9,038 matches
-
zise. Gândește-te la diamante. Sclipicioase, enorme diamante cu fațete multiple, limpezi și fără cusur și doldora de carate barosane. Și nu la bezna asta de, mormânt în care te învârti. La cețurile de pe celălalt tărâm cu miasme de fantome stranii și de amintiri și... Fip-ar al naibii! Iar îl apucă. ― Vezi ceva? Tresărind, imprimă fără să vrea o puternică mișcare de balans cablului. Se ocăra fiindcă fusese luat prin surprindere și-și stabiliză piruetele. Nu-i ușor să-și amintească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
acum Îi cunosc bine prețul. Mă gîndesc că, probabil, după multe zile ploioase și confuze marinarii lui Columb au strigat: Pămînt! Cum ar fi strigat corăbierii antici În golful Tarent (amăgindu-se după multe nopți de nesomn) numele acelei cetăți stranii unde erau interzise activitățile care prin zgomotele lor amenințau să tulbure somnul de după-amiază al altora: Sibaris! (Povestea e cunoscută. Mai puțin, poate, sfîrșitul ei. Sibariții, intrînd În conflict cu vecinii din Crotona, au trimis Împotriva lor o armată enormă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
refuzând invitația șoptită a figurinei de porțelan, numită Paulina, Pianista, să rămână cu ei. „Știți, se spune că mai urmează acum o serie de zguduituri mai mici, mai bine să fim împreună.“ Da, simțea el însuși frisonul, un fel de stranie inducție a primejdiei plutea în aer, o migrenă obsesivă acaparase gândurile și trupul în care intrase adânc trepidația cosmică, tusea traumatică a Terrei bolnave, zgâlțâind zidurile chinezești ale micilor refugii iluzorii. Privea din prag grupul de pensionari, de parcă și-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
ca vechi camarazi de arme. La 8, apare cel așteptat. O față ascuțită, părul lung, des, aproape cărunt. Întinde o mână subțire și moale. Pare stânjenit. Nu se aștepta, probabil, la o a treia persoană. Marga pare înviorat de această stranie apariție. Nu fac o indiscreție, sper. Ira mi-a spus câte ceva despre dumneavoastră... — Nu discutăm politică, să fie clar! intervine, prompt, Irina. Aglomerație la autobuze, ședințe demagogice,bâlbâielile Bâlbâitului, cozile la salam și la apă minerală și la vată pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
polifonică, ce descrie ineluctabila dezintegrare a minții lui Tolea: o găunoasă „voce oficială“ (aceea a limbii de lemn a partidului), o voce popular-argotică (aceea a „șmecherului“, a tipului isteț din România), o voce distant ironică și adeseori o voce puternică, stranie, obsesiv poetică, voce care e a autorului însuși. Romanul lui Manea, probabil cea mai strălucită realizare literară a sa de până acum, construiește o lume ficțională care este în chip enigmatic suficientă sieși și, în același timp, neașteptat de revelatorie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
sticlă dar nu și trupurile ascunzând suflete în întuneric. Statui în fotolii Respirând imperceptibil bătrâni decolorați de timp ieșiți din lume somnolenți sau absenți așteptând ieșirea din viață ... și această doamnă care întârzie la întâlnire ca pe vremuri iubita ... Ce straniu Să dorești întâlnirea Cu sfârșitul într‐ o primăvară atât de luminoasă, de caldă, de colorată, de parfumată, de vie! Într‐un aprilie la Grand‐Belgia într‐un cămin de bătrâni. Din „ Pagini medicale bârlădene”n r. 124‐125/2008 . Smion Bogdănescu
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
un jind, n‐ am mai îndrăznit c‐o șoaptă și am mers încet, gândind că mormintele așteaptă. NU‐I MAI AJUNGE SUFLETULUI Nu‐i mai ajunge sufletului, nu, să zică: ție, tine, te și tu, încât îmi pare, în secunde stranii, că‐n tine‐ mi depăn orele și anii, iar tu, din tot mai slaba‐mi ezitare, îți crești din mine propria ‐ întrupare. Vedem în celălalt un elizeu: sunt clipa ta, iar tu ești timpul meu, pierd pân‐ și restul ce
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
gândirea țâșnește dintr-odată cu o necesitate absolută... Toate acestea se petrec fără ca libertatea noastră să ia parte, și totuși suntem antrenați ca într-un vârtej de către un sentiment de libertate, de suveranitate, de atotputernicie, de dumnezeire. Ceea ce este cel mai straniu, este caracterul de necesitate prin care se impune imaginea, metafora...Ai impresia că este vorba de expresia cea mai firească, cea mai justă, mai simplă, care ni se oferă. S-ar spune că lucrurile însele vin la noi doritoare de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
spre supremele piscuri ale gândirii. * Ca atare ochiul transcendental vede dincolo, în sfera principiilor ultime, a unei logici originare, dar poate vedea și dincolo de ea, de înțelegerea noastră, așa cum are loc în Imnul creației din Rig Veda. Acesta se termină straniu și bulversant: Cine știe care este adevărul ? Zeii s-au născut după nașterea universului. Cum s-a născut acesta ? "O știe poate el din care toată firea a luat început;/ Și fie că a făcut-o, fie că nu a făcut-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
marile mutații în istoria spirituală și socială sunt efectuate de asemenea vizionari. Și se mai observă că acei care au efectuat atari mutații sunt uneori eliminați fie de către iraționalitatea oamenilor, precum Akhenaton, Socrate, Iisus, Giordano Bruno, fie, ceea ce pare foarte straniu, de către "iraționalitatea" naturii, așa cum s-a întâmplat cu Hölderlin, Eminescu, Nietzsche. Natura jertfește? Dar oare "nebunia" unor asemenea genii este chiar închidere ? Explicații medicale s-au imaginat și se mai pot imagina multe, mai largi ori mai strâmte, mai verosimile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
atât de săracă încât să căutăm un zeu dincolo de ea". Pe de altă parte, la moderni, Hölderlin realizează tragicul cel mai pur, asemenea tragediei antice, rezumat în piesa Empedocle: "A fi singur și fără zei, iată moartea", iar în finalul straniului poem În albastru adorabil, reluând un gând al lui Heraclit: "A trăi este o moarte și moartea este de asemenea o viață". Hölderlin constituie lecție totală de poezie ca noblețe și zbor eteric al spiritului, arhetip absolut al poeților:" Noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
vindecând-o și de îmbătrânire. Va fi ca în raiul visat de religii. Deci teoretic s-ar putea presupune că ontologic omul va reuși să creeze un asemenea absolut al vieții adică fără maladii, fără suferințe, fără moarte. Dar aparent straniu, Eminescu credea că "absolutul (existenței) este frate cu moartea". Pentru că esența ființării pentru a dura, trebuie să se afle neîncetat în devenire, deoarece cosmosul nu este dat odată pentru întotdeauna, ci se recreează pe sine din mers. Oprirea ar însemna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
poemului ideea poetică și arhitectura prozodică trebuie să înaripeze. Or, acest lucru este înlesnit de cele trei însușiri orfice discutate în alt capitol al prezentei cărți: melosul capacitatea de cântare; caracterul incantatoriu și caracterul inițiatic, transfigurator. Și, în mod aparent straniu, cu cât poemul este mai perfect construit, cu atât mai liberă este ieșirea din eul-în-lume, dezmărginirea, dizolvarea în indefinisabil. Iată acest ideal în poezia Eleusis, pe care Hegel o dedică prietenului său Hölderlin, poem cu o perfectă logică internă a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
gîndirii wilsoniene : inversarea cauzei, cu efectul.” I se spune uneori unui actor fă așa! și el Întreabă De ce?Nu știu! Eu Îi spun actorului : Fă pur și simplu! Poate o să găsești, În timp ce faci, și motivul pentru care faci!...”. Dincolo de aerul straniu al lecțiilor lui de teatru, marele artist intră și-n subtilități clasice, de interpretare a replicii - spre exemplu. Vorbind despre Hamletmachine a lui Muller (unul dintre autorii lui de suflet), observă că o replică ca „vreau să te omor!”, poate
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
cu buletinul meteo care se încheie cu maximele zilei din principalele orașe, Dar eu sunt tot cu aparatul de râs în mânè, la baie și, uitându-mè fix în oglindè la obrazul supt, chiar cè am mai slèbit! încerc o senzație stranie, îndoindu-mè de realitatea din jur și de ceea ce vèd în oglindă de la baie, dar poate cè se înșalè la radio și nu e încè oră exactè, unde scrie cè ceasul lor este precis?! Ne lèsèm prea ușor manipulați de mass-media
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
al Mântuitorului nostru, historique de la photo, iatè povestea! o oarecare Jackie Haas, cèlètorind la locurile sfinte, face cu un aparat de fotografiat Kodak Instamatic 110 mai multe fotografii, dar, întorcându-se în America și developându-le gèsește printre ele fotografia stranie a unui bèrbat cu barbè, Jackie Haas este din Seraton, Pennsylvania și inițial a crezut cè era vorba despre o icoanè pe care, întâmplètor, o fotografiase, dar femeia, consultând o serie de specialiști în artè orientalè, a fost asiguratè cè
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
cè s-ar ridică de pe mouse, rèmâne totuși imobilè, doar impulsul ei s-a ridicat în aer, spulberându-se la jumètatea drumului, nefiind suficient de puternic pentru a strèbate distanță de la mâna mea rèmasè inertè la înèlțimea biroului și fotografia stranie de pe ecranul calculatorului meu, dau close și imaginea dispare, Caut apoi alte fotografii miraculoase, cel care a pètruns în calculatorul meu pare sè fie foarte interesat de ele, salvându-și de pe net o colecție întreagè! to help uș understand recent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
aflat niciodatè cè la Muzeul de Artè, Dar numai gândul cè ea ar fi pregètit cafea și pentru Eugen mè face într-un fel, imposibil de explicat, gelos! urmèrind cu aviditate rularea pe ecran a unui proces de configurare am strania senzație cè oricât de solid m-aș agèța de tastatură ascultètoare de pe biroul meu un alt Matei, însuflețit de-o neașteptatè zvâcnire interioarè, și-a pèrèsit deja modelajul de gips în care l-am vârât cu forța de trei ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
Fecioara Maria s-a arètat mai întâi unor copii, Relatându-mi toatè istoria acelui sat devenit un loc privilegiat de manifestare al lucrèrilor dumnezeiești, pe mèsurè ce vorbește, Ilarie, pare sè-și schimbe înfèțișarea, în ochi arzându-i o strèlucire nouè, stranie, iar chipul, atunci când își întinde mâna cu evlavie înspre imaginea de pe ecran a Fecioarei cu pruncul divin în brațe, i se transfigureazè că atins de razele unei lumini nevèzute, Cum sè mè eliberez de impresia puternicè pe care, nu atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
mie nevenindu-mi sè cred cè toate aceste lucruri s-au petrecut în zilele noastre, cè totul e adevèrat și cè Ilarie nu-mi reproduce cumva vreo poveste medievalè când sfinții umblau pe pèmânt fècând miracole, Ceea ce mi se pare straniu și neobișnuit e faptul cè povestea asta a aparițiilor miraculoase a fost prelucratè dupè cea mai nouè tehnologie în mitologii digitale, accesibile tuturor și, totuși, când am citit, în urmè cu câteva seri, singur, despre aparițiile miraculoase de la Medjugorje nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
mama mi-a cerut sè-mi caut o fatè, sè o uit pe Corina, dar pe Corina am uitat-o deja, mama se teme cè aș putea rèmâne singur, You are not alone, Matei, I am here! I know, Angel! E straniu cum dintre toți oamenii reali pe care i-am cunoscut ai rèmas tocmai tu lângè mine, la bine și la rèu, my virtual friend, You can marry me, Matei! How’s that? Și Angel îmi explicè cè putem amândoi accesa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
-i copilului, Mama merge la bucètèrie sè facè de mâncare, el bucurându-se, vrea s-o urmeze, firește, dar mama îl oprește, Rèmâi aici, bine!? arătând spre mine fèrè sè mè numeascè, adicè tocmai cu cel ce nu este tata! straniu lucru, dar copilul nu protesteazè, contrariindu-mè, mè așteptăm la scâncete și mofturi copilèrești, dar el acceptè confruntarea, un adevèrat bèrbat, fiul lui Vlad! Corina ne lasè singuri, câteva clipe mai târziu se aude trebèluind la bucètèrie, eu scoțându-mi sacoul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
șase sute șaptezeci și opt de mii patru sute de secunde pe care nici o putere din lume nu le poate opri, Angel?! mè mir eu în fața rapiditèții cu care a fècut toate aceste calcule, Esti cumva un computer?! Nu! râzând Angel, auzindu-i râsul straniu izbucnind în mintea mea, de parcè ar fi un râs lèuntric auzului meu, tresèrind, îmi vine sè îmi întorc capul înspre întunericul din biroul meu că sè descopèr acolo pe cineva care râde în felul acesta, unde voiai sè ajungi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
care, în mod regulat, fac aceastè cèlètorie de întoarcere, Dacè merge în altè direcție? Dacè femeia de la casa de bilete, din cauza zgomotului din garè, înțelegând greșit direcția în care merg, mi-a dat bilet la un alt tren? E posibil! Stranie îmi pare și lipsa cèlètorilor, poate cè e un tren nou și încè nu stie lumea despre el! Ies pe culoar că sè fumez, când, pentru o clipè, mi s-a pèrut cè aud un zvon îndepèrtat și vag de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
-o pe nepregètite, Eu plec, mè bâlbâi în fața acestui copil a cèrui înfèțișare angelicè ar putea ascunde un demon care se joacè cu mine ca si cum ar ști ce vrea, el, cu o imperceptibilè crispare a buzelor și cu o licèrire stranie în ochi, cedând, Bine! apoi, se așazè din nou pe scaunul meu, la calculatorul meu, ocupând biroul meu, acaparând tastatură mea, ignorându-mè ca si cum aș fi plecat deja, Eu, contemplându-i arcul dulce al spatelui, pèrul mètèsos, cuprins subit de o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]