8,373 matches
-
existat nenumărate discuții în legătură cu ce a înțeles el exact prin acest concept. Margaret Mastermann (1970) a inventariat 17 sensuri numai în textul lui Kuhn. Dar, dacă ținem seama de definiția originală, se pot distinge totuși două înțelesuri principale. Kuhn definește paradigma ca "una sau mai multe achiziții științifice definitivate", care sînt: 1. "suficient de inedite pentru a atrage un grup solid de aderenți de la celelalte orientări științifice" și 2. "suficient de deschise pentru a lăsa orice problemă să fie rezolvată de
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
pentru a lăsa orice problemă să fie rezolvată de grupul redefinit de practicieni" (Kuhn 1970a: 11). În general vorbind, există două aspecte ale acestui concept: unul referitor la conținutul acestor achiziții și altul referitor la grupul de practicieni pentru care paradigma funcționează ca un instrument de legitimare și de definire a disciplinei respective. El definește consensul academic, care este însăși esența disciplinei (vezi și Gutting 1980: 1-2). Primul aspect, conținutul paradigmei, ilustrează ideea unei logici interne, a unei viziuni asupra lumii
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
achiziții și altul referitor la grupul de practicieni pentru care paradigma funcționează ca un instrument de legitimare și de definire a disciplinei respective. El definește consensul academic, care este însăși esența disciplinei (vezi și Gutting 1980: 1-2). Primul aspect, conținutul paradigmei, ilustrează ideea unei logici interne, a unei viziuni asupra lumii care orientează cercetarea, definește problema care urmează a fi rezolvată și sugerează metoda de folosit. Pentru Kuhn, existența unei paradigme care ghidează cercetarea este o condiție necesară pentru întemeierea unui
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
esența disciplinei (vezi și Gutting 1980: 1-2). Primul aspect, conținutul paradigmei, ilustrează ideea unei logici interne, a unei viziuni asupra lumii care orientează cercetarea, definește problema care urmează a fi rezolvată și sugerează metoda de folosit. Pentru Kuhn, existența unei paradigme care ghidează cercetarea este o condiție necesară pentru întemeierea unui subsistem social științific și a disciplinelor particulare. În absența unei paradigme, cercetarea profundă este imposibilă și nici nu poate exista un criteriu pentru selectarea problemelor de cercetat (Kuhn 1970: 37
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
care orientează cercetarea, definește problema care urmează a fi rezolvată și sugerează metoda de folosit. Pentru Kuhn, existența unei paradigme care ghidează cercetarea este o condiție necesară pentru întemeierea unui subsistem social științific și a disciplinelor particulare. În absența unei paradigme, cercetarea profundă este imposibilă și nici nu poate exista un criteriu pentru selectarea problemelor de cercetat (Kuhn 1970: 37). Dacă paradigma există, știința funcționează normal - cum se întîmplă în fizica newtoniană, de exemplu. Prin urmare, ceea ce Kuhn numește "știință normală
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
ghidează cercetarea este o condiție necesară pentru întemeierea unui subsistem social științific și a disciplinelor particulare. În absența unei paradigme, cercetarea profundă este imposibilă și nici nu poate exista un criteriu pentru selectarea problemelor de cercetat (Kuhn 1970: 37). Dacă paradigma există, știința funcționează normal - cum se întîmplă în fizica newtoniană, de exemplu. Prin urmare, ceea ce Kuhn numește "știință normală" este în mod esențial o activitate de dezlegare a enigmelor, de completare a golurilor cunoașterii, așa cum apar ele prin prisma paradigmei
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
paradigma există, știința funcționează normal - cum se întîmplă în fizica newtoniană, de exemplu. Prin urmare, ceea ce Kuhn numește "știință normală" este în mod esențial o activitate de dezlegare a enigmelor, de completare a golurilor cunoașterii, așa cum apar ele prin prisma paradigmei. Dar, în același timp, enigmele apar și ca anomalii. Din moment ce paradigmele sînt instrumente de bază ale științei normale, aceasta din urmă nu poate corecta paradigma (Kuhn 1970a: 122). Așa că o nouă paradigmă poate apărea doar ca rezultat al unei viziuni
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
de exemplu. Prin urmare, ceea ce Kuhn numește "știință normală" este în mod esențial o activitate de dezlegare a enigmelor, de completare a golurilor cunoașterii, așa cum apar ele prin prisma paradigmei. Dar, în același timp, enigmele apar și ca anomalii. Din moment ce paradigmele sînt instrumente de bază ale științei normale, aceasta din urmă nu poate corecta paradigma (Kuhn 1970a: 122). Așa că o nouă paradigmă poate apărea doar ca rezultat al unei viziuni cu totul noi asupra lumii, adică în urma abandonării vechii paradigme. De
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
activitate de dezlegare a enigmelor, de completare a golurilor cunoașterii, așa cum apar ele prin prisma paradigmei. Dar, în același timp, enigmele apar și ca anomalii. Din moment ce paradigmele sînt instrumente de bază ale științei normale, aceasta din urmă nu poate corecta paradigma (Kuhn 1970a: 122). Așa că o nouă paradigmă poate apărea doar ca rezultat al unei viziuni cu totul noi asupra lumii, adică în urma abandonării vechii paradigme. De aceea Kuhn numește acest proces revoluție (Ce se întîmplă cînd școlile concurente polemizează între
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
a golurilor cunoașterii, așa cum apar ele prin prisma paradigmei. Dar, în același timp, enigmele apar și ca anomalii. Din moment ce paradigmele sînt instrumente de bază ale științei normale, aceasta din urmă nu poate corecta paradigma (Kuhn 1970a: 122). Așa că o nouă paradigmă poate apărea doar ca rezultat al unei viziuni cu totul noi asupra lumii, adică în urma abandonării vechii paradigme. De aceea Kuhn numește acest proces revoluție (Ce se întîmplă cînd școlile concurente polemizează între ele se va arăta în capitolul 8
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
Din moment ce paradigmele sînt instrumente de bază ale științei normale, aceasta din urmă nu poate corecta paradigma (Kuhn 1970a: 122). Așa că o nouă paradigmă poate apărea doar ca rezultat al unei viziuni cu totul noi asupra lumii, adică în urma abandonării vechii paradigme. De aceea Kuhn numește acest proces revoluție (Ce se întîmplă cînd școlile concurente polemizează între ele se va arăta în capitolul 8). Întrucît contactul lor logic este incomplet, "dezbaterile referitoare la paradigme implică întotdeauna întrebarea: Care problemă este mai semnificativă
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
totul noi asupra lumii, adică în urma abandonării vechii paradigme. De aceea Kuhn numește acest proces revoluție (Ce se întîmplă cînd școlile concurente polemizează între ele se va arăta în capitolul 8). Întrucît contactul lor logic este incomplet, "dezbaterile referitoare la paradigme implică întotdeauna întrebarea: Care problemă este mai semnificativă pentru a fi rezolvată?" (Kuhn 1970a: 110). Aceasta conduce direct la cel de-al doilea aspect al paradigmei, anume legătura ei cu contextul istoric și funcțiile ei în comunitatea academică. Fără paradigmă
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
va arăta în capitolul 8). Întrucît contactul lor logic este incomplet, "dezbaterile referitoare la paradigme implică întotdeauna întrebarea: Care problemă este mai semnificativă pentru a fi rezolvată?" (Kuhn 1970a: 110). Aceasta conduce direct la cel de-al doilea aspect al paradigmei, anume legătura ei cu contextul istoric și funcțiile ei în comunitatea academică. Fără paradigmă nu poate exista comunitate academică, nici disciplină bine întemeiată (Kuhn 1970a: 19) și nici știință matură. Într-o anumită privință, analiza paradigmelor trebuie să înceapă cu
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
paradigme implică întotdeauna întrebarea: Care problemă este mai semnificativă pentru a fi rezolvată?" (Kuhn 1970a: 110). Aceasta conduce direct la cel de-al doilea aspect al paradigmei, anume legătura ei cu contextul istoric și funcțiile ei în comunitatea academică. Fără paradigmă nu poate exista comunitate academică, nici disciplină bine întemeiată (Kuhn 1970a: 19) și nici știință matură. Într-o anumită privință, analiza paradigmelor trebuie să înceapă cu delimitarea sociologică a grupului corespunzător ei. Într-un pasaj mai puțin cunoscut, Kuhn scria
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
al doilea aspect al paradigmei, anume legătura ei cu contextul istoric și funcțiile ei în comunitatea academică. Fără paradigmă nu poate exista comunitate academică, nici disciplină bine întemeiată (Kuhn 1970a: 19) și nici știință matură. Într-o anumită privință, analiza paradigmelor trebuie să înceapă cu delimitarea sociologică a grupului corespunzător ei. Într-un pasaj mai puțin cunoscut, Kuhn scria: "O paradigmă guvernează în primul rînd nu atît obiectul, cît grupul de practicieni. Orice studiu care privește distrugerea unei paradigme trebuie să
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
poate exista comunitate academică, nici disciplină bine întemeiată (Kuhn 1970a: 19) și nici știință matură. Într-o anumită privință, analiza paradigmelor trebuie să înceapă cu delimitarea sociologică a grupului corespunzător ei. Într-un pasaj mai puțin cunoscut, Kuhn scria: "O paradigmă guvernează în primul rînd nu atît obiectul, cît grupul de practicieni. Orice studiu care privește distrugerea unei paradigme trebuie să înceapă cu localizarea grupului sau grupurilor responsabile" (Kuhn 1970a: 180). Dacă luăm în serios acest citat, ideile lui Kuhn capătă
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
privință, analiza paradigmelor trebuie să înceapă cu delimitarea sociologică a grupului corespunzător ei. Într-un pasaj mai puțin cunoscut, Kuhn scria: "O paradigmă guvernează în primul rînd nu atît obiectul, cît grupul de practicieni. Orice studiu care privește distrugerea unei paradigme trebuie să înceapă cu localizarea grupului sau grupurilor responsabile" (Kuhn 1970a: 180). Dacă luăm în serios acest citat, ideile lui Kuhn capătă o turnură sociologică. Într-adevăr, în loc să adoptăm atitudinea obișnuită și să ne întrebăm cum se potrivesc științele sociale
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
critice și regulative" (Bernstein 1983) orientează judecățile în comunitatea științifică. De asemenea, cursul dezbaterilor teoretice este influențat de cadrul social general al comunității științifice și de agenda socio-politică a societăților în care activează oamenii de știință. Studiul meu analizează evoluția paradigmei realiste, înțeleasă în acest dublu sens. Paradigma realistă în relațiile internaționale Literatura relațiilor internaționale a folosit conceptul de paradigmă al lui Kuhn în două contexte. Ele nu sînt nicidecum exclusive, dar miezul lor este ușor diferit. Și, în vederea unei prezentări
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
în comunitatea științifică. De asemenea, cursul dezbaterilor teoretice este influențat de cadrul social general al comunității științifice și de agenda socio-politică a societăților în care activează oamenii de știință. Studiul meu analizează evoluția paradigmei realiste, înțeleasă în acest dublu sens. Paradigma realistă în relațiile internaționale Literatura relațiilor internaționale a folosit conceptul de paradigmă al lui Kuhn în două contexte. Ele nu sînt nicidecum exclusive, dar miezul lor este ușor diferit. Și, în vederea unei prezentări mai ușoare, această diferență va fi accentuată
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
social general al comunității științifice și de agenda socio-politică a societăților în care activează oamenii de știință. Studiul meu analizează evoluția paradigmei realiste, înțeleasă în acest dublu sens. Paradigma realistă în relațiile internaționale Literatura relațiilor internaționale a folosit conceptul de paradigmă al lui Kuhn în două contexte. Ele nu sînt nicidecum exclusive, dar miezul lor este ușor diferit. Și, în vederea unei prezentări mai ușoare, această diferență va fi accentuată. Comună ambelor abordări este impresia că relațiile internaționale au avut o singură
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
al lui Kuhn în două contexte. Ele nu sînt nicidecum exclusive, dar miezul lor este ușor diferit. Și, în vederea unei prezentări mai ușoare, această diferență va fi accentuată. Comună ambelor abordări este impresia că relațiile internaționale au avut o singură paradigmă, anume realismul. Prima perspectivă se concentrază asupra întrebării de ce și cum s-a dezvoltat realismul ca paradigmă, în timp ce a doua accentuează criza acestuia și disputele care au urmat între diferite școli de gîndire. Prima abordare va fi discutată în această
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
Și, în vederea unei prezentări mai ușoare, această diferență va fi accentuată. Comună ambelor abordări este impresia că relațiile internaționale au avut o singură paradigmă, anume realismul. Prima perspectivă se concentrază asupra întrebării de ce și cum s-a dezvoltat realismul ca paradigmă, în timp ce a doua accentuează criza acestuia și disputele care au urmat între diferite școli de gîndire. Prima abordare va fi discutată în această secțiune, iar realismul în criză va fi discutat în Interludiu (capitolul 8). Descrierea pe care o face
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
doua accentuează criza acestuia și disputele care au urmat între diferite școli de gîndire. Prima abordare va fi discutată în această secțiune, iar realismul în criză va fi discutat în Interludiu (capitolul 8). Descrierea pe care o face Kuhn funcției paradigmei pare să corespundă destul de bine dezvoltării realismului și a disciplinei sale, relațiile internaționale. Dacă analizăm comunitatea științifică academică (adică activitățile sale în universități și instituții sau în dezbaterile publice), resursele disponibile pentru această activitate și obiectivele comune spre care este
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
dintre mediul universitar, guvern (așa-numitul sindrom Kissinger) și rețeaua institutelor de cercetare făceau posibilă influența reciprocă între școlile realiste, lăsau libertate întrebărilor și curiozităților și creau noi perspective și preocupări pentru politica externă a SUA.1 Realismul funcționa ca paradigmă în măsura în care stabilea limitele cercetării "legitime". Așa cum a argumentat convingător John Vasquez, realismul a oferit un instrument fundamental de analiză pentru generații de dezlegători de enigme. Sau, ca să folosim propriile lui cuvinte, realismul "a arătat oamenilor de știință ce se cunoaște
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
și comunitatea a definit disciplina. Acest aspect are o dublă semnificație. În primul rînd, el explică de ce, odată ce relațiile internaționale au devenit obiectul unei discipline independente în SUA, noul domeniu a creat în afara SUA tendința de a adopta realismul ca paradigmă principală a acesteia. La început, cîteva țări europene au importat disciplina împreună cu programele de cercetare aferente. Într-un anume sens, disciplina relațiilor internaționale și realismul erau identice. Poate doar în Marea Britanie a supraviețuit într-adevăr o tradiție independentă mai veche
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]