8,623 matches
-
să aleagă alte persoane pentru ilustrarea acestui rol. Cele mai frecvente alegeri au fost următoarele: a) educatoarea de la grădiniță sau învățătoarele din școala primară, mai ales prima învățătoare pe care intervievatul o întâlnește în afara mediului familial, au fost cele mai invocate persoane din această categorie. În toate aceste cazuri, figura aleasă a jucat rol de model, cel puțin pentru o vreme; b) bunicile și, mai rar, bunicii au fost aleși pentru grija și atenția lor față de nepoței (vezi, spre exemplu, povestea
[Corola-publishinghouse/Science/1883_a_3208]
-
în societatea românească în tranzițietc "Actorii interni\: procesul politic în societatea românească în tranziție" O ipoteză explicativă a procesului politic în perioada tranzițieitc "O ipoteză explicativă a procesului politic în perioada tranziției" În explicarea procesului politic postrevoluționar sunt, de regulă, invocați factori plasați la nivel evenimențial: acțiuni politice și interacțiuni dintre actorii politici. O asemenea perspectivă este importantă, dar ea nu oferă acces la logica profundă a procesului politic. Pentru construirea unei teorii a proceselor politice, este necesar să fie explorate
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
fost transferată de la instituție la membrii individuali ai acesteia. Adoptarea legii deconspirării celor care au făcut „poliție politică” a degenerat în dispute interminabile și dificultăți insurmontabile în identificarea echitabilă a responsabilităților celor implicați. În discursul multor oameni politici este insistent invocată acțiunea „securiștilor” care sunt responsabili nu numai de faptele lor din regimul trecut, ci și de multe probleme în procesul tranziției. În mod uimitor, s-a lansat tema unui nou pericol pentru tranziție, responsabil de eșecurile acesteia: „securiștii”. Când președintele
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
și nu dintr-unul mai global, social-economic. Guvernele au cedat treptat în fața acestor presiuni, nu atât pentru că ar fi considerat că este o problemă susținută de o masă semnificativă a colectivității, ci mai de grabă sub presiunea externă. Principiul fundamental invocat era cel de tip stric juridic: garantarea proprietății private, în condițiile în care alte tipuri de pierderi și nedreptăți produse de regimul comunist nu erau codificate juridic. O problemă de principiu suplimentară era cea a timpului istoric. Logica juridică nu
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
Schimbarea orientării: Băsescu este poziționat cu fața către orice trecător și nu către cei care îi răspund în situația narativa din afiș. Uniformă căpitanului se transformă în costumul posibilului președinte. (A.2) Anumite persoane și circumstanțe trebuie să corespundă procedurii invocate. Prezenta căpitanului (Traian Băsescu căpitan) și a soldaților Atât căpitanul, cât și președintele "domnesc" peste cineva: trupe și popoare. Poporul este reprezentat metonimic prin diferite categorii: muncitori, elevi, oameni de afaceri, doctori și fermieri. (A.3) Procedura trebuie să fie
by Camelia-Mihaela Cmeciu [Corola-publishinghouse/Science/1056_a_2564]
-
de îngrijirea corpului (fitness). 2) În cazul valorilor, considerate principii generale despre dezirabil, schimbările nu înseamnă atât inovații axiologice (apariția unor valori cu totul noi), cât restructurări în importanța acordată lor și numărului de aderenți, consensului realizat. Valorile postmoderne tocmai invocate sunt un exemplu în acest sens: cultivarea propriului corp și spirit, împlinirea sufletească prin relațiile intime sunt prezente pe tot parcursul istoriei, dar nu în toate etapele ei cu aceeași intensitate și nu la indivizi atât de numeroși. 3) În ciuda
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
informații sociale. MGAA are meritul de a surprinde și integra complexitatea factorială a conduitelor agresive, dar ar trebui convertit mai ferm la procesele dezvoltării personalității umane, luând adică în considerare și dimensiunea diacronică, dinamicitatea în timp. De asemenea, parametrii situaționali invocați pot fi încadrați într-un context sociocultural mai larg, legat și de caracteristicile comunității, de normele și cutumele practicate, de capitalul social și de rețele interpersonale și interumane existente. Apoi, aplicarea modelului capătă specificități marcante în funcție de domeniile de manifestare, dintre
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
toți, ei vor beneficia de această sancțiune; da, numai că beneficiul pentru el însuși al șoarecelui ce își va asuma sarcina de a lega clopoțelul nu este suficient pentru a acoperi costul acțiunii sale. Este implicată aici atât de frecvent invocata chestiune în discuțiile despre bunul (răul) colectiv, anume aceea a celui (celor) care „profită” (beneficiază) de pe urma unui bun colectiv, fără a angaja însă costuri sau, oricum, participând cu costuri mult mai mici decât ceilalți - numită problema free-rider - în românește, a
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
moda și, mai cu seamă, mișcările sociale. 1. Identități și raportări intergrupaletc "1. Identități și raportări intergrupale" 1.1. Problematica in-group/out-grouptc " 1.1. Problematica in‑group/out‑group" A fi in-group înseamnă „noi”, a fi out-group înseamnă „alții”. Mereu invocate, in-group-ul și out-group-ul reprezintă o problemă de apartenență reală, dar mai ales una de categorizare socială, de autoidentificare și heteroidentificare. De aceea, de la începutul lansării acestui binom conceptual de către W. Summer (în 1906), s-a pus accent pe analiza mecanismelor
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
succesele le trecem în contul nostru). Discursurile naționaliste sunt saturate de acest efect numit și al „bias-urilor” ce servesc grupurilor (Taylor et al., 1994). Desigur, în viața reală și în istoria națiunilor nu e ușor de decelat întotdeauna când cauzele invocate sunt reale sau justificative; meritul cercetărilor sistematice este că au arătat, controlând variabilele, că această tendință de autoatribuire pozitivă există atât la nivel individual, cât și grupal. Un alt efect confirmat de cercetări este cel al similarității asumate, în sensul
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
cea simbolică, la adresa imaginii și stimei de sine. Și în studierea căilor de reducere a antagonismelor intergrupale psihosociologia se servește tot mai consistent de cercetări nonexperimentale. De altfel, însuși G.W. Allport - cel care a lansat deja clasica și mult invocata ipoteză a contactului (1954), potrivit căreia contactul intergrupal elimină sau reduce prejudecățile și ostilitățile dintre grupuri - afirmă, la modul teoretic, că ea se validează doar în anumite condiții (vezi și Stephan și Stephan, 1984; Capozza și Volpato, 1997): contactul are
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
și, în speță, față de nucleul cognitiv-axiologic tare al acesteia, ea apare mai fluidă, mai dinamică, mai schimbătoare. Distincția între mentalitate și opinie publică are, aici, două consecințe importante, una de ordin praxiologic-educațional și cealaltă de ordin metodologic. Mai întâi, mult invocata și dorita schimbare de mentalitate nu se reduce la schimbarea unor opinii (fie ele de masă), ci este un fenomen de mai lungă durată; apoi, studierea mentalității (și a schimbărilor ei) nu se poate realiza numai prin sondaje de opinie
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
individuale Conform autorilor în domeniu, caracteristicile individuale/ de personalitate și implicit modul de a reacționa la solicitările externe sunt deosebit de importante în prezicerea acelor condiții de muncă ce vor deveni ulterior factori de stres pentru individ. Dimensiunea de personalitate deseori invocată este locul controlului . Locul controlului desemnează modalitatea în care o persoană percepe sau nu o relație cauzala între propriul său comportament și rezultatele generate de acesta. Persoanele cu locul controlului intern atribuie evenimentele și experiențele personale propriului comportament, iar cele
Stresul şi inteligenţa emoţională în organizaţii by Caliniuc Alina Mădălina () [Corola-publishinghouse/Science/566_a_739]
-
un ideal unește cugetele și Însuflețește iarăși democrațiile occidentale În acest sfârșit de mileniu: etica.” Iată o primă provocare pe care societatea bazată pe cunoaștere o impune gândirii morale. Avem de-a face aici și cu un paradox: peste tot invocată - În afaceri, În politică, În mass-media, În filosofie sau justiție, ca bioetică, tehnoetică, etică ecologică sau a globalizării - etica nu iese nicidecum Întărită. Aceasta pentru că, ne spune același autor, nu mai avem o morală; reperele au dispărut, Îndatoririle dispar și
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
le ocolesc sau le atenuează coerciția. Existența lor este adesea negată de oficialități, fapt ce denotă o anumită surzenie instituțională sau o încremenire într-o naivitate care permite autorităților să ignore nevoile grupurilor din subordine, la adăpostul unor regulamente mereu invocate. Soliditatea normelor informale e dată de congruența cu diferitele mituri și credințe, cu morala și valorile dominante în penitenciar, dar și cu modul de organizare și funcționare a vieții carcerale, căci normele presupun interacțiuni, relații sociale care au ca fundament
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
inițială, „știința de control și de comunicare dintre animale și mașini”, avansate de Norbert Wiener atunci când el a adoptat cuvântul în 1948, în cartea Cibernetica, care este prima declarație completă a disciplinei ... La cealaltă extremă este propunerea lui Louis Couffignal, invocata ca o expansiune în 1956, «La est Cybernetique L'Art d'asigurătorului, l'efficacite de l'acțiune». Diferența dintre știință și artă este completată de un continuum de interpretări. Astfel, Stafford Beer arată Cibernetica ca știință de control corespunzătoare în
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
propulsarea cunoașterii organizaționale. Teoria trăsăturilor, deși lansată în primele trei‑patru decenii ale secolului trecut, este departe de a fi epuizată. Multă vreme după aceea, și chiar și astăzi, au apărut lucrări care conțin liste sintetice sau kilometrice de trăsături invocate ca esențiale pentru succesul activității de conducere. Este adevărat însă că am înregistrat de‑a lungul timpului două schimbări de optică. Mai întâi, a început să se vorbească nu despre conducător sau lider în general, ci despre liderul specializat în
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
meritul de a sublinia mecanismul psihologic (motivator) care îl împinge pe un individ spre luarea unei decizii. Totuși, din perspectiva problematicii noastre, schema prezintă și unele inconveniente. Mai întâi se interpretează decizia doar ca un fenomen psihologic strict individual, mecanismele invocate fiind de domeniul psihologiei individuale. Se pierde astfel din vedere problematica vastă și complexă a deciziei ca fenomen colectiv. Mecanismele invocate explică comportamentul individual al omului, nu și pe cel psihosocial, de grup. Mai apoi, ca prim motor care declanșează
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
psihologic, cu risc mai mare, predispozant la apariția mobbing-ului. Totuși, asemenea date nu au suficientă validitate, implicând erori metodologice severe deoarece nu cunoaștem repartiția tipurilor cu care operăm la nivelul global al populației. În esență, se consideră că teoriile personalității invocate nu au validitatea necesară pentru a putea lămuri cauzele (mecanismele) mobbing-ului. Ele implică o serie de slăbiciuni și pericole în interpretarea datelor culese prin anchetele statistice, care por fi redutabile în domeniul juridic. Un alt argument împotriva acestor teorii (personaliatea
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
de personalitate specifici acesteia. Dacă tipul de personalitate al victimei nu are suficientă tărie pentru a acționa ca factor determinant (intrinsec) în instalarea mobbing-ului, atunci cum ar putea fi explicat fenomenul? Care ar fi factorii explicativi pertinenți? Cercetările mai sus invocate au arătat că, în esență, procesul de marcare socială și distrugere sistematică a victimei mobbing-ului este o problemă de management. Printre factorii subiectivi care determină apariția mobbing-ului poate fi inclus și „contractul psihologic de muncă”, care este în fapt o
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
află, cum observă Constantin Ciopraga, „sub semnul aspirațiilor către «geometria» versurilor”. Elegiace, meditative, confesive, descriptive, patetice, satirice, poeziile sunt lucrate cu scrupul artizanal. Fascinat de muzică, Ț. năzuiește, uneori narcisiac, la sonoritatea fluidă, la perfecțiunea versificației, la spunere impecabilă. Des invocatul Orfeu conviețuiește, în spiritul său, cu Dedal, fiindu-i subordonat. Conștient de acest raport, autorul microeseurilor din Stalactite în alabastru (1986) nu se revendică totuși din constructorul labirintului, dar se declară sculptor: „Un sculptor geme-n mine visând să taie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290097_a_291426]
-
se numește variabilă independentă manipulată, iar variabila la nivelul căreia se așteaptă apariția unor modificări este variabila dependentă. Atunci cînd există o variabilă independentă asupra căreia cercetătorul nu poate interveni, categoriile acesteia fiind date de la natură, această variabilă este numită invocată (de exemplu, variabilele gen, grad didactic etc.). În exemplul de mai sus, variabila dependentă este satisfacția la locul de muncă, iar variabilele independente sînt invocate și ar putea fi gradul didactic, ciclul școlar, funcția (cu două categorii: dacă deține sau
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
observatorilor. În spațiul educațional, observația în context natural este frecvent utilizată nu doar în demersurile de cercetare, ci și în cadrul programelor de formare inițială și continuă a cadrelor didactice. „Notițele de teren” rezultate în urma observațiilor la clasă sînt din ce în ce mai frecvent invocate ca surse de date calitative în cercetarea educațională. Acestea presupun existența unui protocol de observație, care poate lua forma unui set de întrebări deschise care să orienteze activitatea cercetătorului (Gail, Mills și Airasian, 2006): -Care este obiectul observației (grup de
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
Progresismul și umanismul au devenit obsesii ale timpurilor noastre, care produc schimbări pe care nimeni nu știe cum le va mai putea controla și ale căror consecințe pot fi îngrozitoare. Ceva din spiritul multicultural, grandios și nihilist ce caracteriza mult invocata Pax romana pare să se regăsească și sub tutela actualei Pax americana. Mulțimea olimpiană a vechilor zei pare să fi revenit, sub alte nume doar: știință, rațiune, ideologie, politică, econo-mie ș.a. Atîta doar că noul Olimp nu mai e la fel de
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
rostea propoziția “ce este, este” și bătea demonstrativ cu palma În catedră pentru a Întări cele spuse - nu există decît ceea ce e palpabil, material, solid, consistent. Singura realitate este numai aceea care se simte la modul grobian. Cele trei Întrebări, invocate ca regulă pentru a valida un haiku, provin din reducerea concretului (revelator al unei realități profunde și inaccesibile simțurilor) la (doar) aceste trei trăsături circumstanțiale (total neutre) pe care le știm de la sintaxa propoziției: subiect, predicat, circumstanțe. E evident că
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]