107 matches
-
DJAN Vaslui. „Festivalul” cu pricina a fost un nou prilej pentru acest dibaci și viclean orator cu fustă de americă, de a-și refula în public frustrările de orice fel. Dar, cum misiunea acestor sectanți politici era aceea de a îndobitoci cât mai mulți oameni (în special tineri), treceau repede la compunerea unor discursuri sforăitoare, profund mincinoase și demagogice pentru a trezi în unele persoane instincte primare de genul ferocei răzbunări sau chiar al reglării de conturi în cazul că cineva
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
eu o șterg englezește și mă alătur câtorva oameni în trecere spre casă. Așa am scăpat. După anii de război mă aflam și acum în pericol de moarte și am recurs la gestul amintit. Scăpasem din confruntarea cu două bestii îndobitocite de alcool, ambii dacă însumau jumătate din vârsta mea... Am ajuns acasă adânc marcat fizic, două zile și două nopți m-am luptat cu dureri groaznice de spate și apoi, mult mai târziu, m-am gândit la visul despre „copilul
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
la acea dată voi fi bătrân la 84 de ani, că nu voi mai ajunge la acel sfârșit apocaliptic al omenirii! Astfel, în ziua când intram în anul 2000 era să mor, nu apocaliptic, ci de mâna unor brute oarecum îndobitocite de alcool, așa i am văzut eu atunci, care având o mașină, cine știe cum procurată, își puteau permite să mă omoare pentru că întâmplător alunecasem în fața mașinii lor, grăbit să le dau ajutor ca să-și pornească mașina. Și de data aceasta mi
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
viitor. Ne trebuie curaj și sprijin reciproc pentru a învinge orice reticențe și bariere. Automatismele din gândire, care sunt prejudecăți periculoase (preluând de la alții, fără a gândi noi înșine) nu fac decât să închidă poarta personalității noastre și să ne îndobitocească în timp. Lipsa grijii de a ne informa permanent și corect, precum și deprinderi firești de a ne folosi logica și judecata, ne împinge în brațele ignoranței, mediocrității și comodității. Căderea în superficialitate ne înstrăinează de realitățile din jur și nu
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
pătrunzătoare: „Spiritul este viața care disecă ea Însăși viața: propria conoaștere se hrănește din propria ei frământare... Știați asta? Voi cunoașteți numai scânteia, dar nu vedeți nicovala din el și nici cruzimea ciocanului său!”. Se impune așadar ideea că fericirea Îndobitocește, iar răul este creator. La acest sistem au aderat oameni de valoare. Heidegger a susținut ideea că numai neliniștea sufletească poate dezvălui adevărata realitate. Sartre a adăugat că plictiseala și greața sunt cele care descoperă adevărata natură a Ființei. O
[Corola-publishinghouse/Science/2016_a_3341]
-
sau cea a plăcerii. Sunt cei trei viței de aur la care ne închinăm. Nu mai e doar unu, ca pe vremea lui Moise, acum sunt trei. Ier-tați-mă, dar eu nu înțeleg la ce vă folosește. Cîte generații vor fi îndobitocite de astfel de "mode-le"? Căci trezirea e dificilă. Cum spunea G. I. Gurdjieff, una dintre cele mai grave greșeli ale omului, cea care trebuie să-i fie mereu amintită, este iluzia față de propriul eu. Omul trebuie să înțeleagă că
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
și el o satiră (Raport către Academie) despre un urangutan care scrie un raport științific despre cum a devenit... om, și treptat dobândește fire de savant, în timp ce savantul-dresor care îl făcuse să ajungă la „cultura medie a unui european” se îndobitocește. Întoarcere de situație folosită și de Katherine Applegate în Ivan cel fără de seamăn - fiindcă stăpânul menajeriei devine din ce în ce mai puțin om, mai maimuță (sau, dacă-mi dați voie, foarte maimuță). Mi-a atras atenția stilul, prin concizia neobișnuită pentru cărțile de
„Niciodată nu e prea târziu să ajungi ceea ce ai fi putut fi“ by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/2478_a_3803]
-
lor. Curând, această încorporare juvenilă a ignoranței își va schimba semnul: din minus în plus. Nu studenții de la Litere care vin la cenaclul Simonei Popescu sunt de vină că nu le place poezia. De vină sunt profesorii care i-au îndobitocit anterior, vinovat este sistemul universitar (anchilozat, osificat), de vină e, hélas!, poezia "pură", cu esențe, lumi de dincolo, abstracțiuni și alte kestii nașpa, care le-a fost băgată pe gât de propagatorii modernismului. De vină sunt criticii de rahart și
Pledoarie fără poezie by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9051_a_10376]
-
din care își face o țintă de atac mereu urmărită. Dar are și altele : inflația de pretinși oameni politici , „miștocărelile” și „manelismul”, „lupta ridicolă cu comunismul demult decedat“, impostura combatanților anticomuniști târzii (postdecembriști), „vinderea țării bucată cu bucată”, pasivitatea mulțimilor îndobitocite de televiziuni („telenația română asistă, tot mai inertă, la propria distrugere”), „dosarele Securității, uriașe depozite de ură, de jeg și minciună”, inexistența doctrinelor la partidele politice alcătuite, acestea,după criteriul strict al interesului etc., etc., etc. Nu poți să nu
Romancier și foiletonist by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/3645_a_4970]
-
predea mediocritatea în numele eficienței de piață. Studenții vor fi educați în spiritul oportunismului social, rezultatul fiind generații debile. „Studiile trebuie să servească tranzacțiilor cotidiene dintre cetățeni. A nu știu cîta versiune a teoriei lui Hobbes: în vederea păcii civice, să-i îndobitocim pe cetățeni, să gîndim pentru ei în chestiunile de filosofie și de morală, totul în confort material, consecință a cooperării. Acest climat predispune pe fiecare să-și vadă de treburile sale, care sunt de natură economică întîi de toate. Destinul
Hegemonia mașinilor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2964_a_4289]
-
țineți minte?. chiar Hobbitul Bilbo Baggins le făcea versuri cu dublu șurub. iar ele se îmbătau ca nebunele, hohoteau necuviincios, gălăgioase, haioase, adevărate pierde-vară puse pe șotii și bazaconii sexy prin păduri cu ciuperci otrăvitoare și vulpi mieroase și urși îndobitociți de știubeie. hm!. Regelui lor nu-i mai rămăsese pic de autoritate în toată învălmășeala aia de craci lungi, albi, plutitori, rotitori. Bea împreună cu dînsele, cot la cot, și se distra în draci la marea Petrecere a Toamnei. Însă nu
A fost deocamdată ca niciodată by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/12231_a_13556]
-
proza lui de bafouilleur. Mi se lăuda, în motivațiune, talentul; nu am talent domnilor, îmi vine să le strig, inteligență da, am, mai multă decât juriul dumneavoastră luat in corpore. Și asta voiesc eu a proba - inteligența, nu talentul. Talentul îndobitocește. Plec devreme într-un marș prelungit. O iau spre biserica Bălăceanului, fac un ocol, ajung în Covaci. Din Covaci apuc în sus prin Șelari; din Șelari merg la dreapta pe Lipscani; din Lipscani, la stânga, ies în malul gârlii. }in apoi
Primăvara pe Pod by Ion Iovan () [Corola-journal/Imaginative/8733_a_10058]
-
jumătate - după). Peste câteva replici, discuția ajungând la chestiunea sufragiului universal, îi contestă legitimitatea, dar nu se arată prea îngrijorat, în definitiv, de o atare evoluție a lucrurilor: „Jitianu: Ar fi o nebunie să dai dreptul de vot unei țărănimi îndobitocite de alcool, măcinate de sifilis și care nu știe carte. Unde am ajunge? Vlahuță (blajin): Cel puțin n-ar mai fi atunci posibilă suveica. Jitianu: N-ar fi suveică, ar fi altceva... Se găsesc oricând mijloace pentru a corecta.. nu
Moraru, Novicov and C-ia by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/2538_a_3863]
-
compunere despre suflet și-l vizitează asiduu pe elevul genial Temistocle, vecin cu Nicostrat Zăvorîtul, specialist în tehnici Kama-Sutra în care o inițiază cu plăcere și pe tînăra dirigintă. Domnul Toma de la 4 ascultă radio BBC și-și luminează vecinii îndobitociți de talk-show-uri, iar profesorul de științe naturale Eftime experimentează tehnici atractive de predare în timp ce e hărțuit pentru o paternitate inexistentă de eleva Lenuța Ciobanu care seamănă cu Pamela Anderson. Doamna Alis ascultă Corina Chiriac, dar doamna Evlampia pune Simfonia a
Umor și metafizică by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/16065_a_17390]
-
fiicei celei de-a treia a anului. Iarna nu ninge, vă asigur, ci norii cern fulgii zglobii de zăpadă", scrie Ana-Maria Caia. "Și după ce ne chinuim cu odraslele noastre să distrugem în ele orice urmă de scris normal, după ce le îndobitocim obligându-le să producă maldăre de texte mizerabile cu "expresii frumoase", care n-au nici cap, nici coadă, nici vreo sămânță de poveste în ele, ne mirăm că ei nu pot rezuma corect un text sau povesti o întâmplare. Nu
Fără Compunere. Un blogger vrea revoluție în școli by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/22386_a_23711]
-
în două dirtecții: prosperitatea și normalitatea. Ciudat e că ideea de normalitate a revenit mai ales la subiecții tineri, mai conștienți decât maturii că trăiesc într-o lume anormală. Spre deosebire de noi, cei care-am apucat câteva decenii de tâmpire comunistă, îndobitociți de sloganul "Mai rău să nu fie", tânăra generație știe că se poate trăi și altfel. Cel puțin în lumea în care mă mișc eu, n-am sesizat vreo dificultate de acomodare. Pentru ei, Occidentul nu e ceva mitic, o
Meschinul monopol asupra temelor publice by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/9982_a_11307]
-
citi. Televiziunea reprezintă un formidabil joc de capete, de chipuri, de ochi, de guri, toate discursurile, inclusiv discursul literar, trec prin acest spectacol și, dacă consideră că, în acest fel, literatura își trădează menirea, se banalizează, se împuținează ori se îndobitocește, că ea n-are a se justifica sau explica, sau că frecventarea camerei o coboară în simplificare și anecdotă, atunci s-ar cuveni ca scriitorii cu pricina să stea acasă. Și totuși, ce dispreț față de public! Ceea ce televiziunea ia de la
Cartea la televiziune by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/15850_a_17175]
-
dar poate să însemne la fel de bine că citim textele unui retorician de elită. Faima lui Cristian Tudor Popescu s-a constituit, dincolo de meritele incontestabile ale scrisului său precis, foarte bine, atent cîntărit, și pe terenul fertil al tarelor unui public îndobitocit de tăcerea celor 50 de ani de comunism. Valurile de frustrări, zăgăzuite de barajul lipsei de curaj vizibilă în toate domeniile, își găsesc în vocea unui astfel de jurnalist canalul de defulare. E de înțeles deci toată uriașa cantitate de
Scriitorul deghizat în jurnalist by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/16095_a_17420]
-
a luat-o razna. Omul a intrat într-un fel de goană și-și folosește propria conștiință împotriva propriei sale existențe. Omul gândește foarte superficial, cred că aici este problema. El primește atâtea informații încât la un moment dat îl îndobitocesc. Sunt o groază de informații care nu îi mai sunt necesare. Mie mi se pare că noi suntem mutilați de lumea modernă. Ieșim mutilați din sălile de teatru, ieșim mutilați de la adunările pentru alegeri, din cabina de vot și de peste
Dorel Vișan, cuvinte dure: "A luat-o razna. Incidentele sunt de natură animalică". Ce spune Adrian Ursu by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/30412_a_31737]
-
mai așteaptă cei aproape șapte milioane de pensionari? Dar funcționărimea blocată într-un sistem de muncă învechit? Cum să-l strămuți pe mocofanul cu plaivaz după ureche de la registrul lui soios la tastatura computerului? Cum să-l motivezi pe profesorul îndobitocit de rutină, pentru care manualul "Humanitas" e echivalentulul torționarului care-l supune la cele mai insuportabile cazne psihice și intelectuale? Dar pe directorașul de întreprindere, obișnuit cu ordinele de la centru, și care face alergie la gândul că trebuie să găsească
Libertatea de-a alege lanțul by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/12823_a_14148]
-
de la diferite motoare, unelte, șuruburi și balamale, cărți jerpelite și pătate, discuri vechi. Sărăcia tuturor sărea-n ochi și, dacă nu erai din aceeași lume, te lăsa fără suflare: haine vechi de decenii, dinți de metal, ochi tulburi de țărani îndobitociți de trudă. Femeile stăteau pe vine ca și bărbații, lângă cîte-un gard, lăsând cu indiferență să li se vadă picioarele păroase și chiloții rupți. Banii ce se iveau în mâini din când în când erau la fel de șifonați și uzați, îmbătrînițî
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
să nu lase să se vadă tensiunea în care se afla, aruncă o ocheadă în jur și desluși atunci și alții, răsfirați ici și colo la lizierele pădurii. Nu erau pe cai, dar aveau toți arme: niște oameni slabi și îndobitociți de o viață în mizerie, cu ochii licărind de foame. Unii dintre ei purtau tunici vechi, zdrențuite, alții erau aproape goi, iar claia de păr răvășită și barba nerasă le dădea o înfățișare și mai sălbatică. Aveau un aer amenințător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
un fel sau altul va continua să activeze. Printre armament, muniție, uniforme și hărți de tactică militară agățate pe pereți, se mîndrea că reușise să-și păstreze mintea limpede de-a lungul atîtor ani, și nu sfîrșise ca majoritatea celorlalți îndobitocindu-se sau trăgîndu-și un glonț în cap de disperare. Încercă să-i explice și lui Roja avantajele ascunse ale unei cariere militare care privită din exterior nu putea duce decît la ruina vieții personale, depravare sau alcoolism. Încă de mic
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
stat acolo opt ani, continuă ea, hipnotizată din fericire de treburi simple, de rutină. Țineam frumos evidența tuturor prizonierilor, a tuturor vieților lipsite de sens din spatele sârmei ghimpate. SS-iștii aceia odinioară atât de tineri, supli și depravați încărunțeau, se îndobitoceau, se autocompătimeau..., povestea ea. Bărbați fără neveste, tați fără copii, negustori fără prăvălii, meseriași fără meserii... Gândindu-se la starea în care fuseseră aduși SS-iștii, Helga și-a pus ghicitoarea Sfinxului: „Ce ființă umblă dimineața în patru picioare, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
poezie. Peste câțiva ani însă, ajungând la Timișoara, în acea atmosferă despre care am vorbit, am scris acest roman ca reacție în fața unei lumi cu care eu nu eram de acord. O carte despre oameni care se bucură atunci când sunt îndobitociți. Pentru că ai amintit de Dan Lungu, vorbește-mi, te rog, despre perioada ta ieșeană. Un scurt istoric al acestei etape ar fi binevenit. Despre perioada mea ieșeană se cuvine să scriu un roman întreg sau să torn un serial melodramatic
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]