8,455 matches
-
înseamnă a te situa tot într-o perspectivă istorică). Am inventat discipline de genul Ecologiei și considerăm că ne-am făcut datoria. Forma maximă de lipsă de respect față de strămoși o constituie uitarea propriei limbi, tot mai frecventă în contextul migrației; e o formă de uitare a strămoșilor și a noastră în același timp. Pentru bețiv sticla de băutură este o clepsidră ce măsoară temporalitatea ciclică în care se situează. Dacă vrea să-și mai dea timp, mai cere o sticlă
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
multe alte ocazii în care o altă femeie îi amintea și mai mult de mama sa. Corpurile Gosseyn nu avuseseră niciodată o mamă în această galaxie. Fără îndoială, cu un milion și mai bine de ani în urmă, înainte de Marea Migrație, un copil fusese născut în modul tradițional. Și se putea ca relația acelui copil cu mama aceea a lui de demult, demult, demult de tot să zacă încă în memoria subconștientului său, Dar era cam dificil să determine care dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
despre moartea unchiului tău sau o fi trecut prin cimitir și a văzut numele pe cele două cruci alăturate, din care nici unul nu e al meu, cu toate că e și al meu...“. Pe urmă, meditând un pic la obscurele taine ale migrației, a mai adăugat că și bunicul său, al lui Constantin, purta același nume și același prenume ca el, Constantin, ca taică său, al lui Constantin, și ca unchiul acela al meu, cu excepția inițialei dintre numele și prenumele bunicului său, al
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
spațiul carpato - danubiano - pontic. Influența lor s-a resimțit în timp pe mai multe planuri: lingvistic, cultural, religios, economic sau social. Cele mai importante dintre ele încep cu civilizația strămoșilor noștri daci, continuă cu cucerirea romană, și se termină cu migrația slavilor. Influența acestor popoare se resimte și la nivelul psihicului: în conștiința românului nu există un echilibru între instanțele sale primordiale: rațiunea, voința și credința care în timp a evoluat în spiritualitate și misticism. Rareori va domina rațiunea. Ceea ce caracterizează
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Maria Asaftei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_947]
-
amintirilor ajungea să stabilească incredibilul "raport" în sfârșit posibil în pofida puținătății antrenamentului. Gândurile nu veneau de la Gosseyn, ci treceau prin el. - "Eu sunt. Memoria trecutului..." Conceptul ajungea la spiritul său prin intermediul corpului inert. "Numai în mine, mașina criptei, rămân amintirile Migrației - și dacă-mi pot aminti, se datorează unui accident. Toate mașinile au avut de suferit prin trecerea prin norii imenși de materie cu o energie de nebănuit - și rezultatul a fost distrugerea aproape a tuturor amintirilor. Ceea ce a făcut ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
seama că orice viață tinde spre mișcare, iar că mișcarea la scară macrocosmică este limitată la un anumit număr de forme, iar tendința de a sta în picioare este parte integrantă a voinței de mișcare a unor specii date. Marea Migrație a pornit de la o ipoteză nu neapărat exactă dar până acum neinfirmată. Ipoteza conform căreia sistemul nervos uman, cu dezvoltările sale corticale superioare, este unic în spațiu-timp. Nu a fost nicicând egalat și, dacă avem în considerare întreaga sa complexitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
pentru a-l putea face pe Gosseyn să ajungă la criptă. Și, firește, îi putea fi de folos lui Gosseyn. "Cât de răsunătoare este reușita, îți vei da seama dacă îți spun că, pentru prima oară, pot să povestesc istoria Migrației unui supraviețuitor direct al expediției. De multe ori am încercat să aduc în această criptă un corp Lavois-seur-Gosseyn în același mod cum se găsește acum Gosseyn. Dar nu am reușit decât să fac ca generații succesive de Gosseyn să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
VOLATUS 2 Un nor mic valseazå albastru pe cer stingher efemer ca un astru abandonat de migrația universului cåtre sine råtåcit Spre tine gândul meu verde se pierde perdele de vânt råscolindu l și întrebårile
Aripi de påmânt by Viorel Surdoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/866_a_1607]
-
Lionel, fără să știe exact despre care Danton e vorba până la urmă: revoluționarul sau buldogul? Când să încerce să-și ia la revedere și să se fofileze în parc, portăreasa îi spune, conspirativ: — Ieri au fost iar... De la direcția de migrații... Ultima verificare... V-am dat niște referințe... După ce primiți cetățenia, ați putea candida ca primar în Angers. — Mulțumesc, madame Agnès, nu trebuie exagerat. Vreau să fiu un cetățean francez ordinar. — M-am săturat de ordinari! Ne trebuie francezi de calitate
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
porumb, copacilor. Dacă ți se pare că tremură pământul, te înșeli. Rădăcinile tremură în adâncuri. Abisul de sub malul Dunării, pe sub care copacii noștri își dau mâna cu copacii Lumii. Tremură, de asemenea, cântecul păsărilor, știind că se vor îmbuiba înainte de migrație. Viitoarele dizidente ale iernii vor visa în exil numai la Bărăganul care le-a lăsat întinderea sub aripi, zarea în ochi și belșugul în pipotă. Și după o vreme se instalează cu tot bagajul: valize, cufere, șifoniere, scrinuri, saci, magazii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
care a afectat într-o anumită măsură doar orașele București și Iași. Pierderile umane au fost mici, datorită combaterii din pripă a contaminărilor, precum și folosirii remediilor eficiente inițiate mai cu seamă de doctorul Carol Davila. Epoca marilor spaime și a migrațiilor provocate de holeră în prima jumătate a secolului al XIX-lea era acum depășită, locuitorii și corpul medical dovedindu-se, cu trecerea timpului, mai conștienți și mai pregătiți pentru combaterea flagelului. V. Dupa marile tumulturi 1. Noi aspecte epidemiologice Cea
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
vorbesc mai bine și scriu fără greșeli. În cărțile citite de mine nu sunt greșeli gramaticale. Și ce frumoase descrieri am găsit! Despre toate câte sunt pe pământ. Despre oameni și lucruri, despre fenomene ale naturii, despre îngrijirea plantelor și migrația păsărilor, despre îmbrăcăminte, despre jocuri de toate felurile și despre cer și stele. Am găsit și cărți despre mașini și avioane sau despre creșterea câinilor și a altor animale. Părinții au grijă să-mi cumpere cărți foarte interesante. În vacantă
Captiv pe tărâmul copilăriei by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/630_a_1234]
-
amintirilor ajungea să stabilească incredibilul "raport" în sfârșit posibil în pofida puținătății antrenamentului. Gândurile nu veneau de la Gosseyn, ci treceau prin el. - "Eu sunt. Memoria trecutului..." Conceptul ajungea la spiritul său prin intermediul corpului inert. "Numai în mine, mașina criptei, rămân amintirile Migrației - și dacă-mi pot aminti, se datorează unui accident. Toate mașinile au avut de suferit prin trecerea prin norii imenși de materie cu o energie de nebănuit - și rezultatul a fost distrugerea aproape a tuturor amintirilor. Ceea ce a făcut ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
seama că orice viață tinde spre mișcare, iar că mișcarea la scară macrocosmică este limitată la un anumit număr de forme, iar tendința de a sta în picioare este parte integrantă a voinței de mișcare a unor specii date. Marea Migrație a pornit de la o ipoteză nu neapărat exactă dar până acum neinfirmată. Ipoteza conform căreia sistemul nervos uman, cu dezvoltările sale corticale superioare, este unic în spațiu-timp. Nu a fost nicicând egalat și, dacă avem în considerare întreaga sa complexitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
pentru a-l putea face pe Gosseyn să ajungă la criptă. Și, firește, îi putea fi de folos lui Gosseyn. "Cât de răsunătoare este reușita, îți vei da seama dacă îți spun că, pentru prima oară, pot să povestesc istoria Migrației unui supraviețuitor direct al expediției. De multe ori am încercat să aduc în această criptă un corp Lavois-seur-Gosseyn în același mod cum se găsește acum Gosseyn. Dar nu am reușit decât să fac ca generații succesive de Gosseyn să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
strălucitor de seară lumina întregul peisaj, expunând acoperișurile mașinilor prinse în blocaj, de parcă am fi așteptat cu toții să pornim într-o călătorie în noapte. În văzduh, avioanele se mișcau aidoma unor aparate de recunoaștere trimise să supravegheze evoluția acelei vaste migrații. I-am urmărit pe ocupanții mașinilor, ocupați să se uite cu ochii mijiți prin parbrize în timp ce potriveau frecvențele radiourilor. Mi se părea că-i recunosc pe toți, oaspeți la cea mai recentă dintr-o serie nesfârșită de petreceri rutiere la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
la nivelul unităților minimale de semnificație și recontextualizarea permutațională a nucleelor semantice țin de estetica esențialmente combinatorie („cabalistică”!) a lui Tzara, iar pasiunea sa tîrzie pentru hermeneutica „rebelilor”, bufonilor Villon și Rabelais nu reprezintă decît un avatar al ei... Oricum, migrația „particulelor” textuale din producțiile românești în cele franceze ilustrează un proces complex de reconfigurare a identității sale poetice „migratoare”, aflată într-o vitală metamorfoză. Ion Vinea și Dadaismul. Primele ecouri Dada în România Atitudinea ambiguă a lui Ion Vinea față de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
credea În această nouă religie a computerelor care populau tot mai multe case, precum monștrii de piatră fațadele catedralelor gotice, și care se vindeau și În rate, sau În leasing, dacă vrei. O nouă barbarie! Sau, cine știe, Ultima Mare Migrație. Pe Internet! Dumnezeu are la ce se gândi! Pentru că a murit o dată. A doua oară ar fi prea mult. Chiar și pentru El. 11. Petru o pândea răbdător, cuminte, prudent, cum Îi era felul, la barul din colțul opus berăriei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
avea nimic care să o rețină. Îi scrise lui Henry, comunicându-i că Își anunțase proprietăreasa de plecare și că Începuse „să Își facă bagajele“. Greutatea imensă a expresiei nu-i scăpă. Asamblarea și umplerea cuferelor, care precedau Întotdeauna marile migrații ale lui Fenimore, erau o chestiune complexă și prelungită, pe care o conducea cu seriozitatea și metoda unui general de intendență. Dacă “Își făcea bagajele“, Însemna categoric că decizia ei era irevocabilă. Nu că Henry ar fi dorit să și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
țâșnesc necontenit, șiroind. Plâng Înfundat, covârșit de un geamăt adânc. Picioarele Îmi sunt ude de lacrimi. Gâtul mă ustură sufocat, ștrangulat de o mână nevăzută. Mă topesc. Trupul mi se Împuținează. Nu sunt altceva decât o materie vâscoasă. Memoria simte migrația apelor ei tulburi, care o Învăluie, pustiind-o. Realitatea cea vie mă părăsește. Lumina scade necontenit. Beznă. Sete. Foame. Frig. Singurătate. Cumplită singurătate. Mă trezesc Într-o baltă de lacrimi. Trupul Îmi este cleios. E aproape Întuneric. O greață cumplită
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
-i de cîntari îmflată, Toată lumea după dânsa, de-al ei sunet atârnată, Ar fi curs în văi eterne, lin și-ncet ar fi căzut... Caravane de sori regii, cârduri lungi de blonde lune Și popoarele de stele, universu-n rugăciune, În migrație eternă de de mult s-ar fi pierdut. Și în urmă-le-o vecie din nălțimi abia-văzute Și din sure văi de chaos colonii de lumi pierdute Ar fi isvorît în râuri într-un spaț despopulat; Dar și ele-atrase tainic
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
n-am să mor pe veci - Că vis e a ta moarte cu slabe mâni și reci, "La sorți va pune iarăși prin lumile din ceriu "Durerea mea cumplită - un vecinic Ahasver - Ca cu același suflet din nou să reapară "Migrației eterne unealtă de ocară... "Puternice, bătrâne, gigante - un pitic, Căci tu nu ești în stare să nimicești nimic". (El cade obosit pe un trunchiu vechiu și-și acoperă ochii cu mâna. S-aude o muzică dulce). VISURILE (Sopran) Somn, Tu
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
sferme vecinic a vieții mele normă Ar pune al meu suflet sărman în altă formă? Dacă a mea durere, un vecinic Ahasver, La sorți va fi pus iarăși, de către lumi din cer, Ca cu acelaș suflet din nou să reapară Migrației eterne unealtă de ocară? Nimic, nimic n-ajută - și nu-i nici o scăpare. Din astă lume-eternă, ce trecătoare pare, Gonit în timpi și spații, trecând din formă-n formă, Eternă fulgerare cu inima diformă, De evi trecuți ființa-mi o
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
la vilele și blocurile pe lîngă care treceam, sperînd să prind sunetul unei voci omenești ridicate, vreun player audio dat prea tare, zbîrnîitul de recul al unei plăci de trambulină, și mi-am dat seama că eram martorii unei puternice migrații către interior. Locatarii complexului Costasol, asemenea celor din pueblele de pensionari de pe coastă, se retrăseseră pe șezlongurile lor umbrite, În bunkerele lor fără ferestre, trebuindu-le din lumea exterioară doar ceea ce venea din cer distilat prin antenele lor de satelit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
În care nu trebuia decît să se așeze pe culmea falezei și să se uite prin lunetă la sclavii lui, păreau să rămînă definitiv În urmă. Triumful lui nu durase mult. Albatroșii uriași nu se Întorseseră Încă din a treia migrație de cînd se proclamase „Regele Insulei Hood” și totul părea să se fi sfîrșit deja. Din bogățiile sale nu mai rămăsese decît aurul, care nu-i slujea la nimic acolo, iar dintre toți prizonierii nu mai trăiau decît norvegianul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]