7,696 matches
-
s] reținem faptul c] acest compromis între posibilitatea unui atac și costurile conflictului nu trebuie realizat doar pe baza unor criterii de prudent] sau interes propriu. Dac] ar avea loc un r]zboi între marile puteri, efectele acestuia ar fi resimțite de toat] populația globului. S] lu]m, de exemplu, cazul Europei. Structurile de ap]rare ale Europei de Vest doresc implicarea Statelor Unite în așa fel încât un atac asupra Europei de Vest s] poat] fi transformat într-un r]zboi
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
niciodat] aproape de el. Oricum, aceasta nu este o schimbare a dorințelor mele controlat] de rațiune. Este o schimbare irațional] a dorințelor mele. Trebuie s] facem aici o prim] remarc]. Contrar exemplului pe care tocmai l-am dat, s] presupunem c] resimt dorința de a nu fi niciodat] aproape de un p]ianjen pentru c] ajung s] cred, în mod fals, c] p]ianjenii eman] un miros nepl]cut. Cu sigurant] am spune, în mod obișnuit, c] am „o dorinț] irațional]”. Oricum, motivul
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
altă. Dar lucrurile nu se întâmpl] mereu așa. Când stau într-un refugiu pentru pietoni și m] asigur pentru a putea trece cu bine stradă, nu fac această pentru c] îmi doresc o viat] lung] și s]n]toas]. Nu resimt o dorinț]; pur și simplu m] asigur înainte de a trece stradă. De ce s] insist]m c] trebuie s] fi existat o dorinț] undeva? Ceea ce se întâmpl] aici este c] eu consider un fapt (se apropie un autobuz) drept motiv că
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
un concept empiric, adic] trebuie definit în așa fel încât caracterul bun s] ne influențeze și s] apar] într-o teorie empiric]. De exemplu, el ar putea fi definit sub forma cauzei anumitor efecte, „fenomenul caracterului bun”, care poate fi resimțit (cel putin uneori) de c]tre ființele umane. (În caz contrar, cercetarea empiric] nu ar putea determina dac] acest caracter bun și caracterul X se aplic] acelorași lucruri.) Dar aceasta presupune c] „binele” poate fi supus unei analize naturaliste, c
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
și criptocomunistoidă, n-a fost în stare să descurajeze/ să ascundă o... defulare ce-și aștepta de jumătate de secol rîndul. Nu întîmplător raportată la celelalte state din cincantenara carantină sovietică România și-a rezolvat revoluția prin sînge. Iar ceea ce resimțim azi la nivelul vieții publice nu e decît consecința gravelor alterări ale fibrei profunde. De la confruntările politice la generalizata încrîncenare diurnă, ambitusul violenței e unul nemaiîntîlnit în viața românească. Lumea miticilor lui Caragiale ne pare o nostimadă pe lîngă dramaturgia
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
se mai întoarcă aici, definitiv, niciodată. Nu sînt de avut în vedere, evident, cohortele de juni care emigrează de ani de zile spre Eldorado-ul canadian sau suflecații zilieri plecînd voioși la căpșune, în Spania. Drama României de azi e resimțită cu precădere de stratul suprapus al spiritului, cel care a determinat, în veac, făurirea statului român modern și care în pofida terorii comuniste a întreținut eroic demnitatea unei nații cu așa nobilă ascendență. Ei, bine, scăpat de regimul torționar, adus de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
menținut spiritualitatea ortodoxă românească, a întărit capacitatea de rezistență, religioasă și culturală, într-o zonă cu o tectonică aparte, o zonă de intersecție a unor "valuri" diferite de civilizație și a unor interese statale divergente. Situația geo-politică incomodă s-a resimțit nu numai la nivelul imaginarului politic, ci și la cel al culturii și al vieții sociale și economice românești, în general. Mărturiile călătorilor străini prin Țările Române sunt fluctuante și contradictorii, ceea ce demonstrează o instabilitate aproape permanentă a vieții publice
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
propria istorie și de devenirea civilizației europene, chiar după câteva secole de la întemeiere, prin ruptura de occident din secolul VIII, sub raport religios, definitivată politic în secolele XI-XIII. Despărțirea de Roma sau abandonarea ei în fața cuceritorilor barbari avea să se resimtă nu doar în evoluțiile separate și atât de diferite ale celor două areale de civilizație ale continentului și nu doar în schismele politice și religioase sau în ilogica înfruntare armată din 1204 (o primă mare lovitură dată instituției basileice, chiar
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
atât de diferite ale celor două areale de civilizație ale continentului și nu doar în schismele politice și religioase sau în ilogica înfruntare armată din 1204 (o primă mare lovitură dată instituției basileice, chiar de către creștinii aliați); ea s-a resimțit inclusiv la nivelul imaginarului politic medieval românesc, în felul în care acesta a căutat să concilieze originile romane cu ideea unei descendențe simbolice de tip bizantin. Bizanțul secolelor XIV-XV, o putere minoră din punct de vedere economic și politic, fusese
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
ideologic, în principal dinspre vechea civilizație imperială, imagini, simboluri, forme instituționale, coduri și structuri ritualice, au avut totuși libertatea să-și mențină dreptul cutumiar 25, iar domnitorii lor să adopte mode occidentale sau să modernizeze, cât de puțin, un sistem resimțit în parte ca fiind (deja) depășit, prin integrarea unor idei politice cu circulație regională sau de proveniență occidentală. Ca toate țările de rit ortodox, alegând să respecte teocrația bizantină, cele românești au preluat-o ca pe o soluție consacrată, puternică
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
până și a raționamentului prin similitudine, precum este cazul metaforei. Orice imagine care nu este negarea unui fapt este suspectă și, pe cale de consecință, condamnabilă; la fel, arta, onirismul, devianțele mentale, viziunile mistice. Influența scientismului și a istorismului s-a resimțit atât de puternic în atitudinea generală, încât formele publice ale spiritului artistic (arhitectura, sculptura, arta decorativă) au fost reduse, prin politicile financiare ale cetății, la cele mai riguroase și simple expresii. Pe de o parte, aceste extreme ale atitudinii iconoclaste
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
de apărare al ființei în fața imaginilor multiplicate (incontrolabil și amenințător) ale celuilalt și ale propriului sine a provocat adesea mișcări de contestare violentă a iconoduliei. Ființa proiectează/se proiectează în imagine și tot ea își distruge oglindirea, pe care o resimte ca fiind imperfectă, dar mai ales periculoasă prin capacitatea ei de a crea halucinații, uneori complet distructive. Religiile iconoclaste dezvoltă în mod compensatoriu structuri ale imaginarului laic, refuzând nu imaginea în sine (mentală sau vizuală), ci doar imaginea divinității și
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
ci întregii regiuni ortodoxe, ar putea fi depășirea obsesiei apartenenței intrinseci la o cultură emergentă, pornită spectral de pe ruinele Constantinopolului în 1453, "aclimatizată" sub forma diverselor "himere basileice" (utilizată de altfel ideologic foarte abil de câte ori puterile locale aveau nevoie sau resimțeau șansa unor recuperări în istorie). Mai curând s-ar putea rediscuta participarea la o istorie regională, fie ea și doar "literară", care, la rândul ei, nu s-a clădit prin ruptură față de corelativele europene (cu multiplele lor identități locale), ci
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
h]. Mc - capacitatea termică a elementelor de construcție interioare și exterioare care influențează variația temperaturii aerului interior în cazul intermitentei în funcționare a instalației de încălzire, determinată că suma produselor dintre masă activă, M[kg], a elementelor de construcție care resimt variațiile diurne ale temperaturii aerului și capacitatea termică, c [J/kg K], a acestora. A(m) * Σ(rho)(pm) * δ(pm) * c(m) (5.33) m └ p ┘ (rho)(p) - densitatea materialului "p" din zona activă [kg/mc]; f2δ(p) - grosimea
EUR-Lex () [Corola-website/Law/187120_a_188449]
-
plămâni și mucoasa bucală, se fixează la nivelul receptorilor acetilcolinici din sistemul nervos central, producând o creștere a concentraŃiei de noradrenalină în nucleul accumbens și locus ceruleus. Această eliberare de mediator generează senzaŃii de stimulare psihică pe care subiectul le resimte ca agreabile. Efectul cronic implică un mecanism adaptativ care determină celulele Ńintă să devină mai puŃin sensibile la stimularea nicotinică (331). În urma efectului cronic, consumatorul de tutun este nevoit să-și crească doza de nicotină, și implicit cantitatea de tutun
Mic ghid al practicianului FUMATUL by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1684_a_2997]
-
comercianți independenți a Început să „ia În posesie directă producția”, furnizând uneltele și mașinile folosite de forța de muncă rurală 4. Meșteșugarii săraci din mediul rural, angajați În sistemul putting-out de producere a țesăturilor, au fost printre primii care au resimțit din plin impactul noului mod capitalist de a conduce afacerile. Trăind la limita sărăciei, adeseori ei nu puteau să-și achite plățile pentru materia primă necesară, Înainte de a vinde stofa produsă de ei și trebuiau să obțină credit de la negustorii-angajatori
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Oamenii sunt expuși dezastrelor naturale, foametei și bolilor, urii semenilor, Îmbătrânirii naturale și morții. Acum, aceste slăbiciuni sunt amplificate de imprecizia cauzată de densitatea crescută a schimburilor umane și de introducerea unor noi tehnologii ale căror efecte negative pot fi resimțite rapid și la scară globală. Opiniile lui Turner despre „condiția umană” diferă În mod substanțial de cele ale lui Thomas Hobbes, care credea că oamenii sunt de la sine agresivi și lacomi și nu fragili și dependenți. Hobbes credea că oamenii
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
curent al dictonului că ceea ce este dăunător pentru alte animale este dăunător și pentru noi este abuzul de antibiotice. Deoarece vitele, porcii, păsările și alte animale de crescătorie sunt ținute În spații restrânse În cadrul fermelor industriale, stresul pe care Îl resimt le slăbește sistemul imunitar, făcându-le mai sensibile la Îmbolnăvire. Bolile, la rândul lor, se răspândesc cu rapiditate printre turmele și stolurile Înghesuite. Drept urmare sunt necesare mai multe antibiotice. Creșterea cantității de antibiotice duce la apariția de specii de bacterii
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
și posesiunile noastre materiale sunt Înlocuitori pentru sentimentul reprimat de pierdere fizică. Ele devin, de fapt, surogate ale corpurilor noastre Înconjurându-ne cu ele din ce În ce mai mult pentru a umple golul lăsat de sentimentul nostru de pierdere fizică, pe care Îl resimțim la separarea de mamele noastre. Dar, În căutarea, noastră a tehnologiilor din ce În ce mai avansate și a succesului material din ce În ce mai mare, ne Îndepărtăm și mai mult de participarea originară pe care Încercăm să o recaptăm. Psihologul Norman O. Brown notează că, „cu
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Târgul și Mănăstirea Neamțului. Ca și alte instituții similare, ospiciul nu s-a putut menține, după cât se pare, la un nivel calitativ constant. Foarte curând, după ce Thiron și Caragiani se declarau satisfăcuți de situația găsită, în activitatea sa, ospiciul a resimțit efectul unor neînțelegeri între salariații cei mai importanți, intre administrație și medici. De pe la 1885 se înregistrează un declin evident și, ceva mai apoi, permanente oscilații, încercări de redresare, cu sau, de cele mai multe ori, fără succes. Cu timpul, situația ospiciului a
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
La acea perioadă, ospiciul nu avea un medic permanent, medicul primar de la Tg. Neamț venind de 3-4 ori pe lună, activitatea medicală fiind exercitată, deci, doar de Ballomir, căruia i se spunea medic, deși era farmacist. Lipsa medicului s-a resimțit în mod hotărâtor și a contribuit, probabil foarte mult, la debandada care existase în urmă cu 2-3 ani și la încadrarea care i-a urmat după schimbarea acelui administrator care se făcuse vinovat de neglijență. Instituția se afla în impas
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
Aceste exagerări nu pot întuneca însă locul important pe care îl deține Zosin în istoria psihiatriei românești. El este cel dintâi psihiatru specialist practician care, la noi, corelează psihiatria cu un sistem filozofic social. Evoluția ulterioară a psihiatriei românești a resimțit această conjunctură. Această perspectivă a caracterizat, de la Zosin încolo, Școala ieșeană de psihiatrie. BIBLIOGRAFIE 1. Zosin P., Lamarc, despre influența împrejurărilor asupra acțiunilor și deprinderilor animalelor, București, 1893, p. 78. 2. Zosin P., Elisée, Ralus, Idealul Tinerimii, M. Bartholo viitorul
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
un tezaur clinic deosebit. Prof. Parhon a apărat totdeauna acest centru și este oarecum bizar că numele său a fost atribuit unei alte unități sanitare din Iași. La Socola, cu timpul, tradițiile sale s-au cristalizat, iar prezența sa se resimte încă. În cele ce urmează, ne referim la activitatea profesorului C. I. Parhon, la Iași, încercând o prezentare a direcțiilor de preocupare, necesară unei mai bune sistematizări. Opera psihiatrică Publicarea volumului Opere alese ale lui C. I. Parhon, de către Academia Română
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
într-un fel de automatism, de birocratism al existenței din care nu mai poate ieși, ea închisă în perimetrul casnic, cu care se obișnuiește), într-o clipă de criză. O clipă de criză, în care amîndoi, fiecare în felul lui, resimt nevoia de a ieși din starea în care se află, de a reveni la viață, de a trăi. Își propun o schimbare. Se mută dintr-un tărîm osificat, dintr-o zonă închisă, în care nici un pic de aer curat nu
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
pus sub interdicție iar familia devenea o celulă de partid, individului nu-i rămîne decît să intre în coloană, în masa informă, fără nici un raport cu ceilalți și cu sine, singura realitate a vieții și a persoanei fiind frica. Frica resimțită peste tot și în toți, "frică al serviciu, frică acasă, frică în pat cu nevasta, frică la W.C.! Mai dă-o dracului de frică!", strigă Ilie într-un moment de tîrzie, mică și trecătoare revoltă. Mimînd sentimentele, gîndurile, comportamentele, viața
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]