10,676 matches
-
năframele cenușii peste glasul tău și eu nu mai aud cum mă chemi să-ți trezesc ploaia de nuferi pe care mi-o promiți de când a răsărit amurgul peste fruntea ta -ești frumoasă Anida- și cuvintele nu mai rodesc în stânca ce m-ai născut doar chihlimbarul va dărui în alte dimineți magia lacrimii zăpezilor veșnice Referință Bibliografică: Cântecul lebdei - Anida / Violetta Petre : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 781, Anul III, 19 februarie 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013 Violetta
ANIDA de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 781 din 19 februarie 2013 by http://confluente.ro/Cantecul_lebdei_anida_violetta_petre_1361268381.html [Corola-blog/BlogPost/352003_a_353332]
-
domnia ta nu ai mai întâlnit-o, va dăinui ca o frumoasă amintire în memoria ta. Însă scopul acestei călătorii este vizita la un pustnic în carne și oase. - Doar n-o să apară așa deodată ca un înger pe vârful unei stânci sau din apele învolburate ale cascadei!? - Se află într-o grotă. Urmează-mă cu încredere! Preda pășește către șuvoiul de apă care se revarsă de pe culme. Parcă vrea să se arunce în vâltoarea lui. Dar spre uimirea tânărului, căpitanul își
III. PRINCIPELE MOŞTENITOR de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1376 din 07 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1412682803.html [Corola-blog/BlogPost/362392_a_363721]
-
ce se întâmplă. Preda reapare din dosul peretelui de apă și îi face cu semn cu mâna să-l urmeze. Face câțiva pași cu oarecare nedumerire și descoperă, spre uimirea sa, că între lama de apă ce se prăvale de pe stânci și peretele stâncos este un spațiu prin care să treci nestingherit. Se amuză de această surpriză și chiar poposi un timp sub apele ce se revarsă de pe munte și lăsă vântul să îi mângâie pletele. De după colțul unei stânci privirea
III. PRINCIPELE MOŞTENITOR de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1376 din 07 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1412682803.html [Corola-blog/BlogPost/362392_a_363721]
-
de pe stânci și peretele stâncos este un spațiu prin care să treci nestingherit. Se amuză de această surpriză și chiar poposi un timp sub apele ce se revarsă de pe munte și lăsă vântul să îi mângâie pletele. De după colțul unei stânci privirea îi întâlni o grotă în spatele căreia se înalță masivul muntos cu pereții săi abrupți. De partea cealaltă, pe unde urcaseră, se deschid prăpăstiile adânci și amețitoare. Singura cale de acces este potecuța pe sub cascadă și acei pinteni din piatră
III. PRINCIPELE MOŞTENITOR de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1376 din 07 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1412682803.html [Corola-blog/BlogPost/362392_a_363721]
-
clipe. Ca din pământ se porni un huruit și muntele se zgâlțâi. Mihai încremeni. Preda îl prinde de braț și-l smucește de sub cascadă. Se declanșă o avalanșă de pietre chiar prin fața lor. Deodată aud o huruitură asurzitoare și o stâncă imensă se prăbușește în cascadă. Valea vuiește în ecouri, brazii par că vor să se smulgă din rădăcini. După scurt timp muntele se pironi locului. - Ce-a fost asta? - Un cutremur... Pustnicul a intuit fenomenul și ne-a gonit în
III. PRINCIPELE MOŞTENITOR de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1376 din 07 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1412682803.html [Corola-blog/BlogPost/362392_a_363721]
-
vor simți prezența... Dumnezeu să-l aibă în pace! Cu aceste ultime cuvinte Preda încheie pentru totdeauna discuția despre pustnic și locașul secret devenit locul său de veci. Străbătură valea îngustă, sărind peste cioturi, trunchiuri răsturnate de vijelie, pinteni de stâncă, mici cascade, până ajunseră la poalele muntelui. Se afundară pe cărăruie în pădure, iar după un timp ajunseră la lizieră, de unde zăriră conacul care-i găzduia. A doua zi, Mihai Valdescu trimise o solie către ținutul Dunărenilor, principelui Vlad. Peste
III. PRINCIPELE MOŞTENITOR de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1376 din 07 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1412682803.html [Corola-blog/BlogPost/362392_a_363721]
-
pământu-n noapte licărește? Dracul o fi? Sau a comorii nadă?” LOCUL CEL MAI STRANIU În România, locul cel mai straniu, Îl întâlnim sub muntele Băiței: În calde - adâncuri, ca sub vrejul viței, Se-ntind ciorchini de aur și uraniu, Iar stânca pare și sipet și craniu. Biharea e o streașină-a troiței Sub care un băieș, nodul nojiței Atârnă-n cheotoarea grea de staniu. E frumusețe pe aici și moarte Ca boabele-nșirate pe știulete, De „Noroc bun!”, mă rog să ai
SONETELE FRUNZEI NEGRE DE URANIU (1) de PAŞCU BALACI în ediţia nr. 138 din 18 mai 2011 by http://confluente.ro/Sonetele_frunzei_negre_de_uraniu_1_.html [Corola-blog/BlogPost/343175_a_344504]
-
Să exploateze strașnic aurarii. ----------------- [1] A.E.I.O.U - „Austriae est imperari orbi universo” (Austriei îi este hărăzit să cârmuiască întreaga lume) (lat.). SĂPĂTORII DE COMORI Demult, prin ai Băiței munți, odată, În miez de noapte peste grohotișuri, Ascunse între stânci sau prin tufișuri, Sătenii au văzut lumini de-agată, O ceață verde-albastră-nrourată. Păreau în întunerec luminișuri, Cu-aprinderi, stingeri, sclipăt, clocotișuri Și parcă chiar de beznă atârnate. Unii au fugit de spaimă, alții însă Au prins să sape lacomi dup-
SONETELE FRUNZEI NEGRE DE URANIU (1) de PAŞCU BALACI în ediţia nr. 138 din 18 mai 2011 by http://confluente.ro/Sonetele_frunzei_negre_de_uraniu_1_.html [Corola-blog/BlogPost/343175_a_344504]
-
mari cavalcade prin dorinți solare. Port păduri în mine și senin în slavă, sufletu-mi e lavă,visele feline, inima-mi devine uneori dumbravă unde pasc otavă turmele-ți blajine. Încă se mai poate,vreme mai e încă. Spulber orice stâncă ce în drum ne scoate viața ce se zbate ca-n genune-adâncă să se schimbe-n brâncă orice puritate. Vino și topește tristele omături. Dacă-mi ești alături viața-ntinerește. Sufletu-mi dorește iarna s-o înlături și din el
VINO... de ANATOL COVALI în ediţia nr. 1614 din 02 iunie 2015 by http://confluente.ro/anatol_covali_1433268640.html [Corola-blog/BlogPost/377161_a_378490]
-
hotărât! Eu nu mai sunt eu. În sufletul meu locuiește el; cu trupul lui, cu sângele lui, cu trădarea... Palpită în mine și-l port ca pe-o minune, pretutindeni. Uneori, povara ce mi-a fost dăruită... devine ca o stâncă, grea, apăsătoare și gata să strivească orice gând. Vigilentă, mă așez la umbra unei lacrimi și-ncep să-l alint, să-i spun povești frumoase, și să-i cânt... Și-atunci cerul devine mai senin, și eu mă bucur ca
DINCOLO DE PRAG, EA… de VALENTINA BECART în ediţia nr. 1982 din 04 iunie 2016 by http://confluente.ro/valentina_becart_1465063177.html [Corola-blog/BlogPost/377935_a_379264]
-
fiecare an ați avut alături mari personalități, iar anul acesta, în deschidere, îl vom revedea pe Ioan Gyuri Păscu. Cu câtă plăcere a spus dumnealui ” Da!” invitației voastre? B. S.: Am jucat alături de Ioan Gyuri Păscu pe scena Teatrului “Radu Stâncă” în urmă cu 10 ani, în perioada debutului meu. Așteptăm prilejul unei noi colaborări. Gyuri e foarte atașat de sibieni, e de-al nostru trup și suflet. Spectacolul de gală care îl are în prim plan va avea loc sâmbătă
Festival ”25 de ore de teatru non-stop la Sibiu by http://www.zilesinopti.ro/articole/8818/bogdan-saratean-organizator-25-de-ore-de-teatru-non-stop [Corola-blog/BlogPost/100334_a_101626]
-
Munții Orăștiei coborât pe sub pământ sarmisegetusian și-a scos degetul pe afară să vadă dacă cerul este albastru și soarele mai varsă căldură pe nară, cînd via deapănă prin rădăcini o poveste... Văzându-i chipul timpul la cioplit statuie în stânca pe care se risipește luna și nici cuvântul nu l-a mai clintit, îl vedem sub geana zilei într-una. Al.Florin ȚENE Referință Bibliografică: Evadare din istorie / Al Florin Țene : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 339, Anul I
EVADARE DIN ISTORIE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 339 din 05 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Evadare_din_istorie.html [Corola-blog/BlogPost/357998_a_359327]
-
ață Se deapănă la vale lin, cuminte, Dar apele-i tot cresc și al lor plin te Uimesc cu-nvolburarea lor în față. La fel un curs firesc este în toate, La fel și gândul rânduit ce-și face Loc printre stânci scurgându-se tenace. Nimic nu-i stă în cale. Orice poate! Apă cu apă strânge în bulboace: Puterea de-a afla și a socoate... Sonetul VIII Ia seama, dar, firul de apă știe De unde vine și-ncotro apucă De neoprit
A DOUA SERIE de ROMEO TARHON în ediţia nr. 2278 din 27 martie 2017 by http://confluente.ro/romeo_tarhon_1490593223.html [Corola-blog/BlogPost/342795_a_344124]
-
de înger e-un colț de paradis... De-as știi c-o să-l privesc, aș trece chiar de moarte... În ochii tăi frumoși, că marea de adânci... Mă regaseam pe mine, un suflet zbuciumat... Ca valuri înspumate, lovindu-se de stânci... Te caut zi și noapte, sperând neîncetat... Doar tu poți să fii ce-mi doresc eu pe lume... Mi-e dor fără ține, îmi e frig și mi-e greu... Cât te iubesc nimeni nu-ți poate spune... Și vreau
DORUL (RECITA DL. GEORGE SERBAN) de CRISTIAN GABRIEL GROMAN în ediţia nr. 265 din 22 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Dorul.html [Corola-blog/BlogPost/348115_a_349444]
-
vor ca aurul să-ți furePune mâna pe secure și la mir le dă româneEști popor născut din glie, ești stăpânul ei de jureTu să-ți ocrotești avutul de popoarele hapsâneCând puteri imperiale vor țara să-ți dezmembreze... IV. DOAR STÂNCĂ, de Virgil Ciucă, publicat în Ediția nr. 2234 din 11 februarie 2017. Doar stâncă Poetei AP De neclintit rămâne-vei ca-n clipa Sosirii uraganului ce bate Să-ți soarbă lacrima de pe aripa Ce te-a purtat către singurătate Cu
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/virgil_ciuc%C4%83/canal [Corola-blog/BlogPost/380657_a_381986]
-
româneEști popor născut din glie, ești stăpânul ei de jureTu să-ți ocrotești avutul de popoarele hapsâneCând puteri imperiale vor țara să-ți dezmembreze... IV. DOAR STÂNCĂ, de Virgil Ciucă, publicat în Ediția nr. 2234 din 11 februarie 2017. Doar stâncă Poetei AP De neclintit rămâne-vei ca-n clipa Sosirii uraganului ce bate Să-ți soarbă lacrima de pe aripa Ce te-a purtat către singurătate Cu ciutele își vor căta refugiu Pe-o stâncă rece, în singurătate, Chiar și proscrișii
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/virgil_ciuc%C4%83/canal [Corola-blog/BlogPost/380657_a_381986]
-
2234 din 11 februarie 2017. Doar stâncă Poetei AP De neclintit rămâne-vei ca-n clipa Sosirii uraganului ce bate Să-ți soarbă lacrima de pe aripa Ce te-a purtat către singurătate Cu ciutele își vor căta refugiu Pe-o stâncă rece, în singurătate, Chiar și proscrișii protejați de giulgiu Din flori de colț pentru eternitate ... Citește mai mult Doar stâncăPoetei APDe neclintit rămâne-vei ca-n clipaSosirii uraganului ce bateSă-ți soarbă lacrima de pe aripaCe te-a purtat către singurătateCu
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/virgil_ciuc%C4%83/canal [Corola-blog/BlogPost/380657_a_381986]
-
protejați de giulgiu Din flori de colț pentru eternitate ... Citește mai mult Doar stâncăPoetei APDe neclintit rămâne-vei ca-n clipaSosirii uraganului ce bateSă-ți soarbă lacrima de pe aripaCe te-a purtat către singurătateCu ciutele își vor căta refugiuPe-o stâncă rece, în singurătate,Chiar și proscrișii protejați de giulgiuDin flori de colț pentru eternitate... V. VIRGIL CIUCĂ PREZINTĂ: AL XXIV-LEA SIMPOZION MIHAI EMINESCU - NEW YORK 15 IANUARIE 2017, de Virgil Ciucă, publicat în Ediția nr. 2207 din 15 ianuarie
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/virgil_ciuc%C4%83/canal [Corola-blog/BlogPost/380657_a_381986]
-
Nici locul unde-anume să mă nască! Mi-s de la țară, Țara e în mine Și dacă sunt, mă simt atât de bine Cu toată veșnicia dintre doage Și versul meu de-acolo mi se trage, Precum se trag izvoarele din stânci, Acolo am umblat copil pe brânci Și tot pe brânci, când sufletul mi-e greu, Urc pe Golgota pân' la Dumnezeu! Azi casa mea și altele din jur Îs tot mai mici și fără de contur Și nu mi-e trist
SUNT DE LA ȚARĂ... de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 1671 din 29 iulie 2015 by http://confluente.ro/nicolae_nicoara_horia_1438154785.html [Corola-blog/BlogPost/350366_a_351695]
-
Acasa > Impact > Relatare > CĂLĂTOR Autor: Lilioara Macovei Publicat în: Ediția nr. 1508 din 16 februarie 2015 Toate Articolele Autorului călător nebun al ținuturilor noastre nu demult erai pe stânci și-acum răscolești argintul din mare odihnește-te în livada mângâiată de serafimii cerului în noapte și-ai să vezi cum îmbobocesc cireșii și-ai să auzi cântec de floare iubită sau poate nimic din astea nu te atinge căutător
CĂLĂTOR de LILIOARA MACOVEI în ediţia nr. 1508 din 16 februarie 2015 by http://confluente.ro/lilioara_macovei_1424078757.html [Corola-blog/BlogPost/382313_a_383642]
-
neunde (unii abia așteaptă întâmplarea) măcar o dată să-mi privești părul castaniu cum se încleie cu sangele din ultima clipă de viață când am jurat că voi cânta „copacul spânzuratului” ...hai să jucăm ceva înainte să-mi faci vânt de pe stâncă eu sunt pentru o secundă spaima ta ochiul tău stâng tu dă-mi juma’ din puterea Necronomiconului închis în cutia înnegrita de sub piatră nu-ți fie frică ascultă cântecul gândacilor de deșert îi cheamă pe Cei Vechi în inimă și
ENCEFALOGRAMĂ de ANA MARIA GÎBU în ediţia nr. 844 din 23 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Encefalograma_ana_maria_gibu_1366733871.html [Corola-blog/BlogPost/345721_a_347050]
-
chiar,de-o zână brațul își va frânge, Privirea-ntoarce,și te du pe altă cale! Izvorul cristalin ce cântă lieduri Și te îmbie să îți răcorești pustiul Are otrava cea mai tare chiar în pliul Dintre suspine și-ale stâncii riduri... Să nu privești spre sălciile-albastre! Și nici să nu te-apropii la vreo rugă! Închide ochii chiar de te lovești, și-n fugă Pătrunde-n luminișul verii noastre! Cu gândul să mă chemi din umbra nopții, În lumea-n
NOAPTEA LUPULUI ŞI-A IELELOR de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 249 din 06 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Noaptea_lupului_si_a_ielelor_0.html [Corola-blog/BlogPost/356119_a_357448]
-
sculptată în soare, / că sunetul s-a făcut pământ/ tot mai greu și mai nesfârșit?/ de ce te temi pasăre călătoare / cu penele albe, cu privirea întinerită/ cu iubirea făcută cuib neștiut / tot trecând cu aripile întinse / printre atâtea ape și stânci,/ de ce te temi? / că visul, speranța, clipa/ se-aprind și se sting,/ că mor și se nasc tot mereu?/ de ce te temi? ( De ce te temi?) Prin nedefinitele culori matinale, poetul își deschide sufletul - regăsindu-se ca făcând „parte din acelați
CRONICA. VOLUMUL “UNDEVA LA POARTA RAIULUI”, EDITURA EX PONTO, 2010, AUTOR IOAN GHEORGHIŢĂ de VALENTINA BECART în ediţia nr. 569 din 22 iulie 2012 by http://confluente.ro/Cronica_volumul_undeva_la_poarta_ra_valentina_becart_1342944454.html [Corola-blog/BlogPost/366646_a_367975]
-
idealuri seculare s-a născut Și-n culoarea tricolorului pe nimb. Istoria se-adună în pagini de carte, Eroice verbe impresionând și muza Ce îndemnuri și azi mai împarte: În Unire să-l urmăm pe Cuza. De-atunci mai bărbătească stânca este Unde statuie l-am înveșnicit în ea, De mii de ori te-am pus și în poeme Ca în poeme să te distingem stea. Venind din dorință din timpul lui deschis Cu pagini de trăire și gândul insomniei, Idealurile
CÂND TIMPUL CIPOLEŞTE STATUIA LUI CUZA de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 388 din 23 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Cand_timpul_cipoleste_statuia_lui_cuza_al_florin_tene_1327330163.html [Corola-blog/BlogPost/360349_a_361678]
-
Acasa > Poeme > Antologie > ÎN ORICARE STÂNCĂ Autor: Ion Untaru Publicat în: Ediția nr. 697 din 27 noiembrie 2012 Toate Articolele Autorului Noapte albă, stau și număr Niște oi pe care nu le am Fiecare trage la un ham, Bine petrecut pe după umăr xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Măul creanga-și
ÎN ORICARE STÂNCĂ de ION UNTARU în ediţia nr. 697 din 27 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/In_oricare_stanca_ion_untaru_1354015199.html [Corola-blog/BlogPost/359406_a_360735]