73,621 matches
-
Îi prind pe domnitor și pe fiii acestuia și Îi duc la Stambul În turnul cel mare al cetății Edicule, numită și Șapte Turnuri, loc de detenție pentru toți cei care Încercau să i se Împotrivească marelui sultan: "unde zac fete domnești/și soli mari Împărătești." Spre deosebire de mitul biblic, unde Dumnezeu Însuși cere sacrificiul de sânge, În balada, sultanul, simbol al puterii obținute cu forța, al râului, este cel care cere sacrificiul lui Brâncoveanu pentru a-și demonstra loialitatea. Voievodul român
Din suflet de creștin. Ediția a V-a by Florina-Olimpia Lupiș () [Corola-publishinghouse/Science/91775_a_92317]
-
pref. trad., București, 1964; Bruno Schulz, Manechinele, pref. trad., București, 1976; Zece poeți polonezi contemporani, pref. trad., București, 1978; I. Che˛cinski, Conacul cu stafii, București, 1979 (în colaborare); Ryszard Klyș, Ucideți oaia neagră, București, 1979; Kornel Filipowicz, Prizonierul și fata, București, 1980; Tadeusz Nowak, Și de vei fi crai, și de vei fi călău, pref. trad., București, 1987; Tadeusz Dolega Mostowicz, Vraciul. Profesorul Wilczur, I-II, pref. trad., București, 1991; Witold Gombrowicz, Ferdydurke, postfață trad., București, 1996, Pornografie, postfața trad
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288795_a_290124]
-
, Adelina (20.V.1920, Brăila - 17.VIII.2006, București), clasicistă. Este fiica Elenei Grecea (n. Manoliu), institutoare, și a lui Constantin Grecea, procuror militar. Urmează cursurile Liceului de Fete din Brăila și ale Facultății de Litere și Filosofie a Universității din București, specialitatea limbi clasice, luându-și licența în 1942. Funcționează ca profesoară de limba și literatura greacă la Facultatea de Limbi Clasice a Universității din București (1946-1976). Ulterior
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288807_a_290136]
-
propria sexualitate. Ea Își extinde autoritatea asupra tinerelor femei, Însoțită de Nimfexe "Nimfe", termen cu care erau indicate tinerele ajunse În pragul nunții. Înainte de a intra În camera nupțială, miresele trebuiau să Îi plătească un tribut, dar la fel și fetele care Își Încheiau perioada de adolescență. Diferită este, În schimb, poziția lui Hefaistos, rod partenogenetic al Herei, după Hesiod (Teogonia, 927-929), care, din cauza diformității sale și a autorității pe care o avea asupra tehnicilor meșteșugărești și de fierărie, Învăluite de
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
fecioară la cea de mireasă se reflecta asupra complexului social și implica zeitățile panteonului. Abandonarea stării feciorelnice, legată de Artemisxe "Artemis", era trăită ca o pedeapsă de „ispășit” prin ofranda adusă zeiței, ofrandă alcătuită din obiecte care aminteau de copilăria fetei, dar care la Cirene, ca și În alte cetăți, se traducea Într-un tribut pe care tânăra mireasă trebuia să i-l plătească Artemisei Înainte de a intra În camera nupțială. Și Zeusxe "Zeus", și Heraxe "Hera" - care purtau epitetele de
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
spațiul public controlul asupra lumii feminine, dar se și intersectează. Astfel, la Sparta, o Afrodita-Hera primea ofrande din partea mamelor Înainte de nunta fiicelor, iar la Atena Afrodita ocrotea nunta fecioarelor. Tot la Atena, tinerele erau consacrate Artemisei În timpul brauroniilor, În timp ce celelalte fete, Între șapte și unsprezece ani, alungate În apropiere de templul Atenei Polias și numite arrefore, trebuiau să țeasă mantia (peplul) care era apoi dusă În templul Atenei cu ocazia panateneelor. Iar noaptea, aceste fete trebuiau, printr-un pasaj secret, să
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
consacrate Artemisei În timpul brauroniilor, În timp ce celelalte fete, Între șapte și unsprezece ani, alungate În apropiere de templul Atenei Polias și numite arrefore, trebuiau să țeasă mantia (peplul) care era apoi dusă În templul Atenei cu ocazia panateneelor. Iar noaptea, aceste fete trebuiau, printr-un pasaj secret, să ducă de pe Acropolă În grădinile Afroditei niște obiecte ce le fuseseră Încredințate de preoteasa Atenei. Dar În spațiul urban, acolo unde se intersectează cu domeniul Afroditei, Atena Întretaie și universul meșteșugăresc al lui Hefaistos
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
e)r", Zipna, Leinqxe "Leinè", Snenaqxe "Snenaè", Rescual (Recialxe "Recial"), Evanxe "Evan", Mean, Hinqialxe "Hinèial", Munqucxe "Munèu÷". Pentru unele dintre aceste figuri este evident rolul de „mesageri ai destinului” care trec dintr-o lume În alta ducând rotuli cu fataxe "fata" individuale sau colective ce apar atât În foarte populatul Hadesxe "Hades" etrusc din epoca elenistică, dar și În contextele mitice grecești (de exemplu cu Aiaxxe "Aiax" și Amphiarausxe "Amphiaraus"). În schimb, pentru altele (Qalnaxe "Èalna", Qanrxe "Èanr" și Eqausva) este
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
145,150,151,160,165,168 Esculap 231,339,366,422 Eshmun 229,231,235 Esus 588 Eteocle 300 Èuf 331 Eumolpus 286 Eurytus 288,555 Evan 328 Evandru 348,349,355 F Farèan 334 Farro>bay 448,493,527 fata 328 Faunus 389 Favores 325 Fedra 265 Fenrir 625,626,632 Feosta 570 Filoctet 287,356 Fintan 607 Fjorgynn 569 Fomoire 607,608,609 Fortuna 409,411 Franrasyan 502 Fravași 450,451,487,499,508 Fre>do>n 504 Freyja
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
ies plachetele Al Sfintei Cuvioase Paraschiva cea Nouă acatist (1931), Pregătiri pentru călătoria din urmă (1932) și Poeme arabe. Versuri din O mie de nopți și una (1933), precum și romanul Prințesa Dactilo (1933), iscălit cu pseudonimul Allan Lee. Alt roman, Fata Morgana, din care apar fragmente în „Cuvântul”, era anunțat de o editură pentru sfârșitul anului 1933. Ulterior energia lui S. se canalizează preponderent în domeniul economiei. Scoate revista „Index”, scrie pe teme economice la ziarul „Prezentul”, este referent la Oficiul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289924_a_291253]
-
dar tăcută metafizică, halucinația obiectivă, apocalipsul, într-un cuvânt, extazul” (Contra domo, 1931). Oricum, sub semnul avangardismului nu stau doar manifestul Poezia agresivă sau Despre poemul-reportaj, „pretextul teatral” Hérode, poemul Reportaj assirian, fragmentele Romanul tânărului Anadam, D-l Vam Ex-Înger, Fata Morgana. Li se poate alătura Prințesa Dactilo, text în care totuși jocul cu tot ce e convenție literară se mulează prea mult pe tiparul romanului polițist de serie. De avangardism țin întrucâtva larga întrebuințare a versului liber, precum și violența erotismului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289924_a_291253]
-
dintr-Înșii geții mai cu seama... nu suntem tocmai modele de moralitate: căci nici unul dintre noi nu se mai mulțumește nici cu zece femei”, spune Menandru, În versuri care ne sunt raportate de Strabon. Poligamia favoriza de asemenea și corupția fetelor minore care, de altfel, erau uneori vândute străinilor, Întreținându-se astfel și prostituția. Dacii, se știe, erau mari băutori de alcool și se pare că apreciau fumigațiile euforizante și halucinogene. Să nu uităm că toate aceste popoare au fost războinice
Prelegeri academice by Prof. dr. CONSTANTIN ROMANESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91771_a_92355]
-
postfață Liviu Papuc, Rădăuți-Chișinău, 1995; Istoria literaturii române (în colaborare cu C. Dan Pantazescu), București, 1941; Oameni de noapte, București, 1942; Prăvălia diavolului, I-II, București, 1942; Soarele răsare noaptea, București, 1943; ed. pref. George Muntean, București, 1995; Băieți de fată, București, 1944. Antologii: Poeți tineri bucovineni, cu portrete de Rudolf Rybiczka, București, 1938. Traduceri: Georg Trakl, Cele patru poeme în proză ale lui ..., cu un semn de Rudolf Rybiczka, Cernăuți, 1939; Rudolf Brunngraber, Războiul opiului, București, 1941; [Frații Grimm], Trei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289978_a_291307]
-
în 1904 și licența în filologie modernă la Facultatea de Litere și Filosofie a Universității din București. Își desfășoară cariera de profesoară de limba franceză și de limba română la Școala Normală „Azilul Elena Doamna”, apoi la Școala Centrală de Fete și la Seminarul Pedagogic Universitar „Titu Maiorescu” din București. Alcătuiește mai multe lucrări de metodică și manuale pentru toate clasele secundare. Colaborează cu articole și eseuri la „Arhiva românească”, „Boabe de grâu”, „Convorbiri literare”, „Lamura” ș.a. Preocupată de viața și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289113_a_290442]
-
studii, incluse în sumarul unor reviste sau tipărite separat: Vasile Alecsandri și Wilhelm de Kotzebue. O scrisoare către Alecsandri (1942), Maria Cantacuzino (1943) ș.a. Traduce literatură pentru copii (Kate Douglas Wiggin, Rebecca de la Valea Soarelui ,1928). SCRIERI: Școala Centrală de Fete, București, 1935; Viața lui Alecsandri, Craiova, 1940; Vasile Alecsandri și Wilhelm de Kotzebue. O scrisoare către Alecsandri, București, 1942; Maria Cantacuzino, București, 1943. Ediții: Vasile Alecsandri, Poezii, I-II, introd. edit., Craiova, 1940. Traduceri: Kate Douglas Wiggin, Rebecca de la Valea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289113_a_290442]
-
dragostei (în colaborare cu Dr. Ygrec, Sărmanul Klopstock și Alexis Nour), București, 1929; Doamna Casanova (în colaborare cu M. Toneghin), București, 1932; Fecioare la licitație (în colaborare cu M. Toneghin), București, 1933; ed. Iași, 1991; Pozne și năzbâtii, București, [1933]; Fata cu păr de lup, București, 1934; Cavalerii verticali (în colaborare cu Ionel Jianu), București, 1934; Rumba dragostei (în colaborare cu M. Toneghin), București, 1934; Tichia de mărgăritar, București, 1935; Cine a ucis? (în colaborare cu G. M. Amza), București, 1936
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285736_a_287065]
-
15.VIII.1900, Slatina - ?), prozatoare. Soție de colonel, P. era fiica bacteriologului Sava Simionescu, care a profesat și în Dobrogea. Nostalgia acelor ținuturi, unde a copilărit, se răsfrânge în prozele ei de mai tîrziu. A învățat la Școala Centrală de Fete din București, făcându-și apoi studiile superioare la Universitatea din Geneva. Împinsă de veleități scriitoricești, participă la ședințele cenaclului Sburătorul, unde, potrivit însemnărilor amfitrionului, face o figură mediocră. S-a avântat și în politică, aderând la Partidul Național Agrar, ulterior
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289025_a_290354]
-
Agrar, ulterior la Partidul Național Creștin. De numele ei se leagă înființarea unor cooperative pentru femei la sate. A elaborat, se pare, și un roman inspirat de viața de la țară - care nu se găsește în marile biblioteci -, O comoară de fată (Scrisori cu întâmplări adevărate către prietenele mele sătence). „De profesie casnică”, după cum o încondeiază, răutăcios cum îi era felul, Mircea Damian, are timp să publice articole în care își dezvăluie aptitudini de temperamentoasă militantă. Fondatoare și directoare a săptămânalului „Tribuna
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289025_a_290354]
-
chiar a sistemului social (întrezărind, înfrigurat, „un sistem social în stare să ridice la înălțimi necugetate idealul moralității”). Tiradele de „apostol nebun”, cuprins de delir, îi aduc mulți adepți, printre care, în Dobrogea fierbinte, frumoasa, dar ciudata, fanatica turcoaică Ijleal. Fata cu plete negre și ochi verzi se lasă îndată fascinată de „erou”. Farmecul ei îl tulbură pe rebel, care va afla târziu, după moartea tinerei într-un groaznic accident, că banii pe care ea îi trimitea și care erau meniți
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289025_a_290354]
-
două sau chiar de trei ori mai mulți bani decît românii. Și care a fost recunoștința?" Soția lui adăugă: "La universitate, băiatul nostru a fost aruncat pe geam și și-a fracturat coloana. Acum e într-un sanatoriu în Elveția. Fata noastră era studentă la medicină. Băieții i-au scos hainele în laborator și au bătut-o. A plecat în America. I-e rușine să se întoarcă. Așa că ne-am pierdut amîndoi copiii". Harriet se uită neajutorată la Guy, care, șocat
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
din Moldova 5. Dar ceilalți membri ai familiei Arghiropol și-au menținut statutul. Gheorghe Arghiropol s-a însurat cu Elena Drăghici, căsătorie din care s-a născut Zulnia, mama lui Iorga. A fost o căsătorie nefericită. Elena Drăghici era o fată bine educată și vorbea cîteva limbi. Fiică de vornic 6 pe numele lui Iordache Drăghici, nu avea prea multe în comun cu soțul ei. Căsătoria a fost desfăcută prin divorț, dar nu înainte de nașterea a doi băieți, Costache și Manole
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
vorbea cîteva limbi. Fiică de vornic 6 pe numele lui Iordache Drăghici, nu avea prea multe în comun cu soțul ei. Căsătoria a fost desfăcută prin divorț, dar nu înainte de nașterea a doi băieți, Costache și Manole, și a unei fete, Zulnia. Familia Drăghici se trăgea din Valahia și se înrudea prin căsătorie cu renumita familie Filipescu, deși unii membri ai familiei Iorga cred că e vorba aici doar de un mit genealogic. S-a mutat la Iași în secolul al
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
capul plin de iepuri...). A murit în chinuri în 1876, înainte de a împlini patruzeci de ani. Oare ce a moștenit Iorga de la tatăl său? Nu prea mult, cu excepția temperamentului exploziv. El a fost modelat de mama sa. Zulnia Arghiropol, o fată bine educată, vorbea perfect franțuzește și a manifestat un mare interes față de literatură pînă la moartea ei, la 92 de ani. Își începea ziua citind ziarul fiului ei, "Neamul românesc", și a citit multe din cele 1 200 de cărți
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
38. Iorga își amintea și de vizitele făcute la moșia uneia dintre rudele sale cînd a văzut țărani bătuți de vechil pentru că întîrziaseră cîteva minute. Își amintea cum strîngea din dinți de furie asistînd la aceste scene. Și cum frumoasele fete de țăran erau pradă vechilului și supraveghetorilor, ba chiar și a propriilor sale rude; ele erau nevoite să vină noaptea mai mult din frică decît din dorință. Acesta era considerat un mod de viață aproape idilic. Așa cum spunea Iorga, "plecam
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
călătoriilor pe care le-a făcut în cadrul cercetărilor sale) au avut asupra lui o influență mult mai durabilă asupra formației sale decît studiile oficiale. La vîrsta de numai 18 ani și jumătate, în noiembrie 1889, a cunoscut la Iași o fată, Maria Tasu, cu care, cîteva luni mai tîrziu, a contractat o căsătorie nesăbuită. În autobiografia sa, Iorga a consacrat doar cîteva rînduri, încărcate de durere, primei lui căsnicii, menționînd că pentru decizia lui pripită "am plătit mai tîrziu cu o
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]