7,750 matches
-
sau unei singure alegeri. Într-un fel, procesul, o dată inițiat, reacționează orb la mediu, printr-o serie de proceduri automate de adaptare. Exemplul clasic din fizică este modul în care temperatura este controlată de un termostat. Termostatul poate activa un repertoriu de două opțiuni. El verifică parametrul temperaturii din mediu. Dacă temperatura scade sub un anumit prag, termostatul activează încălzirea. Dacă sondarea mediului are rezultatul așteptat și temperatura se ridică spre pragul cerut, termostatul activează cealaltă opțiune și oprește încălzirea. Punctul
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
proceduri de operare standard. Acestea sînt procedee de rutină care îl constrîng pe cel care ia deciziile, fie prin limitarea interpretărilor posibile ale informațiilor existente, fie prin oferirea doar a anumitor opțiuni, pentru implementarea alegerilor făcute. Două bune ilustrări ale repertoriului fix de acțiune sînt oferite de exemple istorice. Pe 7 decembrie 1941, informațiile repetate despre pregătirile Japoniei pentru un atac asupra Pearl Harbour au fost interpretate implicit ca un atac din interior, adică un sabotaj. Măsurile se îndreptau împotriva acțiunilor
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
enormă, dar nu trivială, dau naștere unei plăcute emoții arheologice. Leonaș cere, de pildă, sub amenințare de sinucidere, portretul Chirițoaei, iar aceasta cu multe mofturi de ingenuă scoate din sân o adevărată cadră de perete. Surugiul dezvoltă pe scenă un repertoriu întreg de ocări: "Hi, hi, hi, hi, copii... nu mă lăsați... Hi, hi, tătucă... Hi, hi, mînca-v-ar lupii... Hi, Iudă... Hi, jupitule. Iaca mă!... c-or să mă lase în troian... Hi, hi, da, hi... lua-v-ar dalacu... prohodi
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
propriul mesaj; f) specializarea: absența unei relații între forma fizică a mesajului și tipul de reacție suscitat; g) semanticitatea: relația dintre elementele mesajului și un referent exterior; h) arbitrarietatea: lipsa unei relații motivate între semnificant și semnificat; i) caracterul discret: repertoriul de mesaje posibile nu este continuu; î) caracterul substitutiv: mesajul verbal poate face referire la ceva îndepărtat în timp și spațiu; j) caracterul deschis: capacitatea de a produce mesaje inedite care sunt general recunoscute; k) caracterul cultural: regulile de întrebuințare
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
sau chiar de a le face să fuzioneze reprezintă principiul funcționalității metaforei, iar aptitudinea de a stabili conexiuni inedite depinde de cunoștințele, de imaginația și, nu în ultimul rând, de intenția locutorului, care are libertatea de a recurge la un repertoriu prestabilit sau de a genera formule metaforice noi. Printre cele mai întâlnite domenii de generare a construcțiilor metaforice din limbajul politic se înscriu 125: * politică și condiții atmosferice: apropierea de fenomenele meteorologice sugerează în subsidiar schimbările ce caracterizează lumea politică
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
însă pretenția ridicării culturii și civilizației românești la nivelul celei europene, fără a ține cont de stările reale de lucruri din țara noastră. După momentul debutului jurnalistic, urmează colaborarea de câțiva ani la Familia lui Iosif Vulcan, colaborare inițiată cu "Repertoriul nostru teatral", tipărit ca editorial în numărul din 18/30 ianuarie 1870 al revistei. Textul face parte dintr-o campanie mai amplă de sprijinire a înființării teatrului național și subliniază necesitatea elaborării unui repertoriu dramatic național precum și a înființării unei
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
lui Iosif Vulcan, colaborare inițiată cu "Repertoriul nostru teatral", tipărit ca editorial în numărul din 18/30 ianuarie 1870 al revistei. Textul face parte dintr-o campanie mai amplă de sprijinire a înființării teatrului național și subliniază necesitatea elaborării unui repertoriu dramatic național precum și a înființării unei publicații care să ofere tinerilor posibilitatea de a-și publica operele literare. "Cele trei articole, cu care își face Eminescu intrarea în publicistică, "O scriere critică", "Repertoriul nostru teatral" și "Strângerea literaturii noastre populare
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
teatrului național și subliniază necesitatea elaborării unui repertoriu dramatic național precum și a înființării unei publicații care să ofere tinerilor posibilitatea de a-și publica operele literare. "Cele trei articole, cu care își face Eminescu intrarea în publicistică, "O scriere critică", "Repertoriul nostru teatral" și "Strângerea literaturii noastre populare", ultimul rămas în manuscris, sunt elaborate concomitent și impresionează prin adaptarea discursului critic la materia tratată"201. Într-o scrisoare adresată directorului revistei Familia, Eminescu notează: "Nu sunt scriitor de meserie, n-o
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
în care se înscrie, competențele lingvistice de care dă dovadă, identitatea socială ș.a. își pun amprenta asupra receptării, favorizând interpretări antinomice ale aceluiași semnificant. Adresându-se unui public eterogen, limbajul politic eminescian este guvernat de principiul accesibilității, jurnalistul gestionând atent repertoriul mijloacelor de exprimare. Printre mijloacele de facilitare a accesului cititorului la mesajul publicistic eminescian se numără: * folosirea unui lexic de largă circulație și ușor accesibil; * utilizarea cuvintelor cu sens denotativ; * explicitarea termenilor specializați; * traducerea expresiilor din alte limbi; * evitarea abrevierilor
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
ci pentru a se opera în interiorul său diverse mutări în funcție de gust sau personalitate. Astfel, se poate vorbi și de un "sistem obiecte/publicitate", care este în sine un sistem de semnificații sau un cod constrângător, din moment ce clasifică indivizii într-un repertoriu al statusurilor sociale. În exprimarea lui Baudrillard, din perspectiva publicității, obiectul capătă rolul unui criteriu imperativ: "veți fi judecat după...". Același "sfârșit al ordinii naturii" este resimțit și în ceea ce privește structurile de ambianță moderne, în care culorile, materialele, formele și stilul
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
prezintă mai detaliat modalitățile în care consumatorul își formează propriile stiluri, practici în legătură cu obiectele, modurile prin care își personalizează și particularizează atât consumul, cât și viața cotidiană. Dacă de Certeau caută să observe performanțele pe care subiectul le construiește în raport cu repertoriul obiectelor, la Baudrillard avem de-a face cu fascinația care începe să crească față de lumea obiectelor și față de ceea ce Mike Gane numește "logica exponențială a obiectelor în pasionata lor indiferență față de subiectivitatea umană"394, și care se va contura mult
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
reacției corespunzătoare, pot să apară consecințe dintre cele mai grave. Managerii care doresc să ajungă agenți ai schimbării Ă conducători care să se priceapă la inițierea, gestionarea și controlul schimbării Ă au nevoie de un nou set de deprinderi În repertoriul lor. Pentru a deveni maeștri ai schimbării pe măsură ce traversează secolul XXI, ei trebuie mai Întâi să se familiarizeze cu etapele de bază ale managementului schimbării: anticiparea, identificarea și implementarea. Anticiparea Prima și probabil cea mai importantă etapă a managementului schimbării
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
doctoratul în 1978, la Universitatea din București, cu teza Balada în folclorul Moldovei de Nord. Culegerea Folclor din Moldova de Sus (1969) conține 813 cântece auzite, cele mai multe, de la Eufrosina Sorodoc, o cântăreață talentată din Vicovu de Jos, amintind, prin amploarea repertoriului, de cealaltă depozitară de folclor din această zonă, Varvara Muntean, ale cărei cântece le-a publicat George Muntean. Culegerea prilejuiește cunoașterea mai amănunțită a cântecului de lume, cu compoziția lui complexă și cu funcțiile lui diverse: cântec de petrecere, cugetare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286128_a_287457]
-
regiuni diferite ale lumii, vehiculate în limbajul simbolic al baladei familiale, pot fi considerate elemente străvechi de natură psihologică și socială, constituind un sistem de atitudini având rolul să asigure coeziunea, echilibrul și, în ultimă instanță, însăși existența grupului.” Analiza repertoriului, supus unei lecturi moderne, ocupă un spațiu considerabil, iar în ce privește tipologia speciei studiate, C. adaugă tipuri pe care le-a pus în evidență cercetarea sa pe teren. SCRIERI: Balada în folclorul Moldovei de Nord, București, 1984. Culegeri: Folclor din Moldova
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286128_a_287457]
-
inimile și să seducă urechea, un peisaj, o formă de sensibilitate față de lucruri, pentru simplul fapt că universul material dispare pur și simplu din poem. Stînca neagră, rîul spumegos, rîpa stearpă, luna ce se retrage după deal constituie un nevinovat repertoriu de regie. Discursul este aproape alb, imaginile - puține - sînt stereotipe. Imposibil de surprins o mișcare mai originală a imaginației. Bolintineanu nu renunță, nici aici, la unele obsesii. Dalbul Îl urmărește („dalbe lupte”, „dalb mormînt”. „vorbe dalbe”), dulcele este, oricînd, gata
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
pustie...” Unui june cuprins de dor mintea Îi fuge nu se știe unde și arde În foc viu. Altcineva preconizează sinuciderea: „Ore fatale ce mă opriți De-a bea paharul ce-atît doresc?” Anton Pann prezintă În CÎntece de lume un repertoriu mai colorat de chinuri și jertfe: afazia, smintirea („vorba, mintea ce-am avut, / Cu totul o am pierdut”), uimirea (adică rătăcirea cugetului), insomnia, coșmarul, o prăpădire, pe scurt, generală: „trăiesc moarte vie”. Se va vedea cît de schimbătoare este, totuși
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
și de stilul individual al poetului. Pann care adaptează În chip curent temele altora, Își impune temperamentul și stilul său. Este ușor de Închipuit că nimeni nu se mai Întreabă asupra modelelor cînd citește CÎntece ca acestea, trecute repede În repertoriul lăutarilor bucureșteni: „Unde-ți este frumusețea, Suflețelul meu iubit? Unde-ți este rumenețea Și drăgăstosul zîmbit? Unde ț-e cătarea blînda Asupra mea s-o arunci? Să-mi vezi jalea netăcînda Și dureroasele munci. Unde-s dulcile-ți cuvinte Ș-
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
parfumată, zâmbetul și privirea, căldura ori răceala mâinii, atingerea involuntară a unor piese de vestimentație feminină (găsind mantoul Dianei atârnat peste paltonul său, Bizu simți "o voluptate nouă", fetișistă, de mare intensitate, care-i oprește inima în loc) în fine, întreg repertoriul menit să pregătească și să amâne tacticos actul fatal al împreunării. Ca atare, deși e obsedat de imaginea femeii dominatoare, a femeii "domolind elementele naturii" (predispoziție caracteristică intelectualului lovinescian), Bizu se îndepărtează treptat de Rosina, al cărei sân cvasimatern și
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
propune o relectură a situațiilor-cheie din Firu'n patru menită a spulbera "enigma" și a reconfigura estetic ficțiunea romanescă, abandonând procedeele biografiei romanțate sau ale analizei psihologice, utilizate până acum, în favoarea unor soluții epice surprinzătoare (inadecvate, s-a spus), din repertoriul comediei de moravuri și al romanului polițist. Incipitul e din nou regizat cu migală, până la cele mai mici detalii, pentru că, așa cum remarca Ligia Tudurachi 47, Lovinescu și-a construit, ca și Rebreanu, "o mitologie personală a romanelor", menită a sugera
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
toate nuanțele posibile ale erotismului, Călinescu reproșează creatorului autohton misoginismul, suficiența virilă (semn de primitivitate și, implicit, de "idealism"), meteahnă ce-l constrânge să aprecieze femeia numai ca realitate empirică. Concluzia: iubirea pentru femeia-entitate metafizică lipsește aproape cu desăvârșire din repertoriul imaginarului erotic al literaturii noastre. Când făcea această observație, Călinescu va fi avut în vedere, cu siguranță, numai anumite opere, considerate reprezentative, din tradiția realismului mimetic (într-o conferință despre femeia română dădea drept exemplu tipic pe Ana lui Vasile
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
poeziile ocazional-omagiale (dedicate lui Grigore Al. Ghica, Lascăr Rosetti), apărute în „Albina românească”, „Zimbrul”, „Jurnalul de Galați”. Povestirea Un vis: cine de ce se teme nu scapă („Foaie pentru minte, inimă și literatură”, 1849) este o satiră la adresa justiției corupte. Pentru repertoriul de teatru, traduce comedia Nepotul răposat de August von Kotzebue, reprezentată la Iași, în decembrie 1845. Buna cunoaștere a unor limbi străine stă la baza preocupărilor sale lexicografice. În 1833 tipărea Abețedarul franțezo-românesc, dând în precuvântare și informații autobiografice, mai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289845_a_291174]
-
-mi în cafea”. În 1938 revine în teatru, fiind numit director al Teatrului Muncă și Voie Bună, cunoscut sub numele Teatrul din Uranus, dar sunt ultimii ani ai existenței sale scurte. În acești ani, Victor Ion Popa, care-și alcătuia repertoriile teatrale cu contribuția prețioasă a actriței de mare talent, Maria Mohor, se desparte de soția sa Geta Kernbach, deasemeni actriță și se căsătorește cu Maria Mohor. Această femeie bună, talentată și afectuoasă i se devotează, încercând să-i ușureze extenuantele
Victor Ion Popa și comuna Dodești by MIHAI APOSTU () [Corola-publishinghouse/Science/91678_a_93467]
-
a noilor moduri de operare la textele-martor. Paginile din Despre grădini și modurile lor de folosire (2001) se situează la frontiera dintre beletristică și istoria culturală savantă. Cititorul poate opta pentru o lectură de pură specialitate, găsind aici un bogat repertoriu de date, trimiteri, documente uitate, cărți esențiale pentru cunoașterea subiectului propus: grădinile în viziunea românească, în special în secolele al XVIII-lea - al XIX-lea, dar cu incursiuni în epoca anterioară și cu o fină analiză la Note de călătorie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290213_a_291542]
-
putem spune și atitudine intelectuală și anume principiul selecției critice. Enciclopedism, recuperat sintetic, recuperat critic. Un întreg program cultural de urgență, de stare de necesitate, într-un fel, definit în trei cuvinte. Selecționăm din vastul și extrem de abundentul tablou și repertoriu al culturii europene, doar ceea ce ne interesează, ne este util, ne poate dezvolta într-o direcție sau alta. Nu este, sau nu poate fi vorba de nici o imitație mecanică, în spirit compilativ, servil, de obsesie a informației à la page
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
deci și Albinei, care o merită cu prisos) că se mulțumesc numai cu traduceri din limbi străine, fără nici un interes pentru romîni 1 - învinuire pe care Kogălniceanu o reeditează și în Propășirea din 1844. Tot bine primește Asachi și apariția Repertoriului dramatic al lui Alecsandri, un alt reprezentant al curentului critic și al cărui acest Repertoriu chiar era o manifestare de critică aproape a tuturor curentelor sociale ale vremii. Ba, cu această ocazie, Asachi, accentuând din nou asupra necesității culturii apusene
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]