8,653 matches
-
din cheltuielile de coșniță, dar îmi vine greu să cred că poate să strângă atâția. O să vorbim despre asta mai târziu. Să nu mă înțelegeți greșit, doamnelor. Nu sunt unul din bărbații ăia cărora nu le plac consoartele. Sunt foarte fericit cu ea. În fiecare zi mă gândesc cât de norocos sunt că soția mea este în pas cu moda - că oamenii întorc capul după ea pe stradă. Mulți măcelari au neveste care nu arată cine știe ce, dar eu nu fac parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
mâncare cât de cât decentă, ne gândim la ei și ne rugăm ca, pe viitor, să aibă dovleac și carne în farfuriile lor. Și-i mulțumim lui Dumnezeu, care i-a adus pe acești copii în viețile noastre ca să fim fericiți, iar ei să aibă un cămin împreună cu noi. Și ne gândim la ziua fericită pe care o au părinții lor răposați, care ne privesc din ceruri. Domnul J.L.B. Matekoni nu putu să adauge nimic la rugăciunea aceasta, pe care o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
s-ar întâmpla, el n-o să aibă de suferit din cauza comportamentului regretabil al mamei. Poate există o soluție care să asigure rămânerea copilului la școală. Dacă priveai situația cu detașare, este oare cineva cu adevărat nefericit? Soția elegantă e foarte fericită; avea un amant bogat și un pat regal în care să se lăfăiască. Amantul îi cumpără haine la modă și alte lucruri pe care le prețuiesc doamnele elegante. Amantul bogat e fericit, fiindcă are o amantă elegantă și nu trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
cineva cu adevărat nefericit? Soția elegantă e foarte fericită; avea un amant bogat și un pat regal în care să se lăfăiască. Amantul îi cumpără haine la modă și alte lucruri pe care le prețuiesc doamnele elegante. Amantul bogat e fericit, fiindcă are o amantă elegantă și nu trebuie să petreacă prea mult timp cu soția cucernică. Soția cucernică e fericită deoarece locuiește acolo unde își dorește, probabil face ce vrea și avea un soț care vine regulat acasă, dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
se lăfăiască. Amantul îi cumpără haine la modă și alte lucruri pe care le prețuiesc doamnele elegante. Amantul bogat e fericit, fiindcă are o amantă elegantă și nu trebuie să petreacă prea mult timp cu soția cucernică. Soția cucernică e fericită deoarece locuiește acolo unde își dorește, probabil face ce vrea și avea un soț care vine regulat acasă, dar nu atât de des încât să devină o pacoste. Băiatul e fericit că are doi tați și primește o educație aleasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
prea mult timp cu soția cucernică. Soția cucernică e fericită deoarece locuiește acolo unde își dorește, probabil face ce vrea și avea un soț care vine regulat acasă, dar nu atât de des încât să devină o pacoste. Băiatul e fericit că are doi tați și primește o educație aleasă la o școală costisitoare. Rămâne domnul Letsenyane Badule. Este el oare fericit? Sau, dacă nu e fericit, poate fi făcut fericit fără ca situația celorlalți să se schimbe? Dacă ar găsi o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
regulat acasă, dar nu atât de des încât să devină o pacoste. Băiatul e fericit că are doi tați și primește o educație aleasă la o școală costisitoare. Rămâne domnul Letsenyane Badule. Este el oare fericit? Sau, dacă nu e fericit, poate fi făcut fericit fără ca situația celorlalți să se schimbe? Dacă ar găsi o metodă să facă asta, atunci n-ar mai fi nevoie ca viața băiatului să sufere modificări. Dar cum ar putea să facă asta? Nu-i poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
că Mma Ramotswe luase hățurile în mâini. Nu vor fi spuse minciuni și, chiar dacă vor fi, nu-i vor aparține ei. Oricum, Mma Ramotswe e plină de idei. Dacă ea crede că-l poate convinge pe domnul Badule să fie fericit, atunci chiar are șanse de reușită. Dar mai aveau și alte cazuri ce-și așteptau rezolvarea. Primiseră o scrisoare de la doamna Curtin, care se interesa dacă Mma Ramotswe aflase ceva. „Știu că este prea devreme să mă interesez, scria ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
exclamă domnul J.L.B. Matekoni mândru, arătând spre gazul de eșapament alb. Benzina nu arde așa dacă este ținută în compartimentul potrivit. Garnituri etanșe, manșoane noi de pistoane, totul e cum trebuie să fie. Motholeli bătu din palme. — Microbuzul ăsta e fericit acum! exclamă ea. Domnul J.L.B. Matekoni zâmbi. Da, fu el de acord. E mai fericit. Acum era convins, fără cea mai mică îndoială, că are talent. Doar cei care înțeleg mașinile pot remarca fericirea unui motor; asta e o chestie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
au pe nimeni pe lumea asta, nu tu unchi, nu tu mătuși sau veri de orice grad; oameni care sunt singuri-singurei. Din motive greu de imaginat, mulți albi sunt singurateci, nu par să-și dorească să aibă rude și-s fericiți în solitudinea lor. Cât de singuri trebuie să fie - ca astronauții în spațiu, plutind în întuneric, dar fără acea coardă argintie care-i leagă pe cosmonauți de micuțul lor pântec de oxigen și căldură. O clipă se lăsă furată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
-i așa, Mma? Este gata să vină în Botswana. Va veni peste o zi-două, dacă o anunț. Puteți pleca de aici? Doar pentru câteva zile? — Am o secretară, răspunse Carla. Poate să-mi țină locul. — Și băiatul? Michael? Ar fi fericit să-și întâlnească bunica, nu credeți? Carla își ridică privirea. — Da, Mma Ramotswe, aveți dreptate. Porni spre Gaborone a doua zi și ajunse acasă seara târziu. Menajera ei, Rose, locuise la ea, ca să să aibă grijă de copii, care dormeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
Mma Ramotswe rămase perplexă. — Și te-a crezut? întrebă sceptică. — Da, răspunse Mma Makutsi. Nu-i un bărbat prea sofisticat. Mi s-a părut destul de mulțumit. — Sunt uluită, replică Mma Ramotswe. — Ei bine, asta e, spuse Mma Makutsi. El e fericit. Soția continuă să fie fericită. Băiatul primește o educație aleasă. Iar amantul soției și nevasta lui sunt fericiți, de asemenea. Iată o rezolvare pe cinste. Mma Ramotswe nu era convinsă. Rezolvarea aceasta avea un defect etic esențial, dar ca să pună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
te-a crezut? întrebă sceptică. — Da, răspunse Mma Makutsi. Nu-i un bărbat prea sofisticat. Mi s-a părut destul de mulțumit. — Sunt uluită, replică Mma Ramotswe. — Ei bine, asta e, spuse Mma Makutsi. El e fericit. Soția continuă să fie fericită. Băiatul primește o educație aleasă. Iar amantul soției și nevasta lui sunt fericiți, de asemenea. Iată o rezolvare pe cinste. Mma Ramotswe nu era convinsă. Rezolvarea aceasta avea un defect etic esențial, dar ca să pună punctul pe i i-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
prea sofisticat. Mi s-a părut destul de mulțumit. — Sunt uluită, replică Mma Ramotswe. — Ei bine, asta e, spuse Mma Makutsi. El e fericit. Soția continuă să fie fericită. Băiatul primește o educație aleasă. Iar amantul soției și nevasta lui sunt fericiți, de asemenea. Iată o rezolvare pe cinste. Mma Ramotswe nu era convinsă. Rezolvarea aceasta avea un defect etic esențial, dar ca să pună punctul pe i i-ar lua și mai mult timp de gândire și discuții. Va trebui să dezbată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
cumpără un ibric nou pentru prepararea ceaiului de rooibos. Mma Ramotswe le scrise vechilor ei prieteni și aduse la zi bilanțul, pentru sfârșitul anului financiar. Nu câștigase o grămadă de bani, dar nici nu lucrase în pierdere, în plus fusese fericită și se distrase bine. Asta era mai important decât o balanță rotunjoară. De fapt, cugetă ea, bilanțurile ar trebui să conțină o rubrică specială intitulată Fericire, pe lângă venituri, cheltuieli și altele. În bilanțul ei, cifra aceasta ar fi foarte mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
întuneric în cerul gurii? Este Dragoste! Moare apa în setea de nor, moare pâinea în foamea de păsări, moare Dumnezeu în nostalgia icoanei. Cine este mai singur: cel ce a inventat singurătatea sau cel îngropat în ea? Petru repeta nedefinirile: Fericiți cei flămânzi și însetați de necuprins, că acelora le vor crește brațe până în cer. Nu este Dragoste! La 15 ani ești munte și fântână, și floare, și cal... La 15 ani în suflet crește o câmpie, pe câmpie îngerii culeg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
mai adânc ar trebui să mă îngrop în fața ta, pentru că nu știu unde să te mai caut, pentru că nu mai cred în tine. Dumnezeule, ai rămas în urma mea cu cel puțin 10 de ani. Poate m-ai abandonat printre brazde, printre amăgiri. Fericiți cei săraci cu duhul, că a lor este împărăția cerului." Pe cine amăgești, Stăpâne, cu ipotetica verdeață? Bunicul avea titlul de proprietate semnat de tine. Bunica, mătușa Ileana, moș Gheorghe... au plecat bătrânii satului spre nicăieri. Cine-ți îngăduie, Dumnezeule
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
că acei se vor mângâia." Am plâns o pătrime din viață fără rost. Dintr-un om născut pentru viață suferința face un sfânt, dar dintr-un om născut pentru moarte nu poate face o cangrenă mai mare decât o nelocuire. "Fericiți cei blânzi, că aceia vor moșteni pământul." Milă mi-a fost și de o furnică s-o calc, în jurul meu am împrăștiat dragoste, iar acolo unde mi s-a întors spatele, m-am bucurat de umbra spatelui, de urma lăsată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
vinul și stropul de rouă să vă răcorească sufletele, mie îmi este foame și sete de dragoste. Nu poftă, nu nesaț, nu lăcomie. Fără dragoste nu pot găsi lumii nicio justificare. Iluzoriu este tot ce mi-ai dat amanet, Stăpâne! "Fericiți cei milostivi, că aceia se vor milui." Jupiți-mi pielea pânză pentru corăbii, ciopliți din oase catarge, din coaste vâsle, învingeți potopul, trimițându-mi gândurile păsări, aprindeți-mi în ochi faruri și puneți-le la marginea mări, modelați-mă după cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
trimițându-mi gândurile păsări, aprindeți-mi în ochi faruri și puneți-le la marginea mări, modelați-mă după cum bate vântul, dar lăsați-mă dracului cu miluitul! Mi-e scârbă de mila voastră și de mila celui ce crede în ea. "Fericiți cei curați cu inima, ca aceia vor vedea pe Dumnezeu." Te-am văzut în fotografie și îmi este îndeajuns, nu poți fi mai Dumnezeu decât Dumnezeul ce-mi veghea somnul și liniștea de sub grindă. "Fericiți făcătorii de pace, ca aceia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
înstrăinatului și nici o Golgotă în sânge. Petru trăia și murea în viață deopotrivă, promisiunea lozului în plic întuneca oglinda, roua dimineții de mai pe limbile ceasului. Într-o fotografie alb-negru, se făcea zi, se făcea noapte: năvodul cu stele stinse fericea cimitirul, Petru cel mai neîndemânatic pescar. Petru număra iluziile, cântărea nimicul, aproxima absența și o lua de la capăt. Promisiune, amăgire, deznădejde și lepădare deopotrivă, înainte de cântatul cocoșului. "Saule, tu ești cel dintâi chemat, de azi înainte vei fi pescar de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
a vis. Diazepamul slobozea curelele. În vis nu există timp ca în realitate. Șarpele nu este doar o ispitire a minții, ci și a ceasului din inima celui ispitit. Vezi mărul? Gustă-l! Acum îți este frică, mâine vei fi fericit că te-ai înfruptat din el. Mereu mâine; viitorul, o concesionare a vieții. Simplu: ce nu îndrăznești să atingi, ce nu îți este îngăduit să miroși, ce nu ești ispitit să guști mâine îți va aburi pe masă. Imaginația deschide
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
afișau. Ce era oare? Exista dincolo de o persoană și de orice ar fi putut o persoană să simtă luată separat. Tremurau sub impulsul acestei forțe gigantești. Sampath își dădu seama că el însuși putea vorbi unei mulțimi doar dacă era fericit; tristețea sau frica îl făceau tăcut. Și, oricum, nu-i trecea prin minte ce să spună... Nu putea să gândească, și cum să poată răspunde când nu înțelegea ce-i spuneau? Nu reușea să înțeleagă, nu reușea... Nu... La un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
navele noastre s-au apropiat de aceste planete datorită unei similarizări spre baza cea mai apropiată. De fiecare dată, planeta culpabilă a fost privată de privilegiul de a se preda și a fost distrusă fără cruțare. Aceste eventualități, veți fi fericiți să aflați, fuseseră revăzute de marele nostru șef, Enro cel Roșu. Nu există în istorie cineva înzestrat cu atâta inteligență pătrunzătoare, perspicacitate, și cu o atât de mare dorință de pace. Remarca finală constituia o incidență. Gosseyn scrută rapid câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
care-i spunea lui Gosseyn ce anume va urma. Spuse foarte repede: - Aștept dintr-o clipă într-alta un apel din partea lui Enro care mă va convoca pentru a-i face raportul dar, dacă aș mai avea timp, aș fi fericit să discut unele aspecte filozofice ale războiului pe care-l ducem. Nu merse mai departe. Tavanul se lumină, iar figura care apăru era cea a lui Enro. Toți se ridicaseră în poziție de drepți. Dictatorul cu părul roșu îl privi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]