1,030 matches
-
2012. Seriozitatea declarațiilor secretarului general adjunct al PSD este completată de postarea de pe pagina de Facebook, cunoscută a fi una plină de ironie și umor. Codrin Ștefănescu a scris "Pentru scurt timp, am crezut că Băsescu s-a ascuns în vizuina de la Cotroceni și așteaptă cu răbdare finalul mandatului. Ei bine, m-am înșelat. Probabil că divorțul Lenuței l-a reactivat...".
Codrin Ștefănescu, despre Băsescu: Divorțul Lenuței l-a reactivat by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/36978_a_38303]
-
care erau croite, darul melodic, dar mai cu seamă un anumit fel de a “sări” în traseul muzical. Asemenea unei feline componistice, Radu Paladi simțea când trebuie să atace ascultătorul, să-l apuce de grumaz și să-l ducă în vizuina sa de cleștar, unde-l întâmpina o muzică frumoasă și pură. El a intuit și a aplicat cu maximă acuratețe adevărul despre compozitor ca prădător de imagini sonore, și l-a transpus cu curaj în melodii, armonii și ritmuri. Muzica
Radu Paladi ? o evocare by Dan DEDIU () [Corola-journal/Journalistic/84236_a_85561]
-
colegi de cameră cu pictorul l-au anticipat pe Lenin și, deși nu comunicau prin cuvinte, au comunicat cu maestrul care le făcea grota de rîs prin cîteva gesturi tăioase, aproape magice, și omul s-a cărat de tot din vizuină, fără să mai lase-n urmă umbră de os. De ce i-a rezistat însă opera rămîne o întrebare pentru intelectuali. Poate din pricina uscăciunii. Mai aproape de noi, Hamlet enervează pînă la apucături preistorice. Despre Don Quijote nu-i nimic de spus. Toată lumea
Creierul națiunii by Răzvan Petrescu () [Corola-journal/Journalistic/11760_a_13085]
-
de petunii, care se usucă; vară mai e, da' nu mai e vara dă la început, când nici nu știam cum chițăie Victorița mea scumpă; ...dar ce auz eu?!... Hector și cu Desdemona latră de răsună cu noi cu tot vizuina noastră de lângă țeava de apă prin care aflăm tot ce mai face Ifi în vizuina,... în casa ei. Chiar. Ce-o mai fi făcând? Victorița n-a apucat să vadă dulăii. Și nici să nu-i vadă, care cumva, de
Șoricelul Valerică - de citit vara by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/11563_a_12888]
-
început, când nici nu știam cum chițăie Victorița mea scumpă; ...dar ce auz eu?!... Hector și cu Desdemona latră de răsună cu noi cu tot vizuina noastră de lângă țeava de apă prin care aflăm tot ce mai face Ifi în vizuina,... în casa ei. Chiar. Ce-o mai fi făcând? Victorița n-a apucat să vadă dulăii. Și nici să nu-i vadă, care cumva, de răi ce sunt... Ea n-are experiență, n-are cum; de unde să știe ea că
Șoricelul Valerică - de citit vara by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/11563_a_12888]
-
vine să fugi, să dezertezi dinaintea privilegiului cu care te-au momit/ Departe de poemul pustiitor ce te lasă fără strop de aer în plămîni;/ Trupul în întregime o rană să ți-l adăpostești într-o ocnă de sare;/ În dreptul vizuinii șacalului să-ți așterni spovedania, ți-ai socoti sufletul la fel despovărat" (ibidem). Omul n-ar fi decît o eternă victimă a unei pedepse fără cauză, manifestată din vremuri aorgice, o pedeapsă primitivă, sălbatică, a cărei consecință este căderea ființei
Un sol al "ireparabilului" (I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15949_a_17274]
-
încropind în pădure un scenariu domestic unde vulpea ar trebui să joace rolul câinelui în lanț. Vulpea refuză decis rolul, roade funia și fuge. Când revine, fetița mai face o încercare, aceea de a aduce animalul în camera ei, adică vizuina ei. În momentul în care ușa s-a închis în spatele vulpii aceasta devine tot mai agitată și agresivă și sare pe geam de la etaj, fapt care aproape o omoară. De data aceasta, avertismentul produce un examen de conștiință, fetița realizează
Cum visează vulpile fetițe cu chibrituri by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7348_a_8673]
-
a autorității publice centrale care răspunde de silvicultura, "la nada", pentru fiecare caz; ... d) la speciile lup, șacal și vulpe, prin metoda "la nada" și prin metoda, "la pândă"; ... e) la speciile vulpe, viezure și pisica sălbatică, prin metoda "la vizuina"; ... f) la speciile mistreț, râs și jder, cu sau fără câini însoțitori, în perioada legală de vânare, prin metoda "la pândă" sau "la dibuit". În autorizațiile de vânătoare eliberate pentru cazurile prevăzute la lit. b), c), d) și e) vor
EUR-Lex () [Corola-website/Law/146026_a_147355]
-
mărite. Atât de fără timp le arată corpul purtat între plăci ca o cruce! E poate craniul uitării, iată, care se-ntoarce, care se duce. (Nemuritoare); Dar vânatul e alunecos, răsucit, îi ademenește și-i încurcă în urme, trece prin vizuini cu ieșiri neștiute, se arată, se topește, se încheagă. Și câinii îmbătrânesc lătrând, vânătorii mor asmuțind. (Paolo Uccello) La fel, număr "Trec lumi prin lumi" (1966) și "Fără somn, auzind" (1964) printre poeziile mele definitorii. Al 19-lea și ultimul
Lucrează timpul pentru noi? by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/8270_a_9595]
-
amestec. Toată lumea dezaprobă, toată lumea e indignată - dar nu mai puțin fiecare e o rotiță în această imensă uzină antisemită care e statul român, cu birourile, autoritățile, presa, instituțiile, legile și procedeele lui“. Prefațând volumul „Întâmplări din irealitatea imediată. Inimi cicatrizate. Vizuina luminată“, de M. Blecher (Ed. Aius, Ed. Vinea, 1999), Radu G. Țeposu opina despre „Întâmplări din irealitatea imediată”, în așteptarea unor noi reevaluări ale canonului literar, - „indiscutabil o capodoperă a romanului românesc“. Și mai apoi o explicație a mai slabei
Agenda2005-26-05-senzational4 () [Corola-journal/Journalistic/283874_a_285203]
-
elaborarea lucrării „Născut în '02“. Prin exponatele domnului prof. Iliescu se numără și volumele îngrijite de Sașa Pană în anii ‘70: „Antologia avangardei literare românești“ și „Pagini bizare“, de Urmuz. Tot în acea perioadă, Sașa Pană întocmea prima ediție din „Vizuina luminată“, de M. Blecher.
Agenda2005-26-05-senzational4 () [Corola-journal/Journalistic/283874_a_285203]
-
mea și dorul de acasă și de Tata -care umbla de colo-colo fără căpătâi, însoțit de o ceată de zdrențăroși... Lumea spunea că face minuni... Omul ăla avea o vorbă care mi-a plăcut: «Păsările au cuibul lor, vulpile au vizuinile lor, numai Fiul Omului nu are unde-și pune capul.» Fiul Omului era, zice-se, chiar el și cu zdrențăroșii lui, dar, poate, sunt și eu Fiul, și cred că e oricine se vrea un om liber! Am să încerc
Pensula lui Ingres by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6494_a_7819]
-
Constantin Țoiu Era chemarea scurtă a unei mici dughene din perimetrul Lipscani, la care mă tot uitam, în trecere, dar în care nu intrasem niciodată. După atâția ani, bănuiesc de ce... Cine știe de ce aveam să dau înăuntru, în mica, misterioasa vizuină. Romane polițiste faimoase mă învățaseră că-n astfel de ateliere modeste se ascund cele mai periculoase centre de spionaj. Exageram, firește. E bine însă să fii prudent. Apoi, mă cuprinsese respectul pentru concizia stilistică a firmei: La Arthur. îmi aduc
Reclame by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/9816_a_11141]
-
mai înflăcărate ale discuțiilor, în mijlocul cărora ședea țeapăn pe fotoliul cam șubred Louis XV, Axente, musafirul de stînga, este ridiculizat de ceilalți cum vorbește, cum mănîncă, cum întrerupe lumea cu "lozinci bolșevice". Marea revelație a revoluției comuniste are loc în "Vizuina cu hoți" unde deposedații, exploatatorii de altădată respiră pe centimetru pătrat unul lîngă altul ca în anticamera viitoarelor pușcării pe care cea mai mare parte dintre "reacționarii" prezenți, ascultîndu-l pe Axente, le vor înfunda. La un moment dat, Vera, amfitrioana
Vizuina cu hoți by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16301_a_17626]
-
câțiva prieteni la „Café Royal”, unde își bea cafeaua cu puțină frișcă și cu o picătură de rom sau coniac. Nu obișnuia să joace, dar chibița partidele de poker din salonul mov sau se retrăgea discret pe o canapea în vizuina lorzilor, o încăpere unde aveau acces în exclusivitate membrii defunctului Club al Intelectualilor. De regulă îi ținea tovărășie lui monsieur Silvestre, care atâta aștepta, ca să se laude încă o dată cu succesele la dame obținute în fericiții ani ’30. Unde mai ai
Tablouri dintr-o expoziție by Constantin Mateescu () [Corola-journal/Journalistic/2940_a_4265]
-
Norman Manea și-l face în Întoarcerea huliganului. În ce privește romanele, chiar sub comentariul unuia dintre cei doi critici români, redacția reproduce comentarii ale criticii din Franța (am reprodus și noi unul mai demult), care sunt politicos rezervate asupra valorii romanului Vizuina. Norman Manea merită mai mult decât analizele complezente de care are parte la noi. Ce ar fi dacă, în locul mitizării, i-am discuta cărțile cu obiectivitate, așa cum au fost discutate înainte ca autorul să emigreze. Citiți lista participanților la festivitatea
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/5375_a_6700]
-
asemănare - se spunea/ că are trupul împletit din flori/ de pădure - genele mele arse/ de priviri înflăcărate (...) în cernerea stropilor aurii de lumină/ nimbindu-i trupul într-un roi de albine -/ aceeași imagine contemplata/ după ani și ani într-un tablou" (Vizuina din tablou). Dumitru Chioaru e un sceptic grațios, un anxios amabil, un decepționat caligrafic. Deși "în surdina", existentă d-sale poetica e îndrituita că oricare alta.
Un deceptionat caligrafic by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14770_a_16095]
-
alt gen decât socială" - Vi se pare neimportantă existența unui model literar sau existențial ? - Tot spun că n-am avut nici un model. Ba da, am avut ! Kafka mi-a fost model, de la o anumită vârstă încolo. Are el o nuvelă, Vizuina, în care e vorba despre o cârtiță pe care o pomenesc mereu. O cârtiță care își sapă în pământ un tunel, casa ei. Dar, la un moment dat, înăuntrul casei își construiește o altă casă, mai mică, în care să
ANGELA MARINESCU: “Totul este poezie, dacă te pricepi să vezi” by Filip-Lucian Iorga () [Corola-journal/Journalistic/12780_a_14105]
-
însămi mi-am oferit-o, începe nebunia, devin capricioasă, isterică, nu mai sunt bună de nimic; într-o aceeași clipă se dau în capul meu lupte îngrozitoare, pentru că nu mă simt protejată. - Poezia e și un astfel de refugiu, o vizuină ? - E și un refugiu, dar și dovada faptului că sunt așa. Ea îmi urmărește viața și dovedește că nu mă simt în siguranță, din punct de vedere fizic și metafizic. Nu social. Pentru mine, povestea cu socialul, atâta timp cât de la 16
ANGELA MARINESCU: “Totul este poezie, dacă te pricepi să vezi” by Filip-Lucian Iorga () [Corola-journal/Journalistic/12780_a_14105]
-
Un nume foarte purtat, niște vieți banale, tramvaiele care, toate, seamănă, construiesc atent o ucigătoare monotonie, de care te salvează cea mai apropiată înmormîntare familială. Bucureștiul poate fi și el, iată, un tîrg în care nu se întîmplă nimic, o vizuină, o stație pustie de tramcar. Bîntuită de vise: "Mătușa: Am auzit de unul care, adormind, a coborît visul în el, cum coboară de obicei visele. Și adormitul a strîns visul în brate, l-a mîngîiat, se simțea bine, dar, în
Frîna de mînă by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/12259_a_13584]
-
este unicul strigăt auzit de către om, al Morții. 2499. Adevărul este nasturele care nu se încheie niciodată la cămașa Destinului. 2500. Adevărul este răsăritul ce apare drept apus celui care pretinde că îl știe. 2501. Adevărul are cea mai adâncă vizuină în sufletul celui care îl caută. 2502. Adevărul este lipsit de orice mustrare de conștiință, tocmai fiindcă nu o poate avea. 2503. Adevărul este cel mai mare impostor al Destinului. 2504. Adevărul este moara care macină prostia. 2505. Adevărul este
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
pe și joyeux clotur ici. Decât fătălău afon verdecrud kameleon cu hazaika ta de gât prin fanatul famen târg duhănind la vie en roșe bien-être zorbalâc cu painga au prison (dulce cremenalion) grand metaforar matroz. Dau mă(h)mut în vizuina pe la lună androgina jappement paradigmata (ftizica din traviata) voici betisul trup calfa la zo it comeata sfeșnice becisnice aboiment de cânelup. O pupila uriașă coapse moapse de încasa pipăie și le desfașă descheie centura și halima la entropi: paratrăznetul lui
Lied sobol în si bemol by Horia Zilieru () [Corola-journal/Imaginative/13160_a_14485]
-
același semnal al copilului, ulii s-au înălțat și au pierit ca săgețile aprinse în negura călătoare de deasupra pădurii, iar bursucii s-au destrămat asemenea unui abur în hățișurile ferite și întunecate ale ei, pe unde-și aveau săpate vizuinile. Băiețelul i-a surâs cu înțeles lui Anghel Furcilă, scotocindu-l până în adâncul sufletului cu ochii lui curați și fosforescenți și, fără zăbavă, cum îi era apucătura, s-a făcut, și el, nevăzut... Peste o vreme, dezmeticindu-se, Anghel Furcilă
Reîntâlnirea cu zmeul by Ovidiu Dunăreanu () [Corola-journal/Imaginative/6627_a_7952]
-
cînd trupul bărbatului se ascunde în trupul femeii care-l vede pe Dumnezeu ieșind chiar prin acei nori pe care numai eu îi văd) - nu toți cei care privesc, așa cum privesc eu într-o gară călătorii care dispar într-o vizuină șerpuitoare, văd aceiași oameni din care dispare Dumnezeu, fie că și-a terminat treaba acolo, fie că nu mai are ce salva din ruina acelei femei din care toți au ieșit și acum toți o uită, ca într-o cîrciumă
VIZUINA sau DUMNEZEU PLICTISIT by Gellu Dorian () [Corola-journal/Imaginative/6369_a_7694]
-
haine de împrumut, om ca toți oamenii se face nevăzut și nevăzut rămîne - (această imagine stă ca o fotografie între alte o mie de fotografii, nimeni n-o vede, nici măcar eu, care am descris pînă acum orice detaliu din această vizuină în care s-a ascuns Dumnezeu ca în carcasa unui om oarecare, poate fi chiar trupul femeii care-și lasă bărbatul răstignit pe ușa de la ieșire plin de cuie și sînge, poate fi chiar bărbatul care-și udă buzele cu
VIZUINA sau DUMNEZEU PLICTISIT by Gellu Dorian () [Corola-journal/Imaginative/6369_a_7694]