8,018 matches
-
statisticile realizate până în prezent, dar cea mai frecventă formă rămâne cea din bolile renale cronice, urmată de 199 boala renovasculară, coarctația de aortă, hiperaldosteronismul primar, sindromul Cushing, feocromocitomul și HTA indusă de contraceptive orale. Al treilea pas în diagnosticarea cauzelor hipertensiunii secundare, după anamneză și examen fizic complet, este reprezentat de investigațiile de laborator uzuale și de cele suplimentare ilustrate în Tabelul 6.2. (4) Tabel 6.2. Investigații de laborator recomandate pentru diagnosticul cauzelor de HTA secundară Diagnostic prezumtiv Investigații
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
plasmatic test de supresie la fludrocortizon CT suprarenale Sindrom Cushing cortizolul plasmatic dimineața după supresie cu doze mici de dexametazonă CT suprarenale cortizolul urinar pe 24 ore Feocromocitom metanefrine plasmatice libere catecolamine/ metanefrine urinare CT suprarenale scintigrafie 200 6.1. Hipertensiunea arterială renoparenchimatoasă HTA renoparenchimatoasă reprezintă cauza cea mai frecventă de hipertensiune secundară la adult (2-5% din cazurile de HTA). Afectarea renală poate fi acută sau cronică, unilaterală sau bilaterală și, în general, se asociază cu o scădere a ratei filtrării
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
plasmatic dimineața după supresie cu doze mici de dexametazonă CT suprarenale cortizolul urinar pe 24 ore Feocromocitom metanefrine plasmatice libere catecolamine/ metanefrine urinare CT suprarenale scintigrafie 200 6.1. Hipertensiunea arterială renoparenchimatoasă HTA renoparenchimatoasă reprezintă cauza cea mai frecventă de hipertensiune secundară la adult (2-5% din cazurile de HTA). Afectarea renală poate fi acută sau cronică, unilaterală sau bilaterală și, în general, se asociază cu o scădere a ratei filtrării glomerulare. Până în urmă cu cațiva ani, glomerulonefritele reprezentau principala cauză a
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
1.2.Tratamentul HTA de cauză renoparenchimatoasă se adresează în primul rând afecțiunii renale, incluzând și medicația antihipertensivă, de obicei o asociere de medicamente. Antagoniștii de receptor de aldosteron pot întârzia progresia bolii renale la pacienții cu proteinurie. 6.2. Hipertensiunea arterială renovasculară Hipertensiunea arterială renovasculară este cauzată de reducerea presiunii de perfuzie renală secundară unei leziuni vasculare a unui ram principal al arterei renale și este o cauză frecventă de hipertensiune secundară (responsabilă de 1-5% dintre cazurile de HTA). Este
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
HTA de cauză renoparenchimatoasă se adresează în primul rând afecțiunii renale, incluzând și medicația antihipertensivă, de obicei o asociere de medicamente. Antagoniștii de receptor de aldosteron pot întârzia progresia bolii renale la pacienții cu proteinurie. 6.2. Hipertensiunea arterială renovasculară Hipertensiunea arterială renovasculară este cauzată de reducerea presiunii de perfuzie renală secundară unei leziuni vasculare a unui ram principal al arterei renale și este o cauză frecventă de hipertensiune secundară (responsabilă de 1-5% dintre cazurile de HTA). Este consecința stenozei unilaterale
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
progresia bolii renale la pacienții cu proteinurie. 6.2. Hipertensiunea arterială renovasculară Hipertensiunea arterială renovasculară este cauzată de reducerea presiunii de perfuzie renală secundară unei leziuni vasculare a unui ram principal al arterei renale și este o cauză frecventă de hipertensiune secundară (responsabilă de 1-5% dintre cazurile de HTA). Este consecința stenozei unilaterale sau bilaterale de arteră renală, secundară fie leziunilor aterosclerotice, în mai mult de 90% din cazuri, fie displaziei fibromusculare, reprezentând cele mai frecvente două cauze de HTA renovasculară
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
a identificat stenoză semnificativă (mai mult de 60% din lumenul arterei) în 8,9% din cazuri, mai frecvent prezentă la subiecții de sex masculin (24). Stenoza de arteră renală ateromatoasă, clinic manifestă poate prezenta unul din următoarele sindroame clinice: 1. hipertensiune renovasculară; 2. nefropatie ischemică (insuficiență renală cronică); 3. insuficiență renală acută consecința introducerii unui IECA sau ARB; 4. retenție lichidiană rezistentă la tratament/ edem pulmonar. Displazia fibromusculară de arteră renală este responsabilă de 16-25% din cazurile de HTA renovasculară, este
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
de substanța de contrast la angiografia arterei renale, în special la pacienții cu boală renală cronică, este de 10-20% și la subiecții cu diabet zaharat acest risc este mult superior, respectiv 20-50% (31, 32). 6.2.2.Tratamentul pacienților cu hipertensiune arterială renovasculară este controversat datorită datelor limitate din trialuri, dar trebuie avute în vedere următoarele obiective: protecția funcției renale; controlul hipertensiunii arteriale; revascularizația rinichiului ischemic (dacă stenoza de arteră renală este semnificativă). Revascularizarea chirurgicală (by pass arterial aortorenal) sau cea
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
subiecții cu diabet zaharat acest risc este mult superior, respectiv 20-50% (31, 32). 6.2.2.Tratamentul pacienților cu hipertensiune arterială renovasculară este controversat datorită datelor limitate din trialuri, dar trebuie avute în vedere următoarele obiective: protecția funcției renale; controlul hipertensiunii arteriale; revascularizația rinichiului ischemic (dacă stenoza de arteră renală este semnificativă). Revascularizarea chirurgicală (by pass arterial aortorenal) sau cea percutană sunt recomandate pacienților cu HTA refractară (valori ale TA necontrolate în ciuda administrării a cel puțin 3 medicamente antihipertensive, inclusiv un
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
puțin probabilă. La pacienții cu stenoze bilaterale de artere renale, angioplastia are o rată redusă de succes datorită prezenței frecvente a leziunilor ostiale sau a ocluziilor complete, complicațiile periprocedurale fiind multiple. Studiile au arătat beneficii superioare ale tratamentului intervențional al hipertensiuni renovasculare comparativ cu tratamentul farmacologic. Metaanaliza a trei studii randomizate care au inclus 210 pacienți, a arătat că subiecții tratați prin angioplastie au necesitat un tratament medicamentos mai puțin agresiv și au menținut patența arterei renale la 12 luni, comparativ
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
diagnosticul tumorii (50). Crizele hipertensive pot fi declanșate de: sarcină (compresiune prin uterul gravid), microtraumatisme lombare sau la administrarea următoarelor medicamente: anestezice, histamină, glucagon, tiamină, agenți antidopaminergici, naloxon, fenotiazină, antidepresive triciclice, metacolină etc. De asemenea, episoade paroxistice, inexplicabile de tahicardie, hipertensiune arterială care apar la intubația orotraheală, la inducția anestezică, sau hipotensiune inexplicabilă după o intervenție chirurgicală, ridică suspiciunea de feocromocitom. Simptomele paroxistice (ca triada clasică: palpitații, diaforeză și cefalee), pot dura de la minute la ore, cedează gradual, cu o frecvență
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
rată de recurență a bolii de aproximativ 5%. În cazul feocromocitoamelor maligne, prognosticul este variabil, dar supraviețuirea este sub 5 ani, în 50% din cazuri. 218 6.4. Sindromul Cushing Sindromul Cushing afectează sub 0,1% din populația generală, iar hipertensiunea este întâlnită la aproximativ 80% dintre pacienți și este dată de producția în exces de cortizol care stimulează receptorii renali de mineralocorticoizi și cresc secreția de renină. Boala Cushing definește totalitatea manifestărilor clinice consecutive hiperstimulării corticosuprarenalei cauzată de secreția excesivă
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
miopatie proximală, hipotrofie musculară, fractură vertebrală de fragilitate, sindrom de heterosexualizare, HTA, depresie . În categoria pacienților susceptibili se încadrează: pacienți cu obezitate, depresie, diabet zaharat tip II, HTA, tulburări menstruale, osteoporoză secundară; 219 pacienți cu afecțiuni discordante cu vârsta (osteoporoză, hipertensiune arterială); copiii supraponderali cu hipotrofie staturală; pacienții cu masă suprarenaliană de tip incidentalom; pacienți cu simptome și semne clinice multiple și progresive ca evolutivitate care ar putea fi sugestive pentru excesul de glucocorticoizi. Complicațiile cauzate de excesul hormonilor corticosuprarenali constau
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
chirurgie hipofizară sau radioterapie. Complicațiile tratamentului medicamentos se referă la insuficiența corticosuprarenală ce impune ajustarea dozei. Criterii de eficiență terapeutică sunt: 1. Normalizarea producției de cortizol; 2. Absența recurenței/progresiei tumorale; 3. Prevenirea și vindecarea complicațiilor. 6.5. Hiperaldosteronismul primar Hipertensiunea arterială consecința excesului de mineralocorticoizi reprezintă o cauză de HTA secundară, potențial curabilă. Hiperaldosteronismul primar este un subtip major al excesului de mineralocorticoizi. Alte subtipuri rare ale excesului de mineralocorticoizi includ hiperaldosteronismul glucocorticoid remediabil (GRA), sindromul excesului aparent de mineralocorticoizi
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
depășesc capacitatea HSD: sindromul Cushing, steroizi exogeni, neoplazii; Defecte în canalele de sodiu amilorid sensibile Sindromul Liddle (mutații în subunitatea) (transmitere autosomal dominantă) 227 6.5.1. Diagnosticul hiperaldosteronismului primar I. Diagnosticul clinic Hiperaldosteronismul primar se manifestă clasic prin triada: hipertensiune, hipopotasemie și renină scăzută. Hiperproducția de aldosteron are drept consecință pierderea renală de potasiu și cu toate acestea, unii pacienți prezintă valori normale ale potasiului, acest lucru explicându-se printr-o pierdere de potasiu ce nu ajunge la valori de
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
tabelul 6.6. Clasica simptomatologie poate fi divizată în simptome cardiovasculare, neuromusculare și renale. În majoritatea cazurilor, subiecții cu diferite forme de hiperaldosteronism primar prezintă HTA refractară, adesea fiind identificate forme severe de HTA. Hiperaldosteronismul primar este asociat adesea cu hipertensiunea malignă și spre deosebire de alte cauze de HTA malignă, care au în mod constant niveluri mari ale reninei plasmatice, hiperaldosteronismul primar este asociat cu valori scăzute ale reninei. Deși nespecifice, unele simptome consecința hipopotasemiei atrag atenția clinicianului și ridică suspiciunea acestui
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
adesea scăderea toleranței la glucoză consecința efectului hipopotasemiei de inhibare a secreției și a acțiunii insulinei, dar diabetul zaharat este rar identificat la acești pacienți. Manifestări clinice ale hiperaldosteronismului primar I. Neuromusculare Parestezii Tetanie Paralizie flască Slăbiciune musculară II. Cardiovasculare Hipertensiune arterială esențială Hipertrofie ventriculară stângă Insuficiență cardiacă congestivă cronică Aritmii Retinopatie Cefalee III. Renale Diabet insipid nefrogen (poliurie, polidipsie, nicturie). II. Diagnosticul paraclinic Având în vedere că semnele și simptomele hiperaldosteronismului primar sunt nespecifice, testele diagnostice paraclinice sunt necesare pentru
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
că semnele și simptomele hiperaldosteronismului primar sunt nespecifice, testele diagnostice paraclinice sunt necesare pentru screeningul inițial, confirmarea diagnosticului și evaluarea subtipului bolii. I.Teste screening Hipopotasemia asociată HTA, precum și HTA rezistentă, prezența unei tumori a glandelor suprarenale asociată 229 cu hipertensiune necesită efectuarea screeningului pentru hiperaldosteronism primar (tabelul 6.7.). Dozarea potasiului seric. Hipopotasemia neprovocată asociată cu HTA indică hipertensiunea datorată mineralocorticoizilor. Dozarea potasiului seric are o valoare importantă ca test screening, însă sunt puțini pacienți care prezintă hipopotasemie în stadiile
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
evaluarea subtipului bolii. I.Teste screening Hipopotasemia asociată HTA, precum și HTA rezistentă, prezența unei tumori a glandelor suprarenale asociată 229 cu hipertensiune necesită efectuarea screeningului pentru hiperaldosteronism primar (tabelul 6.7.). Dozarea potasiului seric. Hipopotasemia neprovocată asociată cu HTA indică hipertensiunea datorată mineralocorticoizilor. Dozarea potasiului seric are o valoare importantă ca test screening, însă sunt puțini pacienți care prezintă hipopotasemie în stadiile incipiente ale bolii. Raportul aldosteron/renină (ARR). Utilizarea raportului aldosteron/renină reprezintă un alt test screening pentru detecția hiperaldosteronismului
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
cu posibilitatea creșterii dozelor, iar efectul eplerenonei încă este studiat și se pare că este inferior spironolactonei. Se poate asocia pentru controlul valorilor TA un diuretic tiazidic sau orice alt agent antihipertensiv (IECA sunt mai puțin recomandați deoarece este o hipertensiune hiporeninemică). 233 6.6. Coarctația de aortă reprezintă îngustarea congenitală a aortei ce poate apărea la orice nivel al aortei toracice sau abdominale, dar care este situată, de obicei, la nivelul istmului aortic, în porțiunea distală a crosei, sub originea
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
fizic al pacientului cu suspiciune de coarctație de aortă implică o atenție deosebită din partea clinicianului, cu necesitatea măsurării TA și a palpării pulsului la toate cele patru membre, precum și a palpării simultane a pulsului femural și brahial. Tipic, pacienții prezintă hipertensiune arterială la nivelul membrelor superioare și TA sistolică scăzută, cu mai mult de 20 mmHg la membrele inferioare comparativ cu cea de la brațe. Subiecții cu coarctație prezintă și puls imperceptibil sau întârziat la membrele inferioare, la palparea simultană a arterelor
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
percutane, cu atât riscul de a dezvolta HTA este mai mare. Astfel un studiu cu o perioadă de urmărire de 7,5 ani, a arătat că, în absența restenozei, nici un pacient operat înaintea vârstei de 4 săptămâni nu a dezvoltat hipertensiune, comparativ cu aproximativ 25% din subiecții tratați la vârste mai mari de 1 an, care au prezentat HTA (82). Deși tratamentul chirurgical sau intervențional este mai eficient la copii/adulți tineri și vârstnicii prezintă beneficii ale acestei terapii, cu scăderea
Mic ghid al practicianului HIPERTENSIUNEA ARTERIALĂ by Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/1679_a_3046]
-
fiind utilitatea tehnicii. Se pot efectua măsurători succesive fără modificarea poziției transductorilor și a condițiilor de lucru. Avantajele metodei constau în simplitatea ei, fiind o metodă practică în aprecierea eficienței pompei musculo-venoase, a competenței valvulelor venoase și a probabilității existenței hipertensiunii venoase, durată scurtă a procedurii și care nu generează niciun disconfort pacientului (Nicolaides, 2000). Pletismografia de impedanță electrică aproximează variațiile volumului membrului prin variația rezistenței electrice consecutive (Nicolaides, 2000). Pletismografia cu ocluzie venoasă se efectuează utilizând un manșon pneumatic ce
CERCETĂRI HISTOLOGICE, HISTOCHIMICE ŞI ELECTRONOMICROSCOPICE ÎN VENELE VARICOASE by FLORIN COMŞA () [Corola-publishinghouse/Science/506_a_757]
-
VENELOR PERFORANTE 7.1. INTRODUCERE Insuficiența venoasă cronică este o boală inflamatorie cronică determinată de acțiunea persistentă și constantă a hiperpresiunii venoase, cu impact direct asupra structurii morfologice a peretelui venos. Rolul insuficienței valvulare, ca și cauză primară pentru apariția hipertensiunii venoase, este la ora actuală contestat (Rose, Ahmed, 1986, Travers et al., 1996, Gillespie et al., 2002), considerându-se că factorii etiologici responsabili de apariția modificărilor structurale sunt incomplet definiți (Woodside et al., 2003). În remodelarea peretelui venos intervin macrofagele
CERCETĂRI HISTOLOGICE, HISTOCHIMICE ŞI ELECTRONOMICROSCOPICE ÎN VENELE VARICOASE by FLORIN COMŞA () [Corola-publishinghouse/Science/506_a_757]
-
etiologici responsabili de apariția modificărilor structurale sunt incomplet definiți (Woodside et al., 2003). În remodelarea peretelui venos intervin macrofagele, celulele musculare netede, celulele endoteliale și fibroblastele (Woodside et al., 2003). Secvența evenimentelor patogenice care realizează legătura dintre transformările hemodinamice specifice hipertensiunii venoase și modificările structurale din pereții venelor varioase este însă un subiect cu multe necunoscute. Studiile orientate asupra modificărilor tisulare, celulare și moleculare ale peretelui venos au condus, recent, la formularea teoriei etiopatogenice moderne, imun-inflamatorii, a bolii varicoase, care pune
CERCETĂRI HISTOLOGICE, HISTOCHIMICE ŞI ELECTRONOMICROSCOPICE ÎN VENELE VARICOASE by FLORIN COMŞA () [Corola-publishinghouse/Science/506_a_757]