9,442 matches
-
importanță tatălui său. Părerea tatei despre faptele mele Îmi lipsește. Pe jumătate adormit, m-am gîndit: „Doar dragostea contează cu adevărat, oricum s-ar manifesta ea“. Festivalul scriitorilor (În engl. În orig.) Cea mai importantă reuniune a unor scriitori de ficțiune recunoscuți pe plan mondial (În engl. În orig.) În original“le rivage de la Seine“, respectiv “vie sans peine“ (n. tr.) Psihanalist german (1877-1925), autor al unor studii celebre despre sexualitatea infantilă (n. r.) Aprox. “iertați-mi că v-am Întrerupt“: exprimare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
între viață și teatru fiind inacceptabil, singura soluție rămâne pentru Agamemnon înfruntarea deschisă. În ultimul act al piesei lui Iosif Naghiu, protagonistul caută să-l elimine fizic pe organizatorul spectacolului spre a restabili ordinea realității într-un spațiu invadat de ficțiunea dramatică. El pune la cale un plan de acțiune pentru a-l învinge pe Tespis cu armele lui : complotiștii ar trebui să se strecoare în biroul acestuia pe întuneric, mascați în actori (III, p. 400). Intendentul păzește camera lui Tespis
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
reproduce ca atare (III, p. 407), sau ale lui Pirandello, cu personajele sale migratoare între scenă și viață. În misterul său cu subiect antic, Iosif Naghiu cercetează în manieră personală, dar fără a-și neglija precursorii, raporturile dintre realitate și ficțiunea literară zămislită din ea, care îi asigură perenitatea, dar în același timp o golește de substanță. O Medee prozaică Ca frunza dudului din rai, piesa lui Dumitru Radu Popescu jucată în premieră în 20 noiembrie 1982 la Teatrul Mic din
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
introduce un echivoc fertil sub aspect literar. La prima sa apariție, insolitul personaj atrage atenția atât asupra anacronismului prezenței lui într-o epocă mult anterioară celei în care s-a născut, cât și asupra statutului său ambiguu între realitate și ficțiunea scenică : deși am sărit prăpastia sumbră a secolelor pentru a apare pe această scenă, n-am să pot trece dunga luminoasă a rivaltei (p. 12). Rolul lui este acela de a intermedia între personajele antice ale piesei și publicul modern
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
urzi conspirații în urma spectacolului, scriitorul l-a trimis pe Petronius ca ministru al liniștirii spiritelor autorizat să dezvăluie taina personajelor și să le sublinieze caracterul de plăsmuiri literare : El dorește ca acești oameni de altădată să rămână pentru voi simple ficțiuni ; el nu vrea ca acești romani să vă tulbure siesta (p. 16). Dacă e să-i dăm crezare mijlocitorului său, cel care a compus piesa cu subiect antic și-ar dori ca spectatorii să nu se lase stăpâniți mai mult
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
40). Desprins din alt timp, Petronius nu este plămădit din aceeași materie cu cei aflați în jurul său. Interpelat de Rullianus, el spune din prima clipă că trupul lui nu e alcătuit din carne și oase : nu te teme, sunt o ficțiune pe care sabia ta n-o poate atinge (I, p. 25). Ulterior, când Aquillius caută o victimă spre a întări cu sânge legământul de credință față de regele alungat, el înlătură din cale o nălucă lipsită de viață (II, p. 51
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
prin sânge legământul regaliștilor, el anunță că acesta va muri fără a scoate vreun sunet. Previziunea este contrazisă imediat de țipătul victimei calificat de Petronius drept o greșeală a direcției de scenă (II, p. 51). Aprecierea lui reamintește dihotomia realitate / ficțiune care se suprapune mereu peste imixtiunea planurilor temporale din piesă. Într-adevăr, Petronius cunoaște urmarea faptelor nu doar fiindcă aparține viitorului, ci și pentru că a consultat lucrările istorice despre trecerea Romei de la monarhie la republică. Uluit că cineva i se
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
români în tentativa lor de a acomoda miturile străvechi la sensibilitatea modernă diferă și pot fi chiar opuse. De pildă, Iosif Naghiu și Vlad Zografi recurg la formula teatrului în teatru, prilej de a reflecta asupra raportului dintre realitate și ficțiune. Ei apelează adesea la anacronismul și la limbajul familiar des întrebuințate de autorii francezi moderni atrași de tematica mitică. În schimb, când reconstituie faptic și chiar textual expunerea lui Titus Livius despre înlăturarea regalității la Roma spre a-și dezvolta
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
Cineva se așezase În patul meu și Îmi mîngîia părul. I-am zîmbit, ascunzîndu-mi lacrimile. Izbutise să găsească o oglindă, cu toate că le ascunsesem pe toate. Cu o voce spartă, mi-a spus că se transformase Într-unul dintre monștrii din ficțiunile sale, În Laín Coubert. Am vrut să-l sărut, să-i demonstrez că Înfățișarea lui nu-mi repugna, Însă nu m-a lăsat. În curînd, nu avea să mă mai lase aproape nici să-l ating. Își recupera puterile de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
propagandei. Walter Lippmann este autorul care, sistematic, exprimă îngrijorarea (resimțită și de cei preocupați de propagandă) că, din ce în ce mai mult, oamenii nu mai acționează pe baza cunoașterii directe și nemijlocite a mediului înconjurător. Ei reacționează pur și simplu la „mediile de ficțiuni” omniprezente, mai mult sau mai puțin false, create și întreținute de către mass-media moderne. O dovadă grăitoare a exploziei pe care o cunoaște studiul opiniei publice în perioada avută în vedere este înființarea, în 1937, a revistei Public Opinion Quarterly. Cuvântul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
nu-i pot determina o finalitate, atunci cum se mai poate menține viața spre a nu deveni neant? Numai printr-o legare de absurd, prin iubirea inutilului absolut, adică a ceva care nu poate lua o consistență, dar care, prin ficțiunea lui, poate să stimuleze o iluzie de viață. Trăiesc pentru că munții nu râd și viermii nu cântă. O pasiune a absurdului nu se poate naște decât într-un om în care s-a lichidat totul, dar în care pot să
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
ca pentru sine: — Legiuitorul a vrut să-i apere pe copiii acestor oameni care, fiind în continuare sclavi în fața legii, nu pot contracta o uniune recunoscută ca atare. Scribonius Libo ridică nedumerit ochii spre el. Gallus îi explică: — Printr-o ficțiune, bunurile latinilor defuncți încetează de a mai trece în patrimoniul foș tilor patroni, conform dreptului peculiului, și revin moștenitorilor de drept. Libo scoate un suspin sfâșietor. — Înțeleg atunci că Otacilius ăsta i-a lăsat fiului său averea prin testament. Scribonius
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Așa de simplu ar fi fost, dacă ar fi existat un Plan. Dar oare exista, dat fiind că abia noi aveam să-l inventăm, și Încă cu mult timp după aceea? E posibil oare ca realitatea nu numai să depășească ficțiunea, dar să o și preceadă, sau chiar să-și ia un avans serios ca să corecteze neajunsurile pe care ficțiunea le va crea? Și totuși, atunci, În Brazilia, nu acestea au fost gândurile pe care mi le-a stârnit scrisoarea. Mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
noi aveam să-l inventăm, și Încă cu mult timp după aceea? E posibil oare ca realitatea nu numai să depășească ficțiunea, dar să o și preceadă, sau chiar să-și ia un avans serios ca să corecteze neajunsurile pe care ficțiunea le va crea? Și totuși, atunci, În Brazilia, nu acestea au fost gândurile pe care mi le-a stârnit scrisoarea. Mai curând am simțit iar că ceva semăna cu ceva de altă natură. Mă gândeam la călătoria la Bahia și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
pai de orez, cu caractere frumoase și clare. Colecțiile de la Garamond aveau nume serioase și meditative, cum ar fi „Studii Umaniste“ sau „Philosophia“. Colecțiile de la Manuzio aveau nume delicate și poetice: „Floarea Neculeasă“ (poezie), „Terra Incognita“ (mi s-a părut, ficțiune), „Ora Leandrului“ (găzduia titluri de tipul Jurnalul unei copile bolnave), „Insula Paștelui“ (mi s-a părut, eseistică variată), „Noua Atlantidă“ (ultima operă publicată era Koenigsbergul Mântuit - Prolegomena la orice metafizică viitoare ce s-ar prezenta ca dublu sistem transcendental și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
la Armstrong. Dacă ai format bun al gurii economisești suflu și sunetul iese limpede și curat, fără să se audă respirația - pe de altă parte nu trebuie să-ți umfli obrajii, e vai și-amar! asta se-ntâmplă numai În ficțiune și În caricaturi”. „Dar trompeta?” „Trompeta o Învățam singur, În după-amiezile de vară când nu era nimeni În oratoriu, iar eu mă ascundeam În stalul micului teatru... Dar trompeta o studiam din motive erotice. Vedeți viluța aceea mică din vale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
-vă capul și uitați-vă peste umăr. Ce o să aflați? Multe figuri, toate luminate de lumina neliniștită, schimbătoare a lucrurilor care pier. Ochi ficși, larg deschiși, Îngroziți, terorizați, pofticioși. Așa este, vedeți dumneavoastră, spiritul neevoluat, subjugat de simțurile materiale, de ficțiuni și visuri... Vorbea pe un ton scăzut, egal, captivant. CÎnd ea nu Îi răspunse, el se apropie și-i luă mîna cu delicatețe. Cred că dumneavoastră, domnișoară Langrish, sînteți unul dintre aceste spirite, zise el. Cred că sînteți În căutare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
asta. Pe bune. SÎnt de părere că poți spune foarte multe despre oameni după cărțile pe care le au În bibliotecă. — Da? Mă opresc lîngă el și mă uit la ce se uita și el: cărțile lui Dan, nici una de ficțiune, amestecate cu cărțile mele de design și edițiile copertate ale unor opere de ficțiune, cu diverse cadouri de nuntă Împrăștiate ici și colo (boluri de cristal cărora nu le-am găsit niciodată vreun rost, cutii de porțelan de Limoges care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
cărțile pe care le au În bibliotecă. — Da? Mă opresc lîngă el și mă uit la ce se uita și el: cărțile lui Dan, nici una de ficțiune, amestecate cu cărțile mele de design și edițiile copertate ale unor opere de ficțiune, cu diverse cadouri de nuntă Împrăștiate ici și colo (boluri de cristal cărora nu le-am găsit niciodată vreun rost, cutii de porțelan de Limoges care ar fi mai potrivite În casa bunicii lui Dan decît În a mea) și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
de afirmații era „Simt că ești adesea extrovertită, dar se întâmplă să ai și momente de timiditate”. Afirmația poate fi desigur interpretată ca semnul unei mari intimități, dar de fapt se aplică aproape oricărui om de pe planetă. Nici personajul de ficțiune John, nici Cheryl, nu aveau copii, dar amândoi aveau pisici, pasiune pentru tenis și părinți divorțați. Iată câte coincidențe! O potrivire cu adevărat de poveste... E aproape timpul, gândi el. Deși nu e nicio grabă. Chiar dacă poliția ar fi pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
fi putut să iasă mai bine. Expresia de pe chipul tău a fost extraordinară. A contribuit mult la credibilitatea întregului număr. - Și Balzac? întrebă Sachs. Nu îl cunoștea pe Weir? Chiar nu a fost implicat? Rhyme clătină din cap înspre Kara. - Ficțiune în stare pură. Am scris noi scenariul, amândoi. Sachs o privi pe tânără. - Prima dată te lași înjunghiată mortal când am eu grijă de tine. Apoi devii suspectă de crimă, spuse polițista oftând exasperată. Asta ar putea fi o prietenie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
de 29 decembrie 2007, când, ca prin miracol, în mine s-a luminat totul... Zombie Trăind o viață reală cam ternă, plictisitoare și plină de imaginare aventuri & călătorii, n-am înțeles multă vreme pasiunea unora pentru filmele de groază, de ficțiuni fantastice, de universuri paralele. Ca tot ’telectualul, m-am dat rotund & profund afișând numai eticheta cu nr. de ordine 1984 (pricepeți încotro bat). Călăuza îmi place mai puțin ca Siberiada, iar Glissando m-a lăsat nu indiferent, ci cu gândul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
despre care citim în presă ori în news-letters. Toate s-ar putea reuni sub titlul pus acum un sfert de veac de Florin Iaru pe coperta (celebra copertă cu fața pierdută sau găsită între pietre!) volumului La cea mai înaltă ficțiune. Există români care trăiesc (după) rețeta asta? Destui! Rob Zombie este numele sub care s-a reunit o trupă de rock & shock în jurul artistului complet (& cumplit!) Robert Cummings. Agresiv, acid și antrenant, utilizând recuzita producțiilor horror, decadente și malefice, universul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
proceduri excepționale: „Să facem interviuri cu personalități feminine” sau statistice: „Să le lăsăm să se văicărească pe tema nedreptății de gen, povestind în procente ce prost stau ele la toți indicatorii”. În locul celor două strategii am preferat să scriu o ficțiune. Punctul de inspirație l-a constituit un titlu apărut la începutul lui februarie în ziarul Național: „Femeile frumoase și-au câștigat dreptul de a fi tâmpite”! Desigur, februarie nu este o lună omagială. Primele două săptămâni din martie ajung până
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
dintre personajele cărții pe Dumnezeu. Trecerea de la „legal fiction“ la „illegal fiction“ (termen împrumutat din filosofia lui Derridaă înseamnă, de fapt, căderea în literatură, căderea în singurătate, autobaricadarea. „Despărțirile, nu neapărat amoroase, stau la originea căderii în literatură, căderea din ficțiunea legală în illegal fiction“, spune scriitorul tot în aceeași prefață. „Mi-e scârbă de acest fel de naștere a literaturii. Dar altfel nu știu s-o fac“ - este vorba despre nașterea literaturii din izolare și din singurătate. Căderea în „ilegalitate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2191_a_3516]