140 matches
-
pp. 61-66. 359 Această identificare cu tatăl/victimă este prezentă și când el acoperă corpul cadavrului de țap sau cel al leprosului. 360 Vezi Jacques Berchtold, op. cit. 361 Pierre-Marc de Biasi, op. cit. 362 Este într-adevăr vorba de: "un trecător împopoțonat după moda orientală", "sărutări de mâini după obiceiul oriental". 363 Op. cit., p. 50. 364* Trad. rom. cit., p. 57 (nota trad.). 365 A. E. Pilkington, "Point of view in Flaubert's La Légende de saint Julien", în French Studies, XXIX
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
punct de referință și de ruptură. Înaintea lui, într-un același coș, sunt plasați Empedocle, Heraclit, Anaxagora, Parmenide, Democrit, trecându-se peste diferențele dintre ei și peste bogăția viziunilor lor asupra lumii. Apoi, pentru a pune capac la toate, sunt împopoțonați cu o gândire magică, taumaturgică, mitologică, aburită și cu ceva religios, cu legende, care mai e și poetică pe deasupra - ah! deja afurisitul defect al expresiei elegante preferate expunerii obscure și muncite! Înaintea rațiunii rezonabile și raționante, înaintea deducției, a eristicii
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
induce în eroare pe naivii și credulii care vin în inspecție și îi aud plîngîndu-se, invitîndu-i pe aceștia din urmă să se implice în exercițiile demascatoare. Limbajul oficial "are grijă să amenajeze decorul în care-și clădește ficțiunile; apoi le împopoțonează cu rămășițele realității interzise. Orice limbă de lemn comportă o modalitate deschisă limba de aparat și modalitatea ascunsă, pe care o putem numi pseudo-limba naturală"59. El are iluzia prețiozității ("conjugarea eforturilor pentru prevenirea oricăror tulburări în această masă eterogenă
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
vine în România să-i cunoască pe părinții Alicei, drept urmare mama se pregătește cu mâncăruri specifice sărbătorii dar... canadianul preferă restaurantul. Altă dilemă acum, cu ce se îmbracă ea și soțul, abia de au niște haine vechi de gală. Se împopoțonează cum pot mai bine, doar e sărbătoare, își cunosc ginerele, și cunosc un om fără formalități, în blugi, care are mereu nevoie să i se traducă. Mare dezamăgire! Nici noua lume nu e perfectă. Zadarnic se străduiește emancipata ei fiică
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
clar că textul haikuului trimite la situații, scene, lucruri reale și nu la imaginile acestora. Textul rămîne un vehicul și vizează ceva doar prin abilitatea trimiterii fidele către acel lucru, pe care nici nu-l descrie minuțios, nici nu-l Împopoțonează cu metafore. Încearcă doar, numindu-l și evocîndu-l, să-i păstreze nealterată forța de impact asupra cititorului. Abilitatea textului este tocmai această notație instrumentală, succintă, discretă și neutră care aduce În fața cititorului o prezență reală pentru ca acesta să o recepteaze
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
copie însemnele rezervate exclusiv senatorilor ("în jurul gâtului, deja îngreuiat de îmbrăcăminte, își pusese un fular cu dungă lată [s.n.] și ciucuri care atârnau ici și acolo"167 dunga lată, de culoare roșie, se punea numai pe toga de ceremonii), este împopoțonat cu bijuterii ce denotă o accentuată lipsă de gust, dar care erau purtate numai de cavaleri ("în degetul cel mic al mâinii stângi purta un inel mare, puțin aurit și, la ultima încheietură a degetului următor, unul mai mic"), iar
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
lingușit de boieri pentru că avea scoase la mezat câteva isprăvnicii și moșii... Acești ranchiunoși și becisnici erau mușterii lui cei mai statornici. În lăcomia lor fără de margini, agoniseau felurite dregătorii și proprietăți chiar dacă nu le erau de niciun folos. Se împopoțonau cu diverse zapise domnești ce mărturiseau despre multele lor moșii și isprăvnicii 55. Tronul și chiar capul lui vodă depindeau de grăsimea peșcheșului. Trebuia să-l facă să plesnească sub greutatea lui. De zbir îl știau și țăranii pe care
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
Într-un port grecesc de lângă Constantinopol : „În timpul Săptămânii Patimilor, [de frica golanilor] nici un evreu nu Îndrăznea să se arate. Aceste pușlamale, cunoscute În Întregul Bosfor, dobândiseră dreptul de a arde În efigie un evreu În noaptea de Vinerea Mare. Pentru aceasta, Împopoțonau un manechin cu un costum evreiesc din cele mai rufoase, Îi spânzurau de umăr o traistă prăpădită și-l plimbau În procesiune prin oraș toată ziua de Vinerea Mare, psalmodiind o grămadă de invective dintre cele mai grosolane contra poporului lui
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
ne mulțumeam să împingem voinicește: câteva mii de oameni masați într-o stradă, sfârșesc în chip firesc prin a rupe zăgazul câtorva sute de jandarmi, dacă aceștia nu trag și nu pun baionetele la armă), un tânăr locotenent ferchezuit și împopoțonat cu toate fireturile care caracterizează uniformele de operetă ale jandarmeriei române, din spatele cordonului, deci la adăpost de orice primejdie, se repezea mereu cu pumnul în fața câte unui student, umplându-l de sânge. Nu cunosc ofițerii altor armate, așa că nu știu
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
nu vom intra în detaliu aici: (7) Servitorul chinez, de câte ori nu mă gîndesc la el! Cât de mare ne-a fost surpriza, mie și lui Anne-Marie, cînd am fost să-l luăm de la gară! Țanțoș ca un gentleman, acest asiatic împopoțonat în haine de alb, cu costumul său de reiat albastru, papion și pantofi din imitație de piele, ai fi spus că-i un personaj de carnaval. Și totuși, așa înalt și uscățiv, cu fața parcă sculptată în lemn de esență
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
Acest om ni se refuză. În schimb noi vrem să știm, vrem să îl demascăm. De cine se ascunde? De ce Putere se teme? Și o nouă întrebare le urmează celorlalte: ce vrea să spună acest nou chip cu care se împopoțonează, ce semnificație oferă propriilor comportamente mascate, ce personaj vrea să imite, după ce a ascuns ceea ce vroia să dispară? (1961, p. 191). De fapt, numele lui Orsenna nu este o invenție pur și simplu, este chiar puternic conotat, deoarece se referă
by Philippe Lane [Corola-publishinghouse/Science/1119_a_2627]
-
oacheș. Îl enerva că purta pardesie de gabardină bej și pălărie, e drept, cam tocite, dar curate, și din ce materiale, pe când el nu umblase îmbrăcat toată viața decât cu pufoaică și cu șapcă, iar de când ajunsese cine ajunsese, se împopoțona cu haină de piele neagră, care, scorțoasă, îi venea ca dracu. Îl enerva că mereu tata se adresa cu domnule, doamnă, saluta larg, ceremonios, își scotea pălăria și se înclina, zicea am onoarea, respectele mele și alte formule de-astea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
și ce sunt atuncea?! se dezlănțuie ea jignită. Și... și ce trebuie să fac, mă rog, să fiu "mai femeie?!" Să dau în genunchi înaintea bărbatului?! Să mă maimuțăresc?! Să mă sclifosesc?! Să mă sulemenesc?! Să mă pițigăiesc?! Să mă împopoțonez ca o pațachină?! Să... să fac pe proasta, nu care cumva, bărbatu' meu să afle că am și eu un cap cu care judec, cu care, poate, judec mai bine ca el?! Și... și, mă rog, ce trebuie să fac
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
autorul elucubrațiilor și spasmelor cenzoriale bolșevice. Contextul a reieșit din articolul „Maiorescu și poezia - 130 de ani de la naștere”, scris de profesorul Constantin Parfene, pe atunci directorul Liceului „Gheorghe Gheorghiu Dej” din Bârlad, individ cu al cărui nume s-a Împopoțonat „școala europeană” numărul 3 din Vaslui. După câteva chestiuni pur teoretice pe care, oricum, nu le-ar fi Înțeles marea masă a cititorilor, a intervenit brusc și Zamfirescu care i-a reproșat autorului că n-a fost mai atent cu
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
forțele, apoi a trimis-o la sala de festivități. Patroana societății ortodoxe și, în consecință, a liceului își anunțase vizita. Toate elevele erau adunate acolo, șușotind și pufnind în râs în surdină, respectuoase. O doamnă în vârstă, cu siluetă abundentă, împopoțonată cu o bluză deschisă la culoare și un voal bleumarin, ceva între călugăriță și infirmieră, intră în sală, sprijinindu-se în baston. Era înconjurată de corpul profesoral în întregul lui, alcătuit doar din personal feminin. Prezentată de directoare cu respect
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
fără drept de apel. La petrecerea mea, am lăsat-o pe Georgi să fie maestru de ce remonii, după cum se oferise. Eu m-am îmbrăcat frumos (mama îmi cumpărase o rochie din centru, o rochie colorată și veselă). M am lăsat împopoțonată de mama, coafată și fardată de mama, parfumată de mama. Mi-am primit musafirii veselă și am flecărit și râs întruna, am despachetat cadourile cu exclamații de bucurie, am dansat, am suflat în lumânări și am băut șampanie cu nemiluita
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
ziua când, mândră, nevoie mare, se va plimba de mânuță cu fetița ei gătită în hăinuțe frumoase, cu perișorul plin de bucle aurii strâns în funde albe. Îi venea să râdă văzând cum, în ciuda aversiunilor de odinioară, visa să-și împopoțoneze copilul cu fundele uriașe ce-i marcaseră copilăria. Radu își privea odorul cu ochi pierduți. El nu putea realiza sfânta împlinire cu care-l milostivise Dumnezeu. Acel suflet era sufletul lui. Acel trup se născuse parte din trupul lui. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
observat-o îndelung; ea și-a dat seama și s-a întors spre mine surâzând. Nu-mi dădusem seama cu adevărat de frumusețea ei, fiindcă Vibana era una dintre acele femei care nu au nimic extraordinar și nici nu se împopoțonează pentru a-și pune la bătaie farmecul dăruit de natură. Altfel spus, nu era o piatră sculptată, ci argint gravat cu finețe. Trebuia să observi cu atenție ca să poți să prețuiești perfecțiunea semnului. Și totuși, ar fi trebuit să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
a doua zi. Deși discreți, am ghicit că Michele și Giuliano erau amanți. Încă de la sosire, Flaviano, cel mai vestit actor și scenograf al Bizanțului, mi s-a părut odios. Era un bărbat de circa treizeci de ani care se împopoțona și se machia ca o femeie; ba chiar, a ținut el să precizeze, ca Venus. Rezultatul mi s-a părut dezgustător. Toți aveau pentru el vorbe de laudă, vecine cu adulația. Giuliano însă nu izbutea să-și ascundă prea bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
majoritatea oamenilor din jurul ei. Știa că își ura cu pasiune părul cârlionțat, însă detesta la fel de mult obsesia de care se lăsa cuprinsă fiecare femeie pe care o cunoștea de a se găti, de a se sulemeni și de a se împopoțona la modul cel mai riguros posibil. Mai știa despre ea că se simțise exclusă în copilărie din cauza faptului că Tish și Amelie fuseseră atât de apropiate; că fusese mult mai apropiată de prietena ei cea mai bună, Nieve, decât fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
zona Greciei, cf. PRNP (n. tr.). 76 Aceste arii așa-zis locale, aceste orchestre cunoscute drept maghiare se datorează unor adevărați lăutari; acest lucru nu e valabil doar în cazul Mehadiei, ci în cel al întregii Ungarii. De ce oare se împopoțonează astfel oamenii cu pielea acestor bieți țigani? 77 Die Hercules bäder nachst Mehadia [de fapt, Die Hercules Bäder nächst Mehadia: Băile Herculane în apropiere de Mehadia (n. tr.)]. 78 Steaua noastră cea bună a făcut să întâlnim aici o încântătoare
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
Ioana Diaconescu Se numește Carol Berindei. Născut sub alte ceruri, mai blînde, și nu în România, s-ar fi putut numi Smith, Dupont sau Marquez. Într-o vreme, ca să rămână total necunoscut, se gândise să se împopoțoneze cu astfel de porecle, dar se potolise la timp. Acum preferă să i se spună pur și simplu, domnul Carol. Așteaptă o femeie, Ana-Maria Corduniari. Ama pentru cei apropiați ca el. Înainte s-o pornească pe culoarul ce-o ducea
Constantin Stoiciu - Fugarul by Ioana Diaconescu () [Corola-journal/Journalistic/14477_a_15802]
-
din romanele clasicilor ruși, a cărei armonie e fisurată brutal de lumea comunistă cenușie și abrutizantă: „S-a terminat cu ultimele resturi ale Moscovei provinciale, au dispărut curțile nepavate, frânghiile de rufe întinse între plopii bătrâni, gardurile mici, din nuiele, împopoțonate cu globuri aurii...”. E vremea lui Ghènele- Țoșcă (inspirată traducerea Gabrielei Russo, care ne aduce în intimitatea unui personaj celebru în literatura română - Vica Delcă), „activist obștesc”, care își împarte existența între îngrijirea parcelei de scuar ce i-a fost
Femei by Andreea Răsuceanu () [Corola-journal/Journalistic/3302_a_4627]
-
că doar capra nu tinde să devină, adică nu vrea să fie alceva decât capră... - Păcatele lui! N-a aflat el de ăstea ale lui Șutu. Niște coprele... Una mai ceva decât ailaltă! Și unde nu le vezi că se împopoțonează, vopsite, cu unghiile făcute... Și o iau așa prin sat. Seara, după scăpătat!... Cică vin la oraș cu diplome... Un sac! Dar la norozia lor mira-m-aș! Păi, mumă, nu de alta, dar deocamdată cur au, cur arată... Și
Editura Destine Literare by NICOLAE BÃLAȘA () [Corola-journal/Journalistic/101_a_253]
-
și schimbă culorile după starea de spirit a proprietarului-demiurg. Cît despre „vina” pentru care pictorul fusese reprimat, aceasta ar consta (pe lîngă sfidarea lui Nicu Ceaușescu) în decorarea cu eșarfă tricoloră și caschetă de miner a unei oi de lemn împopoțonate butaforic și unse cu feromoni pentru a recolta sperma unui berbec excitat. Indignat de această blasfemie grotescă, Scutelnicu îl va zdrobi în bătaie, silindu-l să ia, mai mult mort decît viu, locul berbecului pentru o ultimă ejaculare ce va
Elucubrații din blocul comunist by Paul Cernat () [Corola-journal/Journalistic/3651_a_4976]