7,886 matches
-
de Împlinire că o disciplină medicală ce a dobândit conștiința valorii de sine, să simtă necesitatea de a-si contura evoluția istorică, cu personalitățile ce au marcat dezvoltarea specialității respective, cu reușitele și nereușitele lor de moment În dezvoltarea lor. Consemnarea a opt decenii de existență a neurochirurgiei ieșene că specialitate de sine stătătoare și a mai mult de patru decenii de la inaugurarea Spitalului de Neurochirurgie din Iași, la 12 octombrie 1972, are semnificația unui moment cu totul deosebit nu prin
Istoria Neurochirurgiei Ieşene by Hortensiu Aldea, Nicolae Ianovici, Lucian Eva [Corola-publishinghouse/Memoirs/1293_a_2216]
-
o Carte generațiilor care, în principiu, nu vor mai exista? Redactarea textelor creștine începe, așa cum știm, cu deceniul 6 al primului secol, odată cu Pavel, și se întinde până în primele decenii ale secolului al II-lea. Redactarea nu înseamnă revelație, ci consemnare a unor tradiții legate de viața, patimile și învierea Mântuitorului. Iustin Martirul 73, vorbind despre textele care se citesc la slujbele de duminică de către creștini, folosește expresia „memorii ale apostolilor” (apomnemoneumata ton apostolon). Or, „memoriile” nu pot să apară decât
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
aveam prieteni, așa că lîncezeam multe zile singur, ascultînd la nesfîrșit radioul. Aș fi putut da din nou pe la ei ca să mai tragem o scaldă În ochiurile de apă ale Măriei ori o hoinăreală prin păduri și pe la pivnițe. Blestemam și consemnarea aceea, nedreaptă, după mine. Mi-o hotărîse tocmai omul din partea căruia mă așteptam mai puțin la una ca asta și la care țineam mult. Ne citise din Cehov și ne insuflase un anume gust al libertății. Pentru un elev de
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
nu-i Împungea cu vreo vorbă. Nu-mi dau seama În ce an se născuse cu exactitate. Afirmațiile ei, spusele altora, calculele mele inițiale Își Întind curse cu egală reciprocitate. Punînd pînă la urmă cap la cap relatările ei cu consemnările din arhivele americane, socot că cel mai probabil an al venirii Floarei pe lume este 1886, poate ’87, În satul Giungi, pe Crasna, cîteva așezări În amonte. Casă sărmană cu patru fete, toate frumoase, dar nu oricum, să furi clopotul
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
avut parte de tăceri. — Va veni și vremea lor, spuse Adrian, privind-o lung în ochi, fără să clipească. — Treacă de la mine, zise Fanny după o jumătate de minut de tăcere. Aici recunosc c-aveți dreptate. Interviul nu reprezintă o consemnare exactă a realității, ci o selecție. O interpretare. — E un joc, aruncă Adrian. — Un joc? Un joc în doi, continuă el. Se pune întrebarea: care sunt regulile și cum este declarat învingătorul? Sau învinsul - de la caz la caz. O cafea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
altfel. Conștiința modernă nu este preocupată atât de ceea ce se știe, cât de noile posibilități cognitive și reale. În consecință, noile enciclopedii cuprind adesea liste incongruente, vizibil nesistematice (acumulări )<ref id="36">Ibidem, p. 40.</ref>. Nu atât dorința de consemnare completă este în joc, cât evitarea unor clasificări sărace, precum cele arborescente. Pe de o parte, există lucruri ce nu pot fi definite și clasificate. Pe de altă parte, lumea de posibilități apare mereu deschisă. Este ceea ce readuce în față
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
Păstrând proporțiile, exemplul emblematic este Sadoveanu. Așa cum am constatat și altădată, distanța dintre publicistică și proza de ficțiune este destul de mică la autorul vasluian, adept al unei modalități insolite de Închegare a prozelor scurte, amestec derutant de narațiune alertă și consemnare reportericească . Mărcile vizibile ale scriiturii sunt structurile oralității, cuvintele neaoșe, onomastica pitorească (inclusiv poreclele), toponimele realiste și o viziune În cheie veselă, tristă, grotescă a acestei lumi caleidoscopice. M-au frapat mereu diversitatea de subiecte atacate cu dezinvoltură de autor
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
multă curtenie. Dar pe Jacobi a refuzat să-l vadă și a descurajat, prin faima sa de om inaccesibil, pe Abel să treacă prin Göttingen la întoarcerea lui din Paris. Deci, impresia rămîne: prefera matematicienilor, societatea nematimaticienilor. * Dar să continuăm consemnarea principalelor momente biografice. În 1805 se însoară cu Johanna Osthoff, marea lui dragoste, fata unui tăbăcar din Braunschweig. Aceasta îi dăruiește trei copii: Joseph, Wilhelmina și Louis. Johanna moare în 1809, din naștere, iar la câteva luni, și copilul (Louis
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
le rostise copilul, dar pricepu că era o întrebare în ivrit, acel grai vechi de când lumea, care, cică, se răspândea din nou în Pământul Sfânt. Învăluindu-se în horcăitul agoniei, pe când buzele îi fremătau, ca și cum voia să transmită o ultimă consemnare testamentară, Vladimir probabil că murmura: Trebuie să-mi fac ordine în conștiință!... Se stinse, instantaneu, înainte de a mai fi dus la spital, de o ambulanță a Crucii Roșii, al cărui motor huruia la intrarea înzăpezită a Cimitirului israelit. Se stinse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
ca o putere ocultă să impună lumii un grai nou. Unic; impropriu unei culturi umanistice. Telegrafic; arid; cazon. Cineva încearcă, acum, să construiască pe textura textelor tale un fel de CRONICĂ INFAMĂ pe dos. Acolo, Romancierul produce evenimente, restul e consemnare; acum, o istorie imaginară se întoarce împotriva ta. Saludos! Ești împins într-un joc neînțeles, care poate să sfârșească prost. Încerci, mental, să readuci acțiunea la timpul zero. Un fel de retroefect Doppler. „Întâmplător, pentru că astfel nu se poate” - zice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
Al dracului mai arde, Doamne, durerea când sub ea așterni strat gros de amintiri putrede! Până la cer s-au ridicat limbi de foc, dorul topea cărămizi în intenția zidarului, credeți-mă! Vă scriu, sau mai bine spus mă rostesc vouă, consemnări pe câteva certificate A5: litere, cifre, coduri de bare cam atât despre identitatea mea ca stare civilă; despre alt fel de identitate: într-o fracție cu multe zerouri la numitor, 1 și-a divizat absența în nelocuirile altora. Dragilor, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
lege noduri sub cruce. Unu, doi, trei: anul trecut a fost secetă, anul acesta au rodit inimile, anul ce o să vină va umple maternitățile. Trei, doi, unu: dragoste, mugure, cenușă. Doi, trei, unu: verde, roșu, negru... Timpul, o succesiune de consemnări, Dumnezeu rupe pagini din calendar, răsucește țigări, trage în piept secunde, scutură scrum peste cimitire, scuipă cenușă. Anul trecut am sădit un pom, anul acesta am înverzit în jurul sufletului, la anul, Doamne, la anul, cum voi sparge în ambele sensuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
trage în piept secunde, scutură scrum peste cimitire, scuipă cenușă. Anul trecut am sădit un pom, anul acesta am înverzit în jurul sufletului, la anul, Doamne, la anul, cum voi sparge în ambele sensuri cerul?! Amăgire. Nimic mai incert decât o consemnare a prezenței într-un prezent conjugat sub relativitatea absurdului. Astăzi, mâine, poimâine fericiri, regrete, resemnări, raportate la dimensiuni cronologice (înainte de..., după..., anul Domnului...), consemnate în jurnale (ordinea gândirii prima încifrare, ordinea faptelor mereu ultima), actualizate la asfințitul soarelui (nostalgia îndulcește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
suflerului Caragiale, și “vinurile” lui Iancu Brezianu, și Massoff, și amintirile lui Gaby Michăilescu, și Radu Miron, și Florin Scărlătescu, și H. Nicolaide, și Dumitru Furdui, și Ion Focșa, și Eusebiu Ștefănescu ... Cartea lui Candid are ceva În plus : acribia consemnării; și hazul dement. Și, mai ales, răbdarea diaristică! Revin la acea reprezentație blestemată cu comedia lui Caragiale : un mare și charismatic actor, vroia să debiteze textul unui alt mare creator, Caragiale. Dar comedianul nostru rata vocale și consoane, fără o
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
douăzeci de ore, dar nu mai am timp și de el în momentul de față, așa că ți-l dau acum. Însemnările unui Cronicar începute de mâna unui Împărat! Ce onoare rușinoasă! Un Cronicar trebuie să aibă grijă el însuși de consemnarea istoriei și a vieții celui pe care îl slujește. De asta e Cronicar! Am scris din când în când. Dacă se va întâmpla ceva și nu vom reuși, măcar aceste cuvinte vor păstra în ele adevărata natură a lucrurilor care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
lungă conversație avută acum un an sau acum cinci ani. Studenții care îi urmăresc lecțiile alcătuiesc laolaltă o mare comunitate de dragoste și gândire, și numai pentru această comunitate folosesc la ceva cursurile.“ Într-adevăr, Nae Ionescu a „interzis“ inițial consemnarea prelegerilor sale. După un timp, însă, în anul universitar 1924-1925, studenții au aranjat ca ele să fie stenografiate pe furiș, forțându-l astfel să accepte faptul împlinit. În ciuda acestui caracter de scheme mnemonice, după moartea lui, un comitet alcătuit din
Apaşul metafizic şi paznicii filozofiei by Liviu Bordaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1356_a_2716]
-
124 - a căror estimare ni se pare inferioară - demograful Louis Roman a stabilit următoarea statistică a letalității în București 125: Analistul Grigore Andronescu a notat cu minuțiozitate, în însemnările sale memorialistice, numele unor decedați din Capitală, victime ale molimei. Prima consemnare privește moartea, la 15/27 iulie 126, a copilei de 14 ani a unei doici "din casa domnului Suțu de boala holerei, în 6 ceasuri [...]. Urâtă boală această holeră, rea urgie dumnezeiască, încît mai mult decât în vremile de ciumă
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
surprins de această descoperire: "Frauda cu fecalele trebuia să se producă fatalmente, ingeniozitatea falsificărilor mergând în pas cu perfecționarea metodelor de analiză...". Ar fi însă greșit să se creadă că jurnalul din vara lui 1913 al lui Cantacuzino cuprinde doar consemnări de fapte jalnice sau reprobabile. Iată ce a avut bucuria să aștearnă pe hârtie la 31 august: "Aflu la Turnu, de la primar, de la medicul comunal și de la agentul său că vaccinul a dat rezultate excelente în oraș. Au fost vaccinați
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
târziu, când scapă din pușcărie, bărbatul care fusese cândva bogat vizitează, fără a-și dezvălui identitatea, familia care deține acum averea, lui însuși nemairămânându-i altceva decât viața...“. Într-adevăr, scheletul unei povestiri. Cele patru puncte cu care se încheia consemnarea parcă vor să sugereze acum cei patru ani de război care au urmat și în timpul cărora amintirea acestei idei abia schițate s-a pierdut în uitare. În 1944, când am reluat povestea lui Chavel și Janvier, cred că am făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
avea nici cea mai vagă idee despre dezastrul care se petrecuse în spatele lui. Privind doar ruinele fumegânde ale castelului inamic din față, se lăsa îmbătat de mica plăcere căreia războinicul îi cade pradă atât de ușor. După inspectarea capetelor și consemnarea faptelor de merit ale trupelor sale, fu servit micul dejun. În timp ce-și mestecau mâncarea, soldații priveau orar spre nord-vest. Deodată, ceva din acea direcție îi atrase și lui Shonyu atenția. — Tango, ce se vede pe cer, într-acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
nepictată, mâzgălită, dacă vreți. Pentru că, după cum a fost și este, așa ar trebui așternută pe hârtie. Sunt orgolios însă: în locul hârtiei obișnuite, folosesc pergamentul, pielea câtorva viței și aceasta numai pentru a prezenta o istorie deloc interesantă, un fel de consemnare a nimicului. Fiindcă, de-acum înainte, ce mi s-ar mai putea întâmpla? Chiar și războiul acesta dintre cetăți, pe care îl simt apropiindu-se din ce în ce, nu va aduce nimic nou. Voi fi sechestrat iarăși în chilie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
în 1922, cînd Tudor Arghezi îi publică trei proze în paginile Cugetului românesc. „Preavangardismul” nostru de dinaintea Primului Război Mondial se reduce la firave pusee de frondă postsimbolistă, vag antiacademistă și la cîteva timide manifestări de simpatie declarativă față de cubism și futurism (simple consemnări publicistice, vag popularizatoare). Nimic comparabil - ca forță, virulență și articulare - cu formismul polonez sau cu activismul maghiar din aceeași perioadă (spre exemplu). Și totuși: anumite cercuri și grupuscule literare și artistice, racordate superficial la pulsul sensibilității novatoare occidentale și reactive
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
cu aplomb exigent edițiile succesive ale saloanelor „Tinerimii Artistice”; articolele de susținere din Seara (1913-1914) ale sculptorului Brâncuși și ale pictorului J. Pascin, artiști moderni originari din România, afirmați în Franța și respinși acasă, merită mai mult decît o simplă consemnare. Din păcate, după război, activitatea lui Arghezi în domeniu se va diminua considerabil. Alți cronicari de artă sporadici, favorabili inovației plastice, sînt scriitorii N.D. Cocea, Ion Minulescu și Adrian Maniu. Literatura devine o interfață a colaborării dintre arte. Este de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
talazuri ca un drapel ce flutură peste oștile adunate”. Pe linia autentismului antiromanesc, va fi apreciat după război Jurnalul unei surori de caritate al doamnei Fulmen, mărturie a experienței de infirmieră din perioada retragerii în Moldova. Garanții ale autenticității sînt consemnarea personală a istoriei necunoscute „din spatele frontului”, prezentarea nudă a suferinței, fragmentarismul modern și observația poetică: „Cartea aceasta nu e un roman. Nu propune și nu dezleagă, printre peripeții și episoduri, o factice intrigă literară. E o suită de crochiuri, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Incursiunile simboliste de odinioară au rămas simple amintiri și simple aventuri. Maniu a rămas însă un inovator temerar al poeziei românești, a cărei brazdă o adîncește și o răstoarnă a belșug cu fierul geniului său aspru și virgin”. Alături - o consemnare moderat-elogioasă a volumului În marea trecere de Lucian Blaga (poezie „cerebrală”) indică, o dată în plus, afinitățile de identitate cu expresionismul și bizantinismul „tradiționaliștilor” congeneri de la Gîndirea, fapt confirmat și de o „scrisoare” a lui Aderca adresată lui Ion Vinea (cf.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]