acceptă un angajament ca
George Löwendal () [Corola-website/Science/321554_a_322883]