75,903 matches
-
este singura opțiune posibilă pentru majoritatea indienilor. Istoria completă a democrației în India este mult mai complexă, întocmai ca istoria detaliată a oricărei țări. Dar în final India confirmă a treia afirmație făcută mai sus. Într-o țară în care lipsesc una sau mai multe din cele cinci condiții favorabile, democrația este riscantă, poate chiar improbabilă, dar nu neapărat imposibilă. DE CE S-A RĂSPÎNDIT DEMOCRAȚIA ÎN LUME Am început acest capitol prin a menționa cît de des s-a prăbușit democrația
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
și colo se dezvoltau formele pieței negre, acestea nu erau atît de extinse încît să diminueze eficiența sistemului central care aloca resursele și controla prețurile. În final, sistemul a fost demontat după reinstituirea păcii. Ca rezultat, liderii politici au fost lipsiți de oportunități de care s-ar fi bucurat prin exploatarea rolului lor economic dominant în scopuri politice. Dacă lăsăm de-o parte aceste sisteme din timpul războiului, economiile dirijate de la centru au existat doar în țări în care liderii erau
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
mișcătoare (1979), solilocviul liric înregistrează un spor de autenticitate și legitimitate artistică, captând vibrațiile afective în contextul unei domesticități blânde. Nostalgia copilăriei, melancolia îmbătrânirii, crepusculul sunt evocate prin metafore în mare parte tributare manierismului epocii, uneori prețioase, însă adesea nu lipsite de forță. Multe dintre piesele volumului sunt de fapt poeme de dragoste, tentative de a comunica sentimentul prin notarea câte unei stări lăuntrice căreia iubirea îi este asociată, stare resuscitată prin recuzita citată aluziv și adecvată plastic. Imaginile ușor „suprarealiste
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285309_a_286638]
-
lucrezi pentru un magazin care e o cauză pierdută e că asta Înseamnă că-mi pot lua liber cît doresc pentru vizitele la doctor și cursurile prenatale. Și, dacă nu mă grăbesc să vin Înapoi, nu se prinde nimeni că lipsesc. — SÎnt sigur că lucrurile or să se aranjeze curînd, spune Încurajator. În altă ordine de idei, mai ai și alte Întrebări? Inspir adînc. — Sinceră să fiu, am o Întrebare, domnule Braine, spun șovăitoare. Acum, că rezultatele ecografiei sînt ok, ați
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
văzut prima dată, era un ciudat și un aiurit și nu puteam să am nici măcar o conversație normală cu el - dar, În mod surprinzător, odată cu trecerea anilor, a devenit din ce În ce mai normal. Se uită la unghiile mele cu o privire total lipsită de expresie. — Minunat. Hai, prietene. Îl bate pe Wilfie ușor pe spate. — În Pătuceștii de sus cu tine. — Tarkie e așa un tată bun, spun cu admirație, În clipa În care dispare din cameră. — O, e super, spune Suze cu
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
de nici o Venetia. Vreau să zic... nu că ar conta sau ceva de genul ăsta. De ce să conteze? Nu sînt genul de persoană care-i scoate ochii soțului cu nu știu ce iubite vechi, din trecut. Din fire, sînt o persoană total lipsită de orice urmă de gelozie. De fapt, cred că nici n-o să pomenesc nimic de asta. Sau poate că o s-o fac, Însă doar așa, În treacăt. — Iubitule, nu-mi amintesc să-mi fi vorbit vreodată despre Venetia, Îi zic
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
mai bine... Ridic iar telefonul și formez un număr din agendă. — Auzi, mamă, zic imediat ce răspunde. Ești ocupată În după-masa asta? Cursul prenatal se ține Într-o casă din Islington și se numește „Opțiuni, cum să devenim mai puternice și lipsite de prejudecăți“, titlu, după părerea mea, cît se poate de inspirat. Eu una, de cînd mă știu sînt total lipsită de prejudecăți. Tocmai mă Îndrept spre casă, cînd o văd pe mama oprind și parcîndu-și Volvo-ul, după vreo opt Încercări
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
asta? Cursul prenatal se ține Într-o casă din Islington și se numește „Opțiuni, cum să devenim mai puternice și lipsite de prejudecăți“, titlu, după părerea mea, cît se poate de inspirat. Eu una, de cînd mă știu sînt total lipsită de prejudecăți. Tocmai mă Îndrept spre casă, cînd o văd pe mama oprind și parcîndu-și Volvo-ul, după vreo opt Încercări, după ce atinge o pubelă și cere ajutorul unui șofer de camion, care se dă jos din cabină ca s-o
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
privirea din cartea ieftină, broșată și mă străbate un val de umilință acută. Probabil că vede oameni ca mine tot timpul. — Am Întîlnire cu Dave Sharpness, zic, făcînd eforturi să-mi țin bărbia sus. Imediat, drăguțo, zic și ochii ei lipsiți de orice expresie coboară spre pîntecul meu. Ia un loc. Mă așez pe un scaun maro de spumă poliuretanică și iau un Reader’s Digest de pe măsuța de cafea. O clipă mai tîrziu, se deschide o ușă și se apropie
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
să-mi păstrez seriozitatea, deși tare mă-ncearcă un zîmbet răutăcios, cînd Îmi amintesc de dimineața asta. Nu, nu am de gînd să zic nimic despre acest subiect. Hai să zic doar că, dacă sînt atît de „neatrăgătoare“ și de „lipsită de sex-appeal“, cum a spus Venetia, atunci Luke de ce-a... Oricum. Să trecem mai departe. — Danny! Nu te-am mai văzut de-un secol! — Luke! sare Danny În picioare și-l bate pe spate. Îmi pare bine să te
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
Ne trebuie căruțul ală șmecher, pliabil, pentru mașină. Și ne trebuie căruciorul Lulu Guinness cu iPod. — De ce? — Pentru că... e cool, zic defensivă. Și toate celelalte viitoare mămici sexy o să aibă precis așa ceva. — Celelalte viitoare mămici sexy? Întreabă Luke, privindu-mă lipsit de orice expresie. Pe bune acum. Chiar nu poate să țină minte și el atîta lucru? — Din Vogue! Eu trebuie să fiu cea mai sexy! Stuart trece pe lîngă cafenea, și Luke Îi face semn să vină la noi. — Scuză
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
În lacrimi. — Becky, scumpa mea. Venetia crede că ar trebui s-o lași mai Încet. Mă uit la el mută, cu termometrul Încă În gură. — Rămîn cu tine, firește. Dacă vrei tu. Șovăie stîngaci. — Dar... dacă nu te deranjează să lipsesc o jumătate de oră, aș trece măcar să-i salut. Vin foarte mulți oameni pe care mi-ar face plăcere să-i revăd. Mi se pune un nod În gît. Lacrimile Îmi Împînzesc iar ochii. Acum văd totul foarte limpede. Vrea
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
i se mișcă un milimetru, și Îmi dau seama că ăsta e salutul ei. — Bună, Elinor. Nu mă deranjez să-i zîmbesc. O să creadă că mi-am făcut și eu Botox. — Bine ai venit la Londra. — Londra e atît de lipsită de gust de la o vreme, spune cu dispreț. Atît de insipidă. Și ea cum crede că e? Acum Îi pute și Londra. Mda, mai ales regina, zic. Habar n-are săraca. Fără să mă ia În seamă, Elinor se duce
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
de la Începutul Începutului. — Iain ăsta e oribil, nu? zic brusc. — Nu e vorba doar de el, clatină Luke din cap. E vorba de stilul lor de lucru, de etica lor profesională, de oameni din Neanderthal. SÎnt niște mitocani cu toții, complet lipsiți de orice bun simț. Chipul Îi e străbătut de o umbră. — Și acum... s-a Întîmplat din nou. — Cu Sally-Ann? Luke scutură din cap. — Amy Hill, una dintre secretarele noastre, a ieșit plîngînd dintr-o ședință cu altă echipă de la
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
Nu-i incredibil? Ce se Întîmplă sus? — Balamuc curat, Își dă ochii peste cap. Peste tot unde te-ntorci, numai clienți. Slavă Domnului c-avem și personal auxiliar. — Nu-i mișto? Îi zîmbesc radioasă, Însă Jasmine are o grimasă total lipsită de entuziasm. — Îmi plăcea mai mult Înainte. Acum o să trebuiască să stăm pînă tîrziu diseară. N-am avut nici măcar o clipă liberă, pentru mine. Da, dar așa magazinul n-o să dea faliment, subliniez, Însă Jasmine nu pare cîtuși de puțin
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
holbează la mine uimit. — E despre tine. — Despre mine? — Mai există o scrisoare, În duplicat, adresată ție personal. Așa cum spune Kenneth Prendergast, e un lucru important, așa că a vrut să ia legătura cu amîndoi. Of, era singurul lucru care-mi lipsea acum. Scrisori de la Kenneth, prin care să se plîngă de mine. — Mă urăște! zic defensivă. Nu e vina mea. Eu nu i-am zis decît că are o viziune foarte rigidă... — Nu e vorba despre asta, Începe Luke să mustăcească
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
și nepublicate, însă preluate în diverse studii și sinteze din domeniul medicinii. O caracteristică a activității sale publicistice a fost că a atras în această activitate colectivul clinicii și, mai ales, tinerii medici. A fost un medic al omului nevoiaș, lipsit de mijloace materiale, care trebuia să fie tratat, dar și educat din punct de vedere sanitar pentru a deveni util familiei și societății. S-a pensionat în anul 1991 și a trecut în neființă la 19 iunie 1994, fiind înhumat
personalitați universitare ieșene din basarabia by vlad bejan, ionel maftei () [Corola-publishinghouse/Science/91489_a_92360]
-
înăbușirea revoluției de la 1848. Întors în țară, la Iași, în 1851, Alecu Russo funcționează un timp ca avocat. Participă, în ultimii ani ai vieții, la lupta pentru Unire, colaborând intens la Zimbrul, România literară, Steaua Dunării ș.a. Viața sa agitată, lipsită de mijloace materiale, l-a împiedicat să se ocupe mult de literatură. Alecu Russo a murit la 5 februarie 1859, la Iași, înainte de a-și fi putut termina operele și de a le tipări într-un volum. Alecu Russo a
personalitați universitare ieșene din basarabia by vlad bejan, ionel maftei () [Corola-publishinghouse/Science/91489_a_92360]
-
față de Majestatea Sa, Regele Mihai. Liviu Antonesei: Da, mi-l amintesc pe Mihai Ursachi încă de la primele mitinguri, cele din 1990 și 1991, când greul cădea pe frații Borș de la Societatea Agora și pe mine! Mihai nu cred să fi lipsit de la vreunul, iar la mica noastră Piață a Universității, chiar din fața Universității, chit că nu e vreo piață acolo, trecea în fiecare zi. Deși, desigur, un miting al d-lui Iliescu aduna mulțimile de care spui, nici mitingurile opoziției nu
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
neam este aplecat spre toate relele, tot astfel are și o pornire firească sau o îndemânare înnăscută de a-și însuși și ceva bun; acestor oameni nu le vine greu să învețe limbi străine și arte, numai să nu le lipsească o îndrumare bună". (Erasmus Heinrich Schneider von Weismantel, 1713) din Firea românilor (coord. Daniel Barbu, Nemira, 2000). Poate atunci ar fi fost posibil, dar astăzi... ce îndrumări mai acceptăm, ce îndrumători mai răbdăm? Liviu Antonesei: Bun, autorii citați desigur că
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
nu s-ar fi făcut nici măcar atât cât s-a făcut! Dorin Popa: Lumea formelor fără fond de acum este, până la un punct, găselnița perfectă a ciracilor lui Ion Iliescu. Ei au "transplantat" instituții și legi din care viața a lipsit, dar la adăpostul cărora și-au putut vedea "liniștiți" de treabă. Amintește-ți numai că spre sfârșitul mandatului tandemului Iliescu-Văcăroiu aproape nimeni din lumea civilizată, mă refer la instituții de referință, nu mai voia să audă de România. Liviu Antonesei
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
și, atât înainte, cât și după, așa l-am și citit. Dacă ne uităm însă la cum se cheamă ancheta "Cotidianului", s-ar putea să aibă și cititorii drepta-tea lor. Nu se spune acolo decât "generația expirată", nu și complet lipsită de talent și valoare! Poate însă că valoarea despre care vorbim în cazul lui Buzura este una care datează, în vreme ce aceea din cărțile lui Breban a reușit să facă proba timpului. Poate mă înșel, dar faptul că nu reușesc să
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
tu înaintea lor... Poate nu toți, dar cei mai mulți dintre ei. Nu știu prin urmare dacă la fel stăteau lucrurile și în alte părți! Dorin Popa: Ai fost mai norocos decât mine. Am avut parte mai mult de profesori fără vocație, lipsiți de spiritul dialogului. Cu plăcere îmi amintesc în special de profesorul Ioan Pop și de profesorul Gheorghe Popa, cel care avea să devină rectorul universității noastre între 1992-2000. Cu Gheorghe Popa am avut ore abia în anul al IV-lea
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
partid. Din respect pentru anii lor, te-am invitat la discuție cu ei în holul Teatrului. Ai fost foarte vehement, așa că au plecat acasă triști. La liceul MIU, în doi ani și jumătate, cât am fost profesor acolo, n-am lipsit niciodată de la o ședință PCR, ca nemembru. Mă punea cineva, nu mai țin minte cine, să semnez pe o listă că nu voi absenta. Mulți membri lipseau, dar eu, ca nemembru, nu puteam, că eram somat să vin. A lipsit
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
MIU, în doi ani și jumătate, cât am fost profesor acolo, n-am lipsit niciodată de la o ședință PCR, ca nemembru. Mă punea cineva, nu mai țin minte cine, să semnez pe o listă că nu voi absenta. Mulți membri lipseau, dar eu, ca nemembru, nu puteam, că eram somat să vin. A lipsit odată chiar și secretara organizației (o doamnă inginer foarte amabilă și tolerantă), dar mie nu mi se permitea. Către finalul ședinței, eram poftiți afară toți nemembrii și
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]