8,894 matches
-
ogorul tău va fi împărțit cu frînghia de măsurat; tu însă vei muri într-un pămînt necurat, și Israel va fi dus în robie departe de țara lui!" $8 1. Domnul Dumnezeu mi-a trimis următoarea vedenie. Iată, era un coș cu poame coapte. 2. El a zis: "Ce vezi, Amos?" Eu am răspuns: "Un coș cu poame coapte." Și Domnul mi-a zis: "A venit sfîrșitul poporului Meu Israel; nu-l mai pot ierta. 3. În ziua aceea, cîntecele Templului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85063_a_85850]
-
pămînt necurat, și Israel va fi dus în robie departe de țara lui!" $8 1. Domnul Dumnezeu mi-a trimis următoarea vedenie. Iată, era un coș cu poame coapte. 2. El a zis: "Ce vezi, Amos?" Eu am răspuns: "Un coș cu poame coapte." Și Domnul mi-a zis: "A venit sfîrșitul poporului Meu Israel; nu-l mai pot ierta. 3. În ziua aceea, cîntecele Templului se vor preface în gemete, zice Domnul Dumnezeu, pretutindeni vor arunca în tăcere o mulțime
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85063_a_85850]
-
leul. * Unii o gaură în plus Fac în curea. Nu-ncinge burta; Alții triști o fac în minus, Fiindcă li-i redusă turta. Nu căuta străină cale Cu o minte de cocoș C-o s-ajungi la nevricale, Căutând resturi în coș. În noi, mustul nu mai fierbe. Toate au încremenit, Pe ce-a fost - ciulini în jerbe, Pe ce e - spin troienit. * Ca atei și buni de gură Terfeleau pretinși vrăjmași; Azi, pe Biblie se jură, Și se jură pătimaș. * Se
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
în șaișpatru a fost una tare. Vroiau rușii să ne ia Dobrogea. Unul, Valev, avea ideea asta. Să facă un fel de republică cu Bulgaria, Dobrogea, Ucraina, Basarabia, Marea Neagră, ce-ar mai fi încăput. Da le-a pus-o-n coș Dej, la plenara ceceului din aprilie sau mai. Le-a dat o declarație, că era și chestia cu China, de-a intrat Hrușciov la idei. Bătrânelul privi și el îngândurat spre musca prinsă în capcana lipicioasă a hârtiei. Clătină din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
niste explicații, nu mi le-ai cerut niciodatè și sunt convinsè acum cè nici n-ai sè mi le ceri, eu admițând, Nu, n-am sè ți le cer! Ne sunt aduse porțiile de mâncare, fata aprinde lumânarea zveltè din coșul ornamental de pe masè, flacèra roșie de la lumânare, muzica în surdinè, atmosfera din restaurantul aproape gol, totul favorizând apropierea dintre noi, Vorbește-mi despre Cecilia, îmi cere ea privindu-mè, dezamègitè? ușuratè? Eu mânuind cuțitul și furculița încep sè-i vorbesc despre gestul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
palat nobiliar face ca cercul vrajei sè se strângè tot mai mult în jurul meu! Aș fi vrut atunci s-o întreb pe care nume? care-i numele ei de cod? care-i numele ei real? dar m-am lèsat pègubaș, coșul pe care-l purtăm printre rafturi pentru ea se umplea cu bunètèți pentru un alt bèrbat care-i știa demult cu siguranțè numele, aș putea s-o întreb acum, care-i numele tèu? Neștiindu-l, am evitat sè folosesc adresarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
și plinè de usturimi fierbinți, Luat prin surprindere de cutremurul lèuntric care, ridicând în mine valuri incendiare de sânge, le-a fècut sè se izbeascè de pereții moi, lèuntrici ai pielii, am simțit cum s-a format, undeva la nivelul coșului pieptului, un val uriaș care a coborât brusc, asemeni unui lift cèruia i s-au rupt legèturile, take care, a mai apucat Angel sè-mi scrie înainte că eu, presat de nevoi organice urgente, sè închid calculatorul și sè mè dedic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
în stoluri și razele de soare zâmbesc pân’ la amiezi. E-atâta revarsăre de lumină, încât galbenul gutuii îmbată zarea. Doar amurgul se umple de rugină: a venit iar toamna? Aceasta-i întrebarea! Din vii se culeg boabe de chihlimbar, coșurile se-ndoaie sub greutatea lor. Frunza de viță, o pun într-un ierbar și licuricii i-așez în calea astrelor. Ciocârlia a părăsit câmpia. Doar greierii vioi mai cântă sub fereastră imnul verii. Se cheamă: „aleluia” și-n spatele decorului
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
ce-mi doresc e să mi-o scot din minte pe vrăjitoarea aia nenorocită. Mă uit în carnețelul lui. Prima pagină e plină cu caricaturile Vanessei. A trecut de la reprezentarea tipei cu coarne la una călare pe mătură, plină de coșuri și exagerat de grasă. Se vede că se simte mai bine. „O idee bună“, îmi zic. Poate că și viitorului nostru grup i-ar prinde bine niște ședințe de terapie prin artă. Capitolul X Apartamentul lui Finn e mai elegant
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
dar are dreptate: ar fi prostesc din partea mea să vin la mare și să nu mă duc s-o văd. Așa că îmi târăsc corpul leneș, satisfăcut, jos din pat, îmi pun bikinii, un tricou și blugii, în timp ce Jake, jos, umple coșul. A adus mâncare de la Londra special pentru această ocazie. Poate că s-a înscris în vreun concurs secret „Cel mai tare iubit al anului“ și există camere ascunse peste tot. Dacă-i așa, sper că le-a plăcut zbenguiala noastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
nu prea sunt acoperite cu nisip. Mi-aș fi dat seama, dacă mi-aș fi pus puțin mintea la contribuție. Până la urmă găsim o zonă acoperită cu o iarbă scurtă și puțin țepoasă, dar potrivită pentru întins prosoapele. Jake deschide coșul cu mâncare. Sunt leșinată de foame, așa că, fără prea multă jenă, încep să înfulec lipie cu humus, brânză, măsline și sos de roșii uscate. Zece minute mai târziu, îmi revin din inconștiență și îl văd pe Jake rânjind la mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
ei, începuse un cântec. Un cântec căruia nu-i înțelegea sensul. Linia melodică nu semăna cu a niciuneia cunoscute, auzite, trăite, dansate, repetate, până la obsesie, învățate ca pe o rugăciune încât și mecanizarea, obsesia căutată nu semăna cu muzica din coșul pieptului. Își duse instinctiv mâna la pieptarul rochiei și doctorul îndreptă razele Roentgen spre ea. După opacitatea ochilor, își dădu seama că lespezile de granit ale gardului ei nu fuseseră străpunse. Dimpotrivă, dalele se sudaseră și deveniseră lespede compactă, cam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Dăruirea, celula ta, Mama, mă fac să Exist. Nu e egoism, e singurătate umplută cu timp. E acțiunea plină, e viață eflorescentă, moartea e un voal prin care mă văd Eu și Lumea. Și, după ce citi, Mama aruncă hârtia la coș. Microbii uitării porniră la treabă. Atomii celulozei, moleculele clorului aveau șansa de a trăi ronțăind prezentul. Dar el deja fusese imortalizat pe placa fotografică a eternului, pe care Nevăzutul îl sorta în infinitul mic sau mare. Dar toate aveau importanță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
capete de vampir, de dragon sau crocodil. Desenele animate de pe monitoarele TV deveniseră, la rândul lor, fiare care maltratau, pe rugul proletcultismului revigorat, pe Autor și personajele sale. Foile deveneau fum negru, smog-ul dintr-o uzină de idei, din coșurile înalte, umplea străzile, casele, halbele cu bere, măicuțele catolice îmbrăcate în alb deveneau negre ca dracii, iar tichiile apretate ale preoților deveneau caschete cu coarne. Copiii plângeau pe băncuțele de pe Esplanada Dunării pentru că desenele animate mâncau din cuvinte. Caricaturile nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
pe o sârmă invizibilă, ceea ce însemna că rămăseseră obiceiurile, iar ideea de acțiune transla spre rezultatul ei, iar cel ce prășise răsadul acum culegea imaginarul fruct sau prezumția de legumă, cea care atârnase rufele așeza imaginea lor împăturită într-un coș imaginar, gonind cu piciorul imaginea unui câine care se gudura la picioarele imaginii gospodină, apoi mâncau împreună imaginându-și că mușcă și mestecă presupusa hrană, pentru ca, în sfârșit, să se întindă pe imaginea unui pat închipuindu-și odihna, mângâierea instinctivă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
de rezervă: STAREA DE GRÂU! CAPITOLUL II PRÂNZ N u mai aveai loc de atâta trecut pe străzi: cum a venit s-a și instalat cu tot arsenalul de cărucioare, butelii, bidoane pentru gaz lampant, sacoșe de nailon, de camuflaj, coșuri de rafie și răchită, sănii cu spătar pentru copii, landouri din placaj, împreună cu pleiada de babe, moși, gospodine, în capoate de muselină, diftină sau mătase, imprimate cu trandafiri de-un roșu crâncen pe un fond verde-brotac, burlane, gaziere, lămpi de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
prea tare. Apoi, trecu la rafturile somierei, căutând prin ele rapid și pipăind până în fundul lor. Urmă dulapul, care îi luă ceva mai mult. O harababură de pantofi și adidași la bază. Dulăpiorul de sub chiuveta din baie și chiar și coșul de haine murdare. Nu găsi nimic care să explice vânătăile. Bineînțeles, își zise, nu avea nici un rost să pună un coș de haine murdare în cameră, din moment ce Jennifer și le arunca hainele peste tot, pe podeaua băii. Georgia Bellarmino se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
ceva mai mult. O harababură de pantofi și adidași la bază. Dulăpiorul de sub chiuveta din baie și chiar și coșul de haine murdare. Nu găsi nimic care să explice vânătăile. Bineînțeles, își zise, nu avea nici un rost să pună un coș de haine murdare în cameră, din moment ce Jennifer și le arunca hainele peste tot, pe podeaua băii. Georgia Bellarmino se aplecă și le ridică, fără să fie cu mintea la ele. În momentul acela observă niște dâre pe podeaua din baie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
era prea mare și părea expus. Găsi un Best Western care nu bătea la ochi, pe Camino Real, și parcă acolo. Îi spuse lui Jamie să rămână în mașină, iar ea intră în lobby. Un puști deșirat și plin de coșuri stătea la recepție. Bătea cu degetele în suprafața de granit lustruită, fredonând pentru sine. Părea să n-aibă stare. — Bună, spuse Alex. Aveți vreo cameră pentru o noapte? — Da, doamnă. — Aș vrea una. — Sunteți singură? — Nu, pentru mine și băiatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
de asemenea, le-a dat și din pești cît au voit. 12. După ce s-au săturat, Isus a zis ucenicilor Săi: "Strîngeți fărîmiturile care au rămas, ca să nu se piardă nimic." 13. Le-au adunat deci, și au umplut douăsprezece coșuri cu fărîmiturile care rămăseseră din cele cinci pîini de orz, după ce mîncaseră toți. 14. Oamenii aceia, cînd au văzut minunea, pe care o făcuse Isus, ziceau: Cu adevărat, acesta este proorocul cel așteptat în lume." 15. Isus, fiindcă știa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]
-
umpleau tot spațiul ăla, iar în stânga, doar câteva, CD-urile ei. Urmează rafturi cu muzică și filme. Chiar în fața intrării, după ușa de aluminiu, e șemineul, a cărui coloană urcă alb, trece prin holul de la etaj și iese spre horn, coșul ăsta trage, bine gândit, fumul de țigară care se adună în camera mare, de jos, în dreapta e scara din lemn care urcă la dormitoare, în stânga șemineului e bucătăria, rafturi, frigider, aragaz, aparatură, în tot livingul, pe jos, e gresie maro
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
-o pe Loredana de câteva ori masturbând-o pe Tara, aia se așeza cu picioarele în sus, în fața șemineului, pe o blană, parcă învățase comanda de mult, din vremuri imemoriale, eu mă uitam de sus, de pe scara interioară, ascuns după coșul șemineului, făcea labă cu aia, cu o mână era pe pizda ei, cu dreapta pe țâțele și pizda cățelei, negruța noastră parcă râdea, se uita cu o privire galbenă dintr-o parte, cățeaua asta va face moarte de om pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
tataie, măi ! Kerry Îl ceartă cu degetul, arătând spre cutii. Tot unde te-am lăsat te găsesc ? — E greu, mă trezesc scuzându-l. Sunt multe amintiri În cutiile astea. Lucruri pe care nu le poți arunca pur și simplu la coș. Dacă zici tu, spune Kerry, dându-și ochii peste cap. Dacă aș fi În locul lui, le-aș arunca pe toate, drept la ghenă. Nu mă pot bucura de prezența lui Kerry. Pur și simplu, nu pot. Îmi vine să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
răspund jenată, după care se așterne tăcerea. Fără veste, observ lista cu idei de locuri de Întâlnire, Încă neterminată, tronându-mi pe birou. Shit. O apuc cu gesturi cât pot de normale, o fac cocoloș și o arunc nonșalantă la coș. Toată bârfa despre Sven și Jack a Încetat brusc. Știu că toți cei din birou sunt acum cu urechile ciulite la noi, chiar dacă se prefac că au altă treabă. Parcă am fi Într-o telenovelă ad-hoc sau așa ceva. Și știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
văd nimic. Mă uit Împrejur, dar nu văd... Și, fără veste, ca prin farmec, Îmi răsar În față. Kerry, Nev, mama și tata. Care se Îndreaptă către mine. Toți costumați. Mama poartă un chimonou japonez și are În mână un coș de picnic. Tata e Îmbrăcat ca Robin Hood și are În mână două scaune pliante. Nev e În costum de Superman și ține o sticlă de vin. Iar Kerry e din cap până-n picioare Marilyn Monroe, inclusiv perucă blond platinat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]