8,610 matches
-
două săptămâni, când îl prezentase pe acel neverosimil „asociat“, mai curând un spion și un supraveghetor care îi fusese impus de cine știe cine, așa părea, chiar și în acea seară rău prevestitoare, Marcu Vancea încă arăta neschimbat: fruntea înaltă fără riduri, ținuta degajată și sobră, gesturile firești, moderate. Atunci, în seara aceea, Dida observase, brusc, teancul de scrisori nedeschise și își amintise, dintr-odată, o serie de semne bizare din ultima perioadă, telefoanele prea multe, vocile necunoscute, care pretindeau ba că sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
era palid, palid de tot. Ca un prunc privea, fără să clipească și fără să vadă, săracul Tolea. Vasile îmbrăcat în raglanul cafeniu, englezesc al lui dom’ doctor! Fular de mătase galbenă la gât, pălărie tare. Mănuși lungi, lungi, păroase. Ținuta de gală a lui conu’ Marga, când se punea în mare spectacol. Raglanul acela păros avea și un buzunar la piept, în stânga, sub rever, unde se afla nici mai mult, nici mai puțin decât batista albă, apretată a lui Bombonel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
jurământul lui Hypocrate, dulcissime. Un dulcissime frater, señor Marga! Servit în livrea de pișăciosul Bazil și hrănit de jupânița Jeny, cu pomenile, pisicile și posturile ei suprapuse, și distrat, uneori, nu-i așa, de bufonul Tolea. S-avem grijă de ținuta, burta și buna dispoziție a bunului nostru doctoraș, suflet delicat și stomac delicat și pungă delicată!... Doar despre Sonia întrebase, delicatul. Când se trezise în fața ușii cu un domn dezinvolt care serecomandase Vancea și se pretindea fiul cel mai mic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Hai că glumești. Îmi pare rău, visăm, nu glumim. Ce-s copil? — Gata, gata, gata! Vrei să-mi spui ceva? Spune, spune. Vrei să-mi spui, totuși, ceva, Tolea? Am impresia că... altminteri, mergem, e târziu. Doctorul își va îndrepta ținuta și ochelarii. — Nu știu ce vrei, Tolea, eu plec, am plecat acasă. Am plecat... Ești într-o zi proastă, Tolea. Ăsta e defectul tău, mereu ai zile proaste. Insistență, insistență, defectul tău, crede-mă, zilele tale proaste. — Bibicu’! În stare să abordeze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
strângea în gulerul hainei, nici că le păsa de câinii și pisicile și ceilalți disidenți care mureau în acea clipă în crematorii. Își vârau capul în batistă, tușeau, strănutau, dar nici că le păsa. Ei bine, domnul acela remarcabil, cu ținuta perfect verticală, trăsăturile îndelung rafinate, ochii puțin depărtați, fanatici, nasul ușor lățit, ca larațe, ce credeți că făcea acest exemplar de lux? Ei bine, se scobea în nas! Dacă vă puteți închipui... în tramvai, făcuse la fel, extrem de preocupat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Poate că n-ai suporta. N-ai suporta. Ai suporta greu, crede-mă. La fel de greu ca mizeria noastră prea interesantă, crede-mă. Pot să iau loc? — Da, da... iertați-mă. Aici, pe fotoliu, chiar aici. Iertați-mă, nu sunt în ținută de primire. Doctorul nu comentează. Se așază pe unul din cele două fotolii verzi, care flanchează o mică măsuță albă, așezată în fața unei canapele identice cu fotoliile. — Tu ai rămas tu... Ai cumva invitați, Irina? — Aș spune că nu. Aștept
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
era rescris de el pînă la limita ininteligibilului! Hm... Exactă, sinceră, camaradă, cu umor și nonconformism, scria Florica Ichim - care a rămas, se pare, penultima mohicană, și pe care o admir fiindcă reușește să publice Teatrul azi, gazetă excelentă, de ținută. Dinu Kivu, marele meu prieten, critic de rară finețe și boier minunat, care menaja neajunsurile reprezentațiilor, Încercînd să nu-i rănească pe realizatori. Boem, admirator de femei interesante și votcă de calitate, a plecat dintre noi la nici 50 de
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
și mor puțin În fiecare clipă, Mă străduiesc și mă abțin Să fac din timp risipă. 28 noiembrie 2004 SCHIMBĂRI CIUDATE Azi podoaba capilară A trecut și la bărbat; Ca să pară mai ilară, Strânsă-i cu un șnur brodat. Și ținuta-i bărbătescă Preluată-i de femei, De rămâi un gură-cască, Ca-ntr-o lume făr’ temei. Cot la cot la băutură, Și fumat în mers pe drum; Simțul, simplu în măsură, A fost viu, e mort acum. Doar mustața și
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
care sunt excesiv de atenți în ținutè și pierd prea mult timp cu fleacuri femeiești, Matei abandoneazè subiectul mirosului, ca sè nu parè prea ușuratic în fața prietenului sèu, tècând și despre grijă pe care el însuși, în ultima vreme, o acordè ținutei, nefècând nici o mențiune asupra unor obiecte noi vestimentare pe care, nu de mult, sub atentă îndrumare a femeii iubite și le-a achiziționat, cât despre subiectul Ilarie, în afară interesului acestuia pentru aparițiile misterioase revelate prin lumea virtaulè, Matei își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
trebuie. Suferința, îmi spun, nu ne face mai puțin frivoli. Port un pulover negru, ușor decoltat, părul este strâns în coadă pentru a-mi face gâtul să pară mai lung, sunt îmbrăcată cu pantaloni mulați, gri cu dungi. E o ținută plictisitoare de serviciu, dar m-am îmbrăcat așa fiindcă aveam să vin aici după muncă. Mi-a intrat în cap că într-o astfel de ocazie trebuie să fiu cât mai discretă. Mă simțeam de parcă aș merge la biserică - în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
se pare că ea a făcut o alegere greșită. Mi s-a părut clar, doar după ce i-am privit puțin împreună, că cei doi se potrivesc de minune. Arată la fel; nu neapărat fizic, însă își creează aceeași imagine publică. Ținuta de afaceri spune ceva despre potențialul lor financiar, sunt un cuplu de viitor. Mie mi-e clar că își doresc aceleași lucruri în viață. Vanessa și Barney sunt mult mai potriviți decât ar fi fost ea și Finn. Acesta din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
cu aceleași haine îmbibate cu miros de alcool și fum de țigară. Când ridic ultima obiecție, Daisy îmi spune că pot împrumuta orice de la ea, dar e de-a dreptul naivă, căci n-aș putea să-mi pun vreuna din ținutele ei fără să arăt ca un caltaboș presat. Îl iau pe Finn, ne suim în metrou și ne despărțim la Oxford Circus pentru a lua trenuri diferite. În mod straniu, mă simt bine cu el, nu vorbește prea mult și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
Portretul lui Moș Eveniment, fixat pe perete, dădu afirmativ din cap. Din corpul diafan al Mioarei ieși trupul diafan al Mamei care făcea semne disperate către Mihai peste umerii fiicei sale pentru a-i atrage atenția. Mihai Dinu își păstra ținuta de suplinitor al Înaltelor Științe Matematice și începu cu ochii în catalog să strige solemn fiecare elev: Mihai Dinu! Prezent! Nilă și Prunilă! Prezenți! Chirilă și Halipa! Idem! Năsuc și Samaliot! Aici! Hugo Mărăcineanu! Hic sunt! Stoian și Teodor! Da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
vedeam aburii respirației mele, dar eu nu îl simțeam. Alături de mine era o colegă de care eram îndrăgostit lulea, Ana-Maria, dar nu îndrăzneam să îi mărturisesc sentimentele de teama de a nu fi refuzat sau umilit. Era îmbrăcată într-o ținută neagră, sobră, cu o croială interesantă și deosebit de elegantă. Se uita în depărtare, pierdută în gânduri. Părul îi flutura în vântul domol. Deodată a întors capul spre mine: Aici se termină pentru noi, nu-i așa? întrebase cu emoție în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
diverse vârste și sexe. Asistentul veterinar de serviciu era acolo, într-o uniformă kaki. Dar era și Rovak, șeful facilității. Probabil că fusese anunțat de la poarta din față. Rovak avea cincizeci de ani, părul de un cenușiu metalic, și o ținută militară. Dar era un cercetător capabil. Chiar mă întrebam când o să apari, spuse Rovak. Își strânseră mâinile. Părea prietenos. — Ai sângele? — Da, spuse Henry, aprobând din cap. — Blestematul de Bellarmino a făcut spume, spuse Rovak. N-a fost aici încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
că așa se cheamă piesa, Emma... EMMA (piesă de teatru într-un act) TINA TUDOR EMMA, 40 ani, arhitectă, părul roșcat, fața extrem de albă, ochi albaștri. Probează hainele pentru a pleca la cursuri, de-a lungul piesei își va schimba ținuta, este elegantă, pantofi cu tocul foarte înalt. La mâna stângă are legată pe încheietură o fundă albastră. În flashbackuri, nu are fundă. Ar trebui să se vadă că e femeie de afaceri, bogată. SOȚUL ANITA, fiica celor doi, 16 ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
am uitat la el și mi-am zis: merită!, iubirea mea pentru Cristi a fost o formă de disponibilitate, înfloream și aveam nevoie de el, vroiam să fiu fericită, să am copii... o femeie normală... (Muzica, luminile, se schimbă de ținuta de elevă și-și pune haine ușchite, de studentă, blugi, tricou, e înconjurată de hârtii, calc, tot ce ține de arhitectură. Nu are la mână funda albastră.) La facultate, am muncit ca un rob, n-am căpătat nimic gratis, n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
ca nebune... Ce n-am făcut ca să-mi câștig bărbatul! Îi plăceau ciupercile și, o dată la două zile, îi făceam ciuperci, mi se apleacă, mi-a zis după câteva săptămâni, mai termină cu ciupercile astea... (Muzică, lumini, se schimbă în ținute sexy. Nu are la mână funda albastră.) Mă îmbăiam în cel mai fin gel de duș, și ceaiuri, și flori puneam în apa din cadă, îl așteptam îmbrăcată ca Marilyn Monroe pe Kennedy și-i vorbeam seara, când ajungea acasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
are umor?, păi, sigur că are, iar eu am încercat să-l imit întru totul... Cât despre povestea aia trăită de el, povestea cu ziarista lui, m-a îmbolnăvit... îmbătrâneam în fiecare zi câte puțin... (Lumini, muzică, se schimbă în ținută ușchită, de serviciu, mini neapărat, cam femeie de afaceri, își schimbă și expresia, e orgolios-avântată. Nu are la încheietură funda albastră.) Vedeam uneori, asta după ce aproape a dispărut din viața mea, îl vedeam, îți spun, îi vedeam ochii privindu-mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
nefiind sigură ce Înseamnă exact „ținută de gală“, dacă se referă la rochii lungi sau doar la bluze cu sclipici, m-a făcut să vin cu ea și să stau pe hol În fața ușii, cu sacoșe În care aveam șase ținute diferite, ca, la nevoie, să se poată schimba. Evident că rochia pe care o avea pe ea era absolut perfectă. Îi spusesem că e perfectă.) — N-o să vină nimeni cu pulover gros și lălâu, zic. Hai să mergem. Nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
cuvinte să vă spun cât sunt de jenat... cât suntem de jenați amândoi... — Sunt convins, spune Jack. Chipul Îi e total lipsit de orice expresie și ilizibil, iar glasul la fel de sec ca Întotdeauna. Poate vreți totuși să vă aranjați puțin ținuta Înainte de a vă Întoarce la treabă, ce ziceți ? Ușa se Închide În urma lui și rămânem Împietriți, ca niște statui de ceară. — Vrei te rog să-ți scoți nenorocita asta de mână din bluza mea ? spun Într-un final, enervată la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
veselește“. El observă totuși că afirmația lui Florian, după care cei doi filozofi au „intuiții“ contradictorii despre lume, nu înlătură posibilitatea plagiatului. Se poate deduce din aceasta că Nae Ionescu înclina să creadă în realitatea lui. Concluzia nu e certă; ținuta generală a articolului arată că nu încerca decât să ilustreze inconsistența logică a afirmațiilor lui Florian. Totuși observația sa trădează cunoașterea profundă a metafizicii lui Schopenhauer. Într-o scrisoare trimisă cu un an mai devreme, Nae Ionescu mărturisea că îl
Apaşul metafizic şi paznicii filozofiei by Liviu Bordaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1356_a_2716]
-
o clipă raza lanternei către „bagaj”, văzu rana, sângele și așchiile de oase Împrăștiate pe de lături, fixă În gând locul mâinilor și Înlătură cătușele, Închise capacul și blocă sistemul de siguranță. Se ridică În picioare, Își puse În ordine ținuta și făcu o altă scurtă mișcare a capului care pentru Ghiță Asoltanei Însemna: Treci la 6! Locul să arate exact ca acum două ore! Executarea! Cu o Îndemânare câștigată În timp și perfecționată de Îndelungata sa experiență, „ehei, câte asemenea
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
de care majoritatea femeilor se apropie cu teamă și panică, din cauza răcelii pe care o inspira. Timbrul vocii, metalic baritonal, se potrivea perfect cu statura, Înfățișarea osoasă și mâinile de o expresivă nervozitate. Impresia de distanță era Întărită și de ținuta impecabilă pe care o arbora, evident, fără nici cel mai mic efort. Adolescent fiind Ăse născuse În familia unui medic celebruă, nutrea pentru cărțile numeroase din biblioteca familiei, o dragoste pasională, nu lipsită de dezamăgiri, ca În orice iubire adevărată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
aplec de spate, să clipesc des din ochi sau să Întorc capul. Regulile sunt foarte stricte În această privință. De ce am fost tocmai eu ales pentru această muncă ciudată? Simplu: sunt un bărbat atrăgător, cu un corp armonios și o ținută dreaptă. Am concurat pentru acest post cu alți trei sute patruzeci și trei de candidați. Am dovedit până acum, o răbdare bovină, deși de felul meu sunt o natură pe cât de histrionică, pe atât de greu de stăpânit. Dar banii...A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]