564 matches
-
inclus în raionul Brăila, ambele în cadrul regiunii Galați. În perioada comunistă, pe teritoriul actual al orașului Însurăței a apărut comuna Rubla, o comună specială în care au fost deportați opozanți ai regimului; aici au fost aduși oameni politici ca liderii țărăniști Corneliu Coposu și Ion Diaconescu. După o vreme, deportaților le-a fost permis să plece în satele și orașele lor, și foarte puțini locuitori au mai rămas. Satul a devenit parte a comunei Însurăței și, la începutul secolului al XXI
Însurăței () [Corola-website/Science/297099_a_298428]
-
căreia activase Încă din anii studenției, asumându-și riscul luptei Împotriva comunismului. A Început prin mobilizarea tineretului și a țăranilor organizând adunări obștești la sate și În comune, arătând pericolul care pândea țara noastră, căci Începuse deja asasinarea unor fruntași țărăniști. Deși se bucura de imunitate parlamentară, Întrucât fusese ales deputat În Parlamentul țării, la data de 8 iunie 1947, la două zile după logodna lui cu soprană lirica Lucia Neamțu, a fost arestat fără nici o justificare și aruncat În Închisoarea
Editura Destine Literare by George Georgescu () [Corola-journal/Journalistic/81_a_351]
-
sperând să i se piardă urma În marele oraș. În anul 1947 comuniștii au pus În aplicare un plan de eliminare a tuturor liderilor partidelor istorice și, În urma unei Înscenări, Iuliu Maniu a fost arestat Împreună cu Întreaga conducere a partidului țărănist. Intuind pericolul care Îl pândea, Liciniu a plecat la Blaj, dar acolo era așteptat de securiștii locali, așa că a fost nevoit să fugă pin grădina casei părintești sărind gardul, călătorind pe jos, numai noaptea, pentru a nu fi descoperit și
Editura Destine Literare by George Georgescu () [Corola-journal/Journalistic/81_a_351]
-
(n. 17 septembrie 1902, Râmnicu Vâlcea - d. 29 noiembrie 1975) a fost un om politic român, țărănist și comunist. A fost ziarist, fiul avocatului A. Livezeanu; a urmat cursurile Facultății de Științe a Universității din București. Membru al Partidului Țărănesc și colaborator apropiat al dr. Nicolae Lupu. În 1934, devine membru PNȚ, pentru ca în 1938 să se
Octav Livezeanu () [Corola-website/Science/309061_a_310390]
-
în Cuba. În contractul de privatizare erau prevăzute investiții de 2 milioane de dolari în ARO, dar nici o investiție nu a avut loc iar echipamentul ARO a fost vândut. În mai 2007, omul de afaceri Nicolae Rațiu, fiul fostului lider țărănist Ion Rațiu, a achiziționat prin compania Landmark Management o parte de active în valoare de 16,5 milioane euro din cadrul fostei uzine Aro Câmpulung. După preluare, compania a derulat investiții pentru reabilitarea platformei, prin reconstrucția infrastructurii și reconversia unor hale
ARO () [Corola-website/Science/306182_a_307511]
-
I» (București, 1937), «Decăderea dogmelor, I» (București, 1941, cu versiune germană - «Dogmendekadenz» - în același an) și «Oameni ridicați din țărănime» (București, 1944). Cărțile reflectă, în bună măsură, traiectoria sa politică dinspre țărănism (o vreme a fost chiar lider al tineretului țărănist) spre dreapta național-creștină (fără a fi aderat la legionarism, ci ținîndu-se mai aproape de linia bătrânească Iorga-Cuza-Goga-Crainic-Antonescu). Puternic înrădăcinate în realitățile specifice ale epocii, scrise cu patos liric (solemn sau pamfletar), nu întotdeauna suficient de elaborate, cărțile de proză politico-filosofică ale
Dobridor, Dolj () [Corola-website/Science/300397_a_301726]
-
dizidentă de stânga, iar apoi în 1946 Partidul Țărănesc Democrat, formațiune care s-a coalizat cu PCR. În contextul creșterii influenței comuniștilor doctorul Lupu s-a lansat într-o campanie de critici la adresa lui Iuliu Maniu. Lupu i-a cerut președintelui țărănist să se retragă de la conducerea partidului și să-i lase lui locul, pentru a reorienta partidul spre stânga. Maniu nu a fost de acord, ceea ce a determinat ruperea grupării Lupu și înființarea Partidului Țărănesc Democrat.
Nicolae Lupu (politician) () [Corola-website/Science/306013_a_307342]
-
de fuziune cu Partidul Țărănesc din Basarabia, ceea ce a întărit curentul de stânga din partid și a permis extinderea sa organizatorică în teritoriul dintre Prut și Nistru. După fuziunea cu Partidul Țărănesc din Basarabia au urmat alte fuziuni cu grupări țărăniste din Transilvania (30 octombrie 1922) și Bucovina (11 iunie 1922), precum și cu Partidul Socialist-Țărănesc (22 septembrie 1922). Începând cu anul 1923 a avut loc o apropriere crescândă de Partidul Național, cu care s-a încheiat un prim acord de fuziune
Partidul Țărănesc () [Corola-website/Science/305988_a_307317]
-
natale, inclusiv în ultimii ani de viață, deși avea o vârstă înaintată. Familia sa era una cu tradiție monahală, mulți dintre membrii ei fiind preoți sau călugări. Era înrudit cu Ion Mihalache din partea mamei care era verișoară cu omul politic țărănist. De mic, Diaconescu a crescut cu respect pentru Partidul Țărănesc înființat de Mihalache, pe care îl cunoștea bine din familie și, în 1936, la 19 ani, a devenit membru. În aceeași perioadă a plecat la București, unde a studiat la
Ion Diaconescu () [Corola-website/Science/305459_a_306788]
-
muncă. Aproximativ 6000 de muncitori au fost implicați în protestul provocat de salariile de mizerie și sărăcia extremă în care trăiau minerii transilvăneni, deznodământul confruntării fiind că 68 de mineri au căzut sub gloanțele trupelor armatei române trimise de către guvernul țărănist să reprime protestul, dintre care 28 au decedat pe loc, mulți dintre ei împușcați fiind în spate. Istoria grevelor și mișcărilor sociale din România antebelică arată ca acestea au fost întotdeauna reprimate brutal, guvernul apelând, pe modelul masacrului împotriva țăranilor
Greva de la Lupeni, 1929 () [Corola-website/Science/328703_a_330032]
-
sprijinea acțiunile grupurilor huliganice de extremă dreaptă, care ele încercau spargerea grevelor sau suprimarea libertății presei. Reacția guvernului la greva de la Lupeni în 1929 n-a fost diferită, în ciuda faptului că pentru prima dată la putere se afla un partid țărănist, și că proprietarii minei erau bancheri și politicieni marcanți ai partidului național liberal. Presa internațională a vremii se făcea ecoul remarcilor unor membri ai guvernului care declarau că proprietarii (directoratul) companiei au refuzat toate revendicările și că acest lucru a
Greva de la Lupeni, 1929 () [Corola-website/Science/328703_a_330032]
-
proclamând a fi o formațiune patriotă, non-partizană și pro-guvernamentală. Alte formațiuni din politica contemporană poloneză și principalele partide includ: Stânga, formată din Partidul Socialist Polonez (PPS, "Polska Partia Socialistyczna") condus de Ignacy Daszyński; Comuniștii polonezi ("Komunistyczna Partia Polski"); două Partide țărăniste poloneze (PSL, "Polskie Stronnictwo Ludowe")cu formațiunile (PSL Wyzwolenie condusă de Jan Woźnicki, și Stronnictwo Chłopskie conduse de Jan Dąbski); Dreapta ("endecja", reprezentată prin Asociația Națională Populară ("Związek Ludowo-Narodowy") condusă de Stanisław Głąbiński); Centrul, format din gruparea PSL, PSL Piast
Alegeri legislative în Polonia, 1928 () [Corola-website/Science/323072_a_324401]
-
regularizare a albiei râului Bârlad, pe o lungime de 2 km, în zona în care acestea se produseseră. În anul 1947 comuniștii încep prigoana împotriva membrilor partidelor istorice; în acest context, Georgescu Bârlad este arestat alături de alți șefi de organizații țărăniste. Este eliberat și pus sub supraveghere, fiind din nou arestat în august 1949, împreună cu doi dintre copiii săi, Irina și Costin. În urma unui proces de tip comunist, în luna octombrie a anului 1951 este condamnat la doi ani și două
Vasile Georgescu Bârlad () [Corola-website/Science/335180_a_336509]
-
din Ungaria, comuniștii români încep un nou val de persecuții și arestări. De acestă dată, i se aduc acuze legate de faptul că se apucase să scrie o lucrare despre istoria Partidului Țărănesc, precum și de păstrarea legăturilor cu alți fruntași țărăniști. Sentința din august 1957 îl condamnă la 16 ani muncă silnică și 10 ani degradare civilă, fiind acuzat de „crimă de uneltire contra ordinii sociale”. Se îmbolnăvește, date fiind și condițiile aspre ale detenției; cu toate acestea, este anchetat în
Vasile Georgescu Bârlad () [Corola-website/Science/335180_a_336509]
-
Din subsolul imobilul pornesc mai multe galerii subterane pe sub străzile din jur, una din aceasta ducând prin subtraversarea străzii Batiștei, spre clădirea Curții Supreme de Justiție. În anul 1997, în curtea imobilului a fost amplasat bustul din bronz al polticianului țărănist Corneliu Coposu. Imobilul, situat în strada Batiștei nr. 24 A, a fost ridicat în anul 1900, dată indicată pe cartușul zidit pe fațada peronului de la intrarea principală. Proprietarul, Herman Spayer, a apelat la celebrul arhitect Louis Blanc pentru a realiza
Palatul H. Spayer () [Corola-website/Science/309998_a_311327]
-
s-au concentrat pe eliminarea din viața politică a partidelor de centru, în primul rând a Partidului Național Țărănesc. PNȚ-ul a fost acuzat de spionaj, după ce liderii partidului s-au întâlnit în secret cu reprezentanți ai guvernului SUA. Șefii țărăniști au fost acuzați și judecați într-un proces spectacol și au fost condamnați la ani grei de temniță. Partidele de stânga au fost forțate să se unească cu Partidul Comunist din România, formând Partidul Muncitoresc Romîn, precursorul PCR. În perioada
Republica Populară Română () [Corola-website/Science/304086_a_305415]
-
théorie du protectionisme et de l'echange international" (cu versiuni în italiană și engleză). După revenirea pe tron a regelui Carol al II-lea, Manoilescu a fost foarte influent în cadrul camarilei regale, fiind ministru pe resort economic în diverse guverne țărăniste. În paralel, a desfășurat o mare activitate teoretică în domeniul economic, în țară, Italia și Portugalia. Ideile sale corporatiste și protecționiste încep să fie adoptate în Brazilia, în scopul dezvoltării industriale a acestei țări. În 1937, Manoilescu a început să
Mihail Manoilescu () [Corola-website/Science/297663_a_298992]
-
direct spre Capitală, au fost hărțuiți în permanență de jandarmi și după ce au parcurs câteva zeci de kilometri, au fost nevoiți să renunțe. Asemănarea cu celebrul „Marș asupra Romei”, organizat de Mussolini în 1922, a adus numeroase critici Partidului Național Țărănist. Despre caracterul mussolinian al „Marșului asupra Bucureștiului”, Alexandru Averescu scria: „"Atunci s-a recurs la comica idee a marșului asupra Bucureștiului. Nu lipsea decât un mic detaliu, un Mussolini al II-lea! De la Mussolini la Kerensky, distanța este formidabilă! Lumea
Marșul asupra Bucureștiului () [Corola-website/Science/311114_a_312443]
-
regală. Alegerile nu au dat câștig de cauză nici unui partid, ceea ce a permis lui Carol să numească prim-ministru pe Octavian Goga, conducător al Partidului Național Creștin, formațiune politică de dreapta, clasată însă pe locul 4 la alegeri. Unii lideri țărăniști (printre care Armand Călinescu) au acceptat să facă parte din guvernul Goga, motiv pentru care au fost excluși din PNȚ. Un efect neașteptat a fost însă înscrierea în partid a lui Nicolae Titulescu, precum și a colaboratorilor acestuia. La 10 februarie
Partidul Național-Țărănesc () [Corola-website/Science/299660_a_300989]
-
secretar general al partidului), Nicolae Carandino (directorul ziarului „Dreptatea”) și Ilie Lazăr (membru în Delegația Permanentă) au fost arestați. Represiunea care a urmat împotriva PNȚ a fost extrem de virulentă. La 19 iulie, Adunarea Deputaților a hotărât ridicarea imunității tuturor parlamentarilor țărăniști, iar la 29 iulie guvernul decidea dizolvarea partidului. A urmat arestarea conducătorilor PNȚ, trimiterea lor în judecată și condamnarea acestora pentru „complot împotriva guvernului legal al țării”. Condamnările au fost grele: Iuliu Maniu și Ion Mihalache au fost condamnați la
Partidul Național-Țărănesc () [Corola-website/Science/299660_a_300989]
-
străini, mai ales germani și francezi, care l-au citat în lucrările lor. A practicat multă vreme și avocatura, obținând succese frumoase, datorită perfectei cunoașteri a finețurilor legislației civile, precum și talentului său oratoric. A intrat în politică în cadrul Partidului Național Țărănist. A fost deputat în legislatura 1928 și senator în legislatura 1931. „Contactul cu Maître Coro este pentru mine unul reconfortant: îmi dă prilejul să prețuiesc tot mai mult un spirit ales și un caracter franc. În copilărie a sburdat sub
Nicolae Corodeanu () [Corola-website/Science/309774_a_311103]
-
Tașcă este numit ministrul al Industriei și Comerțului în guvernul român prezidat de Nicolae Iorga. La căderea guvernului Iorga, Gheorghe Tașcă și-a concentrat activitatea spre cea didactică. După desființarea Partidului Național Democrat, Gheorghe Tașcă a trecut la Partidul Național Țărănist, fiind membru în delegația permanentă a partidului și președinte al organizației județului Tutova. A participat la alegerile din 1946 în calitate de candidat în județul Tutova. Dar alegerile din 1946 au fost falsificate în mod grosolan și toate locurile de deputați au
Gheorghe Tașcă () [Corola-website/Science/304015_a_305344]
-
(n. 12 iulie 1909, Vitănești, județul Teleorman - d. 4 decembrie 1987, Păltiniș, județul Sibiu) a fost un filosof, poet, eseist, publicist și scriitor român. Este membru post-mortem al Academiei Române (din 1990). Fostul ministru țărănist Nicolae Noica este nepotul filozofului . Constantin Noica s-a născut la 12 iulie (stil vechi) 1909 în comuna Vitănești, județul Teleorman. Începe gimnaziul în București; în perioada 1924-1928 urmează Liceul „Spiru Haret”, unde îl are profesor de matematică pe poetul
Constantin Noica () [Corola-website/Science/297472_a_298801]
-
a extrateritorialitatea japonez. Mulți coreeni au disprețuit influențe japoneze și străine asupra terenurilor lor și a statului corupt opresiv al dinastiei Joseon.In 1894 are locRevolutia țărânilor Donghak. În această agricultorii se răscoală într-o rebeliune în masă, cu liderul țărănist Jeon Bong-jun a învins forțele locale de conducător Jo Byong-decalaj în bătălia de la Go-bu pe 11 ianuarie 1894; după lupta, proprietățile Jo au fost înmânate la țărani. Până în mai, armata țărânilor a ajuns la Jeonju, suvernul cerând ajutor pentru oprirea
Dinastia Joseon () [Corola-website/Science/317233_a_318562]
-
de conciliere cu unele forțe politice din opoziție, îndeosebi din P.N.L. și P.N.Ț. În unele cazuri au reușit, drept dovadă fiind prezența ca miniștri în cele două guverne formate de Tătărescu între noiembrie 1939 și iulie 1940, a personalităților țărăniste Mihai Ralea, Petre Andrei, Grigore Gafencu și Mihail Ghelmegeanu, cât și a liberalilor Victor Slăvescu, Ion Nistor sau Constantin Angelescu. Cu mențiunea însă că nici unul dintre acești politicieni nu colaboraseră cu Guvernul Tătărescu din solidaritate, ci era mai degrabă o
Gheorghe Tătărescu () [Corola-website/Science/299971_a_301300]