9,986 matches
-
cu Eminescu. Cum ai lucrat la filmul ăsta? S-a pornit de la un material făcut în joacă și apoi, pe acel schelet, au fost gândite atent detalii, întâmplări, povești. M-am trezit cu un conținut care putea fi de Unda veselă, pe care am început să-l curăț și să-l organizez, să-i dau un sens. Filmul s-a făcut în două săptămâni cu totul. Taică-miu nu înțelegea ce vreau de la el cu Somnoroase păsărele în baie, dar încet-încet
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
mulțime de personaje, reale sau imaginare, politicieni, oameni de afaceri sau simpli locuitori din vechile blocuri comuniste, lipite acum cu buline roșii. Locatarii lui Tudor Octavian seamănă foarte mult cu cei ai lui Petru Cimpoeșu din Simion liftnicul. Povestirile sunt vesele, unele melancolice, simținduțse atât influența lui Caragiale, cât și cea a lui Cehov. Se pare că prin aceste povestiri scurte, îmbinând vigilența jurnalistică cu literatura, Tudor Octavian a reușit să impună și la noi meseria de scriitor la ziar, găsind
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
fete, băieți, copilași și cântăreți. Și de era noapte ori zi aproape totuna era, și-aveau pene la pălării, și degetele îngălbenite de tutun. Luna era semilună la Woodstock, albastru hippiot, Peace and Love, locuitorii îi percepeau ca pe o veselă armată invadatoare, erau și nu erau ciudați și își spuneau cu voioșie Freaks. Ce străvedeau maturii, indiferent de gusturile și de banii și de tabieturile și ticurile lor, era frumusețea. De necrezut, prin ochelarii oranj se vedea oranj, prin cei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
m-au bucurat de joi până joi, adică între 13 și 20 a XII-a. Am să le scobesc ca pe niște stafide din cozonac, lăsând pradă uitării cam 60 de ore în care n-am fost nicicum, adică nici veselă, nici tristă, plus alte vreo 10, când birocrația, nesimțirea unora, neatenția altora m-au enervat și stresat, plus aproape 2 ore în care sufletul mi-a intrat pur și simplu în bernă. N-am pus la socoteală cele peste 70
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
dintre cele mai dulci surprize ale anului care a trecut. Curtat mai bine de 10 ani de DreamWorks, Jerry Seinfeld a cedat și, timp de aproape patru ani, a scris și a participat la realizarea acestui film de animație, colorat, vesel, ușor ca pana, dar dens ca mierea, și care îți dă multă poftă de viață. Bee Movie e desenat parcă după spectrul cromatic al albinelor (zic și eu), e scris într-un esperanto al istețimii fără vârstă și degajă aburi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
cruce. Zic Doamne ajută. Problema e că, nu știu de ce, dar simt întotdeauna dacă live-ul care urmează o să fie bun sau nu. Îmi dau seama după felul în care mă simt. Și în general încerc să nu fiu foarte veselă înainte de live. Mi se pare că e semn rău. Sunt foarte încruntată tot timpul. Și dacă n-am emoții mari înainte de live, mă sperie foarte tare. Mi se pare că dacă n-am emoții n-o să mă pot concentra. O să
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]
-
blazeze. Pentru că ăsta e un mare risc. După primele 200 de live-uri nu te mai interesează detaliile. Să fie jucăuș, să-și creeze un personaj al lui cu care să se identifice. Pentru că nu poți să fii un reporter vesel, dacă tu ești un om melancolic, trist. Trebuie să creezi ceva similar cu ființa ta. Să intri bine în poveste. Acum tu! C.S.: Să aibă dorință, disponibilitate de a face oricând, orice, la orice oră, când e nevoie și capacitatea
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]
-
de mii de euro pentru nunta buburuzei lor sau a micului prinț moștenitor. Evident, totul este pigmentat cu o mare / intensă etalare a bogăției lor kitsch. A prostului gust. Fundalul sonor este asigurat de maneliști excitați sau de cântăreți popolari veseli. Se intervievează rudele fericiților. Cum se simt? A fost bine? Mai rezistă? Am staționat doar trei minute pe această emisiune, timp suficient pentru a vedea cum a fost luat la întrebări „cel mai bun prieten al mirelui“. Care era un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
D. Niculescu Pe Ofelia Popii am așteptat-o, într-o duminică seara, la cabinele actorilor, după ce interpretase rolul Mefisto din Faust, în regia lui Silviu Purcărete. Și-a spălat „pielea“ roșie de drac și a apărut ca un înger: blondă, veselă, modestă. Toate cronicile la Faust au fost favorabile și toți în unanimitate spun despre Ofelia Popii că face un rol remarcabil. Cum este pentru tine să fii Mefisto, ce înseamnă acest rol pentru tine? Nu știu, eu poate nu m-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]
-
slujbei, bătrânul orbecăie prin întuneric spre cerdacul bucătăriei, unde se împart pachetele cu merinde binecuvântate și merge acasă fericit, că după o noapte de rugăciune a mai făcut un pas pe drumul ce duce spre poarta Raiului. Carul colorat și vesel din oaza cu verdeață și flori ce înviorează ochiul drumețului care vine la Giurgeni, a fost al lui, dar l-a dăruit mănăstirii: „După ce n-am mai avut boi, l-am desfăcut bucată cu bucată și l-a păstrat în
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
Cocoon pun toată ziua proiecții cu prezentări de modă pe niște ecrane mari. Eu și Debbie stăm cu mâinile încrucișate și ne uităm la manechini care defilează în niște chiloți mulați și încercăm să nu pufnim în râs. Sunt destul de veselă acum și în principiu râd din orice. Sunt destul de tentată să îi spun lui Debbie despre Adam, dar din fericire mă abțin. Mi se confesează că s-a culcat cu unul dintre piloții însurați ultima oară când a stat peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
îi trimit mesaj, n-o să audă cum îmi tremură vocea. Oricum am o voce oribilă la telefon. Sună pițigăiată și copilăroasă. Ar trebui să-mi ascultați mesajul de pe căsuța vocală - ați muri de râs. Mi-ar plăcea să înregistrez ceva vesel de genul „Bună, sunt Katie și acum nu pot răspunde la telefon, dar vă rog să lăsați un mesaj.“ Pe de altă parte, ați putea avea încredere într-o persoană care pare așa de voioasă când vorbește în telefon, singură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
într-o doară. — Alo? —Katie? —DaaAA, răspund eu un pic prea entuziasmată. Sora mea mi-a spus odată că răspund la telefon de parcă aș fi un antreprenor de pompe funebre, așa că acum fac un fals și uriaș efort să par veselă. —Unde ești? Păi, am ieșit cu niște prieteni. La o cafea... și o porție de râs, haha. Observ că mai mulți oameni s-au întors spre mine. Cred ori că a) sunt complet nebună, sau b) pur și simplu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
ușa toaletei. Se uită la ceas. — Doar câteva ore. Își plimbă privirea de la mine la Snakely și am bănuiala că a băut câteva pahare înainte. De ce nu lucrezi aici? Se uită la mine întrebător. —Astăzi lucrez în spate, îi spun veselă. Am venit doar să iau niște jeleuri pentru un copil și m-am luat la, hmmm, taclale cu Clarissa. —Văd, spune bărbatul pe un ton relaxat. Clarissa pare foarte deranjată. Ce ghinion pe ea că jocul ei de-a intimidarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
larg încât, o fracțiune de secundă, sunt convinsă că o cunosc. Apoi îmi aduc aminte că în SUA majoritatea vânzătorilor te întâmpină astfel, așa că o salut doar, cu un zâmbet la fel de larg. Mi se pare drăguț că sunt așa de veseli. Uneori, în Irlanda, vânzătorii se uită la tine de parcă ți-ar face o MARE favoare atunci când îi rogi să-ți aducă măsura potrivită. Nu știu cum sunteți voi, dar mie nu îmi place ca vânzătorii să fie prea entuziaști. Ca atunci când te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
să vorbească, câteva pahare ar trebui s-o convingă. Mă întorc cu încă un rând. Amy se întinde să-și ia poșeta. Bagă banii la loc, spun pe un ton ferm. —Dar... — Poți să faci cinste cu următorul rând, spun veselă și mă prefac că nu văd fața mai degrabă descurajată a lui Amy, pentru că își dă seama că o să fie o noapte mult mai lungă decât se gândea ea. —Bine, spune încet. Îmi dau seama că e enervată. Îți place
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
Încep să alerg înainte să-mi degere degetele de la picioare. Lui Amy îi place la nebunie Littlest Bar. Nu pentru că e irlandez. Nu pentru că e atât de mic încât încap doar vreo treizeci și cinci de persoane în el. Nu din cauza atmosferei vesele. Ci pentru că Amy i-a recunoscut pe doi dintre clienți. Sunt piloți. Deodată Amy nu mai arată semne de oboseală. Parcă are lipit un zâmbet larg pe față și ochii îi joacă în cap. Mi se strânge inima când cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
eu cu o voce care sper să fie blândă și sinceră. Am ceva să-ți spun, dar nu știu cum să fac. Mă așez pe pat și încerc să par tristă, pentru că fața mea desigur că nu ar trebui să pară deloc veselă când îi dau vestea proastă. —Doamne, ești bine? Debbie pare foarte îngrijorată și își coboară privirea de la fața mea la burta mea, de parcă aș putea fi... o, Doamne, e ridicol. Nu te îngrijora, nu sunt însărcinată sau ceva de genul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
cineva pe nume „anonim“? Fericire e un cuvânt ce ar descrie prea puține din momentele vieții mele de adolescentă. Îmi aduc aminte ziua în care am plecat de la școală. Soarele strălucea foarte puternic și păsările păreau să cânte ceva mai vesel ca de obicei. Am ieșit din clădire și nu m-am uitat înapoi. Nici măcar o dată. A fost prima zi din restul vieții mele. Efectiv am fugit acasă de la școală, am aprins un mare foc în grădină, mi-am aruncat unifroma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
voioșie glasului meu, pot să vă aduc ceva dacă tot sunt aici? Eu nu vreau nimic, zâmbește Mike. Dar tu, Alan? Alan vorbește pentru prima oară. —Nici eu nu vreau nimic. —Ei bine, atunci vă iubesc și vă părăsesc, spun veselă. Ne vedem la Milano. Închid ușa carlingăi și trag aer în piept. Apoi mă opresc să stau de vorbă cu Tania și Tara, cele două fete care lucrează în față. Sunt amândouă stewardese cu vechime și sunt cu câțiva ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
plăcea, zâmbesc, curmându-i suferința. Poate sunt nebună, mă gândesc. Adică, de ce mă duc la Mike, când ar trebui să mă consolez cu o cutie de bomboane de ciocolată la mine în cameră, cântând All by myself? —Grozav, răspunde el vesel. De parcă doar i-aș fi spus cât e ceasul sau așa ceva. Nu ne spunem nimic până ajungem la el acasă. Locuiește în Blackrock. Într-o casă cu patru camere, semidecomandată. Nu e ieșită din comun sau așa ceva. Vreau să spun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
suprarealist în România anilor ‘90 și la începutul acestui secol: ecologia. Tot tămbălăul creat în jurul Parcului Bordei din București a născut un alt tip de dezbatere aproape necunoscut privitorului la televizor. În urmă cu zece ani, când începuseră deja defrișările vesele în masă din țara noastră, singurele știri de felul ăsta erau cele din cozile jurnalelor despre nu știu ce acțiune din Groenlanda a celor din Green Peace. Astăzi, asistăm amuzați la verva unui Vanghelie, care, probabil și cu ajutorul unui meditator la română
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
Tanagra, el dispărea pentru ore întregi între maldărele de cărți, reviste și manuscrise de pe masa de lucru dintr-o încăpere scundă, cu geamurile dând spre o curte fără lumină. Răsărea de după mormanele de hârtie, la intrarea vizitatorilor, cu ochii zâmbind vesel, ca bălțile tulburi în soare. Gazdă bucuroasă de oaspeți, de o sensibilitate caldă și mângâietoare, cucerea îndată printr-o modestie neprefăcută, prin cultura, prin spiritul, prin seriozitatea și bunătatea sa. Căuta să elimine din relațiile cu colaboratorii tot ce era
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
urmate fără nici un răgaz de examenele preoperatorii, au obosit-o. Comunicarea laconică despre slăbiciunile inimii ei nu o alarmase peste măsură. Încearcă să se detașeze de ambianță, să se simtă acasă, în patul ei, în universul ei, dar vocea aparent veselă și exuberantă a vecinei de pat o readuce la realitate : Eu părăsesc chiar acum spitalul. Gata ! S-a terminat ! Mă simt cu mult mai bine ! Vin ai mei să mă ia de aici ! Dora o examinează. Părul lung, de un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
masă ! Cu ce vă servim ? Vă propun ceva ușor, așa cum o cere pregătirea pentru intervenție : somon cu orez sau pui cu piure, la alegere. Ca desert un iaurt sau struguri. Ce alegeți ? Prefer peștele, răspunde Dora femeii cu chipul la fel de vesel ca și vocea. Aveți dreptate, este pește oceanic, nu de crescătorie. Vă urez poftă bună ! Trebuie să vă hrăniți bine, așa este ordinul ! Ordinul cui ?, întreabă amuzată Dora. Al meu. Știu că nu veți mai mânca un răstimp destul de lung
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]