9,091 matches
-
în cursul carierei lor. Bellarmino nu menționă nici faptul că și el urmărise cu agresivitate brevetarea genelor. În ultimii patru ani, laboratorului lui depusese 572 de cereri de brevete, acoperind un spectru larg de boli, de la Alzheimer și schizofrenie, la depresii, anxietate și boala deficitului de atenție. Obținuse brevete pentru zeci de gene ale unor boli metabolice specifice, de la deficiența de l-tiroxi-hidrocambrină (asociată cu boala mișcării picioarelor în somn), la excesul de para-amino-2, 4-dihidroxibentamină (provocând urinarea frecventă în somn). — Cu toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
o ciocolată caldă. — Am făcut și eu testul ăla, zice acum, luându-și geanta roz Louis Vuitton. Taică-su i-a făcut-o cadou când s-a despărțit de un tip după trei Întâlniri. Așa, ca să-i treacă mai repede depresia. Adevărul e că individul avea iaht personal, așa că probabil că era sincer deprimată. — Ție cât ți-a ieșit ? zice Lissy. — Optzeci și nouă. Se dă fâs-fâs cu parfum, Își aruncă pe spate părul blond și lung și zâmbește către imaginea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
că nu mai intri pe mirc? - Nu pot să iți promit. Nu vreau să îmi calc promisiunea. - Pentru că nu mă iubești! Poate pentru că te iubesc. Țușca, ți-am zis că nu e bine. Simt cum... alunec. Cred că am o depresie. - Gărgăuni. Dacă ești nebun, stai la ospiciu. - Nu am zis că sunt nebun. Poate am o depresie... - Depresie au numai puturoșii. Uite la Vlad. Vlad e unul dintre prietenii noștri. Poate e mult spus, nici unul dintre noi nu-l
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
Pentru că nu mă iubești! Poate pentru că te iubesc. Țușca, ți-am zis că nu e bine. Simt cum... alunec. Cred că am o depresie. - Gărgăuni. Dacă ești nebun, stai la ospiciu. - Nu am zis că sunt nebun. Poate am o depresie... - Depresie au numai puturoșii. Uite la Vlad. Vlad e unul dintre prietenii noștri. Poate e mult spus, nici unul dintre noi nu-l mai considera prieten. A avut, că noi toți, zile mai bune și zile mai rele. Abia în
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
nu mă iubești! Poate pentru că te iubesc. Țușca, ți-am zis că nu e bine. Simt cum... alunec. Cred că am o depresie. - Gărgăuni. Dacă ești nebun, stai la ospiciu. - Nu am zis că sunt nebun. Poate am o depresie... - Depresie au numai puturoșii. Uite la Vlad. Vlad e unul dintre prietenii noștri. Poate e mult spus, nici unul dintre noi nu-l mai considera prieten. A avut, că noi toți, zile mai bune și zile mai rele. Abia în ultimul
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
mai multe ori pe zi). După ce a plecat, Țușca mi-a zis: - Urâtă boală! Dar poate nu-i boală, e numai lene, egoism, inconștiență... - Nimeni nu trece prin așa ceva de bunăvoie. - Dacă îl lua aia din România, îi trecea depresia. Dacă avea bani, job, nici nu ajungea la depresie. - Poate ajungea. - Ce-i lipsea? Familie, casa, școala... - Ce-i lipsea lui Vasia? - Exact. Să nu-mi spui că și ea este depresata. Să nu-mi spui că toți de pe mirc
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
mi-a zis: - Urâtă boală! Dar poate nu-i boală, e numai lene, egoism, inconștiență... - Nimeni nu trece prin așa ceva de bunăvoie. - Dacă îl lua aia din România, îi trecea depresia. Dacă avea bani, job, nici nu ajungea la depresie. - Poate ajungea. - Ce-i lipsea? Familie, casa, școala... - Ce-i lipsea lui Vasia? - Exact. Să nu-mi spui că și ea este depresata. Să nu-mi spui că toți de pe mirc sunt depresați. Gărgăuni de prea mult stat degeaba. Eu
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
-i lipsea? Familie, casa, școala... - Ce-i lipsea lui Vasia? - Exact. Să nu-mi spui că și ea este depresata. Să nu-mi spui că toți de pe mirc sunt depresați. Gărgăuni de prea mult stat degeaba. Eu de ce nu am depresie? Chiar așa. Ea nu avea timp să fie depresata. Pentru ea, viața era un bilanț financiar: astea, astea, astea - la plus; alea, alea, alea - la minus. Tragem linie și adunăm. Tăiem din ‘pierderi’, mărim ‘câștigul’... - Vezi, de aceea îmi plac
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
porțelan, pe o masă stil, eventual într-o vilă - dar uită să o ungă cu unt. Nici vorbă de gem... - Tu nu ești că Vlad! - Nu, nu sunt. El probabil este maniac depresiv. Eu am numai o stare permanentă de depresie. - Nu te înțeleg. Ce-ți lipsește? - Tu îmi lipsești. Oamenii îmi lipsesc. Nu înțelegi că aici sunt zile în care spun doar “good morning” și “see you tomorrow”? Că m-am săturat să mănânc doar pâine goală, vreau să o
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
dacă ești bolnav. - Trebuie să vedem ce e rau cu mine... - Cu ochii după curve, asta e rau cu tine! - Am vorbit cu doctoriță din Seattle. A zis că e bine să te am alături. Crede că sufăr de o depresie adâncă. Combinată cu diabetul... - Depresie pe dracu! Te-ai dat și la ea? - Ești nebună... - Asa, înjură-mă, boșorogul dracului! Unde pleci? Unde? Ușa trântita zguduie clădirea. Îmi vine să îmi mușc mâinile... Plâng scrâșnit, bărbătește. Mă fac că nu
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
vedem ce e rau cu mine... - Cu ochii după curve, asta e rau cu tine! - Am vorbit cu doctoriță din Seattle. A zis că e bine să te am alături. Crede că sufăr de o depresie adâncă. Combinată cu diabetul... - Depresie pe dracu! Te-ai dat și la ea? - Ești nebună... - Asa, înjură-mă, boșorogul dracului! Unde pleci? Unde? Ușa trântita zguduie clădirea. Îmi vine să îmi mușc mâinile... Plâng scrâșnit, bărbătește. Mă fac că nu o văd pe chinezoaica, patroana
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
asta? Aha, cealaltă. Are și bitong. Dacă îți trebuie copil, de ce nu îmi faci unul? Nu mai poți, de aia! - Poate nu mai pot. Ți-am spus că sunt bolnav. Trebuie să mă tratez, fără ajutorul tău nu pot. Am depresie... - Cred și eu, cu două curve și-o nevasta. - Țușca, e serios. Tot mai des mă bate gândul la sinucidere... - Să nu aud! Cred că urletul i se aude din lobby. - Mi-e de-ajuns că frate-meu s- a
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
că urletul i se aude din lobby. - Mi-e de-ajuns că frate-meu s- a sinucis! Asta nu se știe. L-a călcat trenul, într-adevăr. Băuse și terminase de băut ce era în casă. Poate avea și el depresie. Patru copii - din care unul de vreo șase ani -, pensionat de boală după vreo două operații de stomac. Nevasta lui lucra la o cantină, mai mult ca să poată aduce câte ceva de mâncare. Nu se puteau nicicum ajunge cu banii. Le
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
încă tânără, se poate remărita. Poate vă avea un copil... Poate înfia unul, daca nu. Cu mine nu poate fi decât din ce in ce mai rău. Diabetul va avea efect asupra sexului, poate îmi vor tăia un picior sau poate voi orbi. Și depresia. Fără ajutorul ei nu pot scăpa de ea. Poate ajung să mă sinucid. Să plângă și un soț, nu numai un frate? Dacă ajung întreg, o fac să mă lase. Îi zic... îi zic... că nu o mai iubesc. Că
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
singur, ca imi lipsea comunicarea. Dar ar fi trebuit să caut comunicare în primul rând cu ea, să nu o las să mă îndepărteze, oricât de ocupată ar fi fost. Și iarăși, e adevărat că treceam printr-o criză de depresie - dar ar fi trebuit să caut cu mai multă seriozitate un ajutor medical. Chiar fără ajutorul ei. Aceasta e povestea mea. Probabil, Maia ar spune o altă poveste. La fel, Sidonia. Mai ales ea, Țușca, ar avea o cu totul
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
ce rău s-a supărat mama când a văzut! Dar mâine o să se facă În toată casa foc, pentru că e sâmbătă și e seară de muzică... — Când am venit atunci, pe bicicletă, la fosta noastră casă, tata era pe front, depresia mamei se agravase. Poate am vrut să mă Întorc cu ani În urmă, pe vremea când singura noastră problemă erau lipsurile și sărăcia. Sau poate nu mă obișnuisem să locuiesc În Bergstrasse și mă simțeam prost față de colegele care știau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
bine, mai are o lună până să nască și doctorul a sfătuit-o să nu prea facă mișcare. După primul bombardament cu avioane Mosquito, orășelul nostru a scăpat ușor, Klara n-a vrut să coboare În adăpost, iar mama are depresie, pentru că În familia noastră de avocați, cu documente atestate de la 1561, Klara este prima fată-mamă. Degeaba are mama daruri de Casandră, tot nu vede că documentele voastre de familie au să ardă peste trei săptămâni, la bombardamente, iar tu ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
faza plânsului În pat, după ce fac dragoste, e drept și că fac tot mai rar, corpul ei se usucă și este tot mai neprimitor, doar secrețiile trecutului au rămas intacte. Pentru această iritabilitate o să se scuze, peste vreo oră, două, depresia lasă urme, Înțelege și tu, el Înțelege, el nu se Înfurie, nu reacționează În nici un fel, mai bine să se descarce, să spună ce vrea decât să conducă nervoasă. —Te-ai supărat când am spus că e o țară la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
din starea de șoc. Bunicul avea un doctorat În psihologie, luat la Începutul secolului, la Viena, și predase mulți ani la facultate. A desfășurat o Întreagă terapie pentru că, după ce m-a scos din starea de șoc, am căzut Într-o depresie severă, care a durat luni de zile. Bunicul Îmi tot repeta că, dacă vreau să fiu bine, trebuie să Îmi controlez emoțiile și mai ales să nu Îmi tot proiectez În minte imaginile dureroase. Să fac efortul să le Îndepărtez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
mi-a explicat că membrii familiei se simt Întotdeauna vinovați că nu au putut Împiedica moartea celor apropiați. „Crede-mă că și eu mă lupt cu acest sentiment autodistructiv”, mi-a spus de mai multe ori. Bănuiesc că Își reproșa depresia accelerată a mamei, la care asistase neputincos. O sfătuise, la fel ca și pe mine, să ducă o viață activă și sănătoasă și să facă abstracție de dramele din jurul nostru, dar vorbele lui nu avuseseră nici un efect asupra ei. Dintotdeauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
imprevizibilă. A trecut de mult faza plânsului În pat, după ce fac dragoste, e drept și că fac tot mai rar. A rămas această iritare pe care nu vrea să și-o controleze, chiar dacă peste vreo oră, două are să se scuze, depresia lasă urme pe viață, știu că tu mă Înțelegi. * — Dar, după moartea lui Hermann, au fost anii mei cei mai dificili, Într-adevăr! Cum Hermann nu a murit pe loc, ci după o lună, din cauza traumatismelor interne, o vreme nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
prin fața ei, fără să Îmi doresc măcar să intru, În timpul războiului. Bunica murise, bunicul era internat Într-un spital-azil, nu mai era nimeni care să ne Întrețină. Cum să nu-ți fie greu În asemenea vremuri să crești singură doi copii? Depresia mi-a revenit, dar a trebuit să mă ajut singură. Și după război n-au fost lipsuri mai mici decât sub dictatură! Atâta doar că dispăruse teama... dar, de fapt, apăruse alta. Teama că nu ai să te descurci cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
țigară de la țigară și am băut cafea. Nu-mi era foame, nu-mi era somn. La un moment dat, organismul a cedat. Începuse să se instaleze o frică Îngrozitoare. Îmi era frică de oameni, frică de moarte, frică de viață. Depresia mă pândea la fiecare colț. Simțindu-mă din ce În ce mai slăbită, un gând palid, abia reușind să prindă contur, mă Îndemna să mănânc ceva... Nu aveam mare lucru prin casă, așa că am fost nevoită să ies În oraș, și asta doar după
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
aud? Sunetul telefonului care nu sună. Apoi, spre surprinderea mea, Brigit a izbucnit în râs. Era ca și cum norul negru de deasupra capului ei se risipise. Hai, mă! a rânjit ea. Nu mai suport așteptarea asta! Hai să facem ceva mișto! Depresia teribilă cu care mă luptasem toată ziua parcă nu mai era așa de apăsătoare. — Hai să ne îmbrăcăm, am propus eu nerăbdătoare. Hai să ieșim! Detestam să stau acasă serile. îmi era teamă să nu pierd ceva. Asta era chestia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
de vorbit, eram atât de oripilată încât am izbucnit în plâns. M-am smiorcăit puțin, după care am spus „Scuze“ și mi-am revenit. —Ți-a trecut vreodată prin cap că se poate ca mama ta să fi suferit de depresie postnatală? a zis Josephine. A, nu, nu cred, am răspuns eu foarte hotărâtă. N-a fost nimic de genul ăsta, a fost numai vina mea. Asta e o presupunere foarte arogantă. Erai un copil. E imposibil să fi fost atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]