8,610 matches
-
dăduse un pas înapoi, ascunzându-se în spatele lui Tintin, iar Haddock își ștergea cu batista fruntea pe care se adunaseră broboane de sudoare. Energia președintelui-mareșal era inepuizabilă. Frazele se succedau alert, iar miniștrii săi, care îl înconju rau respectuos, în ținutele lor sobre, aprobau sever fiecare dintre afirmațiile sale, neuitând să râdă atunci când mareșalul alegea să rostească una dintre glumele sale favorite. Asurzit de această oratorie vulcanică, Tintin cerceta sceptic personajul din fața sa, ca și cum ar fi încercat să treacă cu privirea
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
mă invita să fiu prezent în bazarul cel mare al orașului, spre a întâlni „un prieten care îmi vrea binele”. Căpitanul Haddock, care a început să se trezească din reveriile sale de amiral azanian, m-a însoțit, renunțând și la ținuta sa de carnaval. În cele din urmă, am ajuns în locul în care întâlnirea urma să aibă loc. Am respectat indicațiile din mesaj, până ce am ajuns lângă magazinul de covoare din bazar. O voce din spatele unui văl s-a auzit distinct
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
din umeri - poate l-am putea lăsa în grija ta. Rânji, arătându-și dinții. Dădu iarăși din umeri. Rânjetul dispăru. - Oricum, atâta vreme cât nu se mai află aici... Iar în ce o privește pe mamă... Se întrerupse. Și, brusc, își redresă ținuta, ceea ce îl trezi din nou la realitate pe Gosseyn. Breemeg spuse cu toată seriozitatea: - Îmi dau seama, ea e singura femeie pe o navă cu o sută șaptezeci și opt de mii de bărbați. Așa că - avu iarăși un rânjet - vor fi vreo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
și că un bărbat pe care-l cunoștea, o remarcase pe neașteptate și o invitase la cină Nu după multă vreme, a încetat să vină să mă mai vadă. Dar se schimbase ceva în ea. Avea, într-un fel, altă ținută. Gosseyn nu avu de pus alte întrebări sau de făcut comentarii. Ceea ce auzise îi dădea o nouă perspectivă asupra Mașinii Jocurilor. În ce o privește pe femeie și legătura ei cu paznicul de noapte de la hotel - întotdeauna fuseseră probleme în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
picioare! Un bărbat cu o fire puternică, cu o față prelungă și tenul bronzat, de înălțime medie - ceva mai puțin de un metru optzeci - hotărât, care părea calm și puternic; și care, într-un fel, reușea în tot ceea ce făcea: ținuta pe care o avea, fiecare gest, reflecta puterea super-creierului său și... Semantica Generală. De unde se bronzase, nu putea decât să bănuiască. Dar presupuse că o sursă slabă de radiații din interiorul capsulei făcuse parte din sistemul de întreținere adaptat nevoilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
să mergem, că te-am plictisit cu jurisprudența și jurisdicția mea. —Deloc. Chiar îmi face plăcere să mă familiarizez cu fapte necunoscute mie. S-au mai plimbat pe alei mai puțin frecventate, Cecilia temându-se să nu fie observată în ținuta de casă în care se afla, Matei admirându-i a nu știu câta oară rochia în care era îmbrăcată. —Matei, tu o faci ca să nu mă simt prost că am plecat așa de acasă? Nici vorbă, îți spun serios că
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
să fie întrebată îi spune surâzătoare că a trecut pe la Matei. Cecilia neluând-o în seamă, a intrat la Matei care a rămas surprins de vizita ei, de buna dispoziție ce i se citea pe chip, cât și de eleganța ținutei. —Bună, Matei, am văzuto pe Georgeta. Mi-a spus că a fost la tine, l-a salutat punându-și geanta pe un scaun. — Da, a fost. Și ce-i cu asta? i-a răspuns el, gata de a replica la
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
spre Sinaia. După o noapte, ninsoarea încetase, cerul se limpezise, soarele se arăta generos în acea zi. Drumul parcurs a fost o adevărată splendoare. Pădurea de brazi își dezvăluia farmecul prin coloritul alb-verde a 162 cărui monotonie nu te deranja. Ținuta maiestoasă a brazilor te plasa parcă printre coloanele unui templu antic, infinit de mare. Aerul rece făcea mai pronunțat mirosul acelor de brad, amintindu-ți de sărbătorile de iarnă ce se apropiau. Drumul nu era aglomerat, fiind la mijloc de
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
visat azi-noapte. —Nu-mi aduc aminte, sau poate nici n-am visat nimic fiindcă am dormit buștean. Mă duc să mă spăl pentru că mă simt prost să fiu așa lângă un băiat ca tine care ți-ai pus la punct ținuta de dimineață. Mai stai să vorbim, că ai timp să te speli, o ține să nu plece. —Vin imediat, se ridică și merge la baie. După ce s-a spălat, vrea să se îmbrace dar, Matei o oprește. —Ai spus că
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
obrazul cu obrazul ei, el o strânge în brațe sărutându-se îndelung. — Acum pot să plec? Ai undă verde, îi sărută mâna. Pe cât de mult îi plăcuse Cecilia în neglijeu pe atât de mult îl încânta acum aranjată într-o ținută sportivă. Nu s-a putut abține să n-o admire. —Ești atât de frumoasă! Ce-am să fac când n-ai să mai fii lângă mine? — Îmi vei duce dorul și-ți voi duce dorul, dacă nu voi primi o
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
simțeau atât de bine cum nu se mai simțiseră niciodată. Au dansat pentru ei, pentru iubirea lor acomodându-și pașii ritmului muzicii. Cecilia părea un fulg în brațele lui Matei, atât de ușoară și atât de fermecătoare. Nu avea o ținută de seară, dar avea alura unei fete atrăgătoare, cu multă personalitate, cu mult bun simț și ceva împrumutase din lumea occidentală. După ultimul lor dans, au mers la culcare hotărându se ca a doua zi să se trezească devreme ca să
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
la mașină că nu era de glumit cu frigul. Pe drum, Matei referindu-se la jocul pe care l inițiase Cecilia, îi spune: Nu știam că ești o bună actriță. Un adevărat avocat, pe lângă o cultură generală solidă, pe lângă o ținută morală impecabilă, trebuie să fie și puțin actor pentru a influența instanța în sprijinirea adevărului pe care îl susține. — Ai perfectă dreptate. — Am dreptate și când spun că un șofer nu este bun, care în timpul când conduce ține o mână
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
ceai împreună. Te aștept, draga mea. Ea se duce la baie, se spală, își schimbă apoi hainele cu care lucrase în bucătărie, îmbracă un capot, pregătește ceaiul și merge în camera lui Matei. —Mă răsfeți, prințesă, o admiră în noua ținută. —E de datoria mea, fiind gazdă. Ce zici? În România ai fost tu, acum e rândul meu. Nu vreau să te simți obligată. Dacă mai spui așa, te las flămând. Nu-ți dau să mănânci trei zile, zâmbește Cecilia. Până
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
La ora patru și jumătate Matei era prezent la Cecilia. Nu avea răbdare să nu meargă s-o vadă. De data aceasta Cecilia s-a îmbrăcat elegant ca să nu-i mai treacă prin cap lui Matei s-o ia în ținuta de casă cum procedase cândva. A claxonat-o, Cecilia l-a invitat înăuntru, însă el a rugat-o să urce în mașină și să nu se supere, că vrea ca tot timpul să și-l petreacă numai cu ea. Unde
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
doi tineri care aveau să înceapă o viață nouă. A sosit și unchiul Filip din Germania care i-a bucurat pe ai lui din țară pe care nu-i văzuse de mult timp. În ziua nunții, preocuparea esențială a fost ținuta celor doi miri și în special a Ceciliei care a arătat splendid în rochia de mireasă, cu voalul și coronița de pe cap. La casa Ceciliei, au sosit la ora stabilită Matei cu nașii, cu muzicanții în mai multe autoturisme împodobite
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
l-a cam deranjat pe Matei că toți o solicitau pe Cecilia, el nemaiavând rând. Mirii au mers la mese să norocească veseli cu nuntașii. Au fost admirați de toată lumea cum puține cupluri avuseseră parte de o asemenea apreciere. Prin ținută, prin felul lor de comportare, prin iubirea lor puternică i-a impresionat pe toți. Doi tineri frumoși porneau în viață învăluiți în atmosfera caldă a celor din jurul lor, animați de o dragoste curată. Cum în oraș se luase în ultimul
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
să văd, a băgat mâna pe sub rochia Ceciliei, până la locul unde simțeau mișcările bebelușului. Stai, tu, că poți și peste rochie să simți. — Vreau să le simt bine; o dată o lovitură, încă una! exclamă fericit. — Hai că întârziem, își aranjează ținuta Cecilia și pleacă fiecare la serviciul lui. Chiar în aceeași zi, după terminarea serviciului, Cecilia a trecut pe la mamă-sa să-i spună și să se asigure de cele spuse de Matei privind stadiul sarcinii. —Mamă, la câte luni mișcă
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
din casă dis-de-dimineața, când pe stradă nu era nici țipenie de om, acum era trecut de mult de amiază și gara gemea de oameni. În ciuda agitației, Noimann Își păstrase o oarecare eleganță, mersul său era distinct, ca de obicei, și ținuta Îngrijită. Doar ochii Îi aveau o lucire neobișnuită și părul Îi era năclăit de o sudoare rece, ce i se scurgea În șuvițe mărunte pe tâmple și pe frunte... Toată noaptea, stomatologul Paul se zvârcolise În așternut, căzut pradă unor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
absoarbe ca un uter În neantul lui... Amândouă sunt o apă și-un pământ...” Și ca să alunge „stafia” ce Înainta urcând pe scări spre el, masterandul, aducându-și aminte de câinele Spinoza, scoase un urlet prelung, după care, Îndreptându-și ținuta, intră cu demnitate În salon, nu Însă Înainte de-a arunca un pumn de frunze moarte peste carcasa doamnei Bernic ce se desfăcuse ca o floare carnivoră, toată numai spumă, toată numai zâmbet, umplând cu gemetele sale aerul jilav. După
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
un pumn de frunze moarte peste carcasa doamnei Bernic ce se desfăcuse ca o floare carnivoră, toată numai spumă, toată numai zâmbet, umplând cu gemetele sale aerul jilav. După plecarea sa, În capul scării apăru pentru câteva clipe, Îmbrăcat În ținută de gală, inginerul Edward Satanovski, care, pocnind din două degete, transformă frunzele aruncate de Oliver Într-un careu de ași, după care, făcând o piruetă În fața femeii-ușă, dispăru În salonul vecin... Stând țeapăn ca un stâlp În mijlocul camerei, cu tălpile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
În formă de furculiță, fapt care-l făcea să semene cu Salvador Dali. Mai erau și statui În care medicul semăna cu Bonaparte (un Bonaparte deșirat, cocoțat parcă pe catalige), altele cu Mussolini. O singură statuie Îl prezenta Într-o ținută sobră. Atât Noimann-Dali, cât și Noimann-Bonaparte, chiar și Noimann-Mussolini aveau o figură bonomă, vie, extrem de expresivă; privindu-i, erai pătruns de senzația că statuile ce-l reprezentau tocmai au ieșit din baie, unde și-au făcut minuțios toaleta de seară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
Nu fac nici o aluzie”, răspunse stomatologul. „Vreau doar să vă atrag atenția că ne aflăm totuși Într-un loc mai puțin obișnuit, la o oră nu tocmai potrivită pentru a invoca astfel de spirite... Ca să nu mai vorbim și de ținută...” „Da, ținuta noastră este destul de indecentă pentru lumea În care ne este dat să ne Învîrtim, care Își are princiiile ei”, spuse Satanovski, adăugând după o clipă de tăcere: „Pentru lumea cealaltă suntem Însă cît se poate de corect Îmbrăcați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
nici o aluzie”, răspunse stomatologul. „Vreau doar să vă atrag atenția că ne aflăm totuși Într-un loc mai puțin obișnuit, la o oră nu tocmai potrivită pentru a invoca astfel de spirite... Ca să nu mai vorbim și de ținută...” „Da, ținuta noastră este destul de indecentă pentru lumea În care ne este dat să ne Învîrtim, care Își are princiiile ei”, spuse Satanovski, adăugând după o clipă de tăcere: „Pentru lumea cealaltă suntem Însă cît se poate de corect Îmbrăcați. Considerați, vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
frica În fața ispititorului abis al golului”. Cugetarea, desigur, suferea de prețiozitate, dar Însuși Noimann era un ins, am putea spune, destul de pedant În ceea ce privește propria-i persoană. Uneori era atât de preocupat de cum arată și cum se exprimă, Încât Își aranja ținuta o zi Întreagă, fără să mai iasă din alcov. Același lucru se Întâmpla și cu frazele, pe care le rostea - sau mai bine zis avea să le rostească - Într-o anumită Împrejurare, de multe ori Închipuită: stând În fața oglinzii, Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
Suflătoarea era deja în mașină, pe scaunul mortului, cu o năframă acoperindu-i părul roșcat, cu ochelari negri de soare pe fața ei de cauciuc. Cu o țigară atârnând dintre buzele ei roșii-roșii. Franțuzoaica asta întoarsă din morți. Salvată, și ținută dreaptă de centura de siguranță. O persoană transformată într-un obiect, acum transformat la loc într-o persoană. Animăluțele oloage, tigrii roși, ursuleții și pinguinii orfani, sunt toți aliniați în dreptul lunetei. Pisica e printre ei, adormită în soare. Toți fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]