8,428 matches
-
se numea Ivan Tcacenco II. Doi erau și copiii: o fată care "rupea" românește și un băiat, Grișa, care era contabilul cooperativei de consum din comună, și el cam de seama mea, poate ceva mai mare, și un foarte bun vorbitor al limbii române. Am fost primit ca o rudă foarte apropiată, cu plată minimă pentru casă și masă. Casa era alcătuită din trei camere și o cămăruță, chilia din care savuram mișcarea de colivă din cimitir. Soția lui moș Ivan
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
puteri conectate în zona aceea. Așa că nu poate folosi asta împotriva noastră în vreun fel pe care-l putem anticipa. Dar ce e de făcut?" Aceasta era o întrebare care era cu siguranță la fel de valabilă pentru Gosseyn ca și pentru vorbitor. Venise desigur timpul pentru o altă pauză cortico-talamică. Constată că de data asta era mai optimist. E adevărat că era tot liniște, și că întunericul rămăsese la fel de nepătruns. De asemenea, încă zăcea întins în cușeta sa: și-și simțea corpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
tragă cu toată puterea - când se aprinse lumina. Două perechi de mâini se repeziră și-l apucară simultan. - Cred că noi ar trebui să-ți deconectăm echipamentul de supraviețuire. Era vocea pe care el o numise Vocea Numărul Doi. Identificarea vorbitorului se afla undeva în subconștientul lui Gosseyn. Creierul său era în primul rând ocupat cu potopul de lumină. Intensitatea ei era mult prea mare pentru posibilitățile de vedere ale lui Gosseyn. Oricum, înregistra câteva fragmente de informații. Se părea că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
rasă, ar încerca să facă pentru ei. Din nefericire, mai erau încă lucruri veritabile. Camera, masa, farfuriile și cei care mâncaseră - inclusiv el însuși - rămâneau la fel ca mai-nainte. Sursa ascunsă de lumină continua să împrăștie aceeași lumină difuză. Vorbitorul stătea încă în picioare; ceea ce arăta că va mai spune ceva. De fapt, tocmai când Gosseyn ajunse la această concluzie, străinul cu aspect uman continuă: - Multe din aceste tehnologii sunt noi și nu au fost niciodată studiate până acum. Aceasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
de vin viața veșnică și mântuirea, iar când lumea Îi alunga din pragul ușii, asmuțind câinii asupra lor, atunci ei amenințau cu iadul, unde trupul se mistuia la foc mocnit, precum mielul la proțap. Printre acești propovăduitori se găseau destui vorbitori destoinici care aflau răspunsuri la Întrebările Încâlcite ale neîncrezătorilor nu numai privitoare la suflet, ci și la trup, la muncile câmpului, la creșterea vitelor. Pe tineri Îi lecuiau de bubulițe, pe fecioare le sfătuiau cum să‑și apere neprihănirea ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
spune, ar stihui, ar împărtăși, ar mărturisi, ar dezvălui, ar destăinui, ar propovădui, declamând precum că: Valoarea Energiei este egală cu valoarea Masei, multiplicată prin viteza Luminii la pătrat. Ca suport pentru o reprezentare... châm, châm! tuși de câteva ori vorbitorul, châm, châm!... Se reculese, pâcâind din luleaua stinsă, pe care o animă pufăind insistent și îndelung, reaprinzându-i jeraticul, sub arabul cu turban de argint, apoi glăsui: Pentru o reprezentare a vitezei Luminii, vă reamintesc că, într-o secundă, o undă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
o reflexie de mare efect, creându-se zone în care sunetul este mult amplificat iar altele în care nu se aude deloc. Astfel , ascultătorul 1 , care stă în unul din focarele elipsei, aude mult amplificate cuvintele pronunțate în șoaptă de vorbitorul 2, aflat în celălalt focar. În schimb, persoana 3 dintre focare nu aude nimic, dacă sala este destul de mare. Un fenomen acustic vestit în istorie este acela produs în fostele cariere de marmoră „Latomiae" de lîngă Siracuza (Sicilia), numite astăzi
Acustică muzicală by Aurora Agheorghiesei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/343_a_615]
-
lor, Mihaela Bonațiu și Mihai Cosmescu, să-și ceară drepturile: norma de țigări, norma de plicuri, norma de pixuri, norma de discuții cu cineva care iese afară zilnic. Merg în bisericuță, la spovedanie cu popa. Merg la doctor. Ajung la vorbitor, unde vin sectele, mai rar rudele. Stau atârnați pe geamuri pentru a tranzacționa cafea, țigări, pleisteișănuri, izmene, cd-uri, felicitări pentru o iubită, pentru a se ține în formă. Chiar își schimbă pușcăria, dacă li se aprobă. Chiar se uită la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
puțin sloboz pe scrisoare să mai simt și eu mirosul. Viitoarea exivă am să o bag în pizdă ca să mai vezi și tu cum miroase, dacă eram împreună gustam reciproc unul din celălalt. Să-mi scrii când faci cererea de vorbitor ca să o fac și eu. Da mami. Mami indiferent unde te mută să-mi spui ca să știu unde ești că atunci când nu te-am mai văzut în geam am fost foarte îngrijorată pentru că am crezut că ai făcut ceva rău
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
după“. Afară a lăsat o mamă de-a doua, lângă Constanța. Și un copil, care știe că tata a murit. „Copilul meu a fost mic, avea doi ani, când m-a arestat. Acum are doișpe. Când venea la mine la vorbitor, bătea cu mânuțele în geamul ăla de la cabină și striga: „Tati! Tati!“. A. E. , în octombrie, îmi ceruse fructe și legume: un pepene, struguri, portocale, lămâi. Un salam. În iunie mi-a spus că lui i se pare că a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
responsabilului cu telejurnalul procedeul i se păru anormal, depășit, ieșit din comun, nu lăsă să se Înțeleagă, se limită să ceară cele două documente ca să fie introduse În prompter, acest aparat meritoriu care permite să se creeze iluzia pretențioasă că vorbitorul se adresează direct și exclusiv fiecăruia dintre cei care Îl ascultă. Directorul general răspunse că În acest caz prompterul nu avea să fie utilizat, Vom face lectura ca pe vremuri, spuse el, și adăugă că va intra În studio exact
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
remarcă, Mai mult ca sigur nu e nimeni la tâmplării la ora asta, Îmi permit să am Îndoieli, domnule președinte, aceleași cauze care ne-au adunat pe noi aici, trebuie să-i fi făcut și pe ei să se adune. Vorbitorul nimerise În plin. De la corporația tâmplarilor răspunseră că Îi alertaseră pe asociații respectivi imediat după citirea scrisorii morții, atrăgându-le atenția că era cazul să restabilească producția de tâmplărie funerară În cel mai scurt timp posibil, și că, de acord
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
trebuie să te afli acolo ca să simți atmosfera adevărată. Precum o vizită la stația de colectare a apei reziduale din canalizare. Pentru aceia dintre noi care ascultam acasă, nu era nimic de apreciat. Nici o speranță în nimic din ceea ce zicea vorbitorul număru’ 1 al țării. Nu era decât conștientizarea înspăimântătoare a faptului că eram cu un pas și mai aproape de război decât fuseserăm cu o zi înainte. Marți, 27 septembrie După-amiaza a fost o paradă militară pe Unter den Linden, una
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
meu de a citi, printre rândurile lucrurilor, sensul ambiguu a ceea ce mă așteaptă. Joi. Grație unui permis special de la direcție - mi-a explicat domnișoara Zwida - pot intra în închisoare în zilele de vizită și mă pot așeza la masa din vorbitor, cu foile mele de desen și cu cărbunele. Umanitatea simplă a rudelor deținuților oferă subiecte interesante pentru studiile după natură. Eu nu o întrebasem nimic, dar, dându-și seama că o văzusem ieri în piață, se simțise obligată să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
Emmy, zise Leigh. — Păi, ăă... Tuși ca să-și dreagă vocea. — N-am prea vorbit despre chestia asta, dar, ăă, când pleca la serviciu, își punea uneori chiloții mei. Dezvăluirea le reduse la tăcere pe celelalte două care se considerau niște vorbitoare profesioniste. Știau ce să spună la întâlnirile cu psihologul, ca să scape de amenzile de circulație și ca să găsească o masă liberă atunci când restaurantele erau pline, dar preț de câteva secunde — poate chiar un minut întreg — niciuna din ele nu reuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
dintre iudei plecau datorită lui la Isus și credeau. Teribil e să fii înviat din morți, și încă mai teribil printre cei care, având reputația că trăiesc, sunt morți potrivit Cărții Revelației (Ap., 3, 1-2). Acești sărmani morți pășitori și vorbitori și gesticulatori și făptuitori care se culcă în praful pe care a scris degetul cel gol al lui Dumnezeu, dar nu citesc nimic în el și, necitind nimic, nu visează. Nu citesc nimic nici în verdeața câmpului. Căci nu te-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
trebui să rămân? Parcă nu mai devreme decât adineaori m-ai făcut escroacă. Scutur din cap, strâmbându-mă ușor de la crema de mentă. Trebuie să plec. — Păcat. Ridică din umeri. Ar fi fost plăcut să am în preajma mea pe cineva vorbitor de engleză. Și care face niște sandvișuri atât de extraordinare, adaugă, extrem de serios. Nu-mi pot reprima un surâs. — Firma de catering. — A. Eram doar curios. La auzul unui răpăit ușor în ușă, ridicăm amândoi privirea. — Samantha ? o aud pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
mic semn lângă sprânceană. Ți-ai recunoscut semnul, nea Gică? Ai pipăit vreodată cu degetul semnul acela aproape invizibil?“ Nea Gică, amuțit, nu avu timp nici să se dezmeticească, vorbele o și zbughiseră, în altă direcție. Agitat, iritat peste măsură, vorbitorul. „Unde-i Vasilica?De trei zile o caut. Adică, nu pe ea. Punga mea de cafea o caut. N-o mai interesează, te pomenești, bacșișul. Nu-și mai căptușește fundul cu hârtii de 25? S-o fi decis să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
piesă de teatru sau o expediție în junglă, printre marțieni. „Instructajul trebuie să respecte minime reguli de comunicare. Să li se vorbească, ca și cum ar auzi, fără a încetini sau accelera debitul, la o distanță de 0,5-1,5 m, poziția vorbitorului să fie luminată. Gura vorbitorului să fie mai jos decât ochiul receptorului. Niciodată cu țigara în gură sau mestecând o bomboană. Vorbitorul nu are voie să poarte ochelari de soare sau să întoarcă, în timpul dialogului, capul. Să folosească fraze simple
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
expediție în junglă, printre marțieni. „Instructajul trebuie să respecte minime reguli de comunicare. Să li se vorbească, ca și cum ar auzi, fără a încetini sau accelera debitul, la o distanță de 0,5-1,5 m, poziția vorbitorului să fie luminată. Gura vorbitorului să fie mai jos decât ochiul receptorului. Niciodată cu țigara în gură sau mestecând o bomboană. Vorbitorul nu are voie să poarte ochelari de soare sau să întoarcă, în timpul dialogului, capul. Să folosească fraze simple, repetate. Să nu se arate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
ca și cum ar auzi, fără a încetini sau accelera debitul, la o distanță de 0,5-1,5 m, poziția vorbitorului să fie luminată. Gura vorbitorului să fie mai jos decât ochiul receptorului. Niciodată cu țigara în gură sau mestecând o bomboană. Vorbitorul nu are voie să poarte ochelari de soare sau să întoarcă, în timpul dialogului, capul. Să folosească fraze simple, repetate. Să nu se arate nerăbdător, să fie binedispus și perseverent. Cea mai mare dificultate o prezintă verbul...“ Gina insista, adesea, revenind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
de latura asta politică, ăsta e mai sobru, dar e mai talentat, nu-ș’ cum le răsucește, dar la el se plânge ca la filmele indiene, adică familia comandă cuvântarea, tocmește câte apreciază că e durerea, unu, două, trei discursuri, câți vorbitori vrea să aibă la ceremonie, eu angajez specialisul pe domeniu, le execută, le citim, le discutăm și p-ormă le dăm familiei gata printate, laminate, facem și rame dacă vrea familia, tragem și pă sidi, avem și adresă pă internet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
femeie avea priorități mai importante decât dragii ei copii. Era un părinte neglijent, un custode pe care nu se putea pune bază, o femeie egoistă, care își căuta propria plăcere, lăsându-și copiii să stea toată ziua cu slujnica ei vorbitoare de spaniolă. Și tipa arăta bine, la douăzeci și opt de ani, își spuse Sindler. Iar asta nu era în favoarea ei. Barry Sindler putea să vadă tema centrală conturându-se destul de frumos. Iar Whitey Wilson părea puțin neliniștit. Probabil că intuia unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
nu mă găsească, trebuia să fiu cu ea. M-au invitat, începând de anul trecut, să țin un curs, la Arhitectură. Mă duc pentru că-mi place... Nu mai suport telefoanele mobile, dar nu se poate fără ele! Mari cătușe la vorbitor! De câte ori eram în garsoniera Străinului, c-așa îmi place mie să-i zic, ce faci, Străine?, îl suna câte o gagică pe mobil (se strâmbă, imită disprețuitor): lucrez, sunt în computer... da, sunt singur, sunt singur, draga mea, cu cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
că a citit tot timpul conferinței mele... — Înțeleg, În fine, de ce ești nemulțumit de călătorie! Cineva și-a permis să nu fie atent În timp ce vorbeai! Și aici am văzut cum te enervezi la anumite reacții ale sălii pe care alți vorbitori nu le iau În seamă! Încerci o vreme să fii Îngăduitor, dar de fapt mimezi Îngăduința și, de la un moment dat, nici nu Îți mai dai osteneala să mimezi... A, nu! Înseamnă că nu mă cunoști nici după atâția ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]