8,234 matches
-
a făcut vreo scenă. — Nu, dimpotrivă. De asta nu pot s-o uit. De atunci, am încept să visez, de când s-a dus Anita, eu am tot visat, visele sunt cheia vieții mele, îmi spun totul, prevestesc, Zeul-Moș îmi arată. * Terasa semicirculară de la Hades e plină de studenți, ca totdeauna. O vatră ascunsă privirilor printr-o perdea de arbuști, dar solară prin așezarea în aer liber, un altfel de Hades, mesele și scaunele sunt tăiate din trunchiuri de copaci, pe pereți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
merii plini de fructe, dar n-o să-i culegem încă, e cald și-i lăsăm să se mai coacă, prin pomii rotunzi tot plutesc imagini de demult, într-un vârf, pe frunze, o vede pe Anita cum pleca ea de pe terasa de la Hades, în ziua aia nefericită, când el mânca alături de Rita, fata care devenise prima lui nevastă, mereu o vede pe Ani cu spatele, plecând, îi vede sandalele alea ușoare, picioarele lungi, stă cu umerii adunați și capul plecat. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
devenise prima lui nevastă, mereu o vede pe Ani cu spatele, plecând, îi vede sandalele alea ușoare, picioarele lungi, stă cu umerii adunați și capul plecat. În alt pom e tot ea, Ani a lui, așezată pe scaun, tot pe terasa de la Hades, plânge tăcut, în liniște, fără un suspin, doar șiruri de lacrimi se scurg continuu. Acolo am murit amândoi... Au înnebunit copacii, își spune el și închide ochii... Se uită iar spre grădină, uite că Neli ar trebui să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
sfârșitului de septembrie, soarele care se amestecă printre stele pe casa lui, pe copacii galbeni și verzi, memoria grea ca pământul nu-și găsește adăpost, ca totdeauna când se gândește la fată, se desenează imaginea aia cu Anita plecând de pe terasa de la Hades, acolo am murit amândoi!, își repetă a mia oară Octavă, fata e tot cu spatele, merge târâindu-și picioarele frumoase, lungi, sandalele ușoare nu o ajută deloc, astăzi n-o vede plângând, umerii nu-i tresar deloc, astăzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
problemă, spune Jack. Arată foarte bine ! Îi Întind banii taximetristului și trebuie să recunosc că sunt destul de Încântată de ideea că am venit aici. Restaurantul lui Antonio arată absolut nemaipomenit ! Fațada verde familiară e decorată cu lumini feerice, de acoperișul terasei sunt agățate baloane, și dinspre ușa deschisă se revarsă muzică și râsete. Mi se pare chiar că aud pe cineva care cântă. — De obicei nu e chiar atât de multă gălăgie ! spun râzând și pornesc spre ușă. Îl văd deja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
țip exasperată. — OK ! zice grăbită. OK. Scuze. Mă mai Îmbrățișează o dată strâns, după care se ridică. Hai, trebuie neapărat să bei ceva. Ne ducem În balconul mic și Înghesuit, pe care proprietarul ni-l descrisese, când am Închiriat apartamentul, drept „terasă spațioasă“ și ne așezăm pe bucățica cu soare, bând schnappsul pe care Lissy l-a luat anul trecut de la duty free. Fiecare Înghițitură Îmi arde gâtlejul În mod absolut insuportabil, dar cinci secunde mai târziu, Îmi trimite o căldură blândă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
modul cum era utilat și decorat, făcu o baie binemeritată și se odihni Îndelung și fără vise. Când s-a trezit a comandat o cafea dublă și un coniac la fel, apoi s-a Îmbrăcat și a făcut cunoștință cu terasa imensă Încărcată cu flori și de pe care vedeai ca În palmă apele verzi-albastre ale Atlanticului și plaja care se golea Încet-Încet. Ștefan Își mută privirea către curtea interioară, unde un lac În miniatură scânteia În lumina apusului de soare. Era
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
apoi spuse: Nu mi-am dat seama, să nu mă refuzi! Ai cu ce plăti consumația! S-au retras În apartamentul luxos iar noaptea a fost una de neuitat. Lumina unui soare prietenos Îi trezi pe la orele unsprezece, ieșiră pe terasă, erau aproape dezbrăcați și aerul de munte le dezmierda toate părțile corpurilor tinere și odihnite. Se iubiră așa cum numai ei știau s-o facă, ajunseseră la acel grad Înalt de contopire sufletească, de Înțelegere și interpretare a dorințelor celuilat. Când
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
până acum decât Într-un portret de bărbat pictat chiar de ea, cândva, În tinerețe când vroia să devină pictoriță. Vei Împlini În curând o vârstă la care borcănelele cu alifii și cutiile cu medicamente sunt de mare folos. Pe terasa de la ultimul etaj, pe care copăcei de plastic cu flori albe, cerate sunt Înfipți În ghivece pline cu un praf ce imită pământul, ea se plimbă dintr-un colț Într-altul cu o nervozitate care-l neliniștește pe buldogul somnolent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
praf ce imită pământul, ea se plimbă dintr-un colț Într-altul cu o nervozitate care-l neliniștește pe buldogul somnolent. Acesta Își urmărește stăpâna cu o curiozitate placidă, și În același timp agasantă. De când s-a luminat de ziuă, terasa pare puntea unui vapor de pe care ea privește un orizont care se cere promițător. Are Înaintea ochilor imaginea bătrânului Întins pe canapeaua confortabilă, din piele de vițel, privirea lor rugătoare și, mai ales gura făcând efortul să rostească cuvintele. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
ei sunt brontozaurii obiectelor, iar el ți-a răspuns că singurul lucru pe care-l mai cumpără este flacăra unei lumânări. După ce ai mers printre pubele duhnind a gunoaie, ai intrat În bloc urcând cu liftul la etajul zece. Stăpâna terasei părea acum stăpâna unei mirifice poieni. Te-a privit drept În ochi câteva clipe, după care ți-a spus că distinsul bătrân care era unchiul ei n-a mai apucat să-ți citească romanul. S-a stins din viață acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
atunci, În adolescență, când moartea anticarului a Însemnat o tragedie trăită cu spaimă intensă, realizează imediat că este singur, că femeia a dispărut și, odată cu ea și portretul. Se dă jos din pat, inspectează holul, bucătăria, cele două băi și terasa, dar Își dă seama că e singur. Încearcă ușa de la intrare care a rămas descuiată după plecarea ei. Se Îndreaptă spre telfonul alb din ebonită, formează numărul poliției, dar nu apucă să-l ducă până la capăt: la ultimul zero, cade
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
trebuit să- mi cumpăr o havana. Aici noaptea se lasă repede. Mai sunt câteva ore până la miezul nopții. Stațiunea e plină de turiști, plimbându-se pe plajă sau pe străduțele orășelului. Briză aduce, când și când, frânturi de muzică de la terasele pe care mici orchestre se întrec în a atrage clienții. Mai ales trompetele își aruncă țipetele în noapte. Tărâțată...ta...ta... Cu ea nu am venit pe aici. Nu am avut timp. De la plecarea din țară, nu am avut nici măcar
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
o cu totul altă poveste, poate tot atât de completă că și a mea. Dar, la naiba, am acest drept de a-mi spune partea mea de adevăr. Cine știe adevărul? Oare el există? Cine îl cunoaște? Cei ce râd zgomotos pe terasele de pe plajă, dansând pe jumătate beți, extrem de „veseli” în țipetele trompetei, au mai multă dreptate decât cel ce doarme, beat mort, cu capul pe masă, indiferent la gălăgie, râsete și trompeta? Dacă și-ar spune fiecare povestea, am află o
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
în Orașul interzis. In general s-au păstrat conacele vechi care au aparținut demnitarilor chinezi din Evul Mediu și micropiețele,care acum sunt puncte turistice și locuri pentru filmări. Tot terenul agricol de pe terenurile cu relif variat erau lucrate în terase cu lațimi minime de 2 m. Cuzmin nu a văzut tractoare sau alte utilaje agricole,iar gazdele au dat vagi explicații despre agrotehnica folosită în China. A admirat Marea Chinei de Est din pliant. „Le soleil luit à ma droite
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
un cony mic. Umplu trei balonașe de sticlă și toastă. -Pentru plăcerea de-a fi împreună.Mulți ani!... Sfârșit de august.Aleea principală din parcul orașului era înțesată de lume.Oamenii muncii reveneau spre orașul dormitor.Acest itinerar era plăcut. Terasă,fanfară Aer curat de pădure. In această aglomerație doi bărbați se opriră din mers și se priviră circumspecți. Se apropiară.Emil și Nic. Iși strânseră mâinile. -Ce faci?Ai revenit?Ești neschimbat. -Mă bucur că te întâlnesc Nic.De unde vii
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
mănânci tot! Altminteri te considerăm idiot ! Idila șuie s-a terminat, La modul nu tocmai ciudat; Codana școlită a plecat Spre...,,lumea bună", Și după un an, poate-o lună, A văzut-o timidul băiat, La plajă, în bar, pe terase La brațul mai multor...golani, Iar el la soroc, peste ani, Normal! S-a-nsurat! Citindu-se ca pildă-ntre...oi, Morala nu-i pentru oameni ca...voi! Morală: Se mai întâmplă și-n turmă la noi, Ca unii berbecuți ori tineri
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]
-
moarte nu Înseamnă, Într-un fel mai adânc, viață? Partea a treia Sfaturi pentru Telemac Capitolul 17 Ulise adolescent Parterul unei case-tip din Sudul anilor ’30, construită cu banii unor emigranți Întorși din America și refăcută acum zece ani. Terasă la ultimul etaj, ferestre mici cu rufe colorate atârnate, Între ele, pe frânghii. Prin ușa deschisă se văd copacii bătrâni din curte cum freamătă: bate un vânt cald, subțire, aici e Încă vară. Un living imens, pe jos gresie În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
acord ca timp de doi ani să ne ducem existența separat ( dar nu separați...) ( adică , fiecare să rămână la casa lui). Așa am și făcut. Nu era deloc simplu. Într-o frumoasă duminică de toamnă, ( 12 octombrie, 1997), stând la terasa restaurantului T. de la Ciupeca restaurant Înconjurat de o mică pădurice după Îndelungate discuții, am ajuns la concluzia că ar fi bine să legalizăm această legătură, printr-un act de căsătorie. Urmau să fie prezenți doar doi prieteni și băieții noștri
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
pardosită cu piatră. Menajera mea era mulțumită de bucătărie. Și unde-i menajera acum? Acum nu stă nimeni acolo. Când a început războiul, au închis casa. Am avut noroc. Nemții n-au bombardat-o. —Și grădina? Dincolo de peluză e o terasă, de acolo terenul coboară și se vede toată întinderea până la râu și mai departe St Jean... —Aveai legume în grădină? — Da, și pomi fructiferi: meri, nuci și pruni. Și o seră. Când intri în grădină, continuă el vorbind mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
Când intri în grădină, continuă el vorbind mai mult pentru sine decât pentru Janvier, casa nu se vede. La intrare e o poartă din lemn și de acolo o alee cu pietriș mărginită de pomi și tufe. Aleea merge până la terasă și se desparte în două: poteca din stânga duce spre aripa destinată servitorilor, cea din dreapta spre intrarea principală. Mama stătea mereu de veghe să vadă dacă nu cumva apar musafiri nepoftiți. Nimeni nu se putea apropia de casă fără să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
chiar și după moarte. Ferestrele goale îl priveau întocmai cum îl priviseră ochii celor din celulă așezați pe lângă ziduri. Își ridică ochii și cuprinse totul dintr-o singură privire: cercevelele nevopsite, geamurile sparte acolo unde fusese cândva biroul lui, balustrada terasei ruptă în două locuri. Apoi privi în jos, la picioarele lui care răscoleau pietrișul. Se gândi că poate casa este încă goală, dar, când dădu colțul și se apropie de ușă, observă aceleași semne imperceptibile care-i arătaseră, ca și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
de-abia aștept să aflu. ― Păi în primul rând, nu ne-am deranja să mergem la un restaurant, te-aș vrea numai pentru mine acasă, așa că aș găti o masă ca pentru gurmanzi, și am mânca la lumina lumânărilor, pe terasa mea cu vedere spre piscină și în sunetele de jazz care se aud ușor din boxe. Geraldine pufnește. ― Așa... ― După cină te-aș conduce în dormitorul meu și ți-aș face un masaj. Ți-aș desface bluza și mi-aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
hotel din zonă, după cum spune Brad. Mergem prin hol, și chiar că e frumos. Podele de lemn strălucitoare, canapele umflate, tapițate cu damasc alb, vaze frumoase cu trandafiri proaspeți, așezate pe mobila veche. Mergem prin hol și ne așezăm pe terasa care cu vedere la ocean, desfătându-ne cu mâncarea delicioasă, și desfătându-ne unul pe altul. După prânz mergem înapoi acasă, luăm mașina și Brad mă duce la Palisadele Pacificului, unde parcăm mașina și mergem într-o excursie de două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
camerele micuțe, mucegăite, pline de șoapte și dantele. Din fericire, ancestralul cămin al familiei Hutchinson nu semăna deloc cu ceea ce-mi închipuisem eu. Demonstra o serie de influențe suburbane. Peste tot vedeai extensii ale camerelor sau alte transformări, aveau terase acoperite și un patio, cuptoare cu microunde, camere de filmat, dar nici o lumânare roșie aprinsă la icoana Sfintei Fecioare. Chris m-a dus în bucătărie. în timp ce el punea ceainicul pe foc, m-am așezat la masa ca de bar - da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]