8,218 matches
-
lepede din cojoace unul câte unul. Dar aproape ajunsă în vârf, se lăsă deodată un frig, de ziceai că e iarnă. Nefiind deprinsă cu frigul și temându-se să se întoarcă, începu a cârti împotriva lui Dumnezeu. Acesta o pedepsi prefăcând-o în stană de piatră, iar oile în bolovani. Altă variantă spune că fiind pe cale de a fi prinsă de împăratul cotropitor, fata ceru lui Dumnezeu să fie transformată în stană de piatră, rugăminte ce-i fu îndeplinită. Cerințe: 1
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
mă. Băiețelul prinde picătura de apă pe o farfurioară. — Îți mulțumesc, Nicule... — De unde știi cum mă cheamă? — Să-ți povestesc... Odată locuiam împreună cu alte picături de apă într-o oală care fierbea pe aragaz. Din cauza căldurii focului, unele picături se prefăceau în aburi. Pe fereastra deschisă, aburii fugeau repede afară și se ridicau sus, sus de tot spre soare. În oală rămânea din ce în ce mai puțină apă. — Unde s-a dus apa? ai întrebat-o pe bunica. Ea ți-a arătat cum deasupra
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
am întâlnit cu alte picături mici, transformate în vapori de apă (tot un fel de aburi). Știi de unde veneau?... Din pământul udat de ploaie, din apa râurilor și chiar din marea cea mare. Din cauza căldurii dogoritoare a soarelui, apa se prefăcuse, ca și mine, în vapori de apă. Acum locuiam împreună un număr foarte mare de vapori de apă și stăteam unul lângă altul. Vântul ne purta încoace si încolo. Știi cum se numesc grămăjoarele acestea de vapori care se văd
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
Dragul meu prieten noi ne-am întâlnit de mai multe ori. Într-o dimineață de vară m-ai găsit aninat pe o fereastră, de o frunză fiindcă... În nopțile de vară, când vaporii de apă ating frunzele reci, ei se prefac în stropi mici de rouă... Iar într-o dimineață de toamnă ai privit bruma și n-ai știut că și eu mă găsesc acolo. Nicușor, aș putea să-ți povestesc multe, multe din peripețiile mele. Odată am intrat în pământ
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
3. Povestiți textul. 4. Scrieți o scrisoare unui prieten în care să povestiți tot ce știți despre mare. Frumusețea și bogățiile pământului românesc Poveste Gheorghe Tomozei Dacă Para s-ar da peste cap de trei ori, dintr-o dată s-ar preface neapărat într-o gingașă fată. Mărul domnesc de-ar face la fel o odraslă de crai s-ar ivi, cu păru-auriu și tras prin inel, logodnic al fetei din miazăzi. Naș le-ar fi Pepene împăratul, cu-mpărătița lui Nuca, fiica
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
și taică-tu suferința de a-și pierde copilul. Să i se mai moaie inima și lui Negură-Vodă, care nu face altceva decât să prigonească oamenii și dobitoacele! Apoi ridicând toiagul, Zâna Pădurii făcu câteva semne în jurul capului meu. Te prefac în cerb strigă ea și cerb ai să rămâi până-n ziua când vei cunoaște răutatea celor puternici și bunătatea celor slabi. Blestemul zânei s-a împlinit. Astăzi am cunoscut durerea săgeții tale, o puternice tată, și am cunoscut alinarea pe
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
grâului, secerate și treierate, oamenii le-au pus în silozuri înalte, să ierneze fără vânt și umezeală. Și într-o zi boabele s-au pomenit 5. Povestiți textul. mai ușoare. Oamenii le-au dus într-o moară și le-au prefăcut în făină. Albă, moale și fină. Câteva mii de saci, o casă plină. Ieri mai eram încă în malaxoare asta-i o mașină mare, care știe frământa aluatul și câțiva meșteri vegheau împreună, să fie pâinea dospită și bună. Au
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
să treacă dealurile taburetelor, pe sub care motanul își croia tunel. De câte ori coada motanului, fum alb, n-a încercat pornirea mâniei lui de floare! Acolo i s-au minunat ochii, privind vântoasa pădure de aur a flăcărilor din sobă potolindu-se, prefăcută în toamnă arămie, moțăind scuturată în rodii de rubin și adormind în cenușă.” „Copilăria, iscoditoare ca un copil în fața ușii care ascunde pomul de Crăciun, se înălța, în trupul lui, în vârful picioarelor: creștea. Putea urni un scăunel, înhămându-și
Călătorii literare: antologie de texte literare şi nonliterare utilizate în formarea competenţelor de comunicare: clasele a III-a şi a IV-a by Felicia Bugalete, Dorina Lungu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/400_a_1023]
-
omul, ca la pușcărie, e un număr, numai că nu îl poartă la gât. Ținuta maiestuoasă a dispărut. Deși săraci, cârciumele și cafenelele nu duc lipsă de clienți. Sunt pline cu oameni valizi și tineret care numai cer și așteaptă prefăcuți în victime. Ei vor să primească fără contramuncă. Vezi femei și fete, mai ales, vopsite, mască schimonosită până la degradarea chipului uman al lui Hristos și a Maicii Sale. Ele nu mai impun bunăcuviință și nu mai împart grații. La fel
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
locul de pe Calea Sâmbetei. Își lăsa baltă treburile și se ducea să-l mulțumească pe "unchiul George" care se arăta din ce în ce mai pretențios, pe măsură ce eu mă apropiam de sfârșitul celor patru clase primare. Eu, însă, nu aveam nici un interes să mă prefac. "Unchiul George" nu-mi era deloc simpatic. Prea se uita la mama de sus, ca un "domn important" la o țărancă, nu ca la o soră. Simțeam că nu avea pentru mine nici o afecțiune și mă fâstâceam în fața lui. Era
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
cum să scap. Aerul mirosea a frunză de nuc și a fân uscat, cerul nu mai era spălăcit ca în lunile cu călduri mari, căpătase o anumită gravitate în care se presimțea toamna, deși pădurile nu erau, încă, înroșite. Mă prefăceam mai departe că învățam, ca să nu dau de bănuit, dar, culcat în iarbă, îmi băteam capul cu alte griji. La început, mi-a trecut prin minte ideea neroadă de a-mi tăia un deget, pentru a fi dus, în Făgăraș
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
altele la fiecare rafală mai puternică, în vreme ce, neliniștitor de curat, cerul anunța, parcă, o nenorocire. 8. ― Ce s-a întîmplat cu Monseniorul? a vrut să afle Julius, a doua zi, când, în sfârșit, doctorul Luca a apărut. Bătrânul s-a prefăcut, însă, că nu l-a auzit. Și-a așezat bastonul lângă masă și s-a prăbușit pe scaun, vizibil istovit. Pendula din perete arăta ora cinci după-amiază, dar doctorul Luca părea să nu fi închis ochii de mult timp. Avea
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
la infinit! Deosebeau clar cum iubirea ca o nălucă, izbucnise între ei și sesizând din zgomotele mării cum îi învăluie dragostea când... i-a zărit iarăși pe copii și s-a dezmeticit într-o clipită. Uitase și iar s-a prefăcut că nu vede înfricoșat acele ființe care sperau... ce? Minunățiile acestei lumi le erau inaccesibile totuși trăiau și le intuiau; unii erau bucuroși dar și geloși pe femeile care îi îngrijeau când vedeau că râd, sunt vesele și fericite cu toate că
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
motor. — Gagarin către centrul de control. Gagarin către centrul de control. Mă auziți? — Și eu cine sunt? întreabă Hilary. — Tu poți să fii Laika, cățeaua rusă spațială. — Dar a murit. A murit în rachetă. Mi-a spus unchiul Henry. — ei, prefă-te și tu un pic. Așa că Hilary începe să țopăie în patru labe, lătrând vehement, adulmecând stâncile marțiene și scurmând în praf. Face chestia asta vreo două minute. — E tare plicticos. — Gura! Maiorul Gagarin către centrul de control. Am aterizat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
am încercat să-i zgârii obrazul cu unghiile. Pentru prima și unica dată în viața lui, tata a înjurat și m-a plesnit tare peste față. După aceea, toți am fost foarte tăcuți. În mașină, în drum spre casă, mă prefăceam că dorm, dar în realitate țineam ochii bine închiși și vedeam luminile de pe șosea trecând peste fața mamei. Lumină, întuneric. Lumină, întuneric. — Acum n-o să știm niciodată ce s-a mai întâmplat, spuse bunicul. — Hai, taci din gură! spuse bunica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
e un film prost, că a fost o zi obositoare și că trebuie să mă culc ca să uit totul. Dar ea nu înțelege că eu nu voi uita niciodată. Și cu acest gând intim, mă întind pe spate și mă prefac că dorm, cu capul în poala ei și cu pleoapele pe jumătate închise ca să văd luminile de chihlimbar de pe marginea drumului trecând peste fața ei. Lumină, întuneric. Lumină, întuneric. Partea I Londra August 1990 — Domnișoară, nu cumva știți unde e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
urgent ceva, pentru că după cum știi, situația a devenit de nesuportat. Mișună numai marxiști pe-acolo. Și nici nu fac un secret din asta. Nu știu dacă ai văzut în ultimul timp știrile de la ora nouă, dar nici măcar nu se mai prefac că sunt imparțiali. Mai ales în privința serviciului de sănătate: felul în care reflectă reformele noastre este deplorabil. Absolut deplorabil. Căminele din toată țara sunt pur și simplu invadate - efectiv invadate în fiecare seară - de un torent de minciuni și de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
și puțin îmi pasă ce-ai scris în ea. Asta-i treaba domnișoarei Winshaw. Ea hotărăște ce rămâne și ce se scoate și cred că această înțelegere îți dă mână liberă, de vreme ce știm cu toții - și n-are rost să ne prefacem - că ea are mintea cam rătăcită, ca să ne exprimăm elegant. — Exact. — Owen, o să fiu sincer cu dumneata. Am înțeles că prin avocații ei, domnișoara Winshaw a stabilit o înțelegere profitabilă financiar în ce te privește. — Așa s-ar zice. — Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
nostru pentru pictori amatori. Nu știu ce prețuri au. În clipa aceea, un bărbat înalt, bine făcut, de aproape patruzeci de ani ieși pe o ușă deschisă din fundul galeriei și veni spre ele. Totul e-n regulă, Lucinda? spuse el. Se prefăcu că o ignoră pe Phoebe, dar ea își dădu seama că era examinată și evaluată pe tăcute. — Cred că e o mică neînțelegere. Domnișoara Barker aici de față crede că și-a fixat o întâlnire cu dumneavoastră și a adus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
s-o evite în ultimii douăzeci de ani. Dar mă bucur că am ocazia să vă cunosc personal. Relația personală este foarte importantă. Pentru a stabili această relație personală, o invită pe Phoebe la masă. Ea se strădui să se prefacă familiară cu meniul și reuși să se abțină să comenteze prețurile, care la început i s-a părut că sunt tipărite greșit. În fond, el plătea. — Vedeți, pe piața de azi, spuse Roddy, cu gura plină cu clătita cu somon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
Conrad e american, spuse Hilary, ca și cum asta explica totul. — Aveți multe tablouri celebre? întrebă Phoebe. Fata asta pare să aibă idei fixe. Hilary nu făcu această observație pentru cineva anume, dar după ce o rosti, își duse un deget la bărbie, prefăcându-se că încearcă să-și amintească. Deci, ia să vedem...Am un Klee, doi Picasso și niște desene ale lui Turner... Plus câteva hidoșenii de-ale protejaților fratelui meu... — De ce le-ați cumpărat, întrebă Phoebe, dacă vi se par hidoase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
oferindu-mi o vedere panoramică asupra despicăturii dintre sâni; și dintr-odată am fost prins din nou într-o încâlceală de imbolduri care mă împingeau ba să mă uit, ba să nu mă uit. Bineînțeles că mi-am abătut privirea, prefăcându-mă că admir peisajul și s-a lăsat o tăcere stânjenitoare, până când Joan a cedat și a pus inevitabila întrebare: — La ce te gândești? — Mă gândeam la cronica mea. Cred că a citit-o deja. Mă întreb cum îl afectează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
un sentiment apropiat de cel al dragostei paterne. Ei erau fiii pe care nu-i avusese niciodată. Asta se întâmpla în timpul anilor celor mai fericiți ai vieții lui, la începutul anilor ’80, când doamna Thatcher transformase imaginea City-ului și-i prefăcuse pe speculatorii de valută în eroi naționali descriindu-i drept „creatori de avere“, alchimiști care fac să apară averi inimaginabile din văzduh. Faptul că aceste averi intrau în buzunarele lor sau în cele ale angajaților lor era trecut sub tăcere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
un olandez sever și un neamț gălăgios. Mâncarea era franțuzească (condamnau toți cu vehemență bucătăria din orientul mijlociu); șampania era excepțională (Roederer Cristal ’77) și din belșug. Fiecare invitat beneficia de atențiile unei micuțe chelnerițe filipineze, care chicotea și se prefăcea încântată când o mână i se strecura pe sub minijupă sau sânii îi erau frământați grosolan în timp ce încerca să servească mâncarea. Pe chelnerița lui Graham o chema Lucila: din câte-și dădea seama, celorlalte nu li s-a cerut niciodată să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
era acum una dintre forțele care conspirau împotriva Fionei - că se furișaseră deja în viața ei nevinovată? Era ca și cum pe ecran ar fi început să apară crăpături și această cumplită realitate se scurgea afară: sau ca și cum bariera de sticlă se prefăcuse în mod miraculos în lichid și fără să-mi dau seama alunecasem peste prăpastie ca un Orfeu visător. Toată viața încercasem să-mi găsesc drumul spre cealaltă parte a ecranului: de la vizita mea la cinematograful din Weston-super-Mare. Însemna că în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]