9,526 matches
-
este o supremă nebunie să faci realitatea să joace În ficțiunea ta”, continuă exercițiul comparatistic, aducîndu-i la rampă pe companionii pre și post bovarici ai eroinei lui Flaubert - „adormiții treji” Jacques Melancolicul, Hamlet, Viola (A douăsprezecea noapte), Dromio și Antipholus (Comedia erorilor), Don Quijote (ca și el, crede Miriam Cuibus, Emma circulă prin lume „ca printr-o carte uriașă”), Segismundo (Viața e vis), Jedermann, Lucia de Lammermoor, Cotrone (Uriașii munților), Irina (Trei surori), Peer Gynt, Gaev din Livada...; despre acesta din urmă
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
Teatrului Național București”. Valentin Plătăreanu - căci despre el este vorba - a fost, În România, un actor foarte bun ; dar nu legendă. Și ca regizor, nu s-a impus; În fine, perioada de „glorie” a avut-o pe scena Teatrului de Comedie, nu a Naționalului. Dar de ce să mai alerge autorul articolului prin biblioteci, să verifice informația?!... De asemenea, o jună din Iași, prezentîndu-mă, fugar, Într-un articol, spunea despre mine că aș fi un regizor cunoscut din spectacolele montate pe scena
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
Ca să vezi cum se Întîlnesc dramaturgia și industria alcoolului : fiind În Galați, văd În vitrina unui chioșc - culmea, situat chiar În fața teatrului local! - numele ESCU, pe eticheta unei sticle. Citesc uimit : ESCU = „băutură alcoolică distilată”. Ptiu! De la Mușatescu ( autorul celebrei comedii ...Escu) nu știam că și fabricanții de spirtoase, au de Învățat!...Pe cînd romul Titanic-Vals , absintul Țara fericirii și berea Geamandura? Că țigări de foi Hamlet, deja am fumat... Povesteam, nu o dată, prietenilor, actorilor sau studenților, că vreau să intru
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
și am Încercat să le-nțeleg, concret. Citind și notele lui Meyerhold, am fost Încurajat să dezvolt cu actorii o atmosferă de circ, de vodevil, o formă de teatru exploziv, total, care povestea nu o dramă psiho logică, ci o comedie umană”(p.182). Viziunea este valabilă, desigur, dar ea nu e , totuși, cuprinsă În didascaliile ceho viene ; de altfel, ar fi prea simplu ca un director de scenă din anul 2000 să facă o montare interesantă, doar res pectînd parantezele
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
ea și de ceilalți, schimbă parfumul și are impresia că a Îmbrăcat altă piele”. Parfumul, viciul nepedepsibil, madlena băcăuană . Interesant... Într-o revistă din Cluj citesc, În dreptul programului Teatrului Maghiar, următoarea știre :” Luni, ora 19I.L.Caragiale , O scrisoare pierdută - comedie În două acte. Interzis copiilor sub 12 ani ” ! După cîte știu, capodopera Conului Iancu are patru, și nu două acte. Probabil că este vorba de-o confuzie - spectacolul jucîndu-se cu o singură pauză. Și-apoi, ce se poate Întîmpla Într-
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
lui. În ambele cazuri, succesul de critică a fost Îmbucurător. Ceea ce-nseamnă că nu există, În arta spectacolului, Întotdeauna, reguli ; regula de aur = inexis tența unei reguli de aur... Văd pe micul ecran un reportaj despre premiera constănțeană a celebrei comedii Scorpia Îmblînzită. Mă șochează faptul că regizorul italian care a montat textul are, pe alocuri, idei apropiate de viziunea mea - publicată Într-o carte, acum șase ani. Sigur că italianul nu a citit volumul meu, ci e vorba de o
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
Ieșind de la o premieră cu Mizantropul, distinsul cărturar mărturisește : „N-am bănuit că Mizantropul ar putea să mă sfîșie atît de mult, ca o simfonie. Îl consideram pe Molière ... Molière!”. Mulți cred că și Tartuffe, Don Juan, Avarul sunt eminamente, comedii. Astfel, de fapt, Îl desconsideră pe clasic. Marii comediografi se pricep să ascundă, În pliurile situațiilor comice, tristeți nebănuite. Nu e doar cazul autorului lui Scapin : Goldoni, Gogol, Alecsandri, Caragiale, Sebastian, Mușatescu, Anouilh, Ionesco ș.a. trebuie citiți cu imaginație și
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
bursa valorilor, cota unor Ciulei, Pintilie, Șerban, Măniuțiu, Purcărete, Tompa, Darie, Dabija ș. a. prăfuiți care au avut ghinionul să lucreze În bătrînicioasele teatre de stat... Și fiindcă tot vorbim de cronicari : o altă tînără, vorbind despre o montare de pe scena Comediei (teatru de stat deci, plin de praf, ne-am Înțeles!) exclamă afolată :” În teatru e prea mult teatru!”. Chiar! De ce n-o fi În teatru mult film, mult balet, multă arhitectură, multă muzică, multă literatură, mult sport, multă politică etc.
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
nu văd ce-ar putea avea În comun cu scenaristul telenovelei mioritice, nu mă pot abține să declar că am devenit invidios pe libertatea compozitorului de teatru și film, În general. Un dramaturg nu poate scrie aceleași replici pentru o comedie cu studenți de azi și o piesă istorică despre Decebal ; un regizor nu poate monta identic Hamlet și Noaptea furtunoasă ; un costumier musai să diferențieze Franța secolului XIX, de Africa secolului XXI. Dar compozitorii...oho! Un cîntec despre Iași (pe
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
Un cîntec despre Iași (pe versuri de un poet român contemporan), a fost reluat Într-un spectacol după ...Petronius ; coloana sonoră a filmului Mihai Viteazul, a fost rebotezată Spre comunism, În zbor! (sic!) ; am auzit un cîntec original dintr-o comedie de Gogol, reluat Într-o dramă de Cehov ; șlagăre ale anilor 80, puse pe alte versuri, În musicaluri din 2005 ș.a.m.d. Și-atunci, cum să nu invidiezi avantajul pe care-l are compozitorul, față de ceilalți reprezentanți ai compar
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
1879, a fost fluierată. CÎntăreața cheală, la premiera absolută, a fost un eșec. Revizorul lui Pintilie nici nu s-a mai jucat, după a treia reprezentație. Andrei Șerban a fost izgonit de la Teatrul Național. În schimb, o piesă azi necunoscută - Comedie cu olteni, s-a jucat Între 1965-1985, de peste 10.000 de ori, pe scenele noastre. La fel, azi-obscura Săracul Gică, reprezentată timp de 25 de ani pe scena de la Fantasio. Iar Adi Minune face furori, la nunți, În fiecare sîmbătă
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
Sintagma din titlu. Frica (falsul respect?) față de memorie. Dar, să le iau pe rînd, cronologic . 1973.Discuția cu celebrul artist al poporului pornise de la o recentă premieră a Nopții furtunoase ; Întrebîndu-l pe actor dacă a văzut montarea de la Teatrul de Comedie, mi-a răspuns, demn/jignit : „ Nu! Nici nu mă duc s-o văd! Fiindcă eu știu cum arăta tata, nu trebuie să-mi arate poza lui un altul, care nici nu l-a cunoscut!”...Infantila compa rație, ce vroia să
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
decît adaptarea lui. Altfel, ar putea fi acuzat de plagiat, nu?!... Dar fiindcă tot am pomenit de spectacolul Naționalului bucureștean : se mai petrece un fapt curios, legat de reprezentarea lui În Capitala Moldovei . Dacă la București publicul rîdea, considerînd piesa comedie, la Iași actorii au fost șocați de faptul că unii spectatori...plîngeau! Hm...Și mi-am amintit, iar, de N.Steinhardt, ori de Ionesco, Vorbind despre Evangheliștii lui Vitse de la Iași, Cristina Modreanu spune : „Sunt spectacole În țară foarte bune
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
mărgean, mignonul medalion, mirajul machiajului migdalat, migălita manichiură, marama meleagurilor muntene”. Dintr-un vechi interviu cu Valentin Silvestru rețin o idee profitabilă :” Fantomele, În teatru, nu mor niciodată!”. Chiar! „Eu am Început, de, ca prostul, să scriu, dragă Doamne, o comedie. CÎnd voi isprăvi-o, nu știu!” - Îi scria Ion Creangă, lui Eminescu, În toamna anului 1877. Iar Înainte de-a muri, i se confesa editorului său, Grigore I. Alexandrescu :” Hei, dacă voi mai trăi, am să fac și eu o
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
i se confesa editorului său, Grigore I. Alexandrescu :” Hei, dacă voi mai trăi, am să fac și eu o piesă de teatru țărănească!”. Piesa nu a fost terminată : dar, Emil Gârleanu și A.D. Xenopol au găsit prima pagină a unei comedii. Și nu mă miră că marele humuleștean n-a găsit răgazul, ori energia să termine proiectul : postum, oricum a deve nit...cel mai jucat autor român! Fără să fi scris o singură piesă. Dramatizatorii ( printre care și autorul acestor rîn
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
spiritul ludic avînd nevoie nu doar de modele , ci și de re modelări... Alt doctorand , ocupîndu-se de Caragiale, afirmă că D-ale... e, În primul rînd , „un joc de măști al relațiilor extraconjugale”; care extraconjugale? Nimeni nu e căsătorit, În comedie! N-aș fi de acord nici cu inserarea citatului din N. Manolescu, după care „ prostia, lenea, ipocrizia, demagogia politică și viciul sunt Însușiri ale aces tei lumi istorice” ( prezentul demonstrîndu ne că sunt, În aceeași măsură, și Însușiri ale lumii
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
că un bucureștean de 51 de ani a murit de rîs, În timp ce viziona, la o grădină din Mamaia, un film american. Pe de-o parte, mi-aș dori, deși nu e frumos, să văd că sucombă un spectator la o comedie montată de mine. Ar fi un suprem omagiu adus muncii noastre, nu?!... Dintr-un interviu cu marele regizor Andrei Șerban - semnat de Cristina Modreanu În Adevărul literar și artistic - aflu că „Stanislavski, Împreună cu soția lui, Olga Knipper, se opreau o dată
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
atenția cititorului trează, prin sus pense. Singura mea observație : repet, pe viitor să com plice puțin schema, pentru a evita previzibilul. Al doilea text al volumului, Sistemul, ne trimite, Încă de la primele pagini, la Kafka, Orwell și Stratiev (autorului excelentei comedii Sacoul de velur, jucată cu succes prin anii ’80 ai secolului trecut). Eroul principal, numit Ics, vrea să se nsoare; dar n-are servici. Cum nici mireasa lui nu e mai Înstărită, personajul mizează totul pe Încadrarea În Sistem : misteriosul
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
care l-am făcut, prin anii 80, alături de Ernest Maftei. Eram În avion și veneam de la Sibiu. Eu montam acolo un Caragiale. El avusese filmare și se-ntorcea fără plăcere la București, ca să joace, pentru a 700-a oară, spectacolul Comedie cu olteni (textul lui Gheorghe Vlad). Pe vremea aceea bădia era oleacă mai lucid, și mai discuta și despre teatru, nu numai despre femei. Era indignat actorul că lumea „vine-n prostie la comedioara lui Vlad! Și orice-am face
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
femei. Era indignat actorul că lumea „vine-n prostie la comedioara lui Vlad! Și orice-am face noi pe scenă, le place! Culmea, din text nu a mai rămas nici 50%, din timida regie - nici atît, dar publicul vine la Comedie cu olteni cum nu vine la Măsură pentru măsură sau Meșterul Manole, spre exemplu!”. Dacă, după douăzecișicinci de ani, acea plimbare cu avionul mi-a rămas În memorie, Înseamnă că a avut e o noimă! În primul rînd, cîte teatre
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
să aibă un asemenea succes de public?! Fiindcă, poate nu știți, textul lui Vlad s-a jucat În vreo zece teatre, cu un succes aproape identic! Iar teribilul lui impact l-a făcut pe autor să continue povestea În piesa Comedie cu oltence. Autorul era un om stimabil, chiar agreabil, plecase de la ziarul Agricultura socialistă, unde lucra, cînd a văzut ce cîștiguri are de pe urma teatrului și pot spune că se mira și el cît de bine o duce! Azi, povestea pare
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
de talent. Dar s-au văzut cazuri În care au ajuns primele două... Victor Ion Popa a scris o piesă despre cît de important e În teatru, cel ce e destinat să alunge amneziile actorilor - Răzbunarea suflerului. În continuarea acelei comedii, am putea juxtapune o informație pe care am cules-o din cartea Sorinei Bălănescu despre Miluță : cînd directorul Haralamb Lecca are proasta inspirație să suprime postul din statul de funcțiuni, actorul C. B. Penel face o criză de nervi și
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
la ideea că textele conului Iancu sunt ideale pentru teatrul de animație :”... Prezența a numeroase elemente specifice păpușeriei, Între care personajele măști, funcționarea mecanică a personajelor, bastonadele, elementele carnavalești, schematizarea caricaturală, panto mima, costumul comic, incită la abordarea celor patru comedii din perspectiva limbajului teatrului de animație” .[...] Flegmaticul Spiridon este rotofei, roșcovan, zburlit și, fiind obișnuit să asculte pe la uși, are În consecință urechile foarte mari” (pp.1-2). În Justiție, judele are ochii Închiși, precum statuia care-o reprezintă pe Patroana
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
nici un ceas, nici măcar un greiere!”-1901); dar următoarele montări au fost reparatorii - În 1902 piesa fiind prezentată chiar Țarului și Curții! Livada cu vișini (1904) i s-a părut autorului, În mon tarea lui Stanislavski, „de nejucat”. El scrisese o comedie, dar i se jucase o dramă! După ce a mîncat stridii, Într-un local select, a declarat sincer :” Nu sunt cine știe ce! Iar fără vin alb și lămîie, ar fi de-a dreptul scîrboase!”(scrisoare din sep tembrie 1986). „Dacă la mănăstiri
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
din Scrisoarea...nu avem vreun indiciu că ar deveni frigid, În cazul doamnei Trahanache. Am iarăși rezerve În cazul lui Spiridon care, zice autoarea, „plînge pe Înfundate” din cauza bătăilor jupînului : Spiridon, În viziu nea mi personală, este un simulant, didascaliile comediei nearătîndu-ne contondențele evocate În monolog. În fine, aș mai avea o rezervă legată de imaginea nopții caragialiene :”una luminată vesel, zgomotoasă”(p.88) ;cred că mai există și o noapte terifiantă, născătoare de spaime și deliruri, În proză și teatru
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]