8,188 matches
-
cărămida își resuscita memoria. Petru era piatră dintr-o zidire fără nume. Mucegaiul, ca o floare de nuntă în piept. Isaia dănțuiește, cresc muguri pe cruce! Cunoștea pe de rost toate cântările. Viața o repetiție continuă în câteva "Ceasuri Împărătești". Învierea, o promisiune amânată, legată nod de batistă. La 16 ani, viața pe orizontală era o curgere domoală. Petru era decorul. Cu ochii închiși, cu bărbia căzută, cu genunchi tociți, cu palmele încleștate, cu umerii exfoliați, cu fruntea brăzdată. Un decor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
un fir de mătase, vroia să lege în câteva noduri cerul de pământ, între două puncte își trecea firul prin clavicula lumii. La mijlocul întunericului, el a prins-o de mână, ea s-a oprit. Întâmpinare. Apoi, naștere, botez, răstignire, adormire, înviere, înălțare într-un singur sărut. Doi ani s-au văzut, s-au visat, s-au ascultat în taină, se știau pe de rost. Se știau dinainte de a se naște și, chiar dacă nu s-ar fi născut, tot s-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
apoi, cu grijă, asambla moartea ca pe un puzzle. 30. La 4 dimineața, somnul este un fel de moarte pe jumătate, viața numără în coșul pieptului secundele, între două bătăi de inimă se moare o dată și fiecare bătaie este o înviere; viața, înghesuită între coaste, se repetă din doi în doi, din trei în trei, încurcă și o ia de la capăt. La 4 dimineața, visul este parte din jumătatea inertă a corpului, morții au cele mai clare visări, precum orbii percepția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
obsesii, până când ți se face de viață și-n cerul gurii! Copile, privește: din fotografie în stradă, un singur pas. Imagini în mișcare: mers, dans, zbor, alunecare, rostogolire, cădere. Imagini în cuvânt: vorbit, șoptit, cântat, alintat, urlat. Imagini aproximative: îngropare, înviere, întâmpinare, înălțare. Imagini suprapuse: sex. Tehnica fraților Lumiere scria despre viață pe un perete în cabinetul terapeutului. Ritmul dădea tonusul, ritmul schimba senul, ritmul impunea cadența, stângul pe tobă, dreptul în icoană, aleluia... Sunetul sintetiza mișcarea, sincron în sticla cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
așeză pe amândouă, se aplecă un pic (parcă sărută o mână, parcă mângâie un obraz, parcă cuprinse un mijloc), zâmbi, o lacrimă despică obrazul, altă lacrimă schiță două jumătăți de zâmbete, ochii se aprinseră ca o lumânare în noaptea de Înviere. Deschise ușa, așteptă 3 secunde, apoi ieși și el după ea. 41. Freud spunea că nebunia este cea mai suportabilă boală; nebunul este ca un melc ce-și cară cochilia în spate, roua descuie ușa, soarele trage zăvorul, fereastră în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
bunăvoința să ne-o prezinte. Despre ce jumătate vorbești, soro, și despre ce bunăvoință? Conturul este lipsit de identitate. Cât despre sentimente, orgasm între cracii mesei de biliard. E gol, soro, gol ca o burtă de cimitir în noaptea de înviere. Stau la masă cu o margine de om, miezul în oglindă. Copile, începem o nouă zi. Trece timpul pe lângă tine ca acceleratul prin Chitila. Te uită înapoia ta și vezi nimicul dând în spic. Privește peste tâmplă: pe o vatră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
credincios, Petre, roagă-te! Dumnezeu și-a abandonat în fotografie intențiile. Iov a pătimit pe marginea iluziei până când i s-a vestejit speranța, tu nu ai ce pierde. Petre, minunile vin când nu te aștepți. Eram copil, în noaptea de înviere, primul șotron viu l-am văzut pulsând în icoană. Nene Matei, eu sunt o corabie cu venele tăiate, farul de la capătul lumii s-a făcut țăndări pe când un pescăruș a plonjat în lumină; s-a pătat marea de o hemoragie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
icoană și gata, prostimea dă năvală. Ce, mai buni sunt puțoii aceștia băițuiți cu mir și tămâie precum curcanii împănați? Numai a popi nu arată: plini de ifose, încrezuți, suficienți, de parcă au jucat poker cu sfântul Petru în noaptea de Înviere. Marcu are experiență cât toată miliția Buzăului la un loc. A fost fochist pe locomotivă, șef de sală la "Intercontinental", președinte de cooperativă, redactor la o revistă de cultură, profesor de filozofie, poet, prefect, șef de secție cercetări penale, director
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
peste noapte. Bluzița transpirată reliefa o câmpie ca după ploaie, aburii trădau arderea (stingerea se întâmplă când golești focul și nu fântâna din inimă). Domnișoara și-a desfăcut palmele, rugăciunea îmbrățișa necuprinsul, degetele, precum niște lumânări aprinse în noaptea de înviere, capul aproape căzut peste umărul stâng confirma aparențele. A fost femeie jumătate de viață, acum este corabie, turlă de catedrală, far la capătul lumii în vreme de potop. Închină-te, părinte, și bucură-te! Nici această ipostază nu o exersa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
acoperișul bisericii, prin frunze, prin nori. Astăzi am văzut soarele fără să deschid ochii. Doamne, ce limpede este lumina, când sângele nu întunecă intenția lui Dumnezeu! Fecioara mă îndeamnă să ascult cântările îngerilor, cor de heruvimi în acuarela pictorului grăbesc învierea. Unde să vii Petre? Moartea asumată este o explozie a firii, nebunia de a visa nu împiedică gravitația pleoapelor. Închide ochii, în lume, culoarea resuscitează fotografiile, aici Dumnezeu stabilește ordinea în care cad frunzele. La început toamna vine în inimă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
se ceartă trei frații de la singura lingură de lemn ce o aveați în bucătărie? Îți amintești? Eram în pasajul de sub strada Unirii, glasul copiilor ce urmau să se nască îngâna un refren, pântecele meu ca o catedrală în noaptea de Înviere. Genia, simțurile sunt avangărzi ale ispitirii, fiecare răspuns concretizează intenția de a culege nimicul, cenușa nu lasă nici măcar o dâră de cretă în oglindă. Miros! Primăvara în siropul de tuse scutură păpădia. Vara, greierii inspiră aroma grâului copt. Toamna gutuile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
ca pe niște bucăți de carne crudă, apoi scuipă jar până în magaziile chelăriei. (Starețul nu a cunoscut niciodată cum arde a secetă esofagul în postul mare.) Acareturile se topeau unul câte unul. ("Bogățiile ard cu flacără albastră în noaptea de Înviere", spunea mămuța Lențuca). Livada își cocea merele la lumina lunii. În mijlocul bisericii, două umbre aprinse se țineau de mână. Desculț, dansul pe jeratic este invocarea supremă: "Doamne, coboară din cer și vezi, și cercetează viața aceasta pe care a plantat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
din cap, jidani împuțiți! Părinte stareț, în biserică, cuviosul Petru saltă ca un nebun deasupra focului cu icoana Fecioarei în brațe și flacăra nu-i arde și fumul nu-i înăbușă. Minune, părinte stareț, peste ei coboară focul ca la înviere și focul este numai lumină. Minune este că nu te-am aruncat în iaz mâncare la pești, când ai violat fata pădurarului! Secătură! Dacă era minune, nu ardeați ca niște șobolani! Dați-i drumul și mi-l scoateți afară! Presimt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
amintit de cele ce constituie temelia, pilonul, piatra unghiulară, cheia de boltă a sfintei noastre religii, Eminență, iertați-mă, mă tem că nu Înțeleg unde vreți să ajungeți, Fără moarte, ascultați-mă bine, domnule prim-ministru, fără moarte nu există Înviere, și fără Înviere nu există biserică, Drace, N-am Înțeles ce ați spus, repetați, vă rog, N-am spus nimic, eminență, probabil o fi fost vreo interferență cauzată de electricitatea atmosferică, de cea statică, sau chiar vreo problemă de acoperire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
ce constituie temelia, pilonul, piatra unghiulară, cheia de boltă a sfintei noastre religii, Eminență, iertați-mă, mă tem că nu Înțeleg unde vreți să ajungeți, Fără moarte, ascultați-mă bine, domnule prim-ministru, fără moarte nu există Înviere, și fără Înviere nu există biserică, Drace, N-am Înțeles ce ați spus, repetați, vă rog, N-am spus nimic, eminență, probabil o fi fost vreo interferență cauzată de electricitatea atmosferică, de cea statică, sau chiar vreo problemă de acoperire, satelitul are uneori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
fost vreo interferență cauzată de electricitatea atmosferică, de cea statică, sau chiar vreo problemă de acoperire, satelitul are uneori Întreruperi, spunea eminența voastră că, Spuneam ceea ce orice catolic, și dumneavoastră nu sunteți o excepție, are obligația să știe, că fără Înviere nu există biserică, de altfel, cum v-a trecut prin minte că dumnezeu ar putea dori propriul său sfârșit, este un sacrilegiu absolut să afirmi așa ceva, poate cea mai mare dintre blasfemii, Eminență, eu n-am spus că dumnezeu și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
la care ar duce această versiune teologică a cuadraturii cercului când, În convorbirea sa telefonică cu prim-ministrul, a admis, chiar dacă prin cuvinte mult mai puțin clare, că dacă s-ar termina cu moartea n-ar mai putea să existe Înviere, și că dacă n-ar exista Înviere, atunci n-ar avea sens să existe biserică. Ori, aceasta fiind, În mod public și notoriu, singura unealtă de care părea să dispună dumnezeu pe pământ pentru a pregăti căile care ar trebui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
a cuadraturii cercului când, În convorbirea sa telefonică cu prim-ministrul, a admis, chiar dacă prin cuvinte mult mai puțin clare, că dacă s-ar termina cu moartea n-ar mai putea să existe Înviere, și că dacă n-ar exista Înviere, atunci n-ar avea sens să existe biserică. Ori, aceasta fiind, În mod public și notoriu, singura unealtă de care părea să dispună dumnezeu pe pământ pentru a pregăti căile care ar trebui să conducă la Împărăția sa, concluzia evidentă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
o atingea adevăratul rege, fântâna din epir, care stingea făcliile aprinse și le aprindea pe cele stinse, femeile care lăsau să le curgă sângele menstruației pe câmpurile cultivate ca să mărească fertilitatea semănăturilor, furnicile de mărimea câinilor, câinii de mărimea furnicilor, Învierea În a treia zi pentru că nu se putuse În a doua. Ești foarte frumoasă, comentă coasa, și era adevărat, moartea era foarte frumoasă și era tânără, să fi avut vreo treizeci și șase, treizeci și șapte de ani, așa cum socotiseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
de pahar mai cer un rând, iar cârciumarul se conformează În doi timpi și trei mișcări. De data asta, Gicu și Gore beau coniace. Sandu nu-și iese din ritm, tot cu Tămâioasa lângă el. Cum lumea se pregătește pentru Înviere, cei trei sunt singuri În bodegă. Ei și combina muzicală din care acum Își varsă amarul Constantin Eftimiu... Mă, Gheorghiță, un’ te duci, de nu stai nici să mânânci? Mă duc, mamă-n sat la fete, unde dorul mă trimete
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
Costel ăla de la Craiova și justiția are dinții moi. Gigi e fraged, bag de seamă. Da’ Gigi, om cu frica lu’ Dumnezeu În sân și cu ochiul dracului În portofel, s-a scos. A sărit de pe grătarul justiției. Măcar de Înviere... Se-aude Ploieșteanu, cântând despre trenul care trece printre munți, ca un șarpe lung, cu țigări Naționale, sus la deținuți... La care Sandu Șpriț ciocnește paharul de sticla cu vin: Becali a ieșit! Gore și Gicu prind mișcarea și lovesc
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
fripturi, fraților, zici că tot românu’ face foamea-n restul anului numai pentru a-și umple burdihanul de Paște și de Crăciun! Cred că am luat și eu niște kilograme... Sandu Șpriț, singurul dintre cei trei care a fost la Înviere, ca să ia lumină, pare destul de Îngândurat, decojește un ou roșu, Îl presară cu sare, stoarce și câteva picături de lămâie - ca să alunece mai ușor pe gât, altfel se duce cu noduri - , Îl mestecă Încet, apoi pufnește nemulțumit. Bă, nici Paștele
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
de șmecheria antică și de demult, pune paie pe foc. Ia zi, Sandule, că tu fuseși la popa, doar beți Împreună ocazional și puneți religia la cale, voi și cu Dan Brown care mai sunteți, ia zi, cum fuse la Înviere? Solicitând Încă o apă minerală, Sandu Șpriț se lasă pe spate și se uită când la Gore, când la Gicu. Bă, băieți, se Împingeau babele să ia lumină de ziceai că le Împunge Sarsailă cu sula sau că le-a
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
Nu-i place chestia cu menaj a troa. Ei, comedie, ia mai toarnă, Gicule, că mă uit la Bianca și iar mă ia cu fiori... Da’ e post, ochii văd, inima cere, calendarul nu și nu... Da’ ne scoatem după Înviere! 01.04.2010 Cine știe, nu câștigă nimic Ia mai spune, bre, una de-aia de-a matale, că le zici bine, mereu te ascult cu plăcere! Sandu Șpriț Îl privește pe consumatorul care stă aproape de el și Îi răspunde
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
am făcut. Dar o s-o iau de la cap. Țin minte totul, o să vedeți. Să așteptăm, i-a spus Rieux lui Tarrou. Dar, la amiază, nimic nu se schimbase. Seara, Grand putea fi socotit salvat. Rieux nu înțelegea nimic din această înviere. Cam în aceeași vreme totuși, i se adusese lui Rieux o bolnavă, a cărei stare el o socoti disperată, și pe care a izolat-o imediat la sosirea ei în spital. Fata era în plin delir și prezenta simptomele ciumei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]