51,283 matches
-
vocea blândă a Berthei. - Mulțumesc, Bertha; își șterse lacrimile luându-și de pe noptiera din dreptul patului o altă batisă și, suspinând, continuă hotărâtă: să mergem. Cu fetița în brațe, doica, alături de Ana, cobora treptele spre sala mare a hanului. O voce de bărbat o opri în loc. Se întoarse, îl privi lung urmărindu-i mișcările în momentul în care tânărul se apleca să semneze în registru după care, condus de un om al hangiului, trecu pe lângă ea fără să o observe. Cine
MĂRGELELE DIN CHIHLIMBAR (ROMAN ISTORIC) de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Margelele_din_chihlimbar_roman_istoric_.html [Corola-blog/BlogPost/366889_a_368218]
-
întoarse, îl privi lung urmărindu-i mișcările în momentul în care tânărul se apleca să semneze în registru după care, condus de un om al hangiului, trecu pe lângă ea fără să o observe. Cine era acest om? De unde îi cunoștea vocea? Erau două întrebări care se căutau în mintea Anei Cristoroceanu. Tânărul, în jurul vârstei de treizeci de ani, îmbrăcat după moda pariziană, cu joben și papillon, destul de frumos și prezentabil, părea foarte ocupat de acțiunile lui. Doica o privi trecând aproape
MĂRGELELE DIN CHIHLIMBAR (ROMAN ISTORIC) de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Margelele_din_chihlimbar_roman_istoric_.html [Corola-blog/BlogPost/366889_a_368218]
-
și papillon, destul de frumos și prezentabil, părea foarte ocupat de acțiunile lui. Doica o privi trecând aproape neobservată pe lângă cei din hol, îndreptându-se către careta care le aștepta în fața hanului. - Să mergem, doică, vorbi ca pentru sine Ana, cu voce joasă. Socrul meu o fi nerăbdător să mă cunoască. În timpul în care careta era trasă, Ana, cu privirea pierdută, se apropie de ea și îi șopti: - Inima îmi spune că Necula n-a murit de moarte bună. Ceva, ce nu
MĂRGELELE DIN CHIHLIMBAR (ROMAN ISTORIC) de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Margelele_din_chihlimbar_roman_istoric_.html [Corola-blog/BlogPost/366889_a_368218]
-
tejghelelor ce se scoteau în fața magazinelor pentru a se expune marfa. Numai iarna trăsurile puteau trece în voie, nefiind nevoite să urmeze drumuri ocolitoare pentru a ajunge la destinație. Ici-colo, prin ateliere, se auzea câte un ciocan lovind nicovala sau vocea vreunei calfe, strigând la ucenicii care munceau în atelier. Trăsura mergea agale. Din când în când, Ana auzea câte un clopoțel ce încunoștința negustorul că cineva îi trecea pragul. De obicei, negustorii de magazine își aveau locuința la etajul sau
MĂRGELELE DIN CHIHLIMBAR (ROMAN ISTORIC) de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Margelele_din_chihlimbar_roman_istoric_.html [Corola-blog/BlogPost/366889_a_368218]
-
cu ornamente florale din marmură albă, la arcadele ferestrelor, prinsă în cercul unei grădini de flori, se prezenta maiestuoasă, dar nu atât de primitoare. Două uși din lemn negru, se dădură la o parte în momentul apropierii celor două femei. Vocea unui bătrânel uscățiv le atrase atenția: - Jupâniță, sunteți așteptată. - Eu!?, se miră Ana privind-o pe doică. De unde știe jupân Cristoroceanu că vin la dumnealui? - Jupân Cristoroceanu știe tot ce se întâmplă în acest oraș și, mai ales, despre sosirea
MĂRGELELE DIN CHIHLIMBAR (ROMAN ISTORIC) de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Margelele_din_chihlimbar_roman_istoric_.html [Corola-blog/BlogPost/366889_a_368218]
-
se ridică. La prima vedere, figura socrului i-l aduse în față pe Necula, care semăna leit cu tatăl său. Se opri. Avu puterea să-și revină și își duse mâna dreaptă la frunte. - Nu te simți bine? se auzi vocea ispravnicului. O voce caldă, părintească cum Ana nu și-ar fi putut-o închipui. - Nu. Poate căldura, îngână ea. - Ia loc și bea puțină apă. Astăzi a fost foarte cald, îi zise ispravnicul. Își aduse aminte că în încăpere se
MĂRGELELE DIN CHIHLIMBAR (ROMAN ISTORIC) de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Margelele_din_chihlimbar_roman_istoric_.html [Corola-blog/BlogPost/366889_a_368218]
-
prima vedere, figura socrului i-l aduse în față pe Necula, care semăna leit cu tatăl său. Se opri. Avu puterea să-și revină și își duse mâna dreaptă la frunte. - Nu te simți bine? se auzi vocea ispravnicului. O voce caldă, părintească cum Ana nu și-ar fi putut-o închipui. - Nu. Poate căldura, îngână ea. - Ia loc și bea puțină apă. Astăzi a fost foarte cald, îi zise ispravnicul. Își aduse aminte că în încăpere se mai afla o
MĂRGELELE DIN CHIHLIMBAR (ROMAN ISTORIC) de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Margelele_din_chihlimbar_roman_istoric_.html [Corola-blog/BlogPost/366889_a_368218]
-
era soția fiului său, al aceleia ce plămădise aluatul urmașilor fiului său, al unicului său fiu pe care îl pierduse și cu care fusese atît de nedrept. Bătrânul încercă să spună ceva dar oftă. O povară îl vlăguise, înecându-i vocea. - Nu vreau de la dumneavoastră decât să mă ajutați să plec în căutarea soțului și a fiului meu. Părinții mei... au murit. - Ce să faci?! o privi mirat bătrânul. Oare tu crezi că eu am fost indiferent la auzul veștii primite
MĂRGELELE DIN CHIHLIMBAR (ROMAN ISTORIC) de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Margelele_din_chihlimbar_roman_istoric_.html [Corola-blog/BlogPost/366889_a_368218]
-
caut și să-i găsesc eu. Să înțelegeți clar că eu sunt cea în drept să-i caut și să-i găsesc. Oriunde. Este obligația și dorința mea. - Vei face cum vei crede. Nu am cum să te ajut. - Nici măcar..., vocea cu un ton scăzut, de astă dată, a Anei, sugrumată și stinsă, cerea ajutor, un ultim ajutor:... locurile pe unde au trecut? - Ba da. Poftim. Și îi întinse cu mâna tremurândă un plic. Aici ai toate adresele. Nu am cum
MĂRGELELE DIN CHIHLIMBAR (ROMAN ISTORIC) de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Margelele_din_chihlimbar_roman_istoric_.html [Corola-blog/BlogPost/366889_a_368218]
-
al doilea secretar, Domnul nostru a obținut reducerea graciului cu 240 de pungi. Așa că, economiile se vor îndrepta către construcția țării. Acest oraș, cât și întreaga țară, vor înflori prin chibzuința și iscusința Măritului nostru Domn. - Cinstiți secretari, se auzi vocea unui al treilea bărbat, care până atunci stătuse retras spre una dintre ferestrele salonului, privind indiferent când curtea cu ronduri mari, pline cu flori multicolore, când spre cei doi slujbași slugarnici, care gândeau și vorbeau în numele celui ce trebuia de
MĂRGELELE DIN CHIHLIMBAR (ROMAN ISTORIC) de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Margelele_din_chihlimbar_roman_istoric_.html [Corola-blog/BlogPost/366889_a_368218]
-
care până atunci stătuse retras spre una dintre ferestrele salonului, privind indiferent când curtea cu ronduri mari, pline cu flori multicolore, când spre cei doi slujbași slugarnici, care gândeau și vorbeau în numele celui ce trebuia de fapt să hotărască. Timbrul vocii, prezența și felul intonației cuvintelor îl mișcară pe ispravnic, ridicându-și privirea spre cel care vorbea: eu nu fac alceva decât să scriu istoria acestei țări de când s-a întemeiat ea și, despre domnia Domnului nostru, Nicolae Mavrocordat. Este bine
MĂRGELELE DIN CHIHLIMBAR (ROMAN ISTORIC) de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Margelele_din_chihlimbar_roman_istoric_.html [Corola-blog/BlogPost/366889_a_368218]
-
cuvintelor îl mișcară pe ispravnic, ridicându-și privirea spre cel care vorbea: eu nu fac alceva decât să scriu istoria acestei țări de când s-a întemeiat ea și, despre domnia Domnului nostru, Nicolae Mavrocordat. Este bine să cunoaștem părerea domniei sale. Vocea, care întrerupsese intervenția celor doi secretari, era a Marelui Vornic Radu Popescu, mare simpatizant al Principelui Mavrocordat. În copilăria sa, fostul mare han trăise drama sfârșitului întregii familii pe propria-i piele. Deseori, tablourile sângeroase ale schingiuirii grecilor, din al
MĂRGELELE DIN CHIHLIMBAR (ROMAN ISTORIC) de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Margelele_din_chihlimbar_roman_istoric_.html [Corola-blog/BlogPost/366889_a_368218]
-
i-a ofensat, luând viața unor mari boieri români: clucerul Socol Cernățascu, vistierul Ghinea, marele armaș Radu Vărzaru și alții care le-au stat în cale. Marele vornic se opri îndreptându-și privirile către Domnul Țării. - Da, da, se auzi vocea principelui care până atunci ascultase pe cei doi secretari; are dreptate, sunteți liberi, vă puteți retrage. - Măria Ta..., făcură o reverență și părăsiră sala. - În lucrarea dumitale să fi drept. Oamenii fac și greșeli în viață dar fac și fapte
MĂRGELELE DIN CHIHLIMBAR (ROMAN ISTORIC) de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Margelele_din_chihlimbar_roman_istoric_.html [Corola-blog/BlogPost/366889_a_368218]
-
în Ediția nr. 2355 din 12 iunie 2017. Prin fereastra deschisă se arată luna pentru că am dreptul la paradisul meu, pentru că doar noaptea are un gând paradisul naște amintirea unui sunt. Am văzut umbra unui destin peste rotund se adunau vocile ca un cântec și atunci m-am speriat, eu nu mai aveam vuiet. Nu este așa, așa și este sufletul de frumos se izbește, și ca o boare de frig afară se trezește și lovește arid. Și, și... nu mai
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/petru_jipa/canal [Corola-blog/BlogPost/381599_a_382928]
-
s-a oprit în privirea de iubit. Citește mai mult Prin fereastra deschisă se arată lunapentru că am dreptul la paradisul meu,pentru că doar noaptea are un gândparadisul naște amintirea unui sunt.Am văzut umbra unui destin peste rotundse adunau vocile ca un cântecși atunci m-am speriat,eu nu mai aveam vuiet.Nu este așa, așa și estesufletul de frumos se izbește,și ca o boare de frigafară se trezește și lovește arid.Și, și... nu mai există consolareîn exilul
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/petru_jipa/canal [Corola-blog/BlogPost/381599_a_382928]
-
februarie 2013 Toate Articolele Autorului De s-ar schimba decoru-n simfonii De șoapte adormite-n taina nopții În noi tot adormite și pustii Ne sunt iubirile și-n calea sorții Ni-s rătăciți toți pașii și-obosiți Tot așteptăm o voce să ne-arate O urmă-a viselor pierdute și orbiți Mai așteptăm o clipă de se poate... Într-o tăcere violetă de-aș putea Să te-nserez la mine-ntr-un cuvânt Nimic n-ar mai răni și n-ar avea
TĂCERE VIOLETĂ de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 785 din 23 februarie 2013 by http://confluente.ro/Tacere_violeta_violetta_petre_1361628250.html [Corola-blog/BlogPost/351829_a_353158]
-
Toate Articolele Autorului Despre Limba Română nu poți să scrii la o cafea, țigară sau la vreo șuetă. Ca să scrii despre Limba Română, mai întâi trebuie să faci liniște în interiorul tău, să îți asculți inima și conștiința, ca să-i auzi vocea de peste veacuri. Despre însemnătatea și frumusețea Limbii Române, scrii plecat cu fruntea-n palme, cu sufletul îngenuncheat pe altarul martirilor străbuni. Nu vei putea niciodată să-i pătrunzi misterul, dacă nu o vorbești, nu simți, nu trăiești și nu-i
GÂNDURI DESPRE LIMBA ROMÂNĂ de LIGIA GABRIELA JANIK în ediţia nr. 1697 din 24 august 2015 by http://confluente.ro/gabriela_janik_1440435311.html [Corola-blog/BlogPost/376569_a_377898]
-
cu IT. ...un pasionat căutător pe site-uri de socializare... ...un admirator de blonde ...și șatene!...(așa zice el...poate pentru că era acum în casa unei șatene...deși nu l-am văzut decât cu blonde). Vorbea domol...cu o bună voce radiofonică...auzeam și nu auzeam ce zice...nu mă puteam concentra...nu știu de ce...Auzeam frânturi... “Știi de când te știu eu mai bine?-zice...De când mi-ai zis într-un an, în fața blocului: > Jur că nu te-am văzut acolo
ANDY de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 1130 din 03 februarie 2014 by http://confluente.ro/Andy_corina_lucia_costea_1391433247.html [Corola-blog/BlogPost/352759_a_354088]
-
cu vreo învățătură extrasă din cărțile marilor gânditori și scriitori, nu ezită să facă trimiteri la scrierile lor, cunoscându-le bine operele. După ce îmi vorbește cu entuziasm despre toate acestea, face însă o mică pauză și îmi spune cu o voce calmă: „Dar până la urmă, tot Eminescu e cel mai mare! Și, printre altele, pentru faptul că a spus: «Poți zidi o lume-ntreagă / Să dărâmi orice ai spune / Peste toate o lopată / De țărână se depune» - și-apoi continuă, atenționându
DUMITRU SINU – FRÂNTURI DE VIAŢĂ, OPINII, AMINTIRI ... (CAPITOLULXXVI) de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 321 din 17 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Dumitru_sinu_franturi_de_viata_opinii_amintiri_capitolulxxvi_.html [Corola-blog/BlogPost/342541_a_343870]
-
nimicirea vremelnică a Statului român [...]. Drama României din 1940 - se disculpa politicianul traseist - a fost nu consecința politicii noastre, ci rezultatul inevitabil al războiului european, provocat de Germania hitleristă”. De partea cealaltă, adică a adversarilor evacuării Basarabiei și Nordului Bucovinei, vocile ce s-au făcut auzite au fost redutabile, mai relevante și mai vehemente. Au fost angrenate personalități de excepție, care au dat - se înțelege - greutate pozițiilor prezentate. Câteva exemple le considerăm memorabile, fapt pentru care și insistăm asupra lor: În
BASARABIA ŞI IAR BASARABIA! by http://balabanesti.net/2015/05/18/basarabia-si-iar-basarabia/ [Corola-blog/BlogPost/340025_a_341354]
-
copii închipuindu-și că ține un discurs în fața celor convocați, timorându-i. Se plimbă și gesticulează pe muzică, autoritar, așa cum ar face-o un director hotărât să ia măsuri drastice. Muzică ritmată de circ care lasă impresia că îi acoperă vocea. Împrovizație de gen. Citește plictisită corespondența. Unele adrese îi plac, le mângâie, le dezdoaie colțurile. De altele este nemulțumită, le mototolește și le aruncă nervoasă la coș. Apoi le ia din coș, le rupe cu ciudă și pune bucățelele într-
PAUZA DE MASĂ de ION UNTARU în ediţia nr. 309 din 05 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Pauza_de_masa.html [Corola-blog/BlogPost/348508_a_349837]
-
mai spune poeta, ”numai noi, amândoi”, să ”mă chemi...”... ”flăcări de suflet” în ”visul tău”...,”alăturându-ne-n cuvântul ”amândoi”, iară și iară ”gânduri” în ” meandre de visare”, ”cu sufletul ascuns prin frunze arămii”, poeta-și strigă oful și cu vocea blândă-i spune..., ”te-aștept, iubire!”. Nu numai noi chemăm și așteptăm iubirea, știm bine că și ea ne cheamă: Chemarea iubirii ne-nvăluie-n noapte, Ne-nalță spre ceruri, ne duce-n uitare, Cu freamăt de buze, în râuri de șoapte
CHEMAREA STIGĂTULUI... UN CALISTRAT HOGAȘ CU NICOLAE LABIȘ DE MÂNĂ PE VALEA ȘASEI... de ION I. PĂRĂIANU în ediţia nr. 1514 din 22 februarie 2015 by http://confluente.ro/ion_i_paraianu_1424596512.html [Corola-blog/BlogPost/382408_a_383737]
-
în sânge! Și trei beri, să meargă... Ceilalți doi se uitară unul la altul surprinși, dar, fiecare cu impresia și gândul său, s-au abținut de la orice replică. Până la mici au mai discutat câte ceva despre serviciu și despre vreme, cu voci scăzute, să nu-i audă lumea. Agentul Brumă era mai retras, gânditor, fără prea mare poftă de dialog. Un ceva îl frământa, dar ținea în el. La un moment dat, amintindu-și ceva anume, se adresă domnului Furtună: - Mă iertați
D ALE POLIŢIEI (9) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1516 din 24 februarie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1424808202.html [Corola-blog/BlogPost/382583_a_383912]
-
pot apăra. Asistăm și la o mistificare - a câta oară? - a istoriei literare și sociale moderne. Ceea ce este trist rămâne faptul că Artur Silvestri și întreaga sa operă culturală, clădită cu trudă și sacrificii, este ca și ștearsă de unele voci bine orchestrate, ce pândesc din umbră orice încercare de emancipare culturală pe temei românesc.” Analog, vorbind despre această ”generație expirată” de scriitori controvesați, Marian Nencescu formulează o concluzie superbă cu ocazia despărțirii de Fănuș Neagu, alt autor pe care pe
SEMNAL DE CARTE: “CITITORUL DE CONTROL” DE MARIAN NENCESCU de GABRIELA CĂLUŢIU SONNENBERG în ediţia nr. 1868 din 11 februarie 2016 by http://confluente.ro/gabriela_calutiu_sonnenberg_1455185576.html [Corola-blog/BlogPost/342937_a_344266]
-
și cinci de ani, este cunoscut și apreciat atât pentru energia binefăcătoare a mâinilor cât și pentru istorisirile din viața lui, depănate în timpul ședințelor de tratament. Povestite de el, întâmplările capătă o aură aparte, stârnind interesul interlocutorului. Mi-a recunoscut vocea și m-a întâmpinat ca pe o veche cunoștință. - N-ați mai fost de mult pe la Băi, remarcă el. - Așa e, au trecut ceva ani. N-am avut răgaz să mă mai gândesc la ce mă mai doare... Am venit
LUMINIŢA DIN FLOAREA OCHIULUI de GENŢIANA GROZA în ediţia nr. 1482 din 21 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/gentiana_groza_1421828737.html [Corola-blog/BlogPost/373039_a_374368]