134 matches
-
amenințător la distanță. Ca o cavalerie motorizată, un convoi de mașini parentale își face apariția pe drum, din ele revărsându-se tați sobri, mame înlăcrimate îmbrăcate în blănuri, fiii lor, șoferi, servitoare și câini, într-un amestec de bâte de crichet și pachete. După o vreme, tații le conduc înapoi pe mame la mașini și pleacă. Apoi, lucrurile încep cu toată seriozitatea. Bagajele sunt urcate sau coborâte pe scări. Băieții mai mici sunt azvârliți și goniți din dormitor la baie, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
vulnerabili. Ești un caz interesant, Bridgeman. Cel puțin, eu așa te văd. Domnul Hoggart nu este deloc de acord cu asta.Trebuie oricum să încerci să ascunzi anumite lucruri, să te străduiești mai tare să te integrezi. — Eu... Îți sugerez crichetul. Asta am de gând să-i spun lui Hoggart. Acum, când ți-ai asigurat locul la universitate, se poate spune că ți-ai atins scopul la Chopham Hall. Dar asta nu înseamnă că poți să răsufli ușurat sau că ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
foarte atent. Altfel, riscurile sunt mari, Bridgeman. Chiar foarte mari. Riști să devii prea interiorizat. Leneș. Aceasta, după cum vei înțelege, este o problemă comună elevilor, pentru care sistemul public englez de învățământ a găsit o soluție de-a lungul secolelor. Crichetul este aceea, Bridgeman. Trebuie să-ți întorci atenția asupra bâtei și a mingii. Fiecare aspect legat de acest sport se dovedește a fi minunat: rigoarea formală, durata prelungită, paleta redusă de culori care ne introduce într-o lume doar în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
se dovedește a fi minunat: rigoarea formală, durata prelungită, paleta redusă de culori care ne introduce într-o lume doar în verde și alb desfășurată în jurul unui punct roșu marcant. O manifestare a geniului, Bridgeman, o dovadă a inteligenței superioare! Crichetul este amintirea unui secol mai lent, a unei epoci acordate la vibrațiile sferelor înalte, o epocă în care a existat destul timp pentru contemplarea caracteristicilor timpului și spațiului. Crichetul, în complexitatea sa, în calitatea sa ornamentală, poate fi considerat ultima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
marcant. O manifestare a geniului, Bridgeman, o dovadă a inteligenței superioare! Crichetul este amintirea unui secol mai lent, a unei epoci acordate la vibrațiile sferelor înalte, o epocă în care a existat destul timp pentru contemplarea caracteristicilor timpului și spațiului. Crichetul, în complexitatea sa, în calitatea sa ornamentală, poate fi considerat ultima înflorire a barocului. Ce ar putea fi mai elevat? Un joc desfășurat de un automat perfect, da, un automat căruia i s-a adăugat și spirit. Jocul care reușește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
începe să plângă încet pe bancul de lucru. Jonathan îl urmărește, târându-și picioarele. Mai bine plec, se gândește și iese pe vârfuri. Este evident că doctorul Noble are la ce să se gândească. Pentru un joc atât de gentil, crichetul are un efect dezastruos. Jonathan iese pe câmp, în prima zi însorită din trimestru, și ochii încep să-i curgă, iar nasul i se umple de mucus incolor. Atât nasul cât și ochii i se înroșesc de atâta frecat, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
mână sau (și India l-a ajutat în acest sens) a unor accese de febră. Cum este și firesc, performanțele sale sunt îngrozitoare, astfel că nu se află în pericol să fie ales în vreo echipă. O fi el necesar, crichetul, dar e un joc imposibil. Se află într-o situație fără ieșire. Nodul gordian este tăiat de Fox, profesorul de istorie. — Am nevoie de cineva care să scrie, Bridgeman. Un fel de călugăr în escritoriu. Tu vei fi cel care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
și o grămadă de plăcuțe metalice la picioare. Când rămâne singur, până și alergia îi mai slăbește în mod misterios, se simte chiar bine. Înregistrarea situației jocului este un fel de meditație. Simte că și-a găsit locul în lumea crichetului. Nu este nici implicat în joc, nici în afara acestuia, nu este nici participant, nici spectator neimplicat, devine un mic zeu al înregistrărilor, observând acțiunile celorlalți cu o concentrare nepărtinitoare, consemnând scorul sub formă de puncte sau mici cifre în carnetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
începe pe al doilea, cu înregistrări despre buretele Victoria, bondari, corectitudine și îngrijitorii terenului sportiv. Uneori, cele două procese de marcare par să se refere unul la celălalt, decodificarea secretă a lumii și observarea de la distanță a rafinamentului jucătorilor de crichet în timpul jocului. Le îmbină pentru a alcătui o gramatică comportamentală, un limbaj social care ar putea fi consemnat și interpretat cu ușurință, pentru ca, într-o bună zi, în viitorul îndepărtat, să permită reconstruirea Chopham Hall-ului doar din modele de puncte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
examinând în liniște fotografiile decolorate, aliniate de-a lungul coridorului lambrisat cu stejar. Imagini sepia ale echipelor de altădată ale școlii, care stau cu spatele drept și brațele strânse la piept, aleșii rugbiului, asociații de fotbal, atleți și jucători de crichet, toate aliniate acolo din vremuri îndepărtate. Rugby, fotbal, atleți, crichet. Iată-i acolo, în 1893. Tot acolo, înalt și mătăhălos, în pantaloni albi, cu fața ca o jumătate de cărămidă brutal spartă, este FMV Bridgeman. Tatăl. Se îndepărtează grăbit, așa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
lambrisat cu stejar. Imagini sepia ale echipelor de altădată ale școlii, care stau cu spatele drept și brațele strânse la piept, aleșii rugbiului, asociații de fotbal, atleți și jucători de crichet, toate aliniate acolo din vremuri îndepărtate. Rugby, fotbal, atleți, crichet. Iată-i acolo, în 1893. Tot acolo, înalt și mătăhălos, în pantaloni albi, cu fața ca o jumătate de cărămidă brutal spartă, este FMV Bridgeman. Tatăl. Se îndepărtează grăbit, așa că nu observă lângă alte unsprezece chipuri îmbrăcate în uniformă albă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
încearcă să iasă din încurcătură, să plece cât mai repede. Fluieră și huiduie veselindu-se când una din ele cedează și încalecă pe bicicletă „ca un bărbat“. Foarte bine, băieți! strigă o gașcă de indivizi în jachete și pantaloni de crichet, formând un grup compact, marcați de veselia momentului, de comicul situației. Jonathan zâmbește și în timp ce face asta își dă seama că una din victime este chiar Astarte Chapel. Fata îngenunchează lângă bicicleta ei (acea bicicletă!) și începe să se luptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
împrumutată de la Levine) care i-a căzut din buzunarul jachetei. — Ce naiba avem aici? Se întoarce la timp ca să vadă că ziua asta și așa proastă, este pe cale să devină și mai rea. În spatele lui, în capul grupului de jucători de crichet, este chiar Gerald Fender Greene. În mână, prinsă între arătător și degetul mare, ca o cârpă urât mirositoare este chiar cartea lui. — Salut FG, zice dezamăgit. — Gunoi străin, se pronunță FG. Ceilalți jucători de crichet se uită să vadă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
capul grupului de jucători de crichet, este chiar Gerald Fender Greene. În mână, prinsă între arătător și degetul mare, ca o cârpă urât mirositoare este chiar cartea lui. — Salut FG, zice dezamăgit. — Gunoi străin, se pronunță FG. Ceilalți jucători de crichet se uită să vadă la ce se referă. — Baudelaire, citește unul. O pauză cât se procesează informația. Apoi verdictul: Muiereo! Grupul capătă un aer foarte serios. Cu toate că Atleții nu prea iau în seamă cărțile, în special pe cele subversive, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
făcându-și loc printre cumpărătorii uluiți, împingând un bătrân și decrepit profesor de la universitate în ușa unui croitor. Bătrânul se dezechilibrează, apoi își recapătă poziția, proferând înjurături în latina vulgară, pentru ca apoi să fie spulberat de hoardele de jucători de crichet, iar servieta sa cu traduceri nevăzute și etrierele de bicicletă să sfârșească laolaltă pe trotuar. Imediat, doi buldogi ai universității, foști soldați, cu pălării civile și temperamente diabolice pornesc în urmărirea ticăloșilor, pufăind roșii la față în urma lor. Sunt urmați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
lor. Sunt urmați de o ceată de studenți dornici să vadă sânge. Jonathan traversează strada fără a mai sta pe gânduri, abia evitând o trăsură și o căruță cu lapte. Mai aruncă o privire îndărăt și vede cum jucătorii de crichet, care se antrenează pentru astfel de ocazii, câștigă constant teren. Roșii la față, urlând, arată ca o ceată de bebeluși psihotici, căci dorința lor de a-l dezbrăca le șterge orice altceva de pe fețe. Jonathan înțelege că vor pune mâna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
se întreabă dacă nu cumva a făcut ceva rău, dar nu se poate gândi la nimic. Nu i s-a părut supărată. Părea fericită. Se întoarce la colegiu năucit, dar jubilând. Pe la jumătatea drumului, își aduce aminte de jucătorii de crichet și mărește pasul până când ajunge în camera sa. A doua zi, se duce la colegiul lui Star, să-i lase un bilet. Când i-l dă, portarului îi spune că miss Chapel a plecat într-o vacanță lungă și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
lăsat să întrevadă speranța, dar i-a luat-o imediat înapoi. Se târâie înapoi la Barabbas și rămâne pierdut în grădină urmărind broasca țestoasă a colegiului cum înaintează greoi, dar constant pe gazon. Noaptea, are coșmaruri legate de jucătorii de crichet. S-au multiplicat în legiuni de oameni îmbrăcați în alb, care-l aleargă pe străzi. Visul este extrem de clar și revine după câteva nopți, derulându-se în mintea sa ca un film de groază. Planează asupra lui și în timpul zilei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
slujba de la Woodbury Citizen, avea propriul ei apartament și o pisică, pe care o iubea cu pasiune pentru că nu umbla prin cârciumi, nu spunea povești plicticoase în care să dețină rolul principal și nu era împătimită după fotbal, golf sau crichet. Dar în ultimul timp ceva scandalos începuse să-i dea târcoale lui Fran. Dacă odinioară fanteziile ei se învârtiseră în jurul știrilor în exclusivitate și al ofertelor de preluare, gândurile care îi tulburau nopțile de muncă aveau de-a face cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
Dar dacă Fair Exchange ne-ar aduce într-adevăr bani buni, am putea în sfârșit să finanțăm Citizen așa cum se cuvine. Am putea să ne instalăm echipament electronic. Computere pentru fiecare. Ai putea să schimbi rezultatele la jocurile rurale de crichet până în ultimul moment! Văzu în sfârșit cum în ochii lui Keith Wilson se aprinse o scânteie ce aducea a entuziasm. — Și nu uitați. Peste două săptămâni e Gala Premiilor pentru Presa Regională și suntem un candidat cu șanse reale de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
că te-am găsit. Maică-sa părea într-o stare neobișnuită de agitație. — Încerc să dau de tine de ieri. — E vorba de tata? Ce s-a întâmplat? — Francesca, a fost groaznic. Și s-a întâmplat tocmai la meciul de crichet al Clubului Rotary. — Ce a făcut? După tonul maică-sii, Fran și-l închipui pe tatăl ei alergând gol-pușcă pe teren sau făcându-le ochi dulci soțiile jucătorilor în timp ce pregăteau sendvișurile cu castraveți. — A apărut îmbrăcat cu halatul lui de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
Exchange avea să fie căutat, nu doar pentru că oamenii aveau o mașină de vânzare, ci pentru că de-acolo aveau să afle exact ce se mai întâmpla prin Woodbury. — Vedeți, domnule Morton, oamenii nu mai sunt interesați de expoziții florale sau crichet rural. Vor să afle despre bazaruri și ședințe cu părinții și despre când va avea loc următorul târg de vechituri. Toți vor dori Fair Exchange și, dacă nu îl aveți în magazinul dumneavoastră, veți rata o ocazie minunată să atrageți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
recunoști din când în când că te-ai înșelat. Nu sunt îndrăgostită de Jack Allen. — Bine, aprobă Stevie pe un ton exasperant pe când intrau în redacție, atunci n-o să te deranjeze că e acolo cu Keith Wilson, discutând rezultatele de la crichet. Fran simți că roșește ca o școlăriță fără minte. Mai ales când Jack sări de pe scaun văzându-le. — Îmi pare rău, Jack, se fâstâci Fran, neștiind ce să spună, nu pot să te invit în biroul meu, pentru că nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
fază. Fran întinse mâna spre chimono și-l trase pe ea. — O să-l caut și eu. Se poate să se fi dus în vreunul din locurile prin care umbla de obicei. La stadionul de curse, poate. Sau la clubul de crichet. O să vin cu mașina. Încercă să-și stăpânească panica în timp ce conducea pe străzile peste care se lăsa întunericul, trecând prin toate locurile în care s-ar fi putut duce Ralph. După aproape două ore era prea extenuată să mai continue
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
de operator pe cap. Zâmbi blând ca și cum prezența și ținuta lui erau cele mai normale lucruri cu putință. — Nu-ți face griji, Franny dragă, am trimis ziarul la tipar. Spune-mi doar un singur lucru. Cum naiba prinzi scorurile de la crichet pe drăcia asta? — Oh, tată! Fran străbătu în fugă încăperea și îngenunche la picioarele lui. Am crezut că de data asta chiar te-am pierdut. — Prostuță mică. Aș vrea să mă întorc acum, zâmbi Ralph cu îngăduință. Asta dacă nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]