75,903 matches
-
a partidului - marele constructor, caracterul departe văzător al acțiunilor pe care le inițiază, scopurile mărețe la realizarea cărora cheamă poporul sunt înfățișate cu putere în roman, îmbogățindu-l din punct de vedere ideologic și dăruindu-i acea perspectivă largă care lipsea primei ediții (...). Evident că față de o carte mare și exigențele sunt mari. Or, trebuie spus că ediția a II-a a romanului Drum fără pulbere are încă o serie de lipsuri - unele din ele destul de serioase (...). Cum cea mai serioasă
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
literară, până la volumul Întâlnirea din Pământuri (1948), până la Ana Roșculeț (1949) nimeni nu-i contesta autorului o pecete a scrisului izbitoare: talentul. În alte vremuri, originalitatea imagistică, forța narativă ar fi fost suficiente ca să impună un nume. Acum nu; îi lipsea autorului dimensiunea ideologică: dacă nu patos, măcar o orientare corectă. Și îndrumătorii literari, cu mic cu mare, s-au întrecut în a scoate în relief această gravă lipsă, negând, cvasiunanim volumul din 1948 și unanim nuvela din 1949. Cu seriozitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
de aici, o oarecare uscăciune a faptelor povestite. Nu vedem, în Desfășurarea, nici casele, nici drumul, nici pământul, nici copacii, nici animalele. Nu simțim, ca în primul volum, «căldura albă» a soarelui de vară, nici dacă satul «troznește de ger» (...). Lipsește numai o anumită rotunjire a desenului, o umbră de lirism cald care există în primele povestiri și care rămâne nefolosită pe paleta autorului. Doar exactitatea admirabilă a limbajului eroilor suplinește această lipsă. Și într-adevăr, dacă urmașii noștri vor dori
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
Al. Oprea, asupra căruia vom zăbovi mai jos. Din aria presei literare investigate, mai rămâne Iașul nou. În acest an, revista a avut o apariție cu totul nesatisfăcătoare: 3 numere; colecția care mi-e la îndemână este incompletă, numărul 1 lipsește, iar numărul 2 (august) și 3-4 (decembrie) nu semnalează nici o informație despre Desfășurarea; este posibil să fi fost consemnată în numărul prim. Cu acest amendament și sugestie în completarea informației, să parcurgem comentariile mai sus anunțate. Din cronica lui George
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
de stat (Prunoiu, președinte al sfatului popular comunal), făcându-i să subaprecieze pericolul elementelor capitaliste de la sate sau chiar să stimuleze creșterea acestora (...). Măiestria artistică a lui Marin Preda, la prima vedere este «imperceptibilă». Aceasta pentru că forma lucrărilor sale este lipsită de artificialitate, exprimă organic conținutul, iar mijloacele sale artistice se disting printr-o simplitate și o limpezime de cristal (...). Acesta este poate și motivul pentru care critica noastră literară a fost zgârcită în analizarea formei artistice a nuvelei Desfășurarea. Cronica
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
Preda a creat o nuvelă «artistică», tocmai pentru că înfățișând legăturile și realitățile între fenomene nu a înlăturat elementele întâmplătoare ci, dimpotrivă, le-a folosit pentru exprimarea cu cât mai multă forță a necesităților istorice (...) Aparent, limbajul lui Marin Preda este lipsit de caracteristici individuale. Dar nu există scriitor autentic în limba operei căruia să nu întâlnim trăsături specifice (...). Una din particularitățile individuale ale limbii și stilului lui Marin Preda îl constituie felul în care utilizează procedeul stilului indirect-liber. Acest stil, înfățișând
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
de frumoasă oratorie academică, cu rotunjite perioade finale și smalțul sclipitor al unei imagini încrustat ici și colo. Mi-aș îngădui însă, derogând de la acest obicei și trădând legitima apărare a cititorului, să înșir totuși aici câteva rânduri cu totul lipsite de fast. Și să profil de decada cărții când toată lumea vorbește despre cărțile noi, când în vitrinele luminate surâd fotografiile maeștrilor și ale viitorilor sau eventuali maeștri, între stive de volume cu coperta proaspătă, să profit ca să scriu câteva lucruri
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
o emoție faptul că el iubește omul nou, constructor al socialismului în patria noastră. Astfel, declarația tovarășului Frunză, cuprinsă în primul catren citat nu poate constitui artă (cu toate că nimeni nu se îndoiește că ceea ce spune el e adevărat) pentru că este lipsită de orice modalitate de expresie poetică, cum de asemenea lipsită de idee poetică este și cealaltă strofă a poemului în care autorul ne încredințează cu aceleași mijloace că... ... urăsc pe cel ce-așteaptă Socialismul mură-n gură Lung la vorbă
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
socialismului în patria noastră. Astfel, declarația tovarășului Frunză, cuprinsă în primul catren citat nu poate constitui artă (cu toate că nimeni nu se îndoiește că ceea ce spune el e adevărat) pentru că este lipsită de orice modalitate de expresie poetică, cum de asemenea lipsită de idee poetică este și cealaltă strofă a poemului în care autorul ne încredințează cu aceleași mijloace că... ... urăsc pe cel ce-așteaptă Socialismul mură-n gură Lung la vorbă, scurt la faptă Chiulangiul secătură. Această poezie de două strofe
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
o lucrare ideologică importantă este destul de semnificativ pentru a putea fi prezentat, fără comentar, într-o corespondență voluntară (...). Lipsa unei bogății de idei poetice se resimte până în cele mai îndepărtate unghiuri ale poeziilor. Ea generează șabloane și clișee, mutilează semantica, lipsind pe poet de proprietatea termenilor. Voind, de exemplu, să spună că cel care afirmă că toamna e tristă n-are dreptate, autorul se exprimă: Cine-a spus că toamna-i tristă Nu-i om de cuvânt.. ceea ce înseamnă cu totul
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
mai ales când sunt semnate de un poet care a dat cititorilor din patria noastră poezii ca: Nu-n slujbe divine petrec monseniorii, Act de acuzare, Lecția de istorie și altele. Ele au un efect nefast pentru că bagatelizează, prezintă ca lipsite de poezie tocmai acele aspecte nenumărate ale vieții care sunt adevărate izvoare ale poeziei noastre. Prezentate însă în acest fel, plat, șters, lipsite de cea mai elementară preocupare poetică, aspectele în aparență mărunte ale vieții noastre, nu pot transmite cititorului
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
Act de acuzare, Lecția de istorie și altele. Ele au un efect nefast pentru că bagatelizează, prezintă ca lipsite de poezie tocmai acele aspecte nenumărate ale vieții care sunt adevărate izvoare ale poeziei noastre. Prezentate însă în acest fel, plat, șters, lipsite de cea mai elementară preocupare poetică, aspectele în aparență mărunte ale vieții noastre, nu pot transmite cititorului marea poezie. Tovarășul Malencov în raportul său de la cel de al XIX-lea Congres al P.C.U.S. spunea: în literatură și artă apar încă
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
carte, așa s-a întâmplat mai recent, cu volumul Stelele păcii de Mihu Dragomir (nr. 8-10/1952). Dacă ar fi să-l credem pe Dan Costa, autorul cronicii respective, ar reieși că poezia lui Mihu Dragomir e în ansamblu proastă, lipsită de calități, plină de greșeli și platitudini, copleșită de toate plăgile care pot pândi literatura (...). Atitudini cam asemănătoare s-au manifestat față de piesa Oameni de azi (nr.7/1952) și recent, față de poemul Bălcescu de Eugen Jebeleanu (nr.5/1953
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
școlărești mărunte!/ Crești, începi, deprinzi și tu să scrii.../ Vine iarna, - pletele-s cărunte (...). Cred că a te izola de literatura noastră, a denigra lucrările valoroase, a cultiva spiritul «superiorității» într-un grupuleț, înseamnă a aluneca pe poziții primejdioase, a lipsi, într-o bună măsură, frontul nostru literar, de unul din importantele puncte de sprijin, care poate și trebuie să fie Almanahul literar (...)”. Dar să părăsim revista literară de la Cluj și să aflăm, prin intermediul lui Lucian Raicu 58, ce poezie promovează
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
mai plină de grijă. Efectul pe care-l produce poezia nu răsplătește însă trudnicia lucrului poetic și aceasta pentru că autorul o face pe îndrăgostitul din...dragoste pentru poezia de dragoste, ceea ce-l determină să inventeze o întreagă situație-pretext abstractă și lipsită de sinceritate, care-i permite în schimb să-și grădinărească în voie poemul: ...Alte munci mi te-au chemat departe. Și acum ce rar ne întâlnim! se căinează domol poetul, care pe de altă parte n-a făcut nici un gest
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
care se luptă și au de luptat poeții noștri atunci când își propun să vorbească într-un chip mai direct despre lumea lor interioară, despre gândurile și trăirile care-i încearcă (...) Nu s-ar putea spune că în lirica noastră au lipsit cu totul cazurile de «evadare», când unul sau altul dintre poeți, desprinzându-se din «gros», au încercat în mod curajos s-o rupă cu pedalarea pașnică, rutinieră și fără perspectivă. Evadarea aceasta a și reușit în câteva cazuri, și ei
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
noastre. Există însă și cazuri când «fugarii», nerezistând ritmului accelerat al cursei, au fost readuși în «pluton», ba chiar au rămas în urma lui. Și întrucât e vorba aici de poezia de dragoste (unde rutina, convenționalismul și tonul declarativ n-au lipsit, ba se mențin și azi), nu e lipsit de interes să vorbim despre tentativa de evadare din «obișnuit» inițiată pe cont propriu de trei din poetele noastre (Maria Banuș, Nina Cassian, Veronica Porumbacu). Tustrele, în măsură mai mare sau mai
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
ritmului accelerat al cursei, au fost readuși în «pluton», ba chiar au rămas în urma lui. Și întrucât e vorba aici de poezia de dragoste (unde rutina, convenționalismul și tonul declarativ n-au lipsit, ba se mențin și azi), nu e lipsit de interes să vorbim despre tentativa de evadare din «obișnuit» inițiată pe cont propriu de trei din poetele noastre (Maria Banuș, Nina Cassian, Veronica Porumbacu). Tustrele, în măsură mai mare sau mai mică, au ales prilejul poeziei de dragoste ca
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
cu pricina e într-atâta vădit, încât una din poete (ghiciți-o!) nici nu se poate reține să nu exclame la mijloc de poezie de dragoste: Dacă nici ăsta nu-i cântec de dragoste, care-i? Există o sinceritate târâtoare, lipsită de perspectivă și elan, prin prisma căreia realitatea apare micșorată, împuținată, golită de conținut, așadar meschină, fără valoare, după cum există o sinceritate a celui ce stă în chiar postul de observație al frontului de luptă (...). Toate aceste lucruri simți nevoia
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
ansamblul ei, i-ar fi caracteristică tendința spre rutină și spre unele maniere ce s-au dovedit cândva de bun augur - criticul se lansează în considerații năstrușnice de soiul acesta: «nu s-ar putea spune că în lirica noastră au lipsit cu totul cazurile de „evadare”, când unul sau altul dintre poeți, desprinzându-se din „gros”', au încercat în mod curajos s-o rupă cu pedalarea pașnică și rutinieră și fără perspectivă (...)». Cântecele de iubire ale lui Eugen Frunză sunt apostrofate
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
morală ce caracterizează tineretul nostru de azi. Cu unele excepții lăudabile, nu același entuziasm inspiră însă părțile din poem consacrate meditației lirice a eroinei, gândurilor ei privitoare la dragoste și la conduita morală. De astă dată versul devine adesea abstract, lipsit de plasticitate, uneori prozaic și - pe deasupra - străbătut de o agasantă tendință moralizatoare. Nu i se poate contesta poetei intenția de a milita pentru o atitudine morală înaltă, înaintată a tineretului nostru. Numai că aceasta e ilustrată mai convingător de comportamentul
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
tinerețea voastră?.. Curios lucrau Citind versuri de felul celor amintite mai înainte, parcă nu o mai recunoști pe eroina poemului, atât de tânără totuși, evidențiindu-și cu atâta aleasă discreție farmecul vârstei în alte manifestări ale ei din care nu lipsește de altfel atitudinea serioasă, matură, care îi șade bine în atari cazuri și în care s-a putut recunoaște de la început o trăsătură distinctivă a personalității ei. Consiliile ei morale - din care se desprinde un anume rigorism - rostite pe un
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
semnalate, cele privitoare la stil, limbă, imagine, cuibărite ici-colo în urzeala poemului. Mai există pe alocuri versuri retorice, prozaice, cum e îndeosebi al treilea din acest catren, care se detașează prin platitudine dintre celelalte, și ele cât se poate de lipsite de o reală forță emotivă: Da, forța-aceea e Partidul drag; Prin câte căi n-au strecurat în voi sămânța-acestei atitudini noi, ce-o să însemne fața-acestui veac! De aceea în poemul Aurorăi Cornu se cuvine să fie salutat, în afară de meritele amintite
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
le trăiește eroul în timpul acțiunii și după cucerirea izbânzii (...) Se află în volum poezii ca Nimeni nu va ști, Urarea mamelor din Grecia, Mesteacănul, etc., a căror lectură îl lasă indiferent pe cititor. Sărace în idei, aceste poezii sunt mediocre, lipsite de sentimente adânci. În ele nu recunoaștem particularitățile creației lui Aurel Rău (...) Ca și poeziile cenușii, de felul Mesteacănului și Nimeni nu va ști, ciclul Eliberarea Clujului vădește influența unor rămășițe formaliste în creația poetului. În primul caz, el credea
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
în rând, și hai, Pe stângul bate grabnic pasul! E Unu Mai. De Unu Mai Din inimă să-ți fie glasul! Poezia aceasta se caracterizează în general prin versuri care, dacă nu clocotesc de patos, nu sunt în orice caz lipsite de el. Poetul nu își cântă discret cântecul de armindeni, ci scandează un marș hotărât. Este izolată această izbucnire de patos a lui Aurel Rău? Nu! O dovedește Cuvântul lui Blag Zenovie, o reușită poezie, plină de ură împotriva dușmanilor
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]