12,522 matches
-
Rapsodie Inima să ți-o mângâie. Plaiul acesta încântător Îl porți în minte - izvor Cascadelor sufletului, în unde Ating adâncurile tale profunde Vioara ta miraculoasă Te duce cu regiii la masă Crede! așa se va-ntâmpla Dar va fi și tristețe-n viața ta! Darul acesta plin de mister Este cadoul tău din cer Împarte-l cu lumea, s-o alini Urmează marele suspin!” Acestea rosti îngerul grăbit În urma lui rămase răvășit Copilul - care chiar ajuns mare Chema îngerul înainte de culcare
CADOUL DIN CER de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 1585 din 04 mai 2015 by http://confluente.ro/elena_armenescu_1430762252.html [Corola-blog/BlogPost/384523_a_385852]
-
nu-s niciodată singură, tu-mi trăiești printre cuvinte, și chiar dacă-ncerci, iubitule, să uiți că mă ții minte. În suflet mi-ai rămas așa, cum demult ți-am promis și-ntotdeauna voi fi îndatorată pentru iubirea de vis, neliniști, tristeți chiar și-amăgirile se vor ivi la greu, dar dragostea mea necondiționată îți va lipsi mereu. 24 Ianuarie 2015 - MIT Referință Bibliografică: DEZLEAGĂ GÂNDUL / Maria Ileana Tănase : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2174, Anul VI, 13 decembrie 2016. Drepturi
DEZLEAGĂ GÂNDUL de MARIA ILEANA TĂNASE în ediţia nr. 2174 din 13 decembrie 2016 by http://confluente.ro/maria_ileana_tanase_1481663725.html [Corola-blog/BlogPost/385055_a_386384]
-
situație tristă. Fugarii plângeau. Și Hannah era cât se poate de tristă. Văzând cât de deznădăjduită ajunsese viața acestor oameni, bătrânului îi răsări o idee: - Scumpii mei oaspeți, care mi-ați salvat viața în ziua aceea de mare deznădejde și tristețe, acum zece ani, aș fi foarte bucuros dacă ați rămâne să locuiți în casa mea. N-am pe nimeni, copiii mei sunt departe în lume și nu mai știu nimic de ei. Iehova v-a trimis la mine. Așadar, dacă
SMOCHINUL de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1628 din 16 iunie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1434460462.html [Corola-blog/BlogPost/374810_a_376139]
-
nevoia de cuvânt să pot culege surâsurile cenzurate în timpul când tu îmi erai absent. Am pășit agale prin gânduri de stele. m-am tolănit în dorințe vindecătoare pe buzele vieții au curs cuvinte grele sărutul durerii e o atingere trecătoare. Tristețile neplânse mi le-a luat vântul s-au așezat în petalele unei amintiri. Soarele îmi trezește și alintă prezentul Vreau să plantez în suflete trandafiri. Referință Bibliografică: Gând de primăvară / Elena Lavinia Niculicea : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 851
GÂND DE PRIMĂVARĂ de ELENA LAVINIA NICULICEA în ediţia nr. 851 din 30 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Gand_de_primavara_elena_lavinia_niculicea_1367331393.html [Corola-blog/BlogPost/345996_a_347325]
-
face apariția imposibilul, strivind parcă totul, până și motivația de a mai trăi, nu omul va muri, ci sistemul, iar viața deci, va triumfa. „Toate neputințele se reduc la una: aceea de a iubi, aceea de a evada din propria tristețe” (Emil Cioran) „Vei vedea, cititorule”, − ...folosind felul lui original de a atenționa − că autorul și-a gândit bine Pentagon-ul, „convocând” în schema sa geometrică și un „doctor” la fel de genial încă, sau poate cel mai genial chiar! *** 3) A treia
CRONICA PENTAGONULUI de ALEXANDRU TOMA în ediţia nr. 731 din 31 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Alexandru_toms_cervesy_cronica_penta_alexandru_toma_1357019919.html [Corola-blog/BlogPost/350769_a_352098]
-
simbolist, co-fondator, popagandist și important diplomat Mișcării Dadaiste. Samuel Rosenstock și-a preluat acest pseudonim (după cum cerifică soția poetului Ilarie Voronca), din „Tristan Tzară între mahala și centrul orașului” (Tristan Tzara zwischen Peripherie und Zentrum) a lui Heinrich Stiehler, explicând tristețea omului în țara sa: „Trist-în țară!”. Înzestrat cu carismă de lider, Tristan Tzară reușește în 1916 să strângă în jurul lui o mulțime de inelectualii dezertori sau refugiați politici în Elveția, la Zurich, în „Cabaretul Voltaire”, revoltați împotriva absurdului conflict mondial
CRONICA PENTAGONULUI de ALEXANDRU TOMA în ediţia nr. 731 din 31 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Alexandru_toms_cervesy_cronica_penta_alexandru_toma_1357019919.html [Corola-blog/BlogPost/350769_a_352098]
-
pentru voi, vă transmit acum gândurile mele sincere de prietenie și respect. Vă urez din tot sufletul să aveți parte de tot ceea ce vă doriți. Să aveți împliniri și să fiți sănătoși. Belșugul să vă umple casa. Să nu cunoașteți tristețea, doar bucuria să vă însoțească. Nu pot să dau sfaturi, fiindcă nici eu nu reușesc să fac ce îmi doresc! Totuși ca fiind ajuns la o etate destul de bună, zic eu, mi-aș permite să vă spun tuturor; FIȚI CUMPĂTAȚI
MIHAI LEONTE TRIMITE UN MESAJ CĂTRE PRIETENI de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 1020 din 16 octombrie 2013 by http://confluente.ro/_mihai_leonte_trimite_u_mihai_leonte_1381929429.html [Corola-blog/BlogPost/352454_a_353783]
-
când tu ai plecat? Unde îmi dorm zbuciumul greu? Unde aud glasul tău minunat? Toate sunt duse... am fost tu și eu. Unde-i zâmbetul ce mă veghea Din somn să nu fiu tulburată? Unde sunt ochii ce mă luminau Tristețea să n-o știu vreodată? Unde-i acum mângâierea ta? Cu degetele blând, răsfirate Adunai suvițe rebele căzute pe-un gând Vise, iluzii deșarte. Unde ai fost când tu ai plecat Lăsând totul în urmă ? M-ai luat și pe
ANA MARIA BOCAI by http://confluente.ro/articole/ana_maria_bocai/canal [Corola-blog/BlogPost/376148_a_377477]
-
acum când tu ai plecat?Unde îmi dorm zbuciumul greu? Unde aud glasul tău minunat? Toate sunt duse... am fost tu și eu.Unde-i zâmbetul ce mă vegheaDin somn să nu fiu tulburată? Unde sunt ochii ce mă luminau Tristețea să n-o știu vreodată? Unde-i acum mângâierea ta?Cu degetele blând, răsfirateAdunai suvițe rebele căzute pe-un gândVise, iluzii deșarte.Unde ai fost când tu ai plecatLăsând totul în urmă ? M-ai luat și pe mine, dar nu
ANA MARIA BOCAI by http://confluente.ro/articole/ana_maria_bocai/canal [Corola-blog/BlogPost/376148_a_377477]
-
lucru de suportat,în străinătate! Trecuse destul timp, de ultima oară când ne adunaserăm astfel, întreaga familie sărbătorind ceva. A fost un balsam pe răni fericirea revederii pentru mine și mi-a spulberat tot dorul de ei, toate suferințele si tristețile din acești ani petrecuți departe, lăsând loc doar pentru bucuria de a fi din nou acasă în mijlocul lor. Au fost zile de vis, acelea petrecute cu ei. Ne-a ostoit dorul și ne-au compensat din plin pentru anii petrecuți
INGRID (3)FRAGMENT de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 1986 din 08 iunie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1465418668.html [Corola-blog/BlogPost/385254_a_386583]
-
de ochi, negura anilor scurși, poposind la ușa unde cei patru tineri coborâti din imagine, locuiau în chirie. Erau toți la vârsta când își construiau visuri, idealuri plini de entuziasm și încredere, iubind viața în toate formele sale, necrezînd în tristeți, în eșecuri, neconcepînd viața altfel, decât frumoasă. Greuțățile care încercau să se interpună între visurile ce li se înnălțau din sufletele tinere, păsări de lumină către înalturi, nu semnificau altceva decât obstacole bune de a fi înlăturate. În casa cea
INGRID (3)FRAGMENT de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 1986 din 08 iunie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1465418668.html [Corola-blog/BlogPost/385254_a_386583]
-
presar fericire/ Născută din doruri pierdute în zări.”/ Răvășire În acest volum ne întâmpină un suflet-orchestră, de o gingășie aparte, după cum însăși autoarea mărturisește: „Mi-am cules sufletul/ Risipit în freamătul frunzelor/ L-am scăldat în verdele codrului/ Am alungat tristețea norilor / Și-ascultându-i cântecul,/ Pe strunele dorului/ L-am dăruit privighetorilor.”/ În liniște Un suflet-orchestră pentru că de la început și până la sfârșit asistăm la o muzică ce pornește delicat, precum sunetul viorii: „Din cântec lin, pe strune de vioară/ Să torc spre
UN VERITABIL CONCERT DE MUZICI DIVINE! de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 335 din 01 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Farame_de_azima_un_veritabil_concert_de_muzici_divine_.html [Corola-blog/BlogPost/350927_a_352256]
-
Cuvântului lin ce se scurge din suflet/ Sub lava încinsă ascund chintesența/ Aceluiași gând ce mă-nvăluie-n cântec”/ Sunt și crește, urcând în intensitate: „Mă-nvăluie apele tulburi ce curg/ Șuvoaie m-acopăr dar eu le ignor/ Mi-e gândul durut de tristețe și dor/ Îmi tremură trupul în tristul amurg”/ Ploaia sau coboară spre tonuri grave: „Împovărați de griji și de nevoi/ Cu sufletul fărâme, trist și gol/ Găsim puterea de-a răzbi în noi,/ Nu facem parte din vreun protocol”/ Al
UN VERITABIL CONCERT DE MUZICI DIVINE! de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 335 din 01 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Farame_de_azima_un_veritabil_concert_de_muzici_divine_.html [Corola-blog/BlogPost/350927_a_352256]
-
ceas...”/ Sufletul nostru nu-i de răstignit Concertul continuă cu alte și alte acte în care muzica te împresoară, când cu acea lină atingere, precum picurii de mir, când cu acorduri grave din care țâșnește fie revolta, fie durerea sau tristețea sau însingurarea lăsând apoi loc Iubirii, Luminii, Păcii pe care poeta le înscrie cu majuscule... Este concertul vieții pline de credință și iubire, atât față de Creatorul suprem, cât și față de părinți, de copilul născut în durerea ce încă persistă în
UN VERITABIL CONCERT DE MUZICI DIVINE! de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 335 din 01 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Farame_de_azima_un_veritabil_concert_de_muzici_divine_.html [Corola-blog/BlogPost/350927_a_352256]
-
duioșia și îndemânarea izvorâte din sufletul ei curat și, mai ales, din harul ce Domnul i l-a oferit la naștere pentru a se bucura de rodul crescut apoi în inima ei: „Inundă-te-n alb suflete-al meu/ lasă tristețea și lupii alungă/ credința-ntărește-ți, deschis fii mereu/ cu fulgii dansează-n lumina fecundă/ te roagă în taină,/ spre Ceruri privește,/ îmbracă-ți în pace/ iubirea flămândă/ și fii liniștit:/ Dumnezeu te iubește!” / O altfel de iarnă Pe de
UN VERITABIL CONCERT DE MUZICI DIVINE! de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 335 din 01 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Farame_de_azima_un_veritabil_concert_de_muzici_divine_.html [Corola-blog/BlogPost/350927_a_352256]
-
cântă al crengilor rod, Sunt raza de soare, ramasă zălog. Sunt marmura iernii, troiene ningând, Sunt unda suavă-n izvor îngânând. Sunt lacrima cerului pe obraz de câmpie, Sunt doar un vers, într-o poezie. Flora-2007 Melancolie Își plânge cerul tristețea, în ploaia măruntă de sus, că nu mai vedem frumusețea, ce ne-a pregătit-o Iisus. Ne pierdem cărarea îngustă, nici ce-i mântuirea nu știm, pe-alături nu pe calea justă, ne place adesea să fim. Tristețe și zbucium
MELANCIOLII DE TOAMNĂ de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 283 din 10 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Grupaj_liric_flora_margarit_stanescu_melanciolii_de_toamna_.html [Corola-blog/BlogPost/356677_a_358006]
-
plânge cerul tristețea, în ploaia măruntă de sus, că nu mai vedem frumusețea, ce ne-a pregătit-o Iisus. Ne pierdem cărarea îngustă, nici ce-i mântuirea nu știm, pe-alături nu pe calea justă, ne place adesea să fim. Tristețe și zbucium în urmă, cât nu cuprinde un suflet de om, c-am fost trecătorii prin viață, fără să știm s-o trăim. Ne cheamă departe un clopot, ne facem că nu-l auzim, doar cerul mai plânge cu ropot
MELANCIOLII DE TOAMNĂ de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 283 din 10 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Grupaj_liric_flora_margarit_stanescu_melanciolii_de_toamna_.html [Corola-blog/BlogPost/356677_a_358006]
-
ceea ce ignorase în primii patru ani de liceu. Păruse să fie un vis nebunesc, irealizabil. Avusese însă sprijinul colegilor de clasă, avusese propria sa voință care, acum, avea o nouă motivație. Știa că nu trebuie să se lase copleșit de tristețe, își dorea să învețe, să recupereze timpul pierdut. Acumulase îndeajuns cât să-i permită să se descurce singur; cu o muncă asiduă. Devenit încrezător în propriilei forțe, nu-i mai rămăsese decât să-și aleagă drumul de urmat. Ar fi
IV. ECOU RĂTĂCIT de ADRIAN LIȚU în ediţia nr. 2077 din 07 septembrie 2016 by http://confluente.ro/adrian_litu_1473236203.html [Corola-blog/BlogPost/365253_a_366582]
-
cuceritor irezistibil din vremuri de mult apuse. - Hmeeehh, heehh, mneee, făcu Eracle ca să pară un obișnuit al locului, nutrind speranța că domnul acela distins îi va călăuzi pașii spre victorie. Domnul întoarse privirea spre el și-i spuse cu puțină tristețe în glas: - Ce necazuri te frământă fiule, descarcă-ți sufletul căci numai așa vei avea parte de mângâiere și alinare... Eracle, destul de uimit de vorbele moșului îi povesti, de-a fira-păr, cum stau lucrurile, neuitând să-i spună, că totuși
ET AVERTIZEAZĂ de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1470 din 09 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1420825091.html [Corola-blog/BlogPost/350100_a_351429]
-
Autor: Agafia Drăgan Publicat în: Ediția nr. 2071 din 01 septembrie 2016 Toate Articolele Autorului Suntem atâta de singuri parteneri cu nepăsarea dureros de orbi dureros de surzi decupăm altare uitării cernem noroiul la limita dintre suflet și lut cu tristețea brațelor rotunjite în îmbrățișări goale de noi satisfăcuți agonizăm într-un zâmbet preludiu unei iubiri frânte într-un recviem parteneri cu nepăsarea devorăm nemulțumiri dar cine să spargă oglinda adâncului Referință Bibliografică: Parteneri cu nepăsarea / Agafia Drăgan : Confluențe Literare, ISSN
PARTENERI CU NEPĂSAREA de AGAFIA DRĂGAN în ediţia nr. 2071 din 01 septembrie 2016 by http://confluente.ro/agafia_dragan_1472733482.html [Corola-blog/BlogPost/376449_a_377778]
-
1604 din 23 mai 2015 Toate Articolele Autorului Plânge Balcicul! Iubirea ei nu va apune, Soarele ei mereu răsare, Simbol de patrie rămâne, O inimă nemuritoare! Secunda vieții-i se aude De la plecarea-n veșnicie Și rezonanța ei ascunde, Multe tristeți și bucurie! O plânge Balcicul și țara Și plângem noi și nemurirea, Să-i ușurăm în veci povara, Pentru că ea ne-a dat Unirea! (Poezie dedicată Reginei Maria a României) Referință Bibliografică: Plânge Balcicul! / Virginia Vini Popescu : Confluențe Literare, ISSN
PLÂNGE BALCICUL! de VIRGINIA VINI POPESCU în ediţia nr. 1604 din 23 mai 2015 by http://confluente.ro/virginia_vini_popescu_1432382407.html [Corola-blog/BlogPost/379749_a_381078]
-
NU POT MURI Autor: Florentina Crăciun Publicat în: Ediția nr. 489 din 03 mai 2012 Toate Articolele Autorului Zadarnic zdrobești roua din flori Căutând un zâmbet al dimineții. Au rămas întipărite acolo, în amintire Clipele ce nu pot muri din cauza tristeții. Ridică spre cer Ochii tăi, acolo libertatea-i stăpâna Iar foamea și setea se-alină din izvoarele ce se varsă în vai. Vreau să-ți arăt revărsarea Unui izvor căutat pe pământ, E apa vie culeasa din marea sărată și
CLIPE CE NU POT MURI de FLORENTINA CRĂCIUN în ediţia nr. 489 din 03 mai 2012 by http://confluente.ro/Clipe_ce_nu_pot_muri_florentina_craciun_1336033063.html [Corola-blog/BlogPost/358584_a_359913]
-
mai degrabă dacă mai exist. Din toate care sunt cred că iubirea E antidotul cel mai potrivit. Privirea mea e mută de uimire Atuncea când ți-apare frumusețea. Și-n fiecare gest văd fericire Dar totuși nu-ți alungă și tristețea. Te văd adesea cum tu îmi plutești Iar sufletul se-nalță pân’ la nori. Mă-ntreb într-una: Oare unde ești ?! De ce dorești să-mi dai mereu fiori ?! În ochii mei acum flămânzi de tine Se vede ispitirea ta dintâi
OCHII MEI FLĂMÂNZI de FLORIN CEZAR CĂLIN în ediţia nr. 2045 din 06 august 2016 by http://confluente.ro/florin_cezar_calin_1470460370.html [Corola-blog/BlogPost/370522_a_371851]
-
nimic nu e întâmplător am gândit că ograda asta românească, prin care alergăm grăbit, are în pleoape multe lacrimi de sânge pe care ar trebui să le păstrăm în batista din buzunarul stâng, cu care ne ștergem fruntea la orice tristețe sau bucurie. Transcriu, mai jos, versurile locotenentului Constantin Fotescu, scrise pe o filă pe care vremea a lustruit-o, făcând literele să lucească în lumina zilei, versuri ce au dincolo de cerneala trupului lor, emoția zilei de 10 noiembrie 1935, când
ROMANII DIN LACRIMA GLIEI de GEORGE BACIU în ediţia nr. 312 din 08 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Romanii_din_lacrima_gliei.html [Corola-blog/BlogPost/340706_a_342035]
-
-fă-te și tu că nu vezi....... XIII. ȘUNT CODRUL DESPUIAT, de Lucia Tudosa Fundureanu , publicat în Ediția nr. 1250 din 03 iunie 2014. Șunt codrul despuiat de frumusețe, Căci iarnă nemilos m-a văduvit. Și-n nopți tîrzii plini de tristețe, Am plîns cu frunze ce-au cernit. Și vîntul suier-a singurătate, În nopți puștii cu lacrimi din destin. Și n-am răspuns și nu am parte, Sa stiu "de ce " și "cum" cîte puțin. Am să adun frunze și crengi
LUCIA TUDOSA FUNDUREANU by http://confluente.ro/articole/lucia_tudosa_fundureanu/canal [Corola-blog/BlogPost/365290_a_366619]