8,894 matches
-
peștele vom termina, Te invit la palat Căci mare chef am de dansat. Prezentatorul 4: Și-acum să vedem fetița , Din povestea cu ...Scufița. Scufița Roșie: Eu sunt fetița Cu scufița roșie Prin pădure am plecat La bunicuța cu-n coș încărcat. Lupul: Bună ziua, dragă Scufiță, Unde mergi așa grăbită? Scufița Roșie: Merg pe la bunica mea Că este bolnavă tare, Să-i mai duc câte ceva Ca să mai prindă putere. Lupul: Scufiță, bunica ta Chiar așa bolnavă nu e. Am văzut-o
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
muzica... Cotoșman: Muzica, muzica, un moment numai să-i dau tonul...Miauuuuu ...(Începe din culise o muzică sărbătorească Toate personajele dansează). CONDICA LUI MOȘ CRĂCIUN I. Personajele: 1. MOȘ CRĂCIUN (Cu sacul plin de jucării în spate și cu un coș cu daruri, bomboane, ciocolată, fructe etc.) pe care îl poartă la braț, la subsuoară, MOȘUL are un registru sau o condică mare. 2.MIRCEA ANGHELESCU 11. ANDREI 3. MARIANA 12. MARGARETA 4. ILEANA 13. AUREL 5. EMILIAN 14. RADU 6
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
8. DOREL 17. MIHAI 9. GEORGEL 18. GINUȚA 10. NICU 19. FLORENTINA Copiii sunt așezați pe scenă în formă de semicerc larg deschis în jurul pomului de iarnă. II. Recuzita de scenei: Trebuie ca Moș CRĂCIUN să aibă în sacul sau coșul său, toate obiectele de care se amintește în textul scenetei. III. Decorul reprezintă o sală mare în mijlocul căreia se află pomul împodobit cu daruri, diferite ornamente și lumini. IV. La. ridicarea cortinei copiii sunt așezați în semicerc. MIRCEA ;Dragi capii
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
de povești Că ne place sa citim Și copii cuminți să fim Moș CRĂCIUN, Moș CRĂCIUN! (Din dreapta scenei se aude un zgomot și un strigăt) Atenție, vine moșul! (Toți copiii privesc în dreapta de unde vine Moșul) DOREL: Iată, i se vede coșul Pregătiți-vă că vine... Să-l primim cum se cuvine! GEORGEL: Să strigăm însuflețit Moș CRĂCIUN, bun sosit! MOS CRĂCIUN: (Intră-ncet cu sacu-n spate plin cu jucării. În mână ține un coș cu daruri, iar la subsuoară are un
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
vine Moșul) DOREL: Iată, i se vede coșul Pregătiți-vă că vine... Să-l primim cum se cuvine! GEORGEL: Să strigăm însuflețit Moș CRĂCIUN, bun sosit! MOS CRĂCIUN: (Intră-ncet cu sacu-n spate plin cu jucării. În mână ține un coș cu daruri, iar la subsuoară are un registru sau o condică mare). TOȚI COPIII: Moș CRĂCIUN, bun sosit! MOȘ CRĂCIUN: Bună seara! Bun găsit! Corul cântă, după aceeași melodie următoarele versuri: Moș CRĂCIUN, Moș CRĂCIUN, Fii la noi binevenit, Să
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
e pregătit. (Nicu, aduce scaunul mai aproape de Moș CRĂCIUN) MOȘ CRĂCIUN : Sunt cam obosit, firește... Bucuros primesc a sta Însă mai întâi, nepoate (către Nicu) Să las sacul jos din spate Ș-apoi daruri vă voi da... Lasă sacul si coșul cu daruri jos și apoi se așează pe scaun, ținând registrul (condica) pe genunchi. Rotește privirea prin sală și se adresează tuturor celor prezenți: Iată, anul s-a-mplinit De când nu ne-am întâlnit... Și acum când am sosit M-am mirat
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
Îi arunca, așa, ca În scârbă, În sacoșa din rafie, a dascălului celui tânăr; vinul alb, din sticle, Îl turna Într-o căldare, iar pe cel colorat, În alta; ouăle Înroșite, cozonacii, păștile și alte alea, le arunca, vraiște, În coșurile din nuiele, ale celorlalte slugi, creștine, ale sale. Când, o căldare, ori coșurile, se umpleau, fluiera Îndată din degetele băgate În gura făcută ca o găurică rotundă de cișmea, și, alte ajutoare, porneau În fugă, spre deal, cu alte vase
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
tânăr; vinul alb, din sticle, Îl turna Într-o căldare, iar pe cel colorat, În alta; ouăle Înroșite, cozonacii, păștile și alte alea, le arunca, vraiște, În coșurile din nuiele, ale celorlalte slugi, creștine, ale sale. Când, o căldare, ori coșurile, se umpleau, fluiera Îndată din degetele băgate În gura făcută ca o găurică rotundă de cișmea, și, alte ajutoare, porneau În fugă, spre deal, cu alte vase, goale. Iar ăi de coborau dealul, răsturnau, tot ce aduceau, care În butoiașe
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
dormea săptămâni Întregi, robotind prin casă de dimineața până seara. Altă dată o apuca o foame cumplită și mânca tot ce-i cădea la Îndemână. Zgâria cu unghiile și mânca varul de pe pereți. Din curte culegea tot găinațul Într-un coș și apoi se așeza În ungherul ei și Îl ingurgita. Asemenea rațelor, găinilor și gâștelor, ciugulea pietricele din bătătură, umplându-și stomacul până la refuz. Cu brațele Întinse, stătea lângă cumpăna fântânii, gata-gata să-și ia zborul, plecând odată cu păsările călătoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
senin. Tot satul era o vîlvătaie de bancnote. Zburau răsucindu-se În aer sutele de mii, milioanele, cu stema României pe o parte și chipurile regelui și ale voievozilor pe altă parte. Bani cu care, dacă ai fi adunat un coș, abia dacă reușeai să-ți cumperi o bucată de salam și o pîine. La un moment dat, femeile intrară În panică, temându-se fiecare pentru gospodăria sa. Și atunci, lăsând restul de bancnote risipite pe drum, s-au Întors acasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
nu a uitat de voi. Veți dormi și mânca pe săturatelea“. Soldățelul tușește În pumni, face „hm“, după care continuă: „Cu șapte pâini și câțiva peștișori, prietenul vostru Iisus a săturat patru mii de oameni, ba a adunat și șapte coșuri de firimituri la sfârșitul ospățului. Desigur că acestea sunt doar simple povești, În care bunicii și străbunicii voștri au crezut. Noi ne-am lepădat de ele. Noi transformăm poveștile În realitate. Noi nu umblăm cu scamatorii ieftine de bâlci. Ba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
lăsa dincolo de fâșia arată o mulțime de pachete, pline cu zahăr, pâine, slănină și ulei, altele cu haine noi-nouțe cumpărate de la târg. Ceilalți săteni nu se lăsau nici ei mai prejos, astfel că, În scurt timp, granița se umplea de coșuri de saci și de pachete. Era de ajuns apoi să sune o dată clopotul cel mare, pentru ca dinspre satul vecin să Înceapă să se rostogolească, luând-o peste câmp, grămezi de mărăcini, care după ce săltau pachetele În cârcă, mânați parcă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
navighezi prin beznă și să te Împiedici de fel de fel de ambalaje la fiecare sfert de pas! Totu-i părea străin. Nici un obiect nu se afla la locul său. Acolo unde ar fi trebui să fie ușa, se afla coșul de gunoi. Iar În locul mesei, Ippolit se Împiedică de-o scară. Părea că un vânt năprasnic ar fi bătut prin Încăpere și ar fi făcut vraiște tot ce a Întâlnit În cale. Inclusiv ar fi mișcat pereții sau, adunându-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
ventilarea clădirilor. La majoritatea clădirilor, ventilarea (circulația aerului) se produce, în mare parte, prin neetanșeitățile tâmplăriei (prin rosturi) și prin gurile de aerisire prevăzute la băi și bucătării (la blocurile de locuințe). Racordarea tuturor gurilor de aerisire, la un singur coș (canal vertical aflat în legătură cu atmosfera), dă posibilitatea aerului să circule dintr-un apartament în altul, vehiculând mirosurile, dar ce este mai periculos și gazul metan, în cazul unei avarii la instalația de gaz metan, transformând clădirea într-o bombă, cum
Apocalipsa este în derulare by Narih Ivone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/317_a_605]
-
alimentează, de secole, reveria occidentală. Erotismul este, la Pratt, înscris în țesătura intelectuală gnostică. Africa în care se avântă Koinski este și hârtia de turnesol ce expune dilemele identitare - în decorul deșertului, tul burările de conștiință capătă vitalitatea paroxistică a coș marului ce bântuie spiritele opiomanilor. Perspectiva prăbușirii arhitecturii imperiale italiene din Africa conferă siluetelor de ofițeri schițate de Pratt un simț particular al patologicului. Oscilând între eroism și dezertare, pregătiți să-și asume un viitor din care fascismul și gloria
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
sale albe, moi, lipite de țeastă, amplificau orice zgomot, orice șoaptă. Limba Îi era aspră. Gâtlejul parcă dat cu glaspapir. Fața moale, boțită semăna cu o foaie de ziar, pe care cineva ar fi vrut s-o arunce inițial la coșul de gunoi, aflat sub chiuveta plină de farfurii murdare, dar s-ar fi răzgândit Între timp și a aruncat-o pe pat, În mâinile unui om aflat În agonie. Degetele lui Noimann strângeau cu nedumerire cocoloșul ușor jilav, dând peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
fereastră, făcând o grimasă Îngrozitoare, Oliver mârâia și el. Lui Bikinski adevărul ultim sau absolut Îi apăruse În față În chip de adidas Nike, Învelit Într-un ziar vechi, cu șireturi desfăcute și limba ruptă, care rânjea aruncat Într-un coș de gunoi la cerșetori, iar calea mântuirii se confunda cu centura de asfalt ce curgea dinspre Iași spre București, ieșind prin Păcurari și trecând prin Podu Iloaiei și Târgu Frumos, pe unde totuși pașii săi călcau arareori. Unul din aceste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
suptă și privirea dusă. Șușotesc. Fumează. Suflă fum și vorbe În urechile lui Noimann, năpădite de păienjeniș.... Soarele ce s-a Înălțat pe cer varsă scrum pe nări. Caldarâmul e plin de mucuri de țigară. Bucăți de ziare putrezesc În coșurile de gunoi. Rigolele sunt căscate ca niște guri, dedesubtul lor sunt canale. Labirinturi ce străbat În cercuri mari și mici orașul. Înăuntrul lor sunt fetuși morți.... Trupul de sticlă lunecă peste lichidul ce s-a vărsat din el. Piciorul aflat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
lume. Dar noua ei regulă e: fără radio. Fără televizor. Fără ziar. Te lași de tot. Arată-i un număr din Vogue și doamna Keyes încă se sufocă. Vine ziarul de dimineață și ea doar îl reciclează aruncându-l la coș. Nici măcar nu-i scoate elasticul. Nu poți ști când o să dai de următorul titlu: „Ucigașul de vagabonzi lovește din nou”. Sau: „Femeie fără adăpost măcelărită”. De cele mai multe ori la micul-dejun doamna Keyes citește cataloage. E destul să comanzi o singură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
acesta trece din încăpere în încăpere până când singurele lumini rămân cele ale cabinelor din culise. Unde dormim cu toții. Fiecare cameră are un pat, o baie, un duș și o toaletă. E destul de încăpătoare pentru o persoană și o valiză. Sau coș de răchită. Sau cutie de carton. Dimineața e atunci când îl auzim pe domnul Whittier strigând „Bună dimineața” pe hol. O nouă zi începe când luminile se aprind din nou. Până în dimineața asta. Sora Justițiară strigă: — Încalci o lege a naturii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
jucărie pentru fiecare copil care venea să dea o declarație. Pentru fiecare copil luat în custodie de către tribunal. Pentru fiecare copil neglijat plasat spre îngrijire într-o familie. La magazinul de jucării, Cora lua o maimuțică de pluș dintr-un coș plin cu animale ... dar era atât de singură în căruciorul de cumpărături. Așa că alegea și o girafă cu blăniță ca să-i țină companie. Apoi un elefant de pluș. Un hipopotam. O bufniță. La un moment dat, erau mai multe animale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
atât de singură în căruciorul de cumpărături. Așa că alegea și o girafă cu blăniță ca să-i țină companie. Apoi un elefant de pluș. Un hipopotam. O bufniță. La un moment dat, erau mai multe animale în căruciorul ei decât în coș. Iar animalele rămase acolo aveau ba un ochi lipsă, ba o ureche zdrențuită, ba o cusătură pleznită. Umplutura dădea pe dinafară. Ăstea erau animale pe care nu le dorea nimeni. Nimeni n-a simțit strângerea ei de inimă din clipa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
inspirat denumită “Liniștea din adâncuri” a Doinei Comănici. Autoarea, un psiholog băcăuan apreciat, oferă răspunsuri autorizate I unor oameni care se află într-o continuă căutare a echilibrului și confortului psihic, oameni pe care vicistitudinile vieții, stresul și goana după coșul zilnic îi aduce, adesea în pragul disperării. Prin ce convinge autoarea? Prin elementele axiologice, prin cunoaștere profundă a elementului uman, prin noblețea gândurilor expuse și, în mod special, printr-o simbiotică personală greu de egalat. Expunerea scopului său principal, acela
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
a podului, Sava curge tulbure‑verzuie, locomotiva șuieră și Încetinește, iar la fereastra vagonului de clasa a doua Își face apariția tatăl meu, scrutând În depărtare orașul necunoscut. E o dimineață răcoroasă, ceața se ridică Încet de la orizont, iar din coșul vaporului Smederevo pufăie un fum negru, se aude șuieratul Înăbușit al navei Înaintând spre Novi Sad. Tata și‑a petrecut la Belgrad, cu scurte Întreruperi, cincizeci de ani de viață și suma acelor trăiri, cu un total de optsprezece mii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
Cu miros de dimineață, De zăvozii mari din piață În trei locuri sângerat, Îl lipește de macat, Ochii-ntoarce, a mirare, Din piept mare: Ce lătrat! Pomi golași și zori de roșuri! (E aprilie, nu mai) Forfotă de fulgi pe coșuri, În cuib fraged: Cir-li-lai. - Fox al meu, îți place, hai? Cir-li-lai, cir-li-lai, Precum stropi de apă rece În copaie când te lai; Vir-o-con-go-eo-lig, Oase-nchise-afară-n frig Lir-liu-gean, lir-liu-gean, Ca trei pietre date dura Pe dulci lespezi de mărgean. Te-ai sculat
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]