9,537 matches
-
mase mari de oameni există energii de proveniență diferită, unele din ele putând avea influență nefastă asupra dumneavoastră. preferați slujbele mai mici, sau ruga în biserica goală, sau cu foarte puțini oameni în ea. nu mai folosiți toaca pentru răzbunări mărunte; aprindeți o lumânare pentru dușmani și rugați-vă pentru ei, dorindu-le tot binele, numai să nu mai aibă putere asupra caselor voastre. Pe toacă să-l scrieți pe diavol, căruia din bătrâni i se spune ucigă-l toaca. De ce
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
Să respectăm legile firii Am început prima carte fără să știu exact ceea ce trebuie să le spun oamenilor, acesta este adevărul. După ce am terminat-o și era deja la editură am știut. Am învățat și am aflat că sunt un mărunt învățător - luptător. Încerc să le fac pe amândouă cât mai bine, atât acasă, cât și pe hârtie, precum și în viața cotidiană. Încerc să învăț pe oricine și oricum ce este bine, ce trebuie să facă să fie mai bine, să
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
și―l asculta pe Hedrock care spunea: ― Probabil sînteți nebuni cu toții, pentru că altfel n-ați subaprecia mereu Arsenalele și știința lor dezvoltată continuu. Ce idee meschină e asta că aș fi venit aici ca spion, și că mă interesează un mărunt secret guvernamental. Am venit aici doar pentru un singur scop, și Majestatea Sa îl cunoaște perfect. Dacă mă ucide, își distruge în mod deliberat ființa superioară. Și dacă știu bine ceva în privința membrilor dinastiei Isher, e faptul că în ultimă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
FĂURITORI DE ARME, UN MINUT PUTEA SĂ CONTEZE MULT, PUTEA FI PREA TÎRZIU. ALERGĂ LA UȘĂ. NAVA COSMICĂ GREER (EA CONTINUA SĂ-I SPUNĂ AȘA ÎN LIPSA UNUI NUME MAI BUN, CU TOATE CĂ ACESTA O IRITA LA CULME) PĂREA DOAR UN OBIECT MĂRUNT ÎN IMENSUL HANGAR MILITAR. DAR ÎN TIMP CE SE APROPIA AUTOAVIONUL EI ÎNSOȚIT DE VASELE DE PATRULARE, CĂPĂTĂ TOTUȘI PROPORȚII. PÎNĂ LA URMĂ ERA O CONSTRUCȚIE IMPUNĂTOARE, UN OBIECT LUNG ÎN FORMĂ DE TRABUC, FĂCUT DIN METAL MULTICOLOR, ÎNTINS ORIZONTAL PE SUPORTUL
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
URMĂ ADORMI. SE TREZI CU O MELANCOLIE CIUDATĂ ÎN SUFLET. POSOMOREALA I SE ÎNTUNECĂ ȘI MAI TARE PESTE CÎTEVA MINUTE CÎND SE UITĂ LA TELEECRANE. TOTUL PĂREA ÎNDEPĂRTAT, FOARTE, FOARTE ÎNDEPĂRTAT. PE ACEST FUNDAL AL IMENSITĂȚII, CÎT DE NEÎNSEMNATE ȘI MĂRUNTE PĂREAU PÎLPÎIRILE DE MOLII OARBE ALE OAMENILOR, ZBĂTÎNDU-SE SĂ AJUNGĂ LA LUMINA ADEVĂRULUI FUNDAMENTAL, ÎNSĂȘI VIOLENȚA LUPTEI DE A ASCUNDE SAU, INVERS, DE A DEZVĂLUI TAINA PROPULSIEI STELARE, PĂREA SĂ CAPETE O NUANȚĂ DE INUTILITATE. ÎN FAȚA ÎNGROZITOAREI NOPȚI A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
dar acum există speranța, o șansă nouă, de a cuceri lumi mai verzi și mai frumoase. Începînd cu acest punct, omul se va extinde dincolo de orice limită cunoscută și va pune de-a pururi capăt tuturor acestor certuri și omoruri mărunte pentru proprietate. De aci înainte va fi întotdeauna mai mult decît trebuie pentru fiecare din oameni. Motivul pentru care trebuie să acționăm cu atîta grijă este că Imperiul Isher va fi zguduit din temelii de emigrația fără precedent care va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
Supraveghetorii nu doresc să se știe de existența lor. În al doilea rînd resemnați-vă total. Demisionați. Toți puteți candida pentru a fi realeși, dar nu pentru perioada imediat următoare, ci pentru cea ulterioară. Demisia in corpore va sluji salariaților mărunți ai Arsenalelor ca un avertisment că există un statut, o constituție pe care sînt datori să le respecte. În sfîrșit, nu trebuie să mai încerce nimeni să mă atace. Mîine pe la prînz, informați-o pe Împărăteasă că m-ați eliberat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
drag, surpat în vis. Dar plodul? De foarte sus Din polul plus De unde glodul Pământurilor n-a ajuns Acordă lin Și masculin Albușului în hialin: Sărutul plin. Om uitător, ireversibil, Vezi Duhul Sfânt făcut sensibil? Precum atunci, și azi - întocma: Mărunte lumi păstrează dogma. Să vezi, la bolți, pe Sfântul Duh Veghind vii ape fără stuh, Acest ou-simbol ți-l aduc, Om șters, uituc. Nu oul roșu. Om fără saț și om nerod, Un ou cu plod Îți vreau, plocon, acum
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
Lance sau catarg s-o urce În durata lumii turce. NASTRATIN HOGEA LA ISARLÎC Lui Al. R. Țara veghea turcită. Pierea o dup-amiază Schimbată-n apa multă a ierbii ce-nviază, Când, greu și drept, pe sceptrul de pai mărunt la fir, Gândacul serii urcă ghiocul de porfir. Cer plin de rodul toamnei îmi flutura - tartane - Tot vioriul umed al prunelor gîtlane: Grădină îmi sta cerul; iar munții - parmalîk. Un drum băteam, aproape de alba Isarlîk, Cu ziduri forfecate, sucite minarete
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
năutul dorit, și sumedenii De roșcove uscate și tăvi cu mirodenii. - Coboară, iscusite bărbat, și ia din plin. Dulceagul glas al pașii muri prin seară lin. Cum nici un stâlp ori sfoară nu tremura pe punte, În gândurile toate, soseau ninsori mărunte Și unsuroase liniști se tescuiau sub cer. Și deslușit, cu plânsul unui tăiș de fier În împletiri de sârmă intrat să le deșire, O frângere de ghețuri, prin creștete, prin șire, Prin toată roata gloatei ciulite, răscoli. Pic lângă pic
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
Străbate surele poteci Șerpuitoare și coboară În toamna vânturilor reci. Dorința mea îți va aprinde Ardori ce nu se pot grăi Și-n ciuda umbrei ce se-ntinde Ne vom iubi, ne vom iubi, Până când anii vor așterne, În colb mărunt, argintul lor; Până când, greu de ierni eterne, Slăvitul prinț al orelor, Va obosi să mai adaste Ivirea ultimilor sloi Și bolta nopții sale vaste Va-ncovoia și peste noi. FULGII Cad fulgii șovăielnici în stoluri fără număr, Din nevăzute urne
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
Când strângerea te frânse, iar ochiul pironit Se adânci în vasta orbitelor oglindă. De atunci, țeasta prinsă în chiciură și zguri Pe trepte de vertebre pătrunde-o noapte groasă. Tipsia luminoasă a gândului de guri Și dalte scrâșnitoare în zimți mărunți e roasă. Iar harurile Celei Rîvinte-mi iată-le... Un vânt le răzlețește în zdrențe lungi de ceață, Și somnul suie-n creștet... căci numai Nephélé Mi-a dăruit sărutul temut, care îngheață. RĂSĂRIT Când cumpăna ridică-n zenit pironul clar
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
La apariția domnului Arghezi gazetarii afirmau un eveniment literar comparabil apariției unice a lui Eminescu. Și această impostură a putut prinde! Poetica rezumată de versul imposibil din Cuvinte potrivite: " Faci cu acul fir de perle" (Dor Dur) e o poetică măruntă și manufacturieră, cu care sunetul adânc eminescian n-are nimic de-a face. Eminescu domina naiva lui contemporaneitate, altfel decât Arghezi, pe a domniei-sale. Ochii lui întîrziaseră pe floarea lui Novalis, albastră. Întrebările cunoașterii, înțelegerea muzicală a lumii dădeau perspective
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
care plutesc, pe dedesubt, ca un înotător subacvatic, de exemplu. Dar mai există și vuietul acela și capacitatea fiecăruia de a-l percepe... 2. Așadar, era o dimineață de iulie, neobișnuit de răcoroasă, dacă mă gândesc bine; plouase toată noaptea mărunt și monstruos, cerul mai părea încă un burete violaceu, îmbibat cu apă, eram ud leoarcă dar cel mai mult mă supăra noroiul care se strecurase prin spărturile cizmelor mele de cauciuc, formând, peste ciorapii mei de bumbac, o clisă rece
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
Naum, e un distins poet, sunt sigur că ați auzit de el“, a socotit necesar să mă prezinte domnul Sima. „Naum și mai cum ?“, a întrebat unul din tineri, n-am să-l descriu, am să spun doar că era mărunt și îndesat și că avea sâni ca de femeie, iar părul cârlionțat i se unea în două puncte, deasupra frunții. „Naum P. Măta“, i-am răspuns eu, în gând, pentru că trebuia să devin vulgar, pentru că o iubeam nebunește pe fata
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
nu în ea. În asemenea momente vor beam ca acum (spuneam și eu niște vorbe, dar câteodată mă supăram, sincer mă supăram) și ea, ca și cum ar fi săvârșit o indecență, împlinea, când mă așteptam mai puțin, unul din miracolele acelea mărunte care ni se par de obicei uimitor de banale și de neînsemnate, legate de o falsă cauzalitate imediată și menținute în limitele admisibilului, în zona unui echivoc oricând capabil să accepte explicațiile cele mai modeste și mai firești. De data
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
să dau eu, domnule, un patru-trei sau un cinci-doi» sau mai știu eu cât și chiar le dădeam, spre uimirea partenerului, care zicea : «Formidabil, domnule, le dai la comandă» - asta mi se întâmpla numai în momentele de slăbiciune sau de mărunt orgoliu și atunci celălalt mă punea să dau zarurile cu paharul, ceea ce n-avea nici o importanță; dar erau și zile când totul ieșea pe dos, când dădeam cu mâna mea tocmai zarurile care nu trebuiau date, înțelegi ? Le știam dinainte
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
neîndoielnic aceleași, le-am ars din nou, apoi m-am reîntors în atelier, m-am așezat pe scaun cu fața la perete și am început să aștept, știam că trebuie să aștept... 8. Firește, spun numai ce se cuvine, adică lucruri aparent mărunte, conștient că până și ele par uneori cam trase de păr, acesta fiind modul lor de a se lăsa văzute; e ca și cum, încercând să povestești un munte cu avalanșele lui cu tot, s-ar lăsa povestită numai o pietricică sau
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
toată ziua (încă de mică bombănea jucându-se cu păpușile ei de cârpă), vorbește singură și e de o încetineală uimitoare; în plus, ea e nespus de dură și de blândă în același timp. 16. Pentru Zenobia nimic nu e mărunt sau obișnuit; în privința aceasta ea seamănă cu o lupă în care lumea se redimensionează, firesc și de la sine, în tipare lente, și nu se chinuie să fie; prin ea, eclipsele dispar într-o seninătate care absoarbe totul, pentru ca mai apoi
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
din gheretă mi-a răspuns : „Ține-o înainte, că te duce drumul“, se ghicea un drum în beznă, pe lângă gheretă, am mers un timp de-a lungul lui, pe sub copaci răzleți, apoi m-am abătut peste ogoare, începuse o burniță măruntă, auzeam de pe alt drum, poate aproape, poate departe, șoapte de oameni îndemnând vitele și scârțâit de care; era un întuneric ud, am nimerit o potecă, știam că pe acolo trebuia să merg și ea m-a dus pe ulițele unui
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
și veșnica lui pomenire, apoi mă căutase pe strada Leonida, avea treabă cu mine. Această aschimodie cu cap de pasăre, ceva între curcan și găină, cu nasul ca un cioc moale atârnându-i peste gură, această scârbă de om mort, mărunt și slăbănog, cu părul totdeauna gominat, cu haine de o exemplară eleganță, acest produs desăvârșit al zonei de promiscuitate pe care Natura o clocește ca să se compenseze și o vomită, ca pe o taină, pe sub cealaltă față a ei, apăruse
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
de numărătoare greșită și se găsește că suntem prea mulți; există un fir de iarbă crescut într-o singură noapte la lumina unei stele, el ar putea să ne spună, dar nimeni nu l-ar crede, un firicel plăpând și mărunt, la lumina unei stele abia vizibile; nimeni nu l-ar crede pentru că fiecare știe atâtea, iar toți împreună știm și mai și, chiar eu citeam tom după tom, studiam cu multă seriozitate și cu mare dezgust, dădeam și examene, eram
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
baftă, era ca un făcut, aș fi putut să tocesc numai Hegel și bună ziua, aveam metoda mea, stai să vezi : închideam ușor ochii, vedeam paginile de parcă le-aș fi avut în față, exact cum erau tipărite, până la adnotările cele mai mărunte, nu-mi scăpa nimic, le citeam, înșiram totul, fără greș, repetam toată polologhia, pe care căutam apoi s-o uit cât mai repede, ca să rămân curat. Ei nu voiau decât să se convingă dacă m-au vârât sau nu în
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
ieșea dintr-un foc; în momentele acelea, îmi ziceam: „Ia să văd eu, domnule, dacă pot să scot așii pe un singur rând“, amestecam bine cărțile și așii, ai naibii, se înșirau pe un singur rând. Un lucru atât de mărunt poate să pară umor și încă ieftin, mai ales dacă se ține seama de gravitatea existențială a zonei căreia trebuie să-i servească drept substanță doveditoare, dar gândiți-vă : erau 52 de cărți bine amestecate și așii se așterneau unul
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
seama de gravitatea existențială a zonei căreia trebuie să-i servească drept substanță doveditoare, dar gândiți-vă : erau 52 de cărți bine amestecate și așii se așterneau unul după altul (câteodată nu voiau, atunci bombăneam ceva și gata). Asemenea lucruri mărunte se petreceau însă aidoma și când era vorba de obiecte în genere, și când era vorba de oameni; vedeam clar în ce măsură obiectele sau oamenii se aflau în legătură cu stările mele, constatam puterea măcar inconștientă a obiectelor și a oamenilor de a
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]