9,038 matches
-
în penumbră, iar iscusința emisarilor etiopieni se întâlnește cu rapacitatea misiților levantini, meșteri în arta de a citi păcatul tainic al oamenilor. Le va fi dat acestor două mașini blindate să fie punctul în jurul căruia se adună destinele unui grup straniu și atipic de mercenari și aventurieri. În sergentul Peter Cushing, păcatul ia forma dependenței de jocul de cărți și a datoriilor care se acumulează. Din eroul unei armate-model, Cushing devine dezertorul pentru care viitorul nu mai are nici un sens în afara
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
nu mai puțin redutabilei asociații oculte S.P.E.C.T.R.E., iar seria de confruntări este dominată de același dinamism al deghizărilor, crimelor și capcanelor. Fidelă nostalgiei culturale a filmului noir, proza grafică introduce, în centrul acestui labirint de enigme și de conspirație, o stranie ființă feminină, carnivoră și genialoidă. Miss Ylang Ylang este un Fu Manchu cu sex schimbat, a cărui amprentă de parfum îi anticipează sosirea. Cruzimea ei este dublată, invariabil, de o rafinată scenografie deca dent-erotică. Strategiile ei revelă o ciudată atracție
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
tainele sale ce se cer citite. Căci Marte, acolo unde aterizează misiunea pământeană, este un loc inospitalier, sumbru, bântuit de uraganele ce izbucnesc cu o ciudată exactitate de ceasornic, ca și cum o forță invizibilă s-ar ascunde în pântecele acestei planete stranii. Pe Marte, pământenii întâlnesc și emisarii unei civilizații ce își oferă alianța - veniți de pe îndepărtata planetă Kurno, extratereștrii au ambiguitatea ființelor pe care Wells le visează în War of the worlds. Promisiunea de alianță ascunde vocația de cucerire și de
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
anticarului londonez Ezra Winston, tulburând pacea unei vieți ce se adună în jurul ciudatelor obiecte achiziționate și a exis tenței lor secrete. Ca și naratorul din Eternautul, anticarul este distribuit de destin în rolul de duhovnic și de partener al acestui straniu mort viu care renaște din mormântul său. Odată cu Mort Cinder, un continent secret al Londrei și al universurilor întregi este explorat, iar silueta inconfundabilă și damnată a lui Mort Cinder este flacăra ce luminează pe aceste culoare întortocheate și sângeroase
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
atunci când momentul o cerea. Ziarele au consemnat, în coloanele lor, faptele desprinse din paginile unui roman de mistere : la orele 22 ale zilei de Ă, deasupra închisorii de maximă securitate se lăsase un nor arămiu, ce aducea cu sine mireasma stranie și indicibilă a gazului ucigaș. În doar câteva secunde, întreg personalul de pază din curte zăcea inert, ca sub povara unui somn de plumb. Sunetul palelor anunța aterizarea unui elicopter. Ieșind din el, doi oameni purtând mantii negre și măști
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
apariția, dincolo de marginile teritoriului pe care soldații mareșalului îl controlează. O umbră se simte în mijlocul arborilor care se înalță până către cer, filtrând lumina ca o plasă deasă și siluete se strecoară. Alertați, soldații se îndreaptă către locul în care strania arătare s-a făcut simțită, dar nimic nu mai poate fi găsit. Șoaptele și conversațiile lor sunt neinteligibile, grăbite fiind de vecinătatea fricii care le respiră prin toți porii. După câteva minute, caravana de mașini se pune din nou în
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
și actorul dedublat, privindu-se pe sine în oglinda ținută de mâinile sale. Să fie această nebunie a multiplicărilor semnul morții care nu va întârzia să vină. Zâmbind, Corto se abandona acestei voluptăți cinematice și înălța către cerul Spaniei zmeie stranii, ce purtau în văzduh propria sa imagine, mărită și deformată de o lentilă jucăușă. Sunt ca o Alice în țara lui Lewis Carroll, mă pot preschimba în pisica de Cheshire și îmi pot reduce întreaga fiiință la un zâmbet ce
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
cu cartea trebuia să-l accepte ca pe un fatum special. Presupunea o relativă “proprietate” peste o clasă, câteva bănci și un număr diferit de elevi; viețuirea schimbătoare lângă cele mai interesante locuri (unde câinii dormeau cu lupii într-un straniu “pact de neagresiune”; mese servite uneori doar la praznice și hramuri; întâlniri rarisime cu zeul automobil și mult mai frecvente cu hoții de cai; o devoțiune exemplară către centrele laice de pelerinaj anual de la inspectoratele regionale, județene și altele asemenea
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
de fapt subjugată tehnicii. Ne-am lăsat aserviți, dominați de tehnică. Omul un animal tehnic. Raportările noastre unii la ceilalți sunt predominant tehnice, mediate de tehnică: comunicăm predominant prin intermediul tehnicii (priviți pe stradă câte persoane sunt cu mâna la ureche straniu simbol al unui salut către persoana aflată la celălalt capăt al firului; sunăm și salutăm parcă în același timp pe cel cu care vorbim), ne deplasăm prin intermediul mijloacelor tehnice, scurtând astfel distanțele. Tehnica anulează distanțele fizice dintre oameni, dar creează
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
secolul XX. Am întâlnit la țăranii români o zicală ciudată: "unde e multă minte e și multă prostie". La o primă privire sunt tentat să cred că este un mecanism de apărare (în sensul de liniștire a conștiinței) față de lucrurile stranii pe care le-au văzut la oamenii cu carte. Dacă mă gândesc însă la evoluția științei din secolul XX și la evenimentele istorice din același secol tind să cred că țăranul român are dreptate. Poate că știința face mai vizibilă
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
stăm aici câtă vreme renovează ei casa asta. Mai urmează ceva după asta? Era o întrebare bună. Sentimentul lui Gosseyn că ceva scormonește, era mai puternic. Și avea acum timp să determine ce anume - dacă era ceva - îi cauza această stranie senzație. Telefonul sună aproape imediat. Se auzi, dintr-o parte, vocea lui Enin: - Se pare că mai e o companie care vrea să facă treaba. Gosseyn, care se-ndrepta spre telefon, nu răspunse. Dar avu acest gând-răspuns că, la acest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
Înconjurată de candele și lumânări de parafină aprinse, invitând pacienții să se Întindă În interiorul ei capitonat cu atlaz fosforescent pentru a avea parte de o experiență unică și irepetabilă de felul ei: Întâlnirea cu propria sa moarte. Modul său destul de straniu de-a-și face reclamă propriului său corp era privit cu oarecare rezervă În salon. „Poftiți, pe rând, mai Întâi bărbații, apoi femeile... E loc aici pentru toată lumea. Nu vă Înghesuiți. În caz de aglomerație, mă pot multiplica... O scurtă meditație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
Învățătura Sfintelor Evanghelii, masterandul vedea cu uimire cum o mulțime de frunze galbene și verzi de ce-i acopereau brațele și coapsele se metamorfozează sub privirea lui În cărți de joc, popi, dame și valeți, având imprimate pe față figuri extrem de stranii, care Îl arătau cu degetul strâmbându-se la el În fel și chip În timp ce Lawrence Încerca În gând să rostească o rugăciune, iar pe dos aveau pictată pe Maica Domnului cu pruncul Iisus În brațe, care plângea de fiecare când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
o primejdie nevăzută ce plutea În aer... Între timp, setea Îi creștea. Dorința lui de a ajunge până la masă nu-i dădea pace. Noimann Își aținti ochii Înspre sticlă. Și sticla Începu să se clatine. Apoi se petrecu un fenomen straniu. Sub presiunea privirii sale fixe, masa se răsuci de la dreapta la stânga, Înălțându-se câteva degete de la podea... În gând, medicul Își frecă mâinile de bucurie. Masa se apropia de pat, clătinându-se În aer. Medicul Închise ochii și numără până la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
nu e nici cort, nu-i nici copac, e un genunchi și atât...” În fața lui Noimann nu se afla Însă doar un simplu genunchi de infanterist, ucis cândva În război, ci un picior care-l privea cu insolență. Prin urmare, strania apariție nu constituia rodul unei reminiscențe literare, ci era o apariție de o natură, să zicem, abisală. De altfel, la drept vorbind, stomatologul se aștepta la o astfel de „surpriză”. Așa Încât apariția În camera sa a acestui picior, ce-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
din ochi. Apoi, ducându-și mâinile la spate, În ritmul aceluiași vals, medicul, oarecum satisfăcut de gestul său, Își Îndreptă pașii spre dulap. Ajuns În dreptul lui, Noimann Își aduse aminte că fusese bântuit În timpul nopții de alte viziuni, la fel stranii. Se făcea că nimerise, nu se știe cum, la o clinică de obstetrică și ginecologie, unde se perindau o groază de halate albe, circulând dintr-un salon În altul. Halatele vorbeau Între ele În germană și unele recitau chiar pasaje
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
În haos. Și dacă ar fi fost vorba numai de atât, totul ar fi fost Încă destul de rezonabil. Dar, pe măsură ce concluziile la care ajungea se ramificau, dând naștere la alte și alte interpretări, În fața ochilor Îi apăreau figuri și semne stranii, care Îl nelinișteau. „Prin urmare”, conchise el, „suntem pe cale de a o lua din nou pe arătură...” Arătarea postată dinaintea sa Își schimbase ușor Înfățișarea. Trăsăturile feței se lățiră, iar tenul, din alb, se făcuse acuma stacojiu... „Iată că băutura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
E posibil ca DVD-ul sau caseta să fi fost ținute Într-un loc unde pătrunsese umezeala, astfel că pe Înregistrare apăreau nenumărate pete albe și negre, ce migrau de pe un scaun pe altul... Imaginile Înregistrate suferiseră, Într-adevăr, o stranie metamorfoză. Filmul arăta terasa Corso, cuprinsă de o forfotă neobișnuită. Domnea o atmosferă de veselie generală. Ici-colo se auzeau voci mai ridicate, care Însă se calmau cu de la sine putere. Brusc Începu să bată vântul și fețele clienților fură acoperite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
e un clește, femeia alt clește. Cleștii se devoră unul pe altul neîncetat. Când apare un al treilea, deja e prea târziu. Perechea sado-masochistă Îl va chinui ca pe Iisus...” De afară se auzi un croncănit, urmat de un urlet straniu. Mirosind de la distanță ceva putred În atmosfera locului, Oliver, după ce rătăci un timp de unul singur prin oraș, oglindindu-se-n vitrine, porni pe urmele celor trei și acum Își Înfipsese rădăcinile În fața cavoului, sprijnindu-și umărul de monumentul care-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
din nou spre știrea apărută În 24:ore... Noimann Își aducea acum aminte foarte clar această scenă, pe care o lega apoi de visul său. Iată că firele se Înnodau unul după altul... Visul, ca și apariția În cameră a straniului picior, Își aveau ramificate rădăcinile În Întâmplările prin care medicul trecuse petrecând la Corso. Discuția În jurul știrii Îi Înfierbântase imaginația, astfel că piciorul din ziar Îl bântui În vis, după care visul se reflectă În realitate. Din pricina mahmurelii, Noimann se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
duc spre sudul țării. Acolo, din cincizeci În cincizeci de centimetri, alături de dopurile de bere, sticlele de Coca-Cola sparte, mucuri de țigări și pachete goale, dai și peste câte un „epolet”. E de mirare Însă că acest miros, atât de straniu În esența sa, ocolește birourile În care Își desfășoară activitatea direcția filialei C.F.R. Iași, unde În loc de epoleți miroase a zambile; astfel se și explică decizia administrației ca În spațiul vechiului WC, aflat acum În partea de nord a edificiului, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
fumul adânc În piept și-l slobozea peste locurile goale din compartiment. Rotocoalele se Întindeau de-a lungul scaunelor. Alcătuind arabescuri din ce În ce mai complicate, pe care Noimann, În mahmureala sa, le asemăna cu niște versuri de Omar Khayam. Versurile Îi sunau straniu În urechi, Îndemnându-l să mediteze la propria sa viață: „Faclă, vin și lună plină, o, paharnice, scrutează vinul rumen ca rubinul și strălimpedea lui rază! De pământ n-aduce vorba! Zvârle-n vânt această-arsură-a focului din piept și adu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
cei doi pești, dar și acolo, pentru a-i Întări esența, Noimann era nevoit să adauge votcă sau coniac Alexandrion. Peștele mare Îl Înghite pe cel mic sau viceversa. Universul În care viețuia doctorul Noimann evolua după legi cu totul stranii. Aici formele Înlocuiau fondul, de aceea uneori tavanele se Învârteau, iar treptele pe care urca Îl trăgeau mereu În jos și Noimann, În loc să ajungă În salon, unde plana acvariul, ajungea În beci. Treptele erau fluide, puneai un picior pe ele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
baltă și ne- am apucat de pescuit. Se făcuse ora trei timp berechet, aer curat, umbră din belșug. Peștele nu s-a lăsat mult așteptat mai ales că înainte de a pleca la spital aruncasem deja nadă. Era o tăcere adâncă, stranie și o liniște apăsătoare. Razele soarelui iși mai făceau loc printre frunzele de copaci și trestia înaltă, stingându-se în apă. Pe furiș priveam fața lui Virgil. Probabil se gândea la pățania mea, episod ce va rămâne ca o nouă
Locurile natale by NECULAI I. ONEL () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83211_a_84536]
-
domnul Brener. Fură găsiți În atelierul lui Fuchs, având asupra lor portmoneul cu sânge Încă proaspăt pe el. „Constrânși În fața dovezilor, mărturisiră tot, spunând că În făptuirea crimei lor recunoscuseră degetul Domnului. Cerură un preot să se spovedească.“ Despre acel straniu eveniment vor relata și alte ziare europene, unele Însă manifestând o reținere mefientă, ceea ce era doar efectul pătrunderii puternice a pozitivismului În cercurile burgheziei progresiste. Spiritualiștii declaraseră - influența lor fiind covârșitoare - că acel caz admite forța magnetică incontestabilă a omului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]