7,750 matches
-
pe creația literară, creație chemată a depăși, în spirit, vechiul particularism și excesul de "coloră locală". Noua publicație era deci chemată a difuza "producțiile românești, fie din orice parte a Daciei, numai să fie bune". Revista era gândită ca "un repertoriu general" de literatură, strânsă din tot spațiul nostru cultural, "o oglindă" a creației noastre în acest domeniu. Față de celelalte reviste, Kogălniceanu voia să facă așadar un pas mai departe în direcția specializării. Enciclopedismul întâilor începuturi nu-l mai satisfăcea. Ca
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
la Craiova și București din noiembrie 1896 până în august 1898, iar într-o a doua serie, la București din octombrie 1902 până în iunie 1903. Revista, condusă de Ioan I. Livescu, țintește să exprime o atitudine critică față de starea teatrului românesc - repertoriu precar, dominat de traduceri, joc actoricesc empiric sau caracterizat de rutină, lipsă de interes pentru formarea gustului public - și, în același timp, să susțină interesele și prestigiul profesiunii atât în fața publicului, cât și a autorităților. R.t. este cea dintâi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289266_a_290595]
-
a desăvârși prefacerea statului în sensul pe care l-am arătat, înțeleg prin aceasta să vorbesc de libertatea presei, de dreptul de asociere, de libertatea conștiinței, de principiul electiv, și de multe alte lucruri care vor trebui să dispară din repertoriul uman sau să fie cu totul schimbate, imediat după ce noua Constituție va fi proclamată. Numai în acel moment ne va fi posibil să publicăm toate ordinele noastre deodată, în urmă toate schimbările sensibile vor fi periculoase, și iată de ce: dacă
„Protocoalele” Înţelepţilor Sionului by Unknown () [Corola-publishinghouse/Science/852_a_1577]
-
naturale și morfina cerebrală 51. De ce revista Playboy arăta, prin anii 1960, femei cu talia mică și șoldurile late? Evoluția diametrului coapselor în funcție de conjunctura economică 52. De ce în „Star Academy” (varianța franceză a „Megastar”) nu pot fi interpretate cântece din repertoriul clasic francez? Stimulările sonore și scăderea sensibilității 53. De ce prezentatorul „Lanțului slăbiciunilor” are un aer atât de dominator? Jocurile de lumini și intimidarea 54. De ce avanpremierele emisiunilor de televiziune sunt adesea mai atrăgătoare decât emisiunile în sine? Fenomenul alegerii Capitolul
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
naturale și morfina cerebrală 51. De ce revista Playboy arăta, prin anii 1960, femei cu talia mică și șoldurile late? Evoluția diametrului coapselor în funcție de conjunctura economică 52. De ce în „Star Academy” (varianța franceză a „Megastar”) nu pot fi interpretate cântece din repertoriul clasic francez? Stimulările sonore și scăderea sensibilității 53. De ce prezentatorul „Lanțului slăbiciunilor” are un aer atât de dominator? Jocurile de lumini și intimidarea 54. De ce avanpremierele emisiunilor de televiziune sunt adesea mai atrăgătoare decât emisiunile în sine? Fenomenul alegerii Nimic
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
suntem impresionați de prezentatorul emisiunii „Lanțul slăbiciunilor”? Pentru că lumina roșie proiectată în spatele său întărește sentimentul de dominare pe care îl degajă! Aproape pentru fiecare emisiune de divertisment poate fi identificat un resort emoțional moștenit de la strămoșii noștri, activat de divertisment. Repertoriul nostru mintal și emoțional este un patrimoniu cu care trebuie să lucrăm și care nu e extensibil la infinit. Realizatorii emisiunilor trebuie să găsească cel mai bun mijloc de a activa pornirile de bază. Aici se remarcă o evoluție. Pentru că
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
2004), „Playboy Playmate curves: Changes in facial and body feature preferences acriss social and economic conditions”, Personality and Social Psychology Billetin, vol. 30, pp. 1186-1197. 52. De ce în „Star Academy” (varianța franceză a „Megastar”) nu pot fi interpretate cântece din repertoriul clasic francez? Stimulările sonore și scăderea sensibilității Nu se mai difuzează „Star Academy”. În acest spectacol de tele-realitate foarte mediatizată, tineri cântăreți învățăcei sunt invitați să facă dovada talentului lor în fața unui juriu de specialiști, în speranța de a ajunge
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
emisiuni este constituit, în principal, de adolescenți, iar interpretarea cântecelor favorizează efectele de voce și orchestrările electronice în detrimentul lucrului asupra fineței interpretării. Lacuna aceasta poate trece neobservată în anumite melodii pop sau disco, dar devine flagrantă când este abordat un repertoriu mai dificil. Unul dintre cele mai mari eșecuri a fost interpretarea melodiei „Avec le temps” de Léo Ferré, în 2006. În interpretarea acestei capodopere a cântecului francez, candidata a recurs la o serie lungă de gemete, în total dezacord cu
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
sugerează că se fac În continuare progrese În domeniu, oricât de șovăitoare ar fi ele. De asemenea, Înțelegerea și chiar folosirea metodei pare să se fi răspândit mai mult. În 1984, studiul de caz părea doar un instrument specializat din repertoriul metodelor folosite În științele sociale, pe când astăzi lucrurile s-au schimbat. Majoritatea cercetătorilor În științe sociale, fie că vor să practice sau nu studiile de caz, dau acum dovadă de conștientizare și Înțelegere a metodei și o pot folosi din ce În ce mai
[Corola-publishinghouse/Science/2216_a_3541]
-
este de preferat În examinarea evenimentelor contemporane, Însă atunci când comportamentele relevante nu pot fi manipulate. Cele două strategii au multe tehnici care sunt comune, dar studiul de caz adaugă două surse de probe care de obicei nu sunt incluse În repertoriul unui istoric: observația directă a evenimentelor studiate și intervievarea persoanelor implicate. Din nou, deși cele două se pot suprapune, punctul forte caracteristic studiului de caz este capacitatea de a folosi o Întreagă varietate de dovezi - documente, artefacte, interviuri și observații
[Corola-publishinghouse/Science/2216_a_3541]
-
În anumite circumstanțe, esteposibil să nu existe o strategie preferată, deoarece plusurile și minusurile diferitelor strategii se pot suprapune. Totuși, scopul principal este să le luați În considerare pe toate, Într-un mod cuprinzător și pluralist, ca făcând parte din repertoriul dumneavoastră, din care puteți extrage ceea ce vă trebuie pentru a realiza cercetări sociale, În funcție de situația dată. În fine, au fost descrise criticile majore aduse acestei metode de cercetare și s-a sugerat faptul că ele sunt neîndreptățite. Trebuie totuși să
[Corola-publishinghouse/Science/2216_a_3541]
-
de analiză nu este ușor de pus În practică și toate trebuie exersate mult timp până ce vor da rezultate consistente. Obiectivul dumneavoastră ar trebui să fie un Început modest, o muncă minuțioasă și introspectivă, și construirea În timp a unui repertoriu analitic propriu. Răsplata va apărea În cele din urmă sub forma unor analize și studii de caz convingătoare. Pattern matching Una dintre cele mai indicate tehnici de analiză În studiile de caz este utilizarea unei logici de pattern matching. O
[Corola-publishinghouse/Science/2216_a_3541]
-
système d'informations statistiques et économiques sur la vie culturelle en France", în Le Progrès scientifique, nr. 187, martie-aprilie 1977, pp. 33-89). Construcția datelor statistice naționale în materie de practici, consum, cheltuieli a produs efecte de uniformizare în trei mari repertorii: categorii de practici, domenii și funcții. Prin intermediul acestor reprezentări, în joc este ceea ce am putea numi "nominalizarea culturală". Olivier Donnat (1994) a evocat "efectul de democratizare" care poate rezulta din simplul fapt de a produce regulat și uniform statistici culturale
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
vorbirea precede limba care rezultă din evoluția vorbirii. De fapt termenii cei mai generali (armătura teoriei saussuriene) se organizează în trihotomia: limbaj/limbă/vorbire: LIMBAJ LIMBA VORBIRE facultate a speciei umane formă particulară a limbajului într-o anumită comunitate socială (repertoriul limbilor naturale) "Limba este un produs social al facultății limbajului și un ansamblu de convenții necesare adoptate de organismul social pentru a permite exercitarea acestei facultăți la indivizi. Luat în ansamblu, limbajul este multiform și eteroclit". (CLG: 25, CLG: 36
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
terenul limitrof în care elementele celor două ordini se combină: această combinare produce o formă, nu o substanță (CLG:127. 3.2.4. Paradigmatic și sintagmatic. Ideea de cod se bazează pe faptul că persoanele care comunică dispun de un repertoriu de simboluri din care vor fi selectate cele ce urmează să fie combinate în conformitate cu anumite reguli. Armătura oricărui cod este reprezentată de două axe: una verticală paradigma (repertoriul de simboluri din care se operează selecția) și cealaltă orizontală, sintagma, în
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
cod se bazează pe faptul că persoanele care comunică dispun de un repertoriu de simboluri din care vor fi selectate cele ce urmează să fie combinate în conformitate cu anumite reguli. Armătura oricărui cod este reprezentată de două axe: una verticală paradigma (repertoriul de simboluri din care se operează selecția) și cealaltă orizontală, sintagma, în care se operează combinarea. Relațiile paradigmatice sînt relațiile in absentia care vizează posibilitatea de substituire în același punct al lanțului vorbirii, subsumată logicii lui sau...sau. Astfel în
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
semnificante, așa cum semioza este spațiul formării/transformării semnelor (cf. și U. Eco, 1984). Accentul saussurian este paradigmatic și spațial, cel peircian este sintagmatic, dinamic, temporal, ceea ce nu exclude însă existența categoriei polare: contextualizarea prin conceptul saussurian de vorbire și sistematica repertoriului de semne în numeroasele clasificări peirciene. 4.2. Semn și/sau referent Dacă pentru lingvistica saussuriană semnul de natură diadică rezultă din reuniunea semnificantului și semnificatului, pentru lingvistica anglo-americană semnul este o entitate ternară (cf. Ogden-Richards, Peirce, Morris, Sebeok, Lyons
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
modificare (ameliorarea și degradarea), de conservare (protejare/ vs/frustrare) și de influențare (informarea și tăinuirea, obligația și interdicția, sfatul și sfatul inhibitor), iar pe de altă parte "morala povestirii constituie o învățare strategică în afara unei situații reale -, contribuind la îmbogățirea repertoriului de reacție a receptorului și acesta este unul din modurile specifice de acțiune a culturii (...). Dar povestitorul trebuie la un moment dat să se estompeze în favoarea unor valori ale societății, care se infuzează în operă (funcția ideologică); narațiunile unui popor
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
rol (sau a sferei personajului) ca "atribuire a unui predicat-proces unui subiect-persoană" (C. Bremond, 1970: 134). Dacă Propp avea în vedere un terminus ad quem, Bremond vizează un terminus ab quo generator de posibile bifurcații narative. El va compune un repertoriu de roluri bazat pe dihotomia esențială agent/pacient, pacient asupra căruia se exercită o influență, o protecție, o degradare sau ameliorare. Noțiunea de rol apare considerabil îmbogățită prin introducerea acestuia în cîmpul valorizării prin intermediul transformărilor apoi prin cel al retribuirilor
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
Gesture and Environment), studiind aspectele spațio-temporale ale gesturilor evreilor și italienilor care trăiesc la New York, ajunge la concluzia că gestualitatea variază în funcție de contextul social, independent de orice variabilă rasială. 8.3. Tipologia gesturilor Una dintre cele mai cunoscute clasificări ale repertoriului gestual este cea elaborată de Ekman & Friesen (în prelungirea teoriei gestualității a lui D. Efron): i) emblemele ca gesturi convenționale specifice unei anumite culturi sau epoci (de pildă, sinuciderea este reprezentată de harakiri în Japonia și arătător la frunte în
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
de b, își îndreaptă privirea spre b, b procedează la fel, a surîde lui b și acesta lui a, a clatină capul, b de asemenea) sau mai complexă (balet, pantomimă). În Introduction to Kinesics (1952), Birdwhistell prezintă prima sistematizare a repertoriului gestualității. Fonemelor din fonologie (unități minimale lipsite de sens) le corespund kinemele (cele mai mici unități ale gestului sau mimicii, de pildă "ochiul stîng închis"). Morfemelor ca unități minimale dotate cu sens le corespund kinemorfemele (de pildă gestul "a face
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
O fată trebuie să fie sensibilă, răbdătoare, delicată"). Diferențele de expresie facială, postură, teritorialitate (bărbații ocupă mai mult spațiu în raport cu femeile) sînt dublate de diferențe gestuale. Comportament feminin Comportament masculin * Femeile utilizează mai puține gesturi decît bărbații, dar utilizează discriminator repertoriul de gesturi (mai puține gesturi cînd interacționează cu femei, dar mai multe cînd interacționează cu bărbați (Peterson, 1976). * Bărbații utilizează mai multe gesturi decît femeile. Ei nu utilizează diferit gesturile în funcție de sexul interlocutorilor. * Femeile au tendința să își sprijine mîinile
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
rochia, își pun mîinile în poală și își lovesc ușor mîinile mai des decît bărbații (Peterson, 1976). * Bărbații folosesc gesturi ample, își întind mîinile, își trosnesc încheieturile, folosesc numeroase gesturi de ostensiune.. (Peterson, apud J. Pearson, 1991:140) Toate semnele repertoriului de gesturi (de la surîsul feminin afiliativ, distinct de cel masculin: de solidaritate, dar și de ironie la contact vizual, postură etc.) contribuie la configurarea a două subculturi: cea masculină centrifugă, competitivă (de ocupare a teritoriului) și cea feminină centripetă (de
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
în culturi diferite. Pe aceeași izotopie se situează și Marcel Mauss (Les techniques du corps) care afirmă pertinent că practici aparent naturale sînt de fapt istorice des choses tout à fait naturelles pour nous sont historiques, iar tiparul cultural modelează repertoriul nostru de gesturi și inserția socială a individului prin intermediul corpului (le corps est le premier et le plus naturel instrument de l'homme). În era audio-vizualului și a asaltului iconicității, cunoașterea și utilizarea corectă a semnelor kinezice și proxemice alături de
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
grupuri de profesori și școli care au testat tehnici alternative de predare, însă modelul standard nu a suferit modificări de substanță". (Khan, 2013, p. 47) Dacă școala este prin definiție conformistă, dacă aici se funcționează în virtutea rutinei bune, stabilizatoare atunci repertoriul de comportamente, reacții și atitudini permise și încurajate este fatalmente limitat. În plan social, această limitare a fost subminată decisiv de consumism, ceea ce a dus la promovarea unei rutine pe dos, chiar dacă mai spectaculoasă și mai atractivă (ceea ce se și
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]