8,218 matches
-
vlaga tinereții își vor avea culcușul cu el în țărînă. 12. Dulce era răul în gura lui; îl ascundea sub limbă, 13. îl mesteca întruna și nu-l lăsa, îl ținea în cerul gurii: 14. dar hrana lui se va preface în măruntaiele lui, va ajunge în trupul lui o otravă de aspidă. 15. Bogățiile înghițite le va vărsa, Dumnezeu le va scoate din pîntecele lui. 16. Otravă de aspidă a supt și de aceea, limba năpîrcii îl va ucide. 17
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
dar nu de soare. Mă scol în plină adunare, și strig ajutor. 29. Am ajuns frate cu șacalii, tovarăș cu struții. 30. Pielea mi se înegrește și cade, iar oasele îmi ard și se usucă. 31. Arfa mea s-a prefăcut în instrument de jale și cavalul meu scoate sunete plîngătoare. $31 1. Făcusem un legămînt cu ochii mei și nu mi-aș fi oprit privirile asupra unei fecioare. 2. Dar ce soartă mi-a păstrat Dumnezeu de sus? Ce moștenire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
Orice om le privește, fiecare muritor le vede de departe. 26. Iată ce mare e Dumnezeu! Dar noi nu-L putem pricepe; numărul anilor Lui nimeni nu l-a pătruns. 27. Căci El trage la El picăturile de apă, le preface în abur și dă ploaia, 28. pe care norii o strecoară și o picură peste mulțimea oamenilor. 29. Și cine poate pricepe ruperea norului și bubuitul cortului Său? 30. Iată, El își întinde lumina în jurul Lui, și acopere adîncimile mării
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
cu privirea furată de un decor de pe masă, altfel decât îl știam eu. Acum, sub un șervet brodat frumos, din cele pe care le găseam adesea pe masa din chilia mea, se ascundea ceva. Ce? Nu bănuiam. Bătrânul s-a prefăcut că nu bagă de seamă nedumerirea mea și a trecut de-a dreptul la cele ce ne interesa: ― Atunci, să pornim pe calea încâlcită a închinărilor. ― Să facem primul pas, părinte. ― De la început aș vrea să-ți spun că aceste
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
produselor mănăstirii - care aveau averi nemăsurate - ajungeau în “teșchereaua” egumenului mănătirii Galata, care era om venit de la Ierusalim. Acesta, după obicei, cu “țâdulă” și pecetea mitropolitului Moldovei, îi depunea în mâinile patriarhului. ― O dovadă că orice produs al mănăstirilor se prefăcea în parale este și faptul că în documente am întâlnit poruncă domnească care hotărăște ca nimeni să nu vândă vin sau altă băutură până mănăstirile nu-și vor isprăvi vânzarea vinului și a băuturilor lor... ― Apoi trebuie să mai luăm
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
pe popa Ierimiia, înseamnă că întâi l-a făcut călugăr și apoi i-a dat gradul de stareț. ― Asta-i o noutate pentru mine, părinte. ― Ai dreptate, fiule. Dar spune-mi întâi în ce loc s-a aflat această biserică prefăcută în mănăstire, fiindcă astăzi nu mai este în peisajul Iașilor. Apoi, când a fost ridicată și când a dispărut dintre zidirile sfinte? ― Biserica Dancu a fost ridicată în 1541 și demolată ca urmare a deteriorării în 1903. Se afla cam
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
firesc, tot printr-o întrebare: cum să se atingă sfințiile lor de oaie, de capră, de vacă sau de porc? Pe ogor e altceva; muncesc poslușnicii, țăranii, țiganii robi și câți alții, iar “bucatele”, cum le place ‘mnealor să spună, sunt prefăcute în parale, care... Dar asta-i treabă cunoscută, părinte... ― Adică să le depună “în mâna patrierșiei sale” cu țâdulă de la sfinția sa mitropolitul. Te rog, vezi ce spune vodă mai departe. ― Așa că “Cele 5 mănăstiri carile sintu... în Iași... le-au
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
tare. și mai tare. și Țși a asfixiat-o. Distingând, printre aburii alcoolului și spasmele excitării, ce a făcut, s-a speriat. A învelit fata în cearșaf și a ascuns-o în subsolul blocului. Când a venit Maria s-a prefăcut că nu știe ce e cu Lăcrămioara, că nu știe unde ar putea fi. Au căutat-o întreaga noapte. Au găsit-o în ziua următoare. După ce totul a fost lămurit, l-au arestat. L-au judecat. L-au condamnat. L-
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
-o în mare ar fi ca si cum am omorî-o, îi atrase atenția Tapú Tetuanúi. Cine ar îndrăzni s-o arunce? — Eu aș face-o cu cea mai mare plăcere, daca pedeapsă ar fi alta. Dar simplul gând de a ma preface în rechin alb mă îngrozește. La fel ca pe noi toți, observă prietenul lui. Până la urmă, cine altcineva decât regii ar putea ști ce înseamnă să ai sânge nobil în vine? Taaroa le-a dat puterea, și el este singurul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
troc... Sau și mai departe: la Santa Marta... — Nu vreau să mă mai întorc la Santa Marta. Detest locul ăla. Este în Amazonia, dar ai crede că cei care locuiesc acolo îl urăsc Luptă să scape de el, să se prefacă a fi departe... Încearcă să uite de selva care-i înconjoară și, tocmai de aceea, selva îi devorează. — Acum a început să capete importanță. Petroliștii americani merg acolo la sfârșit de săptămână. În curând vor sosi, după cum se spune, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
lungul colibei. Intră și ieși cu o cană cu apă și două pahare: — Va trebui să vă descurcați. — Nu-ți face griji... Ce mai faci? — Bine. — Am aflat de aventura ta cu cei de la șosea. — Ce aventură? — Hai...! Nu te preface. Ai dat foc la cinci tractoare. — A fost Kano... Un yubani. Speri să cred așa ceva? — Firește. Nu m-am atins de mașinile alea. Făcu o pauză: Cine mă acuză că am făcut-o minte... — Păi, în Santa Cruz e un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
fel decât scriind o sută de cărți... Nu vei obține nimic. Și chiar dacă ai reuși... La ce îți va mai sluji? Dar n-a fost chip să-l convingă și acum îl zărea acolo, în umbră, ghemuit lângă un copac, prefăcându-se că doarme, gândindu-se la cât urma să piardă odată cu venirea aurorei, fără să lase din mână pușca de vânătoare pe care o strângea la piept de parcă ar fi crezut că îmbrățișând-o ar fi reușit să o facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
studia regiunea amazoniană și pentru a scrie despre ea cât doriți. Îi observă stăruitor, așteptă câteva clipe, ca și cum ar fi așteptat ceva de la ei, și adăugă: Credeți că cele întâmplate mi-ar putea fi în vreun fel de folos? Se prefăcură a nu fi priceput: — Ca, de exemplu? — Haideți, zău așa! protestă Cáceres. Nu vă jucați. Dumneavoastră știți la ce mă refer. Povestea asta e foarte încâlcită. Au fost morți și bombardamente și o încercare de atac din partea yubani-lor. Până unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
grație. Lotte și Werther. Nori groși, negri, sparți În hohote lubrice, pașii devastatori ai furtunii care se apropie și același cuvînt rostit simultan de cei doi: Klopstock. Cum se umflă iubirea ca laminaria În secrețiile nerușinate ale creierului, cum se preface ea Însăși Într-o excrescență a minții și Începe să mintă uitîndu-și obîrșia. Ocolești, ocolești, iar ocolești faptele, contaminat de poezie pînă În miezul neuronilor. Ți-e frică și rușine să povestești, de parcă ai macula un loc sacru, de parcă, povestite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
caldă. La terre promise, paradisul oamenilor dezocupați. Să trăiești ca un turist. Să te epuizezi contemplînd. Să te saturi privind expoziția de artă culinară de la Ambasador și să scrii o frumoasă epopee despre fazanul de aur și cei șapte samurai prefăcuți În pommes frites. Oare ce versuri știe pe de rost designerul care a prospectat prototipul pixului cu care scriu? O singură Întrebare Într-un test pentru ocuparea unei poziții cheie: Ce preferați: Coșbuc, Dinescu sau Ezra Pound? ar rezolva simplu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
opaițului Bob Biman și Perry O’Brien și Ralph Boston ce bărbați nici un bărbat nu se mai uită la mine altădată Îmi plăcea să flirtez chiar și cu Tiberiu În brațe cînd elevul acela din trenul de Piatra Neamț s-a prefăcut că se apleacă să se uite În oglinda de deasupra capului meu și m-a sărutat ca un fluture pe gură acum pîndesc la fel de nerușinat ochiadele pe care și le aruncă doi tineri prin culoarul Îngust care se Închide și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
-ți tată și duminica moțul de organdi gentuța roșie la cinematograf uite-o pe Gheta Gabo În Olanda la ora șapte seara fetițele cuminți trebuie să facă nani pentru că la noi acasă În România e nouă țin ochii Închiși mă prefac că dorm... nici nu știi Schelli cît iubesc eu copilul ăsta ți-o spun acum că nu mă aude) ...nu-și mai vedea capu de treburi, da și io... crezui că turbez nu alta. Mă grăbi să vin la dumneata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
rămîi dacă-ți place nimic insinuant nimic senzual ca-ntre băieți și ea nefiresc de frumoasă parcă se furișează cineva pe lîngă ziduri păstrează distanța Îmi păstrez ritmul simt frica În gît aș lua-o la fugă mai bine mă prefac destins absent merg relansez plus plus plus pînă cînd se retrage pokerul lor dacă m-ar vedea ei acum ea În special transpirat tot și vorbind de unul singur batjocura și umilința rîsul amfiteatrului cînd am intrat În pufoaică și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
Bulă nu aveți un alt glob să mă pot hotărî unde să mă stabilesc nu știu cum să scap de frica asta dacă află că unchiul meu a fost bancher și tata arestat În 1952 pentru un denunț fals mai bine mă prefac destins absent ca atunci cînd am cunoscut-o elegantă frumoasă degajată femeia asta nici nu mă observă și seara primul telefon vreau să-ți citesc poeziile la Întîlniri tăceam vorbea ea și avea impresia că sînt un interlocutor ideal tac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
zâmbit. Cred că-i din cauza căldurii. Își împinse ochelarii la loc și, preț de o secundă, se uită țintă la mine. — Ar cam trebui să-ți conservi energia, Sanderson. Nu-mi ești de nici un folos în starea asta. M-am prefăcut jignit. — Doar asta sunt pentru tine? — Da, zise ea. La câteva ore după ceea ce, din lipsă de inspirație, an numit momentele de criză ale lui Clio din noaptea precedentă, făcuserăm din nou sex, nici nu mai știu la ce oră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
nebun, toți pe barca aia șubredă? Nu pot să urmăresc asta și să stau locului. Trebuie să mă ridic și să fac câțiva pași. — Știu, suspină Clio, clătinând din cap spre mine. — În toate celelalte privințe însă, m-am codit, prefăcându-mă dezarmat și coborând vocea, în toate celelalte privințe, sunt incredibil de viril și de curajos. Clio râse. — Bine, dovedește-o. Vino la scufundări cu mine. Lângă stânci sunt niște pești uimitori. Vreau să vii să-i vezi. — Păi, acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
pentru a rosti o scuză, dar am forțat-o să se închidă la loc. După câteva secunde, Scout se înmuie murmurând pentru numele lui Dumnezeu. Uite ce-i, am nevoie doar de-o noapte de odihnă. Nu putem să ne prefacem amândoi măcar pentru o seară că suntem niște oameni normali care stau într-un restaurant și servesc cina și care fac numai lucruri normale? Chiar simt nevoia să fiu puțin ca ceilalți oameni. Dacă nu ai nimic împotrivă. — N-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
doar: Bine, mersi. Am înaintat cu pași ușor de-a lungul clădirii, spre parcare, bucurându-mă de simplitatea aerului de seară și, da, bucurându-mă de faptul că toate întrebările vor trebui să aștepte până mâine. Îmi permiteam să mă prefac că sunt normal. Măcar pentru o noapte. Pierdut în gânduri, m-am apropiat foarte mult de jeepul galben înainte să văd silueta întunecată care stătea lângă el, fumând. Am tresărit și-am dat să mă las la pământ, dar chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
Dacă mergem departe, am spus, Ian o să devină cam greu. — Deja e greu. O să ne descurcăm. Ghemul întunecat în care se strânsese motanul se foi în cușcă, amintindu-ne că era de față la discuția noastră despre el, apoi se prefăcu iarăși că doarme. — Tot nu știu unde mergem. — Of, termină cu asta, o să vezi în curând cu ochii tăi. Scout inspiră adânc și expiră încet, încercând să-și controleze tremurul, apoi spuse, ca pentru sine. — E ca-n Dimineața morții sau cam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
era că tot acel moment de repaus era un accident. — Continuă, spuse Scout, și mi s-a părut că surprind ceva asemănător la ea, din nou acea răceală, umbra de peste câmpie. — Știu, am zis, nu făceam decât să mă distrez prefăcându-mă că sunt o persoană normală. Încuviință încet, ferindu-și privirea și uitându-se la vâlvătaie și la umbre. Nu mai aveam de ales. — Bine, atunci. O să întreb eu. Cine-i el, angajatorul lui Nimeni? Mulțumesc că încerci să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]