8,234 matches
-
grijă. Mai am încă mult de trăit și o să-i văd pe toți murind. Eu știu să trăiesc. Urlete de bucurie i-au răspuns în depărtare. Doctorul s-a oprit în mijlocul odăii. ― V-ar deranja dacă m-aș duce pe terasă ? ― Nu, deloc! Vreți să-i vedeți de sus, hai ? Cum doriți. Dar ei sunt oricum tot aceiași. Rieux s-a îndreptat spre scară. ― Spuneți domnule doctor, este adevărat că vor construi un monument destinat celor care au murit de ciumă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
ia o gustare. Dar Rieux urca scara. Cerul înalt și rece scânteia pe deasupra caselor, iar în apropierea dealurilor, stelele păreau tari ca pietrele. Această noapte nu era atât de diferită de aceea în care el și Tarrou se urcaseră pe terasă ca să uite de ciumă. Numai marea, la picioarele falezelor, era mai zgomotoasă. Aerul era nemișcat și ușor, fără suflul sărat și greu pe care îl aducea atunci vântul călduț de toamnă. Rumoarea orașului răzbătea totuși, mereu, până la picioarele teraselor, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
pe terasă ca să uite de ciumă. Numai marea, la picioarele falezelor, era mai zgomotoasă. Aerul era nemișcat și ușor, fără suflul sărat și greu pe care îl aducea atunci vântul călduț de toamnă. Rumoarea orașului răzbătea totuși, mereu, până la picioarele teraselor, cu un zgomot ca de valuri. Dar această noapte era a liberării și nu a revoltei. În depărtare, ceva negru și împurpurat indica așezarea bulevardelor și a piețelor iluminate. În noaptea acum liberă, dorința nu mai întâmpina piedici și chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
tot aceiași. Dar asta era puterea și nevinovăția lor și tocmai în acest punct, pe deasupra oricărei dureri, simțea Rieux că se unea cu ei. În mijlocul strigătelor care își prelungeau puterea și-și întețeau durata, care se răsfrângeau lung până în josul terasei, pe măsură ce jerbele multicolore se ridicau și mai numeroase pe cer, doctorul Rieux s-a hotărât atunci să redacteze această povestire care se sfârșește aci, ca să nu facă parte dintre cei care tac, pentru a depune mărturie de partea acestor ciumați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
chenare din piatră, care era acoperită cu un perete din scândură. Prin această intrare se pătrundea în alte trei încăperi construite de asemenea între ultimul rând de bolți ale demisolului și parter. „În aceste încăperi se putea ajunge și de pe terasa casei prin îndepărtarea unei lespezi de piatră care, acum, este blocată”<footnote Vasile Nacu, op. cit., p. 568 footnote>. Modul în care sunt costruite aceste tainițe denotă cele mai minuțioase precauții și traduce preocuparea vădită de a oferi o retragere în
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
i se părea acum aproape orice fetișcană, dar nici Înger, pentru că nu ar fi avut, astfel, peste ani, măsura potrivită pentru a cîntări păcatul. Helga avea o garsonieră, Încă de pe vremea cînd era singură. I-a arătat lui Thomas, de pe terasa cafenelei, la plecare, fereastra, garoafele ce ardeau În geam, la asfințit. Erau numai potriviți pentru a nu respecta anumite conveniențe; de fapt, mai toată omenirea asta făcea, ținea seama din ce În ce mai puțin de orice regulă. Ba chiar nerespectarea vreuneia devenea regulă
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
astea nu erau de ajuns, în frapieră aveam o sticlă de șampanie de colecție. În dormitor nu era nimic în afară de un pat ademenitor, două veioze de argint, tone de echipament stereo și un perete numai din sticlă, care dădea spre terasă. În timp ce Zach îi dădea bacșiș băiatului care ne cărase bagajele, eu am ieșit pe terasă și, învăluită în aerul vesperal, am privit Los Angeles-ul noaptea. Priveliștea era electrizantă, cu milioanele de luminițe care se întindeau de sus, din Hollywood, până în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
dormitor nu era nimic în afară de un pat ademenitor, două veioze de argint, tone de echipament stereo și un perete numai din sticlă, care dădea spre terasă. În timp ce Zach îi dădea bacșiș băiatului care ne cărase bagajele, eu am ieșit pe terasă și, învăluită în aerul vesperal, am privit Los Angeles-ul noaptea. Priveliștea era electrizantă, cu milioanele de luminițe care se întindeau de sus, din Hollywood, până în vale. Deși eram epuizată, apartamentul era atât de sexy, încât eram sigură că Zach nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
toaletă. Evident, a exagerat și în privința personalului. Îi place să aibă cam cincisprezece majordomi de fiecare invitat, de aceea e cam aglomerat la petrecerile ei. Când am ajuns, sufrageria era atât de plină încât invitații începuseră să se-mprăștie pe terasă, spre piscină. Toată grădina era luminată cu felinare pe care Daphne le achiziționase din Maroc, într-una din călătoriile ei pentru cumpărături, iar pe gazon erau așternute peste tot covorașe brodate și pernițe. Nici n-am apucat bine să asimilez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
Partea proastă a tratamentului cu Xanax este că, la un moment dat, cineva ca Julie te anunță că nu-i bine să mai iei. Câteva ore mai târziu, când efectul i s-a evaporat, spaima s-a strecurat pe ușa terasei și mi s-a furișat sub cearșafurile fine ale lui Julie. Singurătatea mă învălui ca fumul ce se-nălța dintr-una din lumânările ei aromate. Am început să transpir, fruntea mi s-a năclăit de sudoare, trupul îmi ardea în timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
iar staful își dă toată silința să ne asigure, vorba Marelui Împușcat, „cele mai bune condiții de muncă și viață”. Am o casă superbă, niciodată nu voi mai sta în așa ceva, aproape de un canal, cu o mică grădină. Stau pe terasă și mă uit la cer... Mă opresc aici. Poate scriem cartea anul acesta. Sau măcar o începem. Te îmbrățișez cu drag, Mircea On 25 Oct. 99 at 12:05, Mircea Miclea wrote: Azi m-am plimbat cu bicicleta printre dunele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
în etapa asta beau doar bere Tuborg. Că mare lucru nu pot să fac să mă întorc măcar subiectiv în acel spațiu. Inserție, 2004. Îmi amintesc cu câtă plăcere comună îmi beam Tuborgul mai an cu Mircea C. Pe o terasă sinăiană: „Tu Borg, eu Borg”, conjuga el ludic, pe când eu îi spuneam pe o terasă singuratică despre Dania și cum amuțesc Micile sirene. Se țesea o prietenie misterioasă, suspendată din timp și de timp. Cum câteva zile a citit două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
mă întorc măcar subiectiv în acel spațiu. Inserție, 2004. Îmi amintesc cu câtă plăcere comună îmi beam Tuborgul mai an cu Mircea C. Pe o terasă sinăiană: „Tu Borg, eu Borg”, conjuga el ludic, pe când eu îi spuneam pe o terasă singuratică despre Dania și cum amuțesc Micile sirene. Se țesea o prietenie misterioasă, suspendată din timp și de timp. Cum câteva zile a citit două Go Westuri de-ale noastre: „Mihaela, don’t Go West, Go Ahead!”... avusesem inima strânsă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
primul război mondial, a venit la școală umflat ca o căpușe să ne spună că noi suntem patrioți și nu ne vindem nici praful de pe case. „Tui Dumnezeu’ lui de țugulan!... Vin cu tine la Cluj, să stăm iar pe terasă...” Mergeam la Cluj și ne așezam la „Croco”, pe scaune. Ore întregi ne uitam la studente, urmărindu-le ca niște boschetari libidinoși cum treceau între universitate și bibliotecă. Le știam deja după pași. Unele pășeau elastic și încrezător; simțeai arcuirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
ca găinile alea care, alergate de cocoș, se gândesc că dacă fug sunt proaste, dacă stau, zice lumea că sunt curve, și atunci se împiedică. Nii la ele, cum pășesc, ce mers împiedicat au!” Ore întregi stăteam cu Tămaș pe terasă, dar la sfârșit nu mai vorbeam de femeile pe care le vedeam, ci despre Adel, femeia care ne făcea să visăm, cea mai frumoasă pe care am cunoscut-o. Dar despre ea o să-ți povestesc prin viu grai. Într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
prin viu grai. Într-o zi, când am ajuns la școală, l-am găsit pe Tămaș în poarta școlii. „Nu mai țin nici o oră azi. Mă duc să beau cu pisica. Și să știi că nu mai vin niciodată pe terasă la Cluj”. „Da’ ce-i cu tine? Te-a pupat Todea pe frunte azi-dimineață?” „Lasă-mă în pace”, și-a plecat supărat, parcă mai adus de spate decât altă dată. După două zile, mi-a spus ce-a fost. „Eram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
femei, atât sunt de bătrân că mi se iartă totul, până și mojiciile! Și așa m-am și simțit, dintr-o dată bătrân, bătrân ca un dinozaur din pleistocen. Asta e! S-a rupt ceva în mine. Te duci tu pe terasă și-mi povestești ce-ai văzut...” Am mai fost, dar nu mai avea nici un farmec. Mă simțeam singur și trist și mai îmbătrânit... M-a legat o prietenie deosebită de acest om. A ieșit la pensie în ’89 și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
acolo?” „Ca un vierme, mă, o lună de zile. Și ca un fluture două zile, când iau banii și-i beau pe toți, la Vatra Dornei.” „Ina, cum e la Poienile de sub Munte?” Ina se încălzea în soarele primăvăratic de la terasa „Boema” și se uita drept în ochii mei. Își mai păstrase din facultate doar zâmbetul de puștoaică. „Măi, tu crezi în farfurii zburătoare?” „Ba!” „Ei vezi, atunci n-o să-ți spun nimic despre viața mea de la Poienile de sub Munte, că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
părea pustiu. Or fi plecat în țările reci, la schi, sătui de soarele tropical de la ei de acolo. Pe 28 seara am ajuns finalmente la Hollywood, Miami, o stațiune la Atlantic. Prima surpriză plăcută a fost nunta evreiască organizată pe terasa hotelului, cu toate tradițiile, cu cântat din corn, cu Rabin, cu mirii îmbrăcați tradițional, cu mireasa complet acoperită: o evreică negresă, chiar spectaculos! După ce am văzut ceremonia, ne-am plimbat pe străzi, căscați și muți, printre baobabi și palmieri, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
exclamă în timp ce Melissa scoate Ghidul avocatului - primii pași în abordarea litigiilor. Fii atentă ce cuvinte complicate ! — Ăă... uau, spun politicoasă. — Ce-ar fi să ne faci mai întâi tuturor niște cafea ? Trish se întoarce către mine. O s-o bem pe terasă. Să ne aduci și niște biscuiți, te rog. — Sigur că da, doamnă Geiger, spun, făcând o reverență automată. — Poți, te rog, să mi-o faci pe a mea jumătate cu cofeină, jumătate fără ? aruncă Melissa peste umăr. Mi-e să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
nesimțită și plină de fițe ce ești. Sigur că da, îi zâmbesc cu dinții încleștați. Cu plăcere. Ceva îmi spune că eu și fata asta n-o să ne înțelegem prea bine. Cinci minute mai târziu, când ies cu tava pe terasă, Trish și Melissa sunt bine instalate pe scaune sub o umbrelă, împreună cu Eddie. — Ai făcut cunoștință cu Melissa, da ? spune acesta când așez tava pe o masă de fier forjat. Mica noastră stea ? Acvila noastră juridică ? — Da, am făcut. Cafeaua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
la stilul turcesc. — Am înțeles. Încerc să-mi țin în frâu frustrarea. Atunci am să... îmi văd de ale mele, da ? — Stai. Privirea lui Trish se oprește brusc asupra mea. Samantha, peste o jumătate de oră vom servi șampanie pe terasă cu niște... îhm... prieteni. Și aș vrea să porți altceva, și nu uniforma asta. Mă măsoară din ochi cu ușoară neplăcere. Nu e chiar cea mai flatantă ținută a ta. Tu ai ales-o ! îmi vine să țip la ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
mână. Nimeni nu merită urarea asta mai mult decât tine. În timp ce Iris lasă tortul jos și începe să-l taie în felii, Eddie bate ușor în pahar cu un stilou. Puțină atenție, vă rog... Se urcă pe prima treaptă a terasei și-și drege glasul. Samantha, suntem foarte fericiți cu toții că te-ai alăturat familiei noastre. Faci o treabă extraordinară, pe care o apreciem cu toții. Ridică paharul spre mine. Ăă... bravo. — Vă mulțumesc, domnule Geiger, îngaim. Mă uit în jur la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
la ureche. Trish ne privește cu ochi avizi și ne depărtăm. — E foarte limpede ce te-a atras la Samantha, îi zice lui Nathaniel. Talentul ei culinar, nu-i așa ? Mazărea fină, încuviințează Nathaniel serios. Eamonn a fost sus pe terasă. Acum se apleacă spre mine coborând scările și-mi întinde o sticlă de vin. — Ăsta-i de la mine, zice. Nu e mult, dar... — Vai, ce frumos ! spun, mișcată. Mersi, Eamonn. — Și voiam să te întreb dacă te-ar interesa cumva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
întinde mâna. Hai să mergem la Ike’s Tavern. — Ike era tipul care avea magazinul. Îmi dau ochii peste cap. Cum e posibil să nu știi nici măcar atâta lucru ? În drum spre casă trecem pe lângă Melissa și Eddie, aflați pe terasă, așezați la masa de grădină acoperită cu hârtii și broșuri. — E atââât de greu, tocmai spune Melissa. Vreau să zic că e o decizie care îmi va afecta tot restul vieții. Pe bune, zău, de unde să știu ce e mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]