7,819 matches
-
întrutotul remarcabil - e sincer și la acest capitol. La 45 de ani, se înfățișează cum e: îmbătrînit, obosit, urîțit. N-avea cu ce, dar și dacă ar fi avut, nu s-ar fi înfățișat altfel. Cuvîntul „igienă” Bacovia e, cred, singurul dintre poeții noștri importanți care îl folosește (o dată chiar într un titlu). Cum se explică prezența lui în mintea sa? Un răspuns ar fi că a avut de-a face cu doctorii. Indiferent de specialitate, aceștia au obiceiul de a
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
de pedantism (în conținut și în manieră) nu dispăruse, și nu va dispărea nici după aceea. Mai cu seamă la cei obligați să frecventeze ultima și cea mai întinsă rezervație a sa: învățămîntul. Autorul poemului „Liceu” nu e, în epocă, singurul care simte încărcătura de sarcasm acumulată în cuvîntul „pedant”. Topîrceanu, mai tînăr decît el cu cinci ani, vede, de asemenea, pedantul sub chipul „fosilei” didactice, al „maestrului” steril în planul creației. Alergic la pedantism, va defini undeva „pedanteria” drept „o
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
este-nvins» - nici o îndurare-/ De vremuri noi, e inima trează.// Sunt grele visuri? halucinare? -/ -Pe cer, în fund, se ilustrează/ O conștiință din noaptea mare...” 3) Printre poeții contemporani, Bacovia nu era (și asta ar mai putea constitui o explicație) singurul ispitit de dorința de a se travesti în călugăr. Procedeul se întîlnește, de pildă, și la F. Aderca: „Pasiunea mea e un călugăr medieval/ Cu o sutană lungă/ și neagră la călcîie să-i ajungă -/ și la gît cu o
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
mai greu de exprimat. Colaborator de la primul număr, apoi redactor la „Ateneu”, eram în situația de a fi considerat și eu complice la unul din „abuzuri”. E vorba de faptul că, un timp, poetul a apărut pe frontispiciul revistei ca singurul ei fondator. Indiscutabil, prin asta s-a comis o nedreptate, care, lucru nesesizat de nici unul din cei ce au abordat chestiunea, se răsfrîngea negativ asupra memoriei lui. însă atunci nimeni nu s-a întrebat: dacă el ar trăi, oare cear
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
etc. 3.Reclamă a „Magazinului general de muzică «La Harpa»”, în Calendarul Minervei, pe anul 1905, hors texte. „La Harpa” (București, strada Colței, nr. 5) se prezenta drept „cel mai mare depozit de instrumente muzicale”, ceea ce înseamnă că nu era singurul. Dovadă e și faptul că își vindea produsele „cu prețuri de concurență”. O idee despre „cîntecele naționale” se poate face din catalogul Bibliotecii muzicale „Lira romînă”, publicat în același Calendar: romanțe („Luna doarme”, „Suspine crude”, „Cît te-am iubit”, „Ce
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
Radu D. Rosetti: „Pantoful ți se pierde sub rochia ta bogată,/ Gătită în dantelă subțire, parfumată”. („Amintire”. După Henry Murger). E surprinzător că Dumitru Theodor Neculuță, cizmar de meserie, n-a scris nimic despre ei. în schimb a făcut-o (singurul dintre simboliștii romîni) Bacovia. Un poem de-al său se intitulează chiar așa: „Pantofii”: „Pantofi de aur, expuși în vitrină,/ Veți sta sub dantele, în nopți de baluri,/ Și-n ale valsului leneșe valuri/ Veți rîde prin săli, - potop de
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
amintește de valsul din Faust, cîntat la o înmormîntare. Sau care evocă funebrul, cum era acela ce-l emoționa pe Pantazi: „un vals domol, voluptuos și trist”. Greșim, fără îndoială, imaginîndu-ni-i pe cei care au reușit în literatură ca fiind singurii îndreptățiți să parvină la o asemenea situație. într-o oarecare măsură, succesul lor se explică și prin ratările altora. în „Notița” (o, ce notiță: sînt peste 60 de pagini!) despre Charles Baudelaire, Théophile Gautier amintește de cazul lui Fernand Boissard
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
ceea ce înseamnă uitat. Am impresia că n-am fost suficient de convingător cînd m-am îndoit (v. Dosarul Bacovia, II, p. 92 și 491) de valabilitatea acestei fraze a d-lui Nicolae Manolescu, deseori citată: „Dintre poeții romîni, Bacovia e singurul care s-a coborît în infern”. O metaforă ingenioasă, fără îndoială. Sună într-atît de extraordinar, încît e greu de crezut că le mai lasă celor ce o citesc posibilitatea de a se întreba pe ce se bazează criticul. A prins
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
Festivalul ce-i poartă numele. în sala fixată pentru deschiderea oficială va fi, sper, tot atîta lume ca și la ediția de acum doi ani (cea din 1971 - n. 2011). încercînd să-mi schițez cîteva gînduri, nu găsesc tonul evocator, singurul - se crede - potrivit într-o asemenea ocazie. Nu pentru că aș fi iritat de faptul că azi, odată cu prima serie de oaspeți, ghid turistic improvizat, a trebuit să răspund dacă la Bacău amurgurile sînt în mod frecvent violete, dacă aci toamna
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
ce a fost, ci despre cel ce a devenit. Bacovia a scos „minciuna” din poezie. A frînat tendința de a da drumul elanurilor și iluziilor. A pus o estompă peste reverii. „Notele” sale sînt „realiste”. Dintre poeții romîni, el e singurul care te invită să-l judeci mai întîi (ca să folosesc o disociere gen Mihail Dragomirescu) cu „imaginația istorică”, nu cu „imaginația poetică”. Tot ce spune pare adevărat, de la datele meteorologice la aspectele sociale. Minciuna o îngădui sau o respingi. Adevărul
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
al secolului. În timpul anilor de lectură formativi ai lui Yourcenar din anii '20 scrisorile lui Flaubert erau publicate în noi colecții, ea găsind și citind una dintre acestea. Geniul lui Flaubert i-a inspirat venerație lui Yourcenar, care considera că singurul lui rival în literatura franceză a fost Baudelaire. A continuat să insiste că conținutul independent al scrierilor lui Flaubert nu ar putea fi separat bucată cu bucată de geniul lui. I-a plăcut în special ambivalența sexuală sau cel puțin
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
două fenomene aparte, vizibile chiar fără a intra în amănunte: primul, de ordin aparent statistic, ține de formația clasică a unora dintre cei mai marcanți traducători Mihai Gramatopol și Petru Creția; celălalt îl privește pe ultimul dintre aceștia, Petru Creția, singurul care s-a ocupat de mai multe texte, dacă nu ținem cont de cele două rânduri ale traducerii Labirintului lumii de către Angela Cismaș. La Petru Creția, selectarea unor texte la prima vedere marginale Alexis, Povestirile orientale și prima culegere de
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
În legătură cu autenticitatea tonală, M. Gramatopol a făcut observații de mare finețe despre asemănările între fraza romancierei din Memoriile lui Hadrian și cea a lui Tacitus. 22 Cronică semnată DD, "Piatra filozofală", România literară, nr. 50, 1971, p. 13. Acest text, singurul semnat cu inițiale, este și unicul care, în tot parcursul lecturilor românești din Yourcenar, face loc unor rezerve. 23 Mircea Muthu, "Raffaello și Wang-Fô", Apostrof, nr. 5, 1993, p. 15; v. și observațiile Andreei Deciu despre "satisfacția estetică" resimțită în timpul
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
este necesar, ca în cazul sistemelor cu un singur partid), ei își exercită controlul pe perioade îndelungate. În Canada, Australia, Suedia sau India, unii prim-miniștri au dominat politica țării timp de zece ani sau mai bine, deși Thatcher este singurul prim-ministru britanic din secolul XX care s-a bucurat de un record similar. Același lucru s-a petrecut în coalițiile în care un partid tinde să domine, ca în Germania. În alte cazuri, de exemplu acolo unde sunt coaliții
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
a președinților sau monarhilor din alte sisteme duale. Sistemele duale sunt uneori privite ca aranjamente temporare, ca și cum ar fi mai "normal" ca atribuțiile de conducere să fie în mâinile unei singure persoane. Este discutabil dacă tipul de conducere unică este singurul "normal", în condițiile în care există destule exemple de conduceri duale care au rezistat timp de zeci de ani. Conducerea duală a fost prezentă în statele comuniste, în multe președinții autoritare africane în care există un prim-ministru, în cele
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
unica certitudine a faptului că, așa "chior, șchiop și bătrân, sunt totuși/ cel mai norocos om din lume.../ Nu știu/ cum pare, dar chiar e fericire." (Isoscelul fericit). Îmi amintesc, în contrapartidă, convingerea lui Ioan Es. Pop: românii sunt "poate singurii care pot exporta nefericire pură ca heroina/ a occidentalilor e contrafăcută de mult". Radu Andriescu este, iată, o excepție de la regulă: poetul ieșean are măcar iluzia unei fericiri asimptotice, de nu cumva chiar certitudinea că erosul rămâne, chiar și în
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
m-au jupuit." Grota). Disperarea de a trăi are surse multiple, iar holograma durerii pare a păstra reflexele unor motivații biografice. Procesul de prelucrare a biografemului semnificativ nu este evident însă decât în primul text al cărții, Lumea din vis, singurul în care viziunile curat onirice sunt trădate de rama realistă: "Și iată cum a fost: din trupul totemului îngropat sub pământ din care s-a înălțat casa mea s-au născut trei copii. Cei trei copii au căutat până târziu
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
cel pe care n-ai apucat să-l ucizi". În orice caz, în fața acestui ambiguu tu (când pretext, când miză a confesiunii), eul poetic nu are nicio rezervă în a-și mărturisi obsesiile și aprehensiunile: "Te-am ales să fii singurul/ în fața căruia să pot vorbi/ toate limbile pământului,/ tu uită-le,/ doar așa nu mă vei lăsa să fiu botezat,/ ci doar scăldat în cristelniță.// Mormântul e prima bâlbâială a vieții,/ eu mă hrănesc pe ascuns cu insecte". La nivel
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
unor afiliații și excluderi". Dar, ca și în celelalte cazuri de mituri politice, ele nu aparțin în exclusivitate societății românești. Dimpotrivă. Exemplul Ungariei, cu îndelunga polemică, reluată și azi, între "urbani" și "rurali", este cel mai la îndemînă. Dar nu singurul. Mit și realitate Dacă "miturile au făcut Franța", după expresia lui Em. Le Roy Ladurie, citată de Raoul Girardet în Mituri și mitologii politice, în aceeași măsură putem spune și că miturile au făcut România. Ba chiar, uneori, aceleași mituri
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
va fi definitiv înlăturată. E o armonie pierdută, dar la care ți se îngăduie să speri. Pentru a o realiza, ar fi de ajuns să repudiezi convențiile actuale ale limbajului pentru a reveni la un sistem de comunicare prin semne, singurul în conformitate cu legile naturii. "In loc de a se vorbi, se va cînta; cele mai multe cuvinte de bază vor fi sunete imitative, fie ale accentelor pasionale, fie ale efectelor produse de obiectele sensibile; se va face mereu auzită onomatopeea." "Era pe vremea
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
toată lumea era gata să le accepte, Alain adoptă un punct de vedere opus, care amintea de o teorie și o practică pedagogică considerate ca fiind de mult depășite: copilul nu tinde spre ceea ce este plăcut, ci spre ceea ce este anevoios, singurul lui interes real este acela de a deveni adult; tot ceea ce se exprimă spontan în ființa umană este periculos; efortul profesorului de a cunoaște elevul este zadarnic pentru că omul nu poate fi cunoscut etc. (28, p. 246). Singura însușire psihică
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
care continuă să existe și după moarte, se reîncarnează, după un timp, într-o nouă făptură umană. La R. Steiner întîlnim următoarea distincție a componentelor entității umane: corp fizic, corp eteric, corp astral și Eu. Corpul fizic este trupul uman, singurul vizibil; prin el omul aparține lumii minerale. Corpul eteric este "viața din corpul fizic", căruia îi sînt proprii forța de creștere și cea de reproducere (comune lumii vegetale și animale). Corp astral este "corpul" sufletesc, sau, altfel spus sînt forțele
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
de ambiguitate, care să folosească în chip potrivit terminologia fizicii clasice"20. Regăsim aici amestecul hibrid fizică cuantică-limbaj natural-fizică clasică, care dă naștere, prin coexistența opușilor, unor paradoxuri fără sfîrșit. Este, oare, atît de evident faptul că limbajul natural este singurul ce poate fi conceput pentru transmiterea rezultatelor unei experiențe? În orice caz, un compromis istoric se conturează tot mai clar, constînd în transferul contradicției din planul ființei în planul limbajului, unde, de altfel, chiar și acolo, tinde să se șteargă
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
spre cursa nebună a acumulării de arme de distrugere, teama de distrugere le silește să aibă înțelepciunea de a evita folosirea lor, iar această teamă reciprocă a stăvilit pînă în prezent cel de-al treilea război mondial. Astfel, Neantul este singurul care poate controla necontrolatul, adică Puterea absolută a statelor care, pa-ranoice prin natură, nu admit nici un control, și în primul rînd a statelor super-puteri deținătoare de Arme absolute. Acum Neantul controlează Universul, și plecînd de la acest control, și mulțumită lui
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
ne gîndim la cea care transformă o omidă în libelulă. Omida s-a închis în crisalidă. Deodată, fagocitele menite să o apere împotriva agresiunilor externe atacă propriul organism. Îi distrug organele, inclusiv sistemul digestiv, de vreme ce libelula își va schimba hrana. Singurul cruțat este sistemul nervos, care menține identitatea ființei și îi controlează metamorfoza. Restul organismului este nimicit. Prin această distrugere nemiloasă se operează construirea unei ființe cu totul noi, și totuși cu totul ne-schimbate. Prin această agonie se operează o
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]