7,390 matches
-
și necesitatea ca el să fie restabilit când acest echilibru este frânt din vina oamenilor, ordinea cosmică a tradiției etrusce, așa cum am văzut În Etruria În legătură cu adeziunea scăzută a miturilor cosmogonice, ca gigantomahiile și titanomahiile, răspunde unor criterii ale căror fundamente teoretice sunt În mare măsură necunoscute și, În orice caz, cu o raționalitate diferită de cea a gândirii grecești din epoca clasică și elenistică. Mentalitatea etruscă este descrisă În imagini de Seneca Într-un foarte cunoscut pasaj din Naturales quaestiones
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
prodigia care s-au Întâmplat la Roma și la respectivele procurationes prodigiorum sugerate de haruspicii etrusci și În general Îmbibate de logici ale magiei „simpatice”, constituie ansamblul cel mai semnificativ de informații antice pe care le posedăm despre religia etruscă. Fundamentele societății etrusce, așezate pe puternice și extinse structuri nobiliare conduse de principes, reies și din grija deosebită acordată dimensiunii funerare Încăxe "lari" din perioada arhaică cea mai Îndepărtată, grijă ce transpare nu numai din construirea unor morminte nobiliare impunătoare - aproape
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
s-a pierdut la sfârșitul antichității și are nevoie să fie reconstruit pe baza unor citate. Augustin l-a citit Încă În secolul al V-lea și ne oferă și indiciul acestui fapt (I fr. 4): cartea 1 de omnibus fundamente metodologice cărțile 2-4 de hominibus pontifices, augures, XVviri sacris faciundus cărțile 5-6 de locis sacella, sacrae aedes, loca religiosa cărțile 8-10 de temporibus feriae, ludi circensis, ludi scaenici cărțile 11-13 de rebus consecrationes, sacra privata, sacra publica cărțile 14-16 de
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
În mod necesar celelalte douăzeci și cinci de cărți ale Antichităților omenești (RD I fr. 5). Împreună cu civitas a romanilor, religia care Își găsește propria instituire În interiorul ei Îi asumă și istoria. b) În cartea Antiquitates rerum divinarum, În care sunt expuse fundamentele metodologice (cartea I), sunt, așadar, prezentate nu numai motivul, rațiunea și scopul operei (pericole și reforma religiei romane), ci și o istorie a cultului În statul roman. Romulusxe "Romulus" a Început cu „instituirea” (constituere), Întemeind cultele lui Ianusxe "Ianus", Jupiter
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
ea, noțiunea fundamentală de Logos, ca principiu care pătrunde totul, și ideea conexă de providență universală, destin (heimarmène) imutabil și forță conducătoare a Întregii structuri cosmice și a vieții omenești, configurează un cadru În care universalismul și individualismul Își găsesc fundamentul și justificarea teoretică și, totodată, impulsul decisiv pentru realizarea lor practică. În fața unei unice puteri divine stă individul, părtaș la rațiunea universală În cel mai intim focus al său de făptură rațională, făcând abstracție de orice condiționare de rasă, limbă
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
ale religiilor tradiționale, cum ar fi conținuturile mitice cu antropomorfismul lor, câteodată necizelat, și practicile de sacrificiu, aspecte ce apăreau incompatibile cu acel ideal; de cealaltă parte, voința de a proteja aceleași tradiții În valoarea lor specifică de oglindă și fundament al propriei identități culturale, de a le proteja de critica creștinilor, amenințare pentru Însăși supraviețuirea lor. Pe baza acestor premise puteau converge În proclamarea „religiei pure a intelectului” ca formă privilegiată sau unică a experienței religioase un personaj ca Apollonius
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
religioase trecute, se configura nu numai ca Înlocuirea unei panorame pestrițe de credințe și de culte ancestrale cu o credință nouă, ci și ca o ștergere a acelor identități culturale care Își găseau exprimarea și unul dintre cele mai solide fundamente În acea panoramă. În această lumină sunt de Înțeles criticile lui Plotin aduse dualismului cosmic al creștinilor gnostici care frecventau și școala sa de la Roma (Enneade, II, 9), Întrucât era considerată ca blasfematoare pentru noțiunea greacă, În general, și platonică
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
cultului tradițional, cu refuzul, din partea Înțeleptului, a sacrificiului sângeros și parțiala lui justificare ca practică „politică”, adică activitate proprie comunităților citadine. Este cunoscută intensa acțiune anticreștină a Împăratului Iulian, cu tentativa paralelă de restaurare a practicilor religioase păgâne, supuse, alături de fundamentele mitice legate de ele, unui proces de reinterpretare substanțială În lumina unor principii ale spiritualismului platonic (Imn către Regele Soarexe "Soare", Imn către Mamaxe "Mama" zeilor). În sfârșit, recuperarea practicilor teurgice În linia ce merge de la Iamblichos la Proclus exprimă
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
platonic. Din acesta ne interesează să subliniem aici dimensiunea religioasă, care poate fi definită În termeni de „mistică”, și raporturile ei cu expresiile religiozității tradiționale În ambientul contemporan. Mistica plotiniană se caracterizează prin unii factori specifici, printre care decisiv este fundamentul ei rațional și deschiderea În sens „unitiv”. Tensiunea spre depășirea multiplicității pentru actualizarea „Întoarcerii” spre Primul Principiu, Unul, origine și fundament al ființei, privește sufletul inteligent și Își atinge obiectivul prin trepte cognitive. Ea se termină În extaz, implicând din partea
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
cu expresiile religiozității tradiționale În ambientul contemporan. Mistica plotiniană se caracterizează prin unii factori specifici, printre care decisiv este fundamentul ei rațional și deschiderea În sens „unitiv”. Tensiunea spre depășirea multiplicității pentru actualizarea „Întoarcerii” spre Primul Principiu, Unul, origine și fundament al ființei, privește sufletul inteligent și Își atinge obiectivul prin trepte cognitive. Ea se termină În extaz, implicând din partea sufletului Înflăcărat de iubire pentru realitatea primă, superioară inteligenței, o abandonare progresivă a tuturor formelor, chiar și a celor inteligibile, pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
de purificare etică și de unire contemplativă cu divinitatea. În același timp, filozoful nu admite că rugăciunile i-ar putea influența pe zei, nici că ar putea să se substituie purificării morale și intelectuale. b) Porphyrios (cca 232-300 d.Hr.) Fundamentele etice și intelectualiste ale religiozității plotiniene au exercitat o influență hotărâtoare și profundă asupra discipolului și continuatorului, al cărui iter cultural și spiritual arată, de altfel, că implicarea În pestrițul humus al religiozității antice târzii era mai puternică. Autor cu
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
teurgică. Corectă apare Într-adevăr caracterizarea făcută de un interpret autoritar (Dodds, 1959, pp. 335-369) ca „prim scolastic”, adică primul gânditor care a Înțeles să structureze căutarea filozofică pe baza unor principii și instanțe religioase, Încercând să le dea un fundament sub aspect rațional. Obiectivul său pare revitalizarea păgânismului Înțeles ca un creuzet comun al unor tradiții grecești și orientale, Înzestrându-l cu o solidă bază teoretică inspirată din ontologia plotiniană. În acest scop, propune o multiplicare a ipostazelor metafizice pusă
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
de referință pentru restaurarea păgână spre care tind eforturile sale, În De mysteriis sau, mai bine, În Scrisoarea lui Abammon, orientată să răspundă obiecțiilor aduse de Porphyrios Împotriva practicilor divinatorii și teurgice, acest proiect tinde să se Înrădăcineze pe un fundament precis operativo-cultual cu caracter teurgic. Atribuită aproape unanim de critica istorică lui Iamblichos, această operă singulară este de un interes unic pentru cunoașterea atmosferei spirituale a antichității târzii, mai precis pentru cunoașterea complexului de operații ce au scopul să stabilească
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
neamului său, a formulat un nou mesaj de mântuire, găsind În final ascultare la un personaj foarte influent, acesta nereușind totuși să-l salveze de la o moarte violentă, pe care unii cercetători o consideră atestată doar Într-o tradiție, fără fundament istoric (Boyce, 1992, pp. 14-16). Fiind format la o școala ritualistă, În tradiția poeziei sacre, care Își avea rădăcinile În Îndepărtata moștenire culturală indo-iraniană, Zoroastruxe "Zoroastru" este autorul uneia dintre cele mai mari revoluții religioase din istorie, fondator conștient și
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
sociale din perioada dezvoltării sale, care au lovit direct În religie; de asemenea, a existat și o dialectică intrinsecă a puterii Între regalitate și preoți, care a arătat deschis faptul că o doctrină asemenea celei conform căreia religia ar fi fundamentul monarhiei, iar monarhia protectoarea religiei, una fiind baza, iar cealaltă stâlpul unui edificiu unic, se dovedește a fi, În realitate, un program idealist, mai degrabă utopic (Widengren, 1969, p. 135). Acest fapt este demonstrat de multele episoade conflictuale Între cler
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
În două moduri: mai Întâi, prin recunoașterea legăturii care unește fiecare element cultural de celelalte elemente culturale individuale care funcționează În același plan, iar apoi raportând toate elementele de suprafață la elementul mai profund, reprezentat de ideologie, care constituie tocmai fundamentul tuturor elementelor culturale. Așadar, recuperarea ideologiei nu reprezintă doar o prioritate față de orice alt tip de cercetare a culturii indo-europene, ci furnizează și un criteriu fundamental pentru reconstrucția sa globală. Această recuperare, precum și cele ulterioare, pure operațiuni de reconstrucție, nu
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
structuri biologico-mentale caracteristice indo-europenilor, ci la un fapt pur istoric: un anumit grup de popoare, Într-o anumită epocă, Își definește această ideologie, care, odată cu trecerea mileniilor, se transformă și dispare. A existat Însă suspiciunea, Întru totul falsă, a unui fundament rasist În gândirea lui Dumézil. Aceasta, bazată pe o presupusă simpatie din tinerețea lui Dumézil pentru anumite idei și persoane aparținând dreptei franceze (și nu doar franceze), a dus la Încercarea de aplica judecăți restrictive asupra metodelor și reconstrucțiilor sale
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
se Întâmplă adesea, refuzul jertfei sângeroase atribuit culturii indiene și zoroastriene. Nu trebuie să se uite că parsii mai practică Încă jertfirea țapului (Boyce, 1986, 173) și că imnurile rigvedice vorbesc despre jertfirea animalelor. Ideea că jertfa sângeroasă Își are fundamentul În nevoia de hrană a zeilor este, cu siguranță, târzie, nefiind scutită de dezvoltări comice (este suficient să ne gândim la felul În care o folosește Aristofan În Norii) și presupune, printre altele, că victimele sunt obligatoriu animale. În realitate
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
iar al treilea grup de la un *Ist care nu ne este cunoscut și din alte izvoare, dar care, prin analogie cu alți doi protopărinți, trebuie să fi fost și el un zeu. În concluzie, aceasta Înseamnă, că germanii puneau ca fundament propriu o genealogie divină din care ne sunt cunoscute cel puțin patru generații: Terra - Tuistoxe "Tuisto" - Mannusxe "Mannus"-*Ing + Irmin + *Ist (cf. Ström, 1975, pp. 79 sqq.). 3. „INTERPRETATIO ROMANA” A RELIGIEI GERMANE ANTICE: DIVINITĂȚILE MAJORETC "3. „INTERPRETATIO ROMANA” A
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
ingenuu”, infantil. Nu este posibil să luăm Biblia „literal”, după o filosofie inspirată, mai mult sau mai puțin conștient, din fundamentalism, fără să ne înstrăinăm de omul contemporan și mai ales de lumea care reflectează cu rigoare și onestitate asupra fundamentelor existenței umane. Cine caută astăzi sensul vieții, fie că este sau nu creștin, nu se poate mulțumi cu răspunsuri gata făcute, cu banalități și cu formule „passe-partout”. Nu se mai poate citi Biblia la fel cum se merge într-un
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
imaginația autorilor săi. Istoria biblică este adevărată, nu inventată, nici legendară. Biblia povestește lucruri care s-au întâmplat „cu adevărat”, lucruri pe care credința noastră se poate sprijini cu încredere. Istoria mântuirii este istorie „adevărată”, altfel credința noastră își pierde fundamentul. Personajele despre care ne vorbește Biblia ori au existat ori credem în himere. Este într-adevăr dificil să ieșim din această dilemă. 2. A scrie un roman sau a scrie precum în romane? Ajunși la acest punct, trebuie să introducem
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
doilea moment. E suficient (ca să zicem așa) să „săpăm” dedesubtul decăderii și răutății care se găsesc în univers ca să regăsim un strat intact al bunătății inițiale a creației așa cum a ieșit din mâinile lui Dumnezeu la răsăritul universului. Pe acest fundament se poate reconstrui speranța lui Israel. Al patrulea aspect A patra afirmație pune radical în discuție sentimentul de superioritate pe care unele popoare, precum asirienii sau babilonienii, nu puteau să nu-l aibă după ce au fondat aceste imperii imense. Israelul
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
dintotdeauna tatăl celor doisprezece fii care au dat numele lor celor douăsprezece triburi ale lui Israel (adică strămoșii „eponimi” ai celor doisprezece triburi)? Răspunsurile la aceste întrebări, ca și în cazul altora, rămân, obligatoriu, foarte vagi. Există cu adevărat un „fundament” în patrimoniul popular al ceea ce a devenit „poporul lui Israel”, dar nu este posibil să regăsim ușor dedesubtul a tot ceea ce a adăugat tradiția pentru a celebra aceste figuri ale strămoșilor. III. Data redactării unor texte cheie Cu privire la povestirile despre
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
personaj cheie în istoria lui Israel în epoca postexilică. Monarhia dispăruse și, puțin câte puțin, s-a confirmat adevărul amar că nu mai exista posibilitatea restaurării sale imediate. Pentru a evita acest neajuns, Israel a căutat în tradiția sa un fundament mai solid decât monarhia, ceva mai vechi, care să fi supraviețuit catastrofei exilului. Acesta era tradiția mozaică. Conform acestei tradiții, Israel se născuse și primise toate instituțiile sale sacre și civile înainte de monarhie. Din acest motiv, Israel putea să existe
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
însă, date fiind circumstanțele, poate și să se lipsească de ele și să existe deja ca popor într-o stare tranzitorie. Două sunt bazele acestei „teologii a Muntelui Sinai” sau a constituției lui Israel: legea și cultul. Prima constituie un fundament juridic și cealaltă, cultual. Cele două sunt legate pentru că dreptul în Israel este confirmat de autoritatea divină. a) Dreptul în Israel Promulgat pe Muntele Sinai, dreptul în Israel este diferit de cel cunoscut în Orientul Mijlociu antic pentru că validitatea sa nu
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]