7,819 matches
-
pe bunul simț deja acceptate în cultura americanilor, șansele schimbării sau ale interogării legitime a acestor date devine minimală. Astfel, ironic, publicul lui Reagan, în loc să participe în mod creativ la construcția poveștii, este împins într-o postură pasivă, potrivit căreia singurul său "mandat" îl constituie acceptarea unui "cadru istoric prestabilit"627. În ce privește valoarea ca atare a paradigmei narative, dar și capacitatea sa de a da seama de sfera politicului, Lewis constată că modul în care teoria narativă a lui Walter Fisher
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
morală, pe când hoțul sau păcătosul simte pericolul vocației cinstitului de a-l face să renunțe la deprinderile sale și să pășească pe o cale mai bună În viață. Μ Pe seama Învingătorului se pun, de obicei, multe merite, dar poate că singurul lui merit adevărat nu a fost decât acela de a fi crezut, cu Încăpățânare, În șansa lui. Μ Așa cum albina se hrănește apoi din mierea pe care o produs-o, la fel este și În cazul omului: cuvintele cărora le-
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
la nivelul unor anumite valori, adică de a veghea ca disponibilitățile lor psihice să nu fie folosite În scopuri distructive. În schimb, rostul acestei diversități extraordinare a tipologiilor psihologice umane este acela de a spori continuu resursele actului creator uman - singurul care poate asigura progresul și autenticitatea existenței umane. Μ Cuvintele biblice: „Mult i se va ierta, fiindcă mult a suferit” vor să sublinieze - observa filosoful Emil Cioran - rolul pe care-l are suferința (desigur, cea morală) În obținerea uneia dintre
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
refuză să trăiască după un model general de conduită (adică după normele de mulțumire sau de fericire sufletească ale majorității celor din jur). Foarte ambițioși și mândri, aceștia Își impun un set de valori și urmează un anumit itinerar spiritual, singurul capabil, În concepția lor, să le asigure o adevărată identitate sufletească sau existențială. Μ șansa are nevoie, la rândul ei, de șansă, deoarece viața ne demonstrează frecvent că soarta unei conjuncturi favorabile depinde exclusiv de măsura În care este prezent
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
care e abuziv să-l reduci la autor. Așadar, pentru a Înțelege o operă nu e deloc important să aduni informații despre autor, Întrucât, la limită, acesta nu e decât un loc de trecere pentru ea. Valéry nu este totuși singurul din epoca sa care recomandă separarea dintre operă și autor. În Împotriva lui Sainte-Beuve, Proust apără teoria conform căreia opera literară este produsul unui Eu diferit de persoana pe care o cunoaștem, teorie pe care o va ilustra În În
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
În direct, În fața a milioane de telespectatori, fragmentele unei cărți comune, În stare să ofere o conciliere acceptabilă pentru cele două părți, și În care fiecare să fie În măsură să Își identifice propria operă. Prezentatorul emisiunii nu este Însă singurul care Întâmpină dificultăți În a avea o discuție coerentă cu Dochin. E și situația lui Céline și a altor critici care Îi vorbesc fără Încetare despre o carte În care nu s-ar mai recunoaște deloc, dacă s-ar apuca
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
de vântul distrat". (În sufletul țării). Contextul persecutor din țară ("Aceeași spaimă că n-o să plouă/ Sau c-o să plouă prea mult/.../ Războaie-ncepute de alții/ În care eroic luptăm/ Neatenți și tăcuți") reconstruiește noi realități, diferite de cele de la începuturi, singurul care este la adăpost fiind interiorul, care capătă conotațiile unei "permanențe existențiale"124, edenice ("În sufletul țării/ Totdeauna e ieri./ Grădina suspendată/ De zborul uituc al norilor/ Și de vântul distrat"). Fiecare metaforă este una absconsă, trimițând către un spațiu
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
critică nu se poate face fără o poziționare oricît de polemică față de Barthes, New Criticism, formalismul rus sau hermeneutica germană (aici Gadamer este preferatul lui Compagnon). Dintre toți criticii excesivi aduși În ring Barthes este, În lumina textului lui Compagnon, singurul care scapără scîntei de luciditate și acceptă punctual efemeritatea oricărei supralicitări. Barthes ilustrează prototipil teoreticianului visat de Compagnon: unul care-și dă seama de condiția lui primă de scriitor și a operei sale, autolegitimată ca document experiențial iar nu științific
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
să-l ai În mînă pe Houellebecq și să nu faci atît cît trebuie, În materie de promovare, pentru a-l impune măcar ca pe cel mai În vogă scriitor francez al sfîrșitului de secol al XX-lea ca pe singurul, și cînd spun singurul, trebuie să fiți convinși că vorbesc cît se poate de serios scriitor francez mondial din ultimele decenii. Există, după cum știți, produse literare "grand public" și de nișă. Comparativ cu literatura franceză, cea română este În Întregime
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
mînă pe Houellebecq și să nu faci atît cît trebuie, În materie de promovare, pentru a-l impune măcar ca pe cel mai În vogă scriitor francez al sfîrșitului de secol al XX-lea ca pe singurul, și cînd spun singurul, trebuie să fiți convinși că vorbesc cît se poate de serios scriitor francez mondial din ultimele decenii. Există, după cum știți, produse literare "grand public" și de nișă. Comparativ cu literatura franceză, cea română este În Întregime "de nișă". Produsele de
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
altă femeie și aventura reîncepe. Nu stau, zice Ferrer, juste un verre et je m’en vais, conchide și Echenoz, buclându-și cartea cu același je m’en vais cu care Începuse. Pe de altă parte, motivul plecării este poate singurul care domină spațiile ficționale echenoziene, populate cu personaje vremelnice, marcate de instabilitate. Se poate vorbi mult Încă despre literatura propusă de Echenoz: despre genurile literare minore care-și dovedesc acum valoarea prin reutilizare, despre picaresc În plină globalizare, despre focalizarea
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
stilul limpede, eterat, toate aceste trăsături amintindu-l pe Cinghiz Aitmatov. Condiția scriitorului s-ar reduce de fapt, sugerează autorul, la aceea a individului exilat dintr-o patrie a originii aflată dincolo de puterea istoriei, un tărîm al “tinereții fără bătrînețe”, singurul În care cuvintele sunt capabile de a rosti adevărul: “...de aici sau de aiurea nu voi mai putea regăsi drumul mongol, nu mă voi putea exila decît În minciună, aceasta este probabil lecția, În loc de a divaga fudul despre aici și
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
vorbi în cuprinsul cărții de față. Carte ce analizează nu numai supravegherea ca atare, ci și, în egală măsură, modul de a o reprezenta, de a o construi, de a o face prezentă, căci teatrul - așa cred, și nu sunt singurul - este legat întotdeauna de concret, există prin concret. Să-și asume concretul, să-l integreze, să-l deturneze, iată tot atâtea probleme pe care e obligat să și le pună orice spectacol. Acesta e pariul lui, pe care-l regăsim
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
părți. Nici unul dintre parteneri nu va ieși destabilizat, culpabilizat, abătut din drumul lui de această supraveghere; dimpotrivă, el (sau ea) va continua să se complacă în promiscuitatea unor raporturi afective tipice familiei burgheze. De situație va profita în întregime spectatorul, singurul care asistă la disputele dintre soți, știind prea bine că o a treia persoană, pitită prin apropiere, este și ea martora involuntară a acestor ipocrite dialoguri conjugale. „Suprainformația” spectatorului generează, neîndoielnic, comicul scenei, căci acestuia îi e dat să vadă
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
Astfel apărați, ei îl supraveghează de la distanță pe Sade, care, la rândul său, îi supraveghează pe actori. Între aceste două dispozitive puternic teatralizate, agentul de legătură nu poate fi decât directorul ospiciului care, prin însuși statutul său, „supraveghează”. El este singurul care poate să transgreseze limitele și să treacă de la un cadru de supraveghere la altul, căci este socotit a priori îndreptățit să controleze această subtilă „mise en abyme”, în care privirile și funcțiile de reprezentare sunt strict distribuite. Directorul se
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
Aș fi fost parcă, pe deplin vinovat, dacă sistemul mi-ar fi permis să persist în asta și ca adult. În plus, în momentele de slăbiciune, mă scuz prin faptul că doream să schimb sistemul penetrându-i structurile. Sunt aproape singurul care știe asta dar nu este suficient pentru a-mi scuza comportamentul. În plus, dacă vreau să fiu un model, trebuie să încep printr-un exemplu de căință. (Evident, îmi rămâne alternativa modelului negativ.) Să mă căiesc chiar în situația
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
de comuniști, ca simbol al industrializării, al opoziției cu natura, a determinat apariția unor generații cu valori profund afectate, greu de recuperat pentru o logică a mediului curat. Raportarea la alimente (obișnuințele alimentare) constituie un puternic indicator etnic; pentru mulți, singurul ce poate sta alături de limbă. Societatea contemporană ne poate afecta cu atât mai mult cu cât nu am reușit să dezvoltăm spaimele necesare pentru a ne proteja de pericolele ei. Schimbările sunt atât de rapide încât nu izbutim să constituim
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
autohtone sau exotice, dar numai din cele pe care le cunoașteți!) * Deși mă mințea în ultimul hal și mă trăda, culmea, cu fosta lui nevastă, extraterestrul numărul șase a avut un aport incontestabil în pregătirea mea teoretică de gospodină; e singurul care mi-a vorbit despre urzici umplute, ca să dau numai un exemplu; și, dacă tot vorbim despre deserturi, aș vrea să amintesc una dintre poveștile lui exotice; într-o seară mi-a spus cum se face doșchita de cocobârle; părea
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
dorință nu este o dovadă de slăbiciune, de resemnare, ci de superioritate morală, de demnitate și tărie, deoarece crede că astfel criminalii se vor purifica moral constatând ei înșiși urmările abominabilei lor fapte. De fapt, în singurătatea munților, ei sunt singurii care pot împlini rânduielile înmormântării, dacă măcar o brumă de omenie le va fi rămas în sufletele lor întunecate. Precizarea locului unde să fie înmormântat reflectă puternicul atașament față de îndeletnicirile obișnuite, dorința de a rămâne veșnic lângă lucrurile și ființele
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
ei "lăcrimând", de agitația și căutările ei disperate ("alergând", "între-bând", "zicând"). Mama ciobanului este surprinsă în plină mișcare, ceea ce sugerează caracterul activ al iubirii materne. Deși neliniștită, îndurerată și disperată, ea este totuși perseverentă, tenace și nedescurajată în căutările ei. Singurul lucrucarear descumpăni-o ar fi vestea stelei căzătoare și participării naturii la nunta fiului său. Întrucât cunoscând, respectând și înțelegând obiceiurile și credințele populare, și-ar da seama că acesta a murit. Prin zbuciumul său sufletesc, prin intensitatea trăirilor , prin
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
individului de lume, de bunurile materiale, o viață naturală, lipsită de excese, de griji și sănătoasă din punct de vedere moral. Pentru Seneca „fericirea este de a avea un suflet liber, educat, echilibrat, neinfluențat de teamă și dorințe, pentru care singurul bun este onestitatea și singurul rău dezonoarea”. Binele, adevăul și frumosul sunt cele trei valori fundamentale care contribuie la Întemeierea fericirii. Dar dintre toate aceste virtuți, cel care contribuie cel mai mult la armonia sufletului este Binele suveran - Summum bonum
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
materiale, o viață naturală, lipsită de excese, de griji și sănătoasă din punct de vedere moral. Pentru Seneca „fericirea este de a avea un suflet liber, educat, echilibrat, neinfluențat de teamă și dorințe, pentru care singurul bun este onestitatea și singurul rău dezonoarea”. Binele, adevăul și frumosul sunt cele trei valori fundamentale care contribuie la Întemeierea fericirii. Dar dintre toate aceste virtuți, cel care contribuie cel mai mult la armonia sufletului este Binele suveran - Summum bonum esse concordiam, spune Seneca. Cine
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
ceva supraordonat atât mie, cât și lumii, În care să găsesc răspunsul. Acest ceva trebuie să cuprind ambele situații, pe care eu le descopăr și le gândesc. De el depind atât eu, cât și lumea. Dacă admit acest fapt, ca singurul și ultimul care are sămi răspundă șii să-mi explice atât sensul meu, cât și pe cel al lumii, Înseamnă că acea instanță supraordonată ne include pe amândoi - om și lume. De aici rezultă că noi suntem părți ale sale
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
a primarului Mihail Văgăunescu. Pentru acesta, „palatul” reprezenta proiectul edilitar nr. 1. El visa la ceva măreț, „complex”6) lucru neînțeles și adesea ironizat de unii dintre concitadini, pentru care o idee grandioasă echivala cu un scandal. Pînă la urmă, singurul „palat” ridicat în această perioadă (cu sprijinul lui Mircea Cancicov) a fost Palatul Administrației Financiare, terminat spre sfîrșitul anului 1939. După Al Doilea Război Mondial noțiunea de „palat” se estompează, „palatele” amintind de reprezentanții claselor exploatatoare, pe care istoria abia
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
supremă, dintre noi, ne cunoaște”3). Așadar: un viitor învăluit în mister, aflat în supraveghere metafizică. Monden Pare ciudat, dar Bacovia, care nu avea deloc figura unui dandy, era un amator de baluri și, probabil, un bun dansator. El e singurul dintre poeții mari ai epocii care scrie despre acestea. Arghezi, Barbu, Blaga n-o fac. Excitația balurilor provenea, desigur, din familie, una cu cinci fete, interesate, fiecare la timpul său, în gradul cel mai înalt, de ele. Balurile au constituit
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]