8,373 matches
-
este înțeles aici ca încercarea de a transforma regulile practicii diplomatice din secolul al XIX-lea în legi științifice ale unei științe sociale care s-a dezvoltat mai ales în Statele Unite. Prezentul studiu asupra realismului este inspirat de conceptul de paradigmă al lui Kuhn, propunînd o sociologie istorică a realismului, conștient limitată. Paradig-mele se referă la ceea ce face comunitatea științifică, adică deopotrivă la dezbaterile interne din cadrul unei științe, dezbateri care respectă standardele disciplinei, precum și la relațiile externe ale disciplinei cu mediul
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
o sociologie istorică a realismului, conștient limitată. Paradig-mele se referă la ceea ce face comunitatea științifică, adică deopotrivă la dezbaterile interne din cadrul unei științe, dezbateri care respectă standardele disciplinei, precum și la relațiile externe ale disciplinei cu mediul său social și politic. Paradigmele guvernează cercetarea sugerînd concluzii, metode și posibile soluții, preferabile față de altele. Stabilind criteriile pentru o cercetare legitimă (standardele), paradigmele definesc de asemenea și comunitatea competentă de cercetători. Dacă avem în atenție comunitatea de cercetare din disciplina relațiilor internaționale de după 1945
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
interne din cadrul unei științe, dezbateri care respectă standardele disciplinei, precum și la relațiile externe ale disciplinei cu mediul său social și politic. Paradigmele guvernează cercetarea sugerînd concluzii, metode și posibile soluții, preferabile față de altele. Stabilind criteriile pentru o cercetare legitimă (standardele), paradigmele definesc de asemenea și comunitatea competentă de cercetători. Dacă avem în atenție comunitatea de cercetare din disciplina relațiilor internaționale de după 1945, evoluția realismului prezintă două aspecte esențiale: istoria internă a rafinărilor și respingerilor conceptuale, ancorată în mediul academic și politic
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
evoluția realismului prezintă două aspecte esențiale: istoria internă a rafinărilor și respingerilor conceptuale, ancorată în mediul academic și politic al comunității academice respective și răspunzînd provocărilor sale. Particularitățile cu totul speciale ale realismului în relațiile internaționale fac din conceptul de paradigmă al lui Kuhn ceva care prezintă un real interes pentru studiul acestuia. Ca știință socială care suferă de o problemă endemică de identitate, incapabilă să se definească printr-o metodologie specifică sau printr-un obiect unic, relațiile internaționale s-au
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
devenit cel mai important și cel mai puternic simbol politic internațional în perioada de după cel de-al doilea război mondial. Învățămintele trase în urma eșecului său evident au alcătuit o parte importantă a fondului de gîndire care va sta la baza paradigmei realiste, a cărei ascensiune avea să înceapă curînd. CRITICA REALISTĂ A IDEALISMULUI: ATACUL LUI E. H. CARR ÎMPOTRIVA ARMONIEI INTERESELOR Idealismul dorea să evite recrearea condițiilor care au condus la un război pe care nimeni nu l-a vrut (cel
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
în timpul perioadei de maximă intensitate a războiului rece (Carr 1961: 177). Carr este poate cel mai apropiat de poziția politică realistă, așa cum a fost ea reconstruită de Berki și Griffiths, și care consta pur și simplu în enunțuri negative. NOUA PARADIGMĂ: MORGENTHAU ȘI POLITICA ÎNTRE NAȚIUNI Atitudinea lui Carr era prea ambiguă și stilul său prea polemic pentru a fonda o școală de gîndire sau pentru a preconiza apariția unei discipline printr-un exemplu paradigmatic. Dar el a pregătit terenul. Modelul
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
de un al patrulea model posibil, cel cognitiv, în timp ce Steinbruner (1974: 77, 142, nota 13) declară explicit că modelele lui Allison sînt echivalente cu două dintre modelele sale. Combinînd lucrările celor doi autori, rezultă patru modele generale de analiză decizională. Paradigma analitică (primul model: actorul rațional) susține viziunea realistă tradițională asupra lumii, în care politica externă este analizată pe baza idealului maximei raționalități, înțeleasă ca interes național. Acest model presupune că factorii interni care influențează luarea deciziilor sînt constanți și de
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
rațional) susține viziunea realistă tradițională asupra lumii, în care politica externă este analizată pe baza idealului maximei raționalități, înțeleasă ca interes național. Acest model presupune că factorii interni care influențează luarea deciziilor sînt constanți și de aceea neglijează analiza lor. Paradigma cibernetică (modelul al doilea: procesul organizațional) vede deciziile ca fiind nu consecința raționalității instrumentale, ci rezultatul procesului de luare a deciziilor sub imperiul inerției organizaționale. Aceasta se aplică adunării informațiilor necesare pentru o corectă evaluare a amenințărilor; de exemplu, o
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
primul model alegerea este cauzată de constrîngerile sistemice și de interacțiunea strategică a statelor și a reprezentanților lor, al treilea model ia în considerare politica intraguvernamentală pentru a înțelege luarea deciziilor. În fine, Steinbruner a adăugat un al patrulea model, paradigma cognitivă. Aici, din motive psihologice, deciziile ar putea să nu reflecte raționalitatea instrumentală. Nici receptarea, nici prelucrarea informațiilor nu este ghidată în mod necesar de rațiune. Modelele pot fi rezumate după cum urmează (vezi tabelul 5.1). Tabelul 5.1 Modelele
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
5.1 Modelele de analiză a politicii externe (Allison/Steinbruner) rațional non-rațional impersonal modelul I: actorul rațional (cauzalitatea strategică externă) modelul II: procesul organizațional (cauzalitatea birocratică) personal modelul III: politica guvernamentală (cauzalitatea strategică internă) modelul IV: procesul cognitiv (cauzalitatea psihologică) PARADIGMA ANALITICĂ: MODELUL ACTORULUI RAȚIONAL Asumpții În cadrul paradigmei analitice, comportamentul național este tratat ca o alegere rațională în vederea unor scopuri date și în circumstanțe determinate. După o analiză a raportului costuri-beneficii, alegerea optimă constă în găsirea acelei soluții care maximizează valoarea
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
externe (Allison/Steinbruner) rațional non-rațional impersonal modelul I: actorul rațional (cauzalitatea strategică externă) modelul II: procesul organizațional (cauzalitatea birocratică) personal modelul III: politica guvernamentală (cauzalitatea strategică internă) modelul IV: procesul cognitiv (cauzalitatea psihologică) PARADIGMA ANALITICĂ: MODELUL ACTORULUI RAȚIONAL Asumpții În cadrul paradigmei analitice, comportamentul național este tratat ca o alegere rațională în vederea unor scopuri date și în circumstanțe determinate. După o analiză a raportului costuri-beneficii, alegerea optimă constă în găsirea acelei soluții care maximizează valoarea relativă a diverselor scopuri. La nivel individual
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
acțiunile celorlalți actori. Aceasta implică deopotrivă anticiparea acțiunilor celorlalți și reacția la acestea. Modelul presupune că alternativele și consecințele acțiunilor sînt cunoscute, chiar dacă nu neapărat toate informațiile sînt disponibile, iar calculul consecințelor poate fi greșit. Ceea ce este important din perspectiva paradigmei analitice este ca decizia să fie luată în acest mod calculat (rațional) și nu ca rezultatul ei să se dovedească modul cel mai rațional de a atinge scopurile propuse. Date fiind principalele asumpții ale războiului psihologic și scopul scurtării războiului
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
semnale care ar fi trebuit de la început să descurajeze instalarea rachetelor; de ce el nu s-a așteptat ca rachetele să fie descoperite înainte de încheierea amplasării și de ce a reacționat cu o asemenea panică, în momentul cînd a fost anunțată blocada. PARADIGMA CIBERNETICĂ: PROCESUL ORGANIZAȚIONAL Asumpții Procesul organizațional (Allison) sau paradigma cibernetică (Steinbruner 1974), modelul II din acest capitol, se concentrează asupra rolului procedurilor de rutină în luarea deciziilor. Mecanismul deciziei cibernetice funcționează după principiul unui algoritm. Cei care iau deciziile au
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
instalarea rachetelor; de ce el nu s-a așteptat ca rachetele să fie descoperite înainte de încheierea amplasării și de ce a reacționat cu o asemenea panică, în momentul cînd a fost anunțată blocada. PARADIGMA CIBERNETICĂ: PROCESUL ORGANIZAȚIONAL Asumpții Procesul organizațional (Allison) sau paradigma cibernetică (Steinbruner 1974), modelul II din acest capitol, se concentrează asupra rolului procedurilor de rutină în luarea deciziilor. Mecanismul deciziei cibernetice funcționează după principiul unui algoritm. Cei care iau deciziile au un repertoriu dat de operații pregătite pentru implementare. Se
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
că realismul apare ca o teorie între altele. Nu se mai poate spune despre realism că ar fi o înțelegere suficientă a evenimentelor internaționale. Realismul este contestat de politica internă și guvernamentală, de factorii psihologici. Din moment ce diciplina se definea prin paradigma sa, realismul, acest fapt limita considerabil granițele disciplinei. Și pentru că istoria internă a disciplinei, evoluția conceptelor și asumpțiilor sale centrale erau atît de strîns legate de incontestabilul rol al realismului, criza realismului a fost și este deopotrivă o criză a
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
a aplicat vreodată), atunci realismul trebuie să-și revizuiască teoria explicativă. Dacă puterea nu se mai află în legătură directă cu politica, atunci realismul nu mai este o cultură de la sine înțeleasă a comportamentului diplomatic. Sîntem în căutarea unei noi paradigme pentru a înțelege, și a face, politica internațională. 8. Disciplina relațiilor internaționale în derută: disputa paradigmelor Kuhn (1970a: 180) afirma că o paradigmă caracterizează, în primul rînd, nu un subiect, ci un grup de practicieni; de aceea, orice cercetare asupra
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
află în legătură directă cu politica, atunci realismul nu mai este o cultură de la sine înțeleasă a comportamentului diplomatic. Sîntem în căutarea unei noi paradigme pentru a înțelege, și a face, politica internațională. 8. Disciplina relațiilor internaționale în derută: disputa paradigmelor Kuhn (1970a: 180) afirma că o paradigmă caracterizează, în primul rînd, nu un subiect, ci un grup de practicieni; de aceea, orice cercetare asupra paradigmelor ar trebui să încerce să localizeze acest grup. Aplicînd aceasta disciplinei relațiilor internaționale, rezultă că
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
realismul nu mai este o cultură de la sine înțeleasă a comportamentului diplomatic. Sîntem în căutarea unei noi paradigme pentru a înțelege, și a face, politica internațională. 8. Disciplina relațiilor internaționale în derută: disputa paradigmelor Kuhn (1970a: 180) afirma că o paradigmă caracterizează, în primul rînd, nu un subiect, ci un grup de practicieni; de aceea, orice cercetare asupra paradigmelor ar trebui să încerce să localizeze acest grup. Aplicînd aceasta disciplinei relațiilor internaționale, rezultă că ar trebui localizată comunitatea științifică pentru care
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
pentru a înțelege, și a face, politica internațională. 8. Disciplina relațiilor internaționale în derută: disputa paradigmelor Kuhn (1970a: 180) afirma că o paradigmă caracterizează, în primul rînd, nu un subiect, ci un grup de practicieni; de aceea, orice cercetare asupra paradigmelor ar trebui să încerce să localizeze acest grup. Aplicînd aceasta disciplinei relațiilor internaționale, rezultă că ar trebui localizată comunitatea științifică pentru care realismul a de-venit paradigma definitorie. Așa cum susține această lucrare, căutarea esenței reale și a independenței instituționale a
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
nu un subiect, ci un grup de practicieni; de aceea, orice cercetare asupra paradigmelor ar trebui să încerce să localizeze acest grup. Aplicînd aceasta disciplinei relațiilor internaționale, rezultă că ar trebui localizată comunitatea științifică pentru care realismul a de-venit paradigma definitorie. Așa cum susține această lucrare, căutarea esenței reale și a independenței instituționale a disciplinei devine inevitabil legată de discuția asupra relevanței realismului, legătură luată în ambele sensuri. Pentru acest motiv, multe din atacurile realismului vizau nu conținutul, ci domeniul (restrîns
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
plasă globală. Apoi vor fi prezentate cîteva observații generale asupra lui Kuhn (vezi cap. 1), în încercarea de a critica înțelesul parțial, și uneori inconsistent, folosit de specialiștii din domeniul relațiilor internaționale atunci cînd descriau disciplina ca o dispută a paradigmelor (expresie inventată de Michael Banks). Ceea ce doresc să argumentez aici este că disputa paradigmelor nu aduce la iveală diferențe teoretice de nedepășit. Mai degrabă am putea spune că principalul său efect a fost fixarea unui moment istoric din dezvoltarea disciplinei
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
1), în încercarea de a critica înțelesul parțial, și uneori inconsistent, folosit de specialiștii din domeniul relațiilor internaționale atunci cînd descriau disciplina ca o dispută a paradigmelor (expresie inventată de Michael Banks). Ceea ce doresc să argumentez aici este că disputa paradigmelor nu aduce la iveală diferențe teoretice de nedepășit. Mai degrabă am putea spune că principalul său efect a fost fixarea unui moment istoric din dezvoltarea disciplinei într-o serie de categorii presupuse imuabile. Deși la început acest lucru a legitimat
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
lucru a legitimat noi perspective în cadrul disciplinei, el s-a transformat în scurt timp într-un scut protector pentru sferele academice de influență (pentru această idee și pentru capitol în general, vezi Guzzini 1988). După prezentarea principalului argument al disputei paradigmelor și a folosirii prea puțin autocritice a conceptelor de paradigmă și incomensurabilitate, acest capitol va pregăti terenul pentru teza de bază a Părții a II-a: după declinul realismului și extinderea concomitentă a variabilelor și a subdomeniilor, teoria internațională a
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
transformat în scurt timp într-un scut protector pentru sferele academice de influență (pentru această idee și pentru capitol în general, vezi Guzzini 1988). După prezentarea principalului argument al disputei paradigmelor și a folosirii prea puțin autocritice a conceptelor de paradigmă și incomensurabilitate, acest capitol va pregăti terenul pentru teza de bază a Părții a II-a: după declinul realismului și extinderea concomitentă a variabilelor și a subdomeniilor, teoria internațională a fost marcată de o continuă dezbatere asupra limitelor domeniului de
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
-a: după declinul realismului și extinderea concomitentă a variabilelor și a subdomeniilor, teoria internațională a fost marcată de o continuă dezbatere asupra limitelor domeniului de investigație. Așa cum e de așteptat de la o abordare kuhniană, o disciplină care și-a pierdut paradigma se va afla în căutarea unei noi autodefiniri și a granițelor sale legitime. FRAGMENTAREA DISCIPLINEI RELAȚIILOR INTERNAȚIONALE: PLASA GLOBALĂ În anii '70, paradigma realistă a cunoscut o adevărată criză (vezi mai ales Alker și Bierstecker 1984; Banks 1984). În timpul unei
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]