9,905 matches
-
bun și puternic./ Dar bunul și puternicul/ sunt încă doi oameni”. Și totuși, la moartea autoarei volumului Întrebările pe care mi le pun, premierul polonez Donald Tusk mărturisea îndurerat conaționalilor săi: „Wisława Szymborska a fost un martor atent al bătăliilor cotidiene din secolul al XX-lea. A știut să vorbească despre acestea în forma în care - dacă am fi ascultat-o - ne-am fi deschis spre noi înșine; din simplul motiv că ea apela la cele mai profunde simțiri umane”. Este
Ne-a părăsit Wisława Szymborska by Nicolae Mareș () [Corola-journal/Journalistic/4903_a_6228]
-
care noi le-am realizat în ultimul timp scot în evidență că cel mai bine cotat membru al Partidului Democrat este în acest moment fostul premier, Emil Boc. Este adevărat că în acest moment domnia sa nu este o prezență destul de cotidiană în viața publică românească. Domnia sa preferă să-și desfășoare în cele mai bune condiții activitatea de gestionare a intereselor locuitorilor municipiului Cluj, unde sunt o mulțime de alte probleme, dar nu a lipsit și nu a refuzat nici un fel de
Boc, un posibil prezidențiabil al PDL. Vezi cui aparține afirmația by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/37719_a_39044]
-
ochii lui goi... Și totuși, nu mai pot să accept omul lui Faulkner: el e o mască (trompe-l'oeil)... La volubilité de Faulkner, son style abstrait, antropomorfic, de predicator; altă mască (trompe-l'oeil). Stilul său încarcă, îngroașă gesturile cotidiene, le îngreunează, le copleșește de o măreție de epopee, făcându-le apoi să pice cu botul în jos, ca niște cîini de plumb. E o monotonie scîrbită și pompoasă cu tot dinadinsul în acest ritual al cotidianului vizat de Faulkner
Tatăl nostru Faulkner by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16180_a_17505]
-
analizează cu o luciditate uimitoare. După acest interval, începe faza a doua. Ea constă în lucrul asupra situației, ca material. Situația trebuie să fie "cărămida" clară pentru viitoarea construcție. Pentru aceasta, apelăm mai întâi la texte simple, apropiate de experiența cotidiană, apoi trecem la scene în aparență marginale, scene de "legătură" luate din Ibsen, din Wedekind. În ultima vreme, lucrez mai mult scene mici, care servesc ca articulații, ca punte între momentele importante. Aceasta îmi permite să-i pun pe elevi
Radu Penciulescu - O confesiune by Delia Voicu () [Corola-journal/Journalistic/15202_a_16527]
-
unui sanatoriu). Din analiza sub reflector a unei comunități restrânse (viața pe o scară de bloc) se pot deduce semnalmente ale unor comunități din ce în ce mai largi, până la dimensiuni general-umane. Tranziția răzbate ca ecou legitimator ori perturbator, adăugând bibliografie la zi vieților cotidiene captive în existența lor măruntă, fragmentată. Locuitorii blocului sunt rând pe rând personaje principale, aduse în scenă și lăsate apoi, din nou, în culise, în așteptarea unui nou act, autonom, dar și în legături subterane cu celelalte (ca în Lucarna
Fragmentul și defragmentările by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/3352_a_4677]
-
orașe, extins în jurul a două piramide gemene, Huaca del Sol și Huaca de la Luna. În ciuda faptului că era o societate militară, „los moches“ avea gusturi artistice rafinate. Obiectele ceramice se evidențiază prin realismul cu care sunt înfățișate scene din viața cotidiană, religioasă și militară. Portretele moche, de preoți, înalți demnitari, militari sau oameni obișnuiți, reprezintă cea mai surprinzătoare și expresivă creație de artă prehispanică. Numite „huacos“, portretele sunt dovezi fascinante ale unei lumi apuse. Ceramica erotică moche - una dintre cele mai
Agenda2005-29-05-senzational3 () [Corola-journal/Journalistic/283963_a_285292]
-
zacherlină, cuprins și în DEX, primește aici o explicație etimologică; nu e însă înregistrată expresia, probabil de circulație foarte limitată, evocată de Andrei Pleșu într-un articol mai vechi (a da cu zacherlină-n proști). E instructivă (pentru evocarea vieții cotidiene în textele vechi românești) succesiunea de citate în care apare zacuscă, iar interjecția zău prilejuiește o trecere în revistă (începînd cu anul 1581) a unor pasaje interesante prin trăsăturile lor de oralitate. Cuvîntul zăstimp (neinclus în DEX) apare la momentul
Divagații (pornind de la litera Z) by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/16362_a_17687]
-
mutatis mutandis, oricât de riscată este generalizarea, că există cel puțin o înrudire a studiilor acestei cărți sub semnul unei propoziții de la pagina 57: „uitarea de sine înseamnă pierderea întâlnirii cu celălalt“: fie că e vorba de experiența individuală și cotidiană, fie de experiența gândirii filosofice a întâlnirii cu marea alteritate a orizontului lumii și ființei. Colegii reuniți în volum sunt contemporaneiști și ei examinează tema uitării din perspectiva ei recentă, raportată, în principal, la secolul trecut și sursele lui proxime
Cine uită și cine există by Alexan () [Corola-journal/Journalistic/2555_a_3880]
-
nici volumele ulterioare: Guillaume poetul și administratorul sau Întoarcerea lui Immanuel (o altă antologie) nu reușesc să schimbe perspectiva critică deja fixată. Apărut în cîmpul de interes al unei generații contestatare prin tradiție și conjunctură, "omul virgil" își pune vehemența cotidiană între parantezele boemei literare, pentru a face loc, în rare și fragile plachete de versuri, unei grafii devitalizate din talpa ortografică a literei pînă în creștetul voit umil, niciodată moțat al poemelor: "ca și cînd am putea să admitem/ pelerinajul
Aprilie by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Journalistic/15299_a_16624]
-
ori - ca în exemplele de mai sus - împrumuturile par perfect traductibile; de fapt, în domeniul organizării muncii specializarea nu este atît de evidentă ca în tehnologia informatică, în finanțe etc.: cuvîntul nou exprimă o idee destul de banală, legată de viața cotidiană. Folosirea termenului de specialitate (training, team-building, planning, target) nu e deci impusă de rigoarea științifică a domeniului, ci e mai curînd un simplu semn de recunoaștere, element al unui cod care îi diferențiază pe cunoscători de ceilalți. În plus, acest
"Limbaj corporatist" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/8169_a_9494]
-
mea, pe care mă străduiesc a o învinge pas cu pas, scriind cu îndîrjire în fiecare zi, cu simțămîntul că e un ultim efort înaintea epuizării, înaintea amuțirii. Întocmai așa se desfășoară scrisul meu. "Motorul" ce mă pune în funcțiune cotidian este acea conștiinciozitate, acel îndemn al datoriei, despre care v-am amintit, sădite în mine din primii ani ai vieții de iubirea ambițioasă și nemăsurată a acelei neasemuite pentru mine făpturi care a fost mama mea. Nu pot proceda altfel
Gheorghe Grigurcu - "Viața mea la Târgu-Jiu? Neantul mobilat cu o bibliotecă..." by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16257_a_17582]
-
nelimitat. Autor: Anca Murgoci Creierul uman nu este capabil să lucreze eficient într-un aemenea mediu. Cercetătorii spun că a fi multitasking ar putea fi posibil peste zeci de mii de ani. Așadar, trebuie să fim moderați în activitățile noastre cotidiene. "Tehnic vorbind, nu putem da randament maxim pentru două sarcini diferite și solicitante", declară psihiatrul Edward Hallowel pentru BBC Mundo. Specialistul spune că atunci când ne referim la activități simultane și multiple, vorbim de fapt despre schimbarea rapidă a focalizării de la
Limitele creierului uman în faţa exigenţelor lumii digitale () [Corola-journal/Journalistic/68220_a_69545]
-
Eran Zeidel, medic neurolog, indcă faptul că pentru lumea în care trăim, creierul nu este atât de evoluat. Nu poate realiza mai multe lucruri în același timp. De asemena, creierul uman nu este conceput să absoarbă cantitatea mare de informații cotidiene. Nu putem schimba evoluția fizică a creierului, dar putem adapta cantitatea de informații cotidiene, astfel încât creierul să fie exploatat la maximum și să dea randament", declară medicul Ladan Shams. Eran Zeidel vorbește despre NeuroFeedback. Acesta reprezintă primirea în timp real
Limitele creierului uman în faţa exigenţelor lumii digitale () [Corola-journal/Journalistic/68220_a_69545]
-
este atât de evoluat. Nu poate realiza mai multe lucruri în același timp. De asemena, creierul uman nu este conceput să absoarbă cantitatea mare de informații cotidiene. Nu putem schimba evoluția fizică a creierului, dar putem adapta cantitatea de informații cotidiene, astfel încât creierul să fie exploatat la maximum și să dea randament", declară medicul Ladan Shams. Eran Zeidel vorbește despre NeuroFeedback. Acesta reprezintă primirea în timp real, ca feedback, a unor unde electrice cerebrale. La fel cum se poate modifica și
Limitele creierului uman în faţa exigenţelor lumii digitale () [Corola-journal/Journalistic/68220_a_69545]
-
cod se amplifică una pe cealaltă. Deși totul pare la vedere, există un timp secund, nostalgic, meditativ, al șoaptei interioare, al relației cu eul profund, cu experiența particulară chemată să intre în povestea celuilalt. Ieșind din haos și din zgomotul cotidian cu asupra de măsură de iritant și epuizant, spațiul acestei expoziții, puțin obișnuite la noi, aduce o ordine interioară binecuvîntată. O intimitate a liniștii tot mai pierdute. O tihnă ochiului și minții. Un alt ritm. O altă așteptare. Regăsire. Sau
Foto HAIKU by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/8636_a_9961]
-
cu seriozitatea necesară. Faptul divers, cutare înșelătorie trec pe prim plan, iar ulterior aceleași ziare care fac acest lucru se miră că alegătorii votează în disperare de cauză. Cronicarul remarcă pentru a nu mai știe cîta oară că în presa cotidiană chestiunile cu adevărat serioase sînt tratate frivol, în timp ce mărunțișurile frivole sînt privite cu cea mai mare seriozitate. Faimoasa găină care naște pui vii din Evenimentul condus de Ion Cristoiu naște și în alte ziare, chiar dacă în altă formă, în timp ce o
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/16516_a_17841]
-
care o încearcă într-adevăr, dar cu o mare simplitate, poetul recomandat. Andrei Peniuc merita o recomandare, fiindcă micile sale poeme, de o extremă "sărăcie" retorică, aproape lipsite de metafore și simboluri, notând gesturi și stări "comune", calchiate pe faptul cotidian cel mai modest și pe mici reverii ale comuniunii cu "semenii", transmit, aproape fără să ne dăm seama cum, o reală emoție lirică. Avem de-a face, de fapt, cu un fel de poezie "minimalistă" (un "precursor" imediat ar putea
Elegii minimaliste by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/13869_a_15194]
-
zice Mircea Eliade, în "profanul" situației comune: cel ce vorbește despre pungile de sub ochi, "boala mizerabilă" ori "petele roșii de pe spate" face apel la acel gest ocrotitor, ca într-o pietà, o coborâre de pe cruce fără de cruce, reeditată în ambianța cotidiană, a unei râvnite "după-amieze de liniște": "nu cu asta vin lângă mâinile tale/ nu de asta ai tu nevoie/ nici eu/ dacă poți cu mâinile tale/ să mă ridici/ dacă poți eu te rog/ să mă ridici cum poți". Pe
Elegii minimaliste by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/13869_a_15194]
-
qu^on a été et qu^on n^est plus". În acest caz apare tehnică omisiunii: autorul nu mai poate spune lucruri decât indirect și nu răspunde în nici un fel la somațiile realului. Există într-un jurnal trei personaje: omul cotidian, imaginea autorului despre sine și omul adânc". Cioran îi "joacă" pe fiecare în parte, inclusiv pe Bibulie, cum era numit, în Trei într-o galera, omul cotidian: "Cioran mă contrazice (și nu o dată; își face din asta un obicei)". Caietele
Cărti si caiete by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/17744_a_19069]
-
în nici un fel la somațiile realului. Există într-un jurnal trei personaje: omul cotidian, imaginea autorului despre sine și omul adânc". Cioran îi "joacă" pe fiecare în parte, inclusiv pe Bibulie, cum era numit, în Trei într-o galera, omul cotidian: "Cioran mă contrazice (și nu o dată; își face din asta un obicei)". Caietele îi sunt foarte pe plac lui Livius Ciocârlie: "nu-i un Cioran în halat și păpuci". Acest tip de scriere "omite" evenimentul și privilegiază obsesia. Într-un
Cărti si caiete by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/17744_a_19069]
-
copilului cuvintele pe care le aude de la părinți, Ion-Ovidiu Pânișoară povestește cum un micuț se poate plânge că este extenuat doar pentru că tatăl său, în dialog cu soția sa, afirmă cât de epuizat este, încercând să facă față tuturor problemelor cotidiene. Un părinte ne-a spus: De la un timp copilul meu obosește foarte ușor. Am crezut, la început că este o problemă medicală, dar doctorul ne-a spus că este sănătos, n-are nimic. De altfel, nici nu știu dacă este
Comportamentul părintelui definește identitatea copilului () [Corola-journal/Journalistic/23001_a_24326]
-
învins o echipă inexistentă (Ungaria). în afara scurtelor sclipiri ale lui Adrian Ilie (jucător de cinci minute), în afara fotogeniei lui Chivu și a posteriorului norocos al lui Lobonț n-am remarcat nimic la o �națională" acompaniată de atâtea promisiuni criminale. Presa cotidiană a fost, din nou, la pământ, desfășurând larg praporii isteriei naționale. N-a scăpat acestei boli rușinoase nici măcar cotidianul condus de unul dintre puținii editorialiști lucizi din țară, Cornel Nistorescu. Iar �Adevărul", prin pana lui Adrian Macarie, a transmis din
Ungurii, pokemonii României by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15866_a_17191]
-
asemenea "aliaj" găsindu-și totodată și propria formulă pentru care merită toată considerația. Cărțile jurnalistului de la Curentul, Iftimie Nesfântu sunt oarecum simptomatice. Merită discutată îndeosebi oportunitatea de a publica într-o carte reportaje apărute în ziar. Acel "un bun reportaj cotidian înlocuiește azi orice lung roman de aventuri sau de analiză", proclamat în 1920 de Ion Vinea, poate fi crezul jurnalistului. Cititorul de carte de astăzi, însă, asaltat zi de zi de știrile TV și de presa senzațională, nu știu dacă
Reportaje by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/15340_a_16665]
-
și veți trăi veșnic în mintea și în sufletul meu. Din toată inima, un călduros „La mulți ani!“ LIA LUCIA EPURE, director general al publicațiilor „Focus Vest“ și „Ziua de Vest“ La 23 ianuarie 1990 apărea primul număr al viitorului cotidian „Timișoara“. În aceeași zi, 23 ianuarie, apărea primul număr al „Gazetei de Vest“. La 28 ianuarie debuta pe piața presei postdecembriste săptămânalul „Dialog liberal“. La 11 februarie 1990 ieșea de sub tipar primul număr al săptămânalului „Agenda“. Cum ar veni, mulți
Agenda2005-07-05-agenda 15 ani () [Corola-journal/Journalistic/283376_a_284705]
-
Alexandra Șolea de la Academia de Muzică „Santa Cecilia” de la Roma; în marele foyer al teatrului a fost inaugurată o expoziție dedicată personalității compozitorului. Întregul eveniment a fost comentat de RAI Radio 3, de publicații precum „Venezia News”, de alte publicații cotidiene. Una dintre televiziunile locale, de asemenea o echipă a TVR au fost permenent prezente. Iar șirul evenimentelor de acest fel, în Italia, continuă. Manifestări similare vor fi organizate la Verona, la Torino, la Roma. În mod cert, primul pas - privind
Enescu - 130 - Muzica maestrului la Veneția by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/5716_a_7041]